Sygn. akt III K 828/14

Uzasadnienie wyroku z dnia 09 kwietnia 2015 roku

Za podstawę wyroku Sąd Rejonowy przyjął następujące ustalenia:

A. L. skazany został prawomocnymi wyrokami:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 27 listopada 1990 r., sygn. akt II K 432/90, za przestępstwo z art. 11 § 1 k.k. z 1969 r. w zw. z art. 208 k.k. z 1969 r. i art. 60 § 1 k.k. z 1969 r. popełnione w dniu 26 maja 1990 r., za które orzeczono karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 300.000 (trzystu tysięcy) zł;

wyrok ten utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 12 marca 1991 r., sygn. akt IX Kr. 151/91;

2.  nakazem karnym Sądu Rejonowego dla Warszawy – Pragi z dnia 16 marca 1998 r., sygn. akt III K 2228/97, za przestępstwo z art. 216 k.k. z 1969 r popełnione latem 1996 r., za które orzeczono karę 500 (pięciuset) złotych grzywny;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z dnia 17 grudnia 2002 r., sygn. akt II K 2943/02, za przestępstwo z art. 48 ust. l w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 02 sierpnia 2002 r., za które w punkcie II. tego wyroku orzeczono karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z dnia 12 maja 2004 r., sygn. akt II K 99/04, za przestępstwo z art. 46 ust. l ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 09 lipca 1997 r., za które w pkt I. tego wyroku orzeczono karę l (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Pragi Północ w Warszawie z dnia 25 października 2006 r., sygn. akt III K 637/06:

a.  za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełnione w okresie od początku czerwca 2005 r. do 22 czerwca 2005 r., za które w pkt II. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

b.  za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13 § l k.k. popełnione w dniu 22 czerwca 2005 r., za które w pkt II. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

c.  za przestępstwo z art. 62 ust. l ustawy z dnia 29 lipca 2005 r, o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 22 czerwca 2005 r. za które w pkt. II. tego wyroku orzeczono karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

zaś na podstawie art. 85 k. k. w zw. z art. 86 § 1 k. k. orzeczono w pkt. III. tego wyroku karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

wyrok ten utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga z dnia 29 marca 2002 r., sygn. akt VI Ka 52/07;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. akt III K 68/09:

a.  za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 27 marca 2008 r., za które w pkt I. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b.  za przestępstwo z art. 58 ust. l ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od 15 stycznia 2008 r. do dnia 27 marca 2008 r., za które w pkt II. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

c.  za przestępstwo z art. 59 ust. l ustawy z dnia 29 lipca 2005 r, o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od połowy stycznia 2008 r. do dnia 27 marca 2008 r., za które w pkt. III. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

zaś na podstawie art. 85 k. k. w zw. z art. 86 § 1 k. k. orzeczono w pkt. IV. tego wyroku karę łączną 2 (dwóch) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

wyrok ten utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 20 listopada 2009 r. sygn. akt X Ka 789/09;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy –Woli w Warszawie z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III K 117/08:

a.  za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 12 listopada 2003 r., za które w pkt I. tego wyroku orzeczono karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 90 (dziewięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając każdą stawkę na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

b.  za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 9 sierpnia 2007 r., za które w pkt II. tego wyroku orzeczono karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

zaś na podstawie art. 85 k. k. w zw. z art. 86 § 1 k. k. orzeczono w pkt. III. tego wyroku karę łączną 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

wyrok ten utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt IX Ka 867/12;

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt III K 22/13, za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w dniu 29 marca 2011 r., za które w pkt I. tego wyroku orzeczono karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Obecnie A. L. nie jest już osobą pozbawioną wolności. Z dniem 16 września 2013 r. skorzystał z warunkowego przedterminowego zwolnienia. W warunkach izolacji penitencjarnej zachowywał się poprawnie, przestrzegał porządku i dyscypliny, angażował się w prace społeczne, nie deklarował przynależności do nieformalnych struktur podkultury przestępczej, przejawiał krytyczny stosunek wobec popełnionych przestępstw, podejmował zatrudnienie, utrzymywał kontakt z synem, matką, bratem i konkubiną.

(opinia o skazanym k. 30-31, k. 83-84; informacja o pobytach i orzeczeniach k. 388-392)

Skazany jest rozwiedziony, jego władza rodzicielska względem syna i córki została ograniczona. Wykształcenie ma podstawowe. Nie ukończył szkoły zawodowej. Przed osadzeniem pracował dorywczo jako piekarz, był osobą uzależnioną od środków uzależniających i w związku z tym podejmował leczenie. Po opuszczeniu zakładu karnego zamieszkuje z synem, swoją matką, bratem i bratową na nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jego brata. Utrzymuje relację z konkubiną. Podjął stałe zatrudnienie jako piekarz. Tygodniowo zarabia około 500 złotych. Jego stosunek wobec popełnionych przestępstw pozostaje krytyczny. Deklaruje wolę przestrzegania porządku prawnego. Pozostaje objęty dozorem w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia. Obowiązki wynikające z dozoru wykonuje prawidłowo.

(wywiad środowiskowy k. 351-354; opinia o skazanym k. 30-31, k. 83-84)

We wniosku skazany A. L. żądał wydania wyroku łącznego przy zastosowaniu zasady absorpcji.

Wyrokiem łącznym z dnia 10 września 2013 roku, sygn. III K 655/13, Sąd Rejonowy w pkt I., łącząc kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi w pkt 3. i 4., orzekł skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, a w pkt II., łącząc kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi w pkt 5., 6. i 7., orzekł skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności.

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 roku, sygn. X Ka 1462/13, Sąd Okręgowy w Warszawie, na skutek apelacji Prokuratora, uchylił powyższy wyrok łączny i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Prokurator wnosił o połączenie kar podlegających łączeniu na zasadzie kumulacji, a obrońca skazanego – o połączenie kar podlegających łączeniu na zasadzie absorpcji.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W postępowaniu w przedmiocie wyroku łącznego wniosek skazanego nie jest wiążący, a podstawy do wydania wyroku łącznego uwzględniane są z urzędu, dlatego kognicja Sądu Rejonowego musiała obejmować każdy z wyroków skazujących A. L..

Na podstawie art. 85 k.k. karę łączną orzeka się, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

W myśl art. 92 k.k. przeszkody nie stanowi to, że poszczególne kary podlegające łączeniu zostały już w całości bądź w części wykonane.

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2002 r., sygn. akt II K 2943/02, orzeczono A. L. karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w dniu 02 sierpnia 2002 r. Z kolei wyrokiem z dnia 12 maja 2004 r., sygn. akt II K 99/04, orzeczono karę l (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w dniu 09 lipca 1997 r. W tym zakresie spełnione zostały przesłanki z art. 85 k.k. Tym samym w odniesieniu do wskazanych tutaj kar pozbawienia wolności zaszła potrzeba wydania wyroku łącznego w myśl art. 569 § 1 k.p.k. i orzeczenia pierwszej kary łącznej pozbawienia wolności.

Wyrokiem z dnia 25 października 2006 r., sygn. akt III K 637/06, orzeczono A. L. odpowiednio karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w okresie od początku czerwca 2005 r. do 22 czerwca 2005 r., karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w dniu 22 czerwca 2005 r. oraz karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności za kolejne przestępstwo popełnione w dniu 22 czerwca 2005 r. Z kolei wyrokiem z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III K 117/08, w pkt I. orzeczono karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 90 (dziewięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając każdą stawkę na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, za przestępstwo popełnione w dniu 12 listopada 2003 r. W tym zakresie także spełnione zostały przesłanki z art. 85 k.k. i w odniesieniu do wskazanych tutaj kar pozbawienia wolności zaszła potrzeba wydania wyroku łącznego w myśl art. 569 § 1 k.p.k. i orzeczenia drugiej kary łącznej pozbawienia wolności.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. akt III K 68/09, orzeczono A. L. odpowiednio kary 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w dniu 27 marca 2008 r., karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w okresie od 15 stycznia 2008 r. do dnia 27 marca 2008 r. oraz karę 1 (jednego) roku i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w okresie od połowy stycznia 2008 r. do dnia 27 marca 2008 r. Z kolei wyrokiem z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III K 117/08, w pkt II. orzeczono karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w dniu 9 sierpnia 2007 r. W tym zakresie również spełnione zostały przesłanki z art. 85 k.k. i w odniesieniu do wskazanych tutaj kar pozbawienia wolności zaszła potrzeba wydania wyroku łącznego w myśl art. 569 § 1 k.p.k. i orzeczenia trzeciej kary łącznej pozbawienia wolności.

Wobec tego rozwiązaniu ulegały poprzednio orzeczone kary łączne pozbawienia wolności odpowiednio w pkt III. wyroku z dnia 25 października 2006 r., sygn. akt III K 637/06, w pkt IV. wyroku z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. akt III K 68/09 oraz w pkt III. wyroku z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III K 117/08.

Przesłanki z art. 85 k.k. nie zostały natomiast spełnione w odniesieniu do kar 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 300.000 (trzystu tysięcy) zł orzeczonych wyrokiem z dnia 27 listopada 1990 r., sygn. akt II K 432/90, za przestępstwo popełnione w dniu 26 maja 1990 r., ani kary 500 (pięciuset) złotych grzywny orzeczonej nakazem karnym z dnia 16 marca 1998 r., sygn. akt III K 2228/97, za przestępstwo popełnione latem 1996 r., bowiem to przestępstwo popełnione zostało później, niż wydany został wyrok w sprawie o sygn. akt II K 432/90. Podobnie przesłanki z art. 85 k.k. nie zostały natomiast spełnione w odniesieniu do kary 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt III K 22/13, za przestępstwo popełnione w dniu 29 marca 2011 r., bowiem przestępstwo to popełnione zostało później, niż wydane zostały wyroki o sygn. II K 2943/02, II K 99/04, III K 637/06 i III K 68/09 oraz wprawdzie wcześniej, niż wyrok o sygn. III K 117/08, ale kary orzeczone tym ostatnim wyrokiem podlegały łączeniu odpowiednio z karami orzeczonymi wyrokami o sygn. III K 637/06 i III K 68/09. Wobec tego w części dotyczącej kar orzeczonych wyrokami o sygn. II K 432/90, III K 2228/97 oraz III K 22/13 postępowanie w przedmiocie wyroku łącznego należało umorzyć na podstawie art. 572 k.p.k.

Według art. 85 k.k. podstawę orzeczenia kary łącznej stanowić mają kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. karę łączną wymierza się w granicach od najwyższej z kar wymienionych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Podstawę orzeczenia pierwszej kary łącznej pozbawienia wolności stanowiły:

- kara 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem o sygn. II K 2943/02,

- kara l (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem o sygn. II K 99/04.

Podstawę orzeczenia drugiej kary łącznej pozbawienia wolności stanowiły orzeczone wyrokiem o sygn. III K 637/06:

- kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- kara 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

oraz orzeczona w pkt I. wyroku o sygn. III K 117/08:

- kara 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

Podstawę orzeczenia trzeciej kary łącznej pozbawienia wolności stanowiły orzeczone wyrokiem o sygn. III K 68/09:

- kara 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności

- kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

- kara 1 (jednego) roku i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności

oraz orzeczona w pkt II. wyroku o sygn. III K 117/08:

- kara 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Wydając wyrok łączny sąd nie jest uprawniony do ponownego rozważania tych samych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru kar w poprzednio osądzonych sprawach, lecz powinien rozważyć czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy albo czy brak takiego związku, a ponadto powinien rozważyć czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej. Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest więc relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa.

Odnośnie związku przedmiotowo-podmiotowego zbiegających się przestępstw, za które orzeczono A. L. kary podlegające obecnie łączeniu w ramach pierwszej kary łącznej pozbawienia wolności, należało uwzględnić, że zbieg obejmował dwa przestępstwa przeciwko przepisom ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, o różnej kwalifikacji prawnej, popełnione po uprzednim dwukrotnym prawomocnym skazaniu. Przestępstwa te popełnione zostały na przestrzeni ponad pięciu lat. Okoliczności te przemawiają za zastosowaniem zasady kumulacji.

Odnośnie związku przedmiotowo-podmiotowego zbiegających się przestępstw, za które orzeczono A. L. kary podlegające obecnie łączeniu w ramach drugiej kary łącznej pozbawienia wolności, należało uwzględnić, że zbieg obejmował cztery przestępstwa, każde przeciwko przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, jedynie dwa z nich o tożsamej kwalifikacji prawnej, pierwsze popełnione po uprzednim trzykrotnym, a kolejne – po uprzednim czterokrotnym prawomocnym skazaniu. Drugie, trzecie i czwarte popełnione zostały na przestrzeni jednego miesiąca, jednak pierwsze względem pozostałych - na przestrzeni blisko jednego roku i ośmiu miesięcy. Okoliczności te przemawiają jedynie za częściowym zastosowaniem zasady absorpcji.

Odnośnie związku przedmiotowo-podmiotowego zbiegających się przestępstw, za które orzeczono A. L. kary podlegające obecnie łączeniu w ramach trzeciej kary łącznej pozbawienia wolności, należało uwzględnić, że zbieg obejmował cztery przestępstwa, każde przeciwko przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, jedynie dwa z nich o tożsamej kwalifikacji prawnej, każde popełnione po uprzednim pięciokrotnym prawomocnym skazaniu. Drugie, trzecie i czwarte popełnione zostały na przestrzeni trzech miesięcy, a pierwsze względem pozostałych - na przestrzeni blisko ośmiu miesięcy. Okoliczności te przemawiają jedynie za częściowym zastosowaniem zasady absorpcji.

Wydając wyrok łączny sąd winien kierować się dyrektywami prewencji indywidualnej i generalnej. Obowiązany jest również uwzględnić zaistniałe po wydaniu poprzednich wyroków okoliczności obrazujące proces resocjalizacji skazanego.

Po popełnieniu przestępstw, za które orzeczono kary pozbawienia wolności obecnie podlegające łączeniu, A. L. popełnił kolejne przestępstwo.

Należało jednak uwzględnić pozytywną opinię o skazanym, który w warunkach izolacji penitencjarnej zachowywał się poprawnie, przestrzegał porządku i dyscypliny, a ponadto przejawiał krytyczny stosunek wobec popełnionych przestępstw.

Należało także uwzględnić pozytywną opinię dotyczącą jego zachowania po opuszczeniu zakładu karnego, wynikającą z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Sądu Rejonowego adekwatne kary łączne pozbawienia wolności stanowiły odpowiednio: pierwsza - kara 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, druga – kara 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, trzecia – kara 2 (dwóch) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet trzech orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności zaliczono odpowiednio dotychczasowe okresy odbywania kar.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych znajdowało podstawę prawną w art. 624 § 1 k.p.k. oraz § 19 w zw. z § 20, § 14 ust. 5 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie… (tekst jednolity Dz.U. z 2013 poz. 461)

Z tych względów Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji.