Sygn. akt II Ca 203/14

POSTANOWIENIE

Dnia 12 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Jarosław Gołębiowski (spr.)
Sędziowie:	SSO Dariusz Mizera SSR del. Witold Gronicki
Protokolant:	st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2014 roku

sprawy z wniosku J. P.

z udziałem R. R.

o dział spadku

na skutek apelacji uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 12 grudnia 2013 roku, sygn. akt I Ns 676/13

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie trzecim w ten sposób, że zasądzoną od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni spłatę pieniężną w kwocie 35.000 złotych obniżyć do kwoty 20.000 ( dwadzieścia tysięcy) złotych płatną w dwóch ratach każda po 10.000 złotych, pierwsza w terminie do dnia 1 czerwca 2015roku oraz druga w terminie do dnia 1 czerwca 2016 roku z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności powyższych rat;

2.  znieść między stronami koszty postępowania odwoławczego.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt: II Ca 203/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. po rozpoznaniu sprawy z wniosku J. P. z udziałem R. R. o dział spadku postanowił:

1. ustalić, że w skład spadku po J. Z.z domu R.córce W.i M.zmarłej 05.01.2011r. w C., ostatnio stale zamieszkałej w C.wchodzi prawo własności mieszkania położonego w C.przy ul. (...)nr lok. (...)wraz z przynależną do tego lokalu piwnicą, dla którego w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. prowadzona jest księga Kw (...)oraz udziałem wynoszącym 5583/22323 części we współwłasności działki gruntu nr (...)objętej księgą wieczystą nr Kw (...)oraz współwłasność 5583/22323 części w częściach wspólnych budynku, jego urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali,

2. dokonać działu spadku po J. Z. z domu R. córce W. i M. w ten sposób, iż opisane powyżej własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz z piwnicą i udziałem we współwłasności w części wspólnej działki gruntu nr (...) i części wspólnych budynku i jego urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali przyznać na wyłączną własność R. R. synowi W. i K.,

3. zasądzić od R. R. na rzecz J. P. spłatę pieniężną w kwocie 35.000,00 zł płatną w 2 równych ratach w wysokości po 17.500,00 zł każda z tym, że pierwsza rata płatna w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, druga rata w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności, zasądzić od R. R. na rzecz J. P. kwotę 250,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania,

wartość przedmiotu działu spadku ustalić na kwotę 70.000,00 zł.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

J. Z. z domu R. zmarła 05 stycznia 20lir. W C., ostatnio stale zamieszkiwała w C.. Spadek po niej na podstawie ustawy nabyli: wnuczka J. P. z domu R. oraz wnuk R. R. po 1/2 części każde z nich.

W dniu 15.04.2010r. przed notariuszem G. B. J. Z. udzieliła swojej synowej K. R. pełnomocnictwa do:

- nabycia w jej imieniu od Powiatu (...) lokalu mieszkalnego nr (...), znajdującego się w budynku położonym w C., przy ul. (...) wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, którą stanowią działka nr (...) o obszarze 0,1142 ha (jeden tysiąc sto czterdzieści dwa metry kwadratowe) oraz części wspólne budynku i jego urządzeń nie służących do wyłącznego użytkowania przez właścicieli poszczególnych lokali, na warunkach określonych protokołem z rokowań, sporządzonym 9 kwietnia 2010r. oraz na pozostałych warunkach według uznania upoważnionej,

do dokonania wszelkich rozliczeń pomiędzy nabywającą a Powiatem (...),

- do zapłaty ceny i innych należnych kwot wynikających z rozliczenia oraz odbioru pokwitowania ceny i kwot,

- do ustanawiania na nabytym lokalu (udziale w nieruchomości wspólnej) służebności, innych praw i ewentualnych hipotek zabezpieczających roszczenia Powiatu (...) jeżeli ustanowienie takich hipotek będzie konieczne,

do darowania wnukowi oświadczającej R. R., synowi W. i K. (PESEL (...); NIP (...)), nabytego lokalu mieszkalnego nr (...), znajdującego się w budynku położonym w C., przy ul. (...) wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, - do określenia warunków powyższej darowizny i jej wartości.

Ponadto w akcie tym spadkodawczyni oświadczyła, iż pełnomocnictwo niniejsze nie wygasa z chwilą śmierci.

W dniu 22.04.20lOr. J. Z.kupiła na podstawie notarialnej umowy sprzedaży sporządzonej przed notariuszem G. B. lokal mieszkalny nr (...)położony w C.przy ul. (...)składający się z 3 pokoi, kuchni, łazienki, wc korytarza i przynależnej do niego piwnicy nr (...) wraz z współwłasnością działki gruntu w 5583/22322 częściach oraz w w częściach wspólnych budynku i jego urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali.

Aktem notarialnym z dnia 28.01.201 lr. - umową darowizny K. R. działająca w imieniu i na rzecz J. Z. na podstawie pełnomocnictwa z dnia 15 kwietnia 2010r. darowała R. R. lokal mieszkalny nr (...) położony w C. przy ul. (...) wraz z udziałem w prawie własności działki gruntu i udziałem w współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicielom poszczególnych lokali.

Oprócz mieszkania opisanego w powyższym akcie notarialnym J. Z. nie pozostawiła innego majątku.

Przed śmiercią J. Z. zleciła swojej synowej K. R. bieżące czynności związane z opieką nad nią oraz zarządem przedmiotowym lokalem, w tym dokonywaniem wszelkich opłat.

W. J. P. dopiero po śmierci babci (po 2 tygodniach) dowiedziała się, iż mieszkanie nie jest jej własnością. Zadzwoniła do swojej mamy aby przesłać pieniądze na trzymanie mieszkania. Po 3 tygodniach od śmierci babci wnioskodawczym dowiedziała się, iż mieszkanie zostało przepisane na jej brata na podstawie pełnomocnictwa, które wygasło z chwilą śmierci babci.

J. P. jest nauczycielką, ma 48 lat, zarabia około 2700 zł miesięcznie. Jaj mąż zarabia około 4000 zł miesięcznie. Ma córkę w wieku 20 lat.

R. R. ma 40 lat jest specjalistą ds. administracji. Zarabia około 1600 zł miesięcznie. Jego żona nie pracuje zawodowo. Ma dwoje dzieci w wieku 15 lat i 2,5 roku. Jest właścicielem mieszkania o pow. 42 m2 w S., które nie jest obciążone kredytem hipotecznym. Ma samochód marki O. (...) letni. Innego majątku nie posiada, nie ma także żadnego zadłużenia.

Wartość mieszkania będącego przedmiotem działu spadku położonego w C. wynosi 70000 zł. Oprócz tego mieszkania spadkodawczyni J. Z. innego majątku nie pozostawiła.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał za w pełni wiarygodny.

Sąd Rejonowy zważył, iż przepisy kodeksu postępowania cywilnego nakładają na Sąd dokonujący działu spadku obowiązek ustalenia składu spadku podlegającego podziałowi i obowiązek rozstrzygnięcia ewentualnego sporu co do przynależności określonego przedmiotu do spadku (art. 684 i 685 kpc). Rozstrzygnięcie sporu o to czy pewien przedmiot należy do spadku ma znaczenie prejudycjalne dla dokonania działu spadku, gdyż dyspozycje określonymi przedmiotami spadkowymi muszą być poprzedzone ustanowieniem przynależności tych przedmiotów do majątku spadkowego.

W niniejszej sprawie powstał spór co do ważności przeniesienia przez spadkodawczynię J. Z. w drodze umowy darowizny zawartej po jej śmierci (na podstawie udzielonego K. R. pełnomocnictwa) na rzecz R. R. prawa własności mieszkania nr (...) położonego w C. przy ul. (...).

Ponieważ stosownie do treści orzeczeń SN np. z 06. 031967r. II CR 76/67, OSNC 1967, nr 7-8 poz. 147, Uchwała SN z 19.12.1986r. III CZP 92/86 OSNC 1988 Nr 1 poz. 9 Sąd w postępowaniu o dział spadku rozstrzyga tego typu kwestie w trybie art. 685 kpc - Sąd na wstępie rozważył czy przedmiotowe mieszkanie stanowi przedmiot działu spadku o J. Z..

Stosownie do treści art. 101 § 2 kc - umocowanie wygasa ze śmiercią mocodawcy lub pełnomocnika, chyba iż w pełnomocnictwie inaczej zastrzeżono z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa.

Zastrzeżenie niewygasnałości nie może nastąpić jednak bez stosunku podstawowego. Pomimo zastrzeżenia nieodwołalności pełnomocnictwo wygasa gdy ze stosunku podstawowego wynikają prawa i obowiązki o charakterze ściśle osobistym, związane z osobą mocodawcy, a więc niedziedziczne.

Mocodawca nie może więc w pełnomocnictwie umocować pełnomocnika do rozporządzania jego majątkiem na wypadek śmierci (darowizna) gdyż prawo to przysługuje jedynie spadkodawcy. Natomiast rozporządzenie majątkiem na wypadek śmierci poza testamentem wyklucza art. 941 kc. Mocodawca nie może więc zlecić pełnomocnikowi aby po jego śmierci rozporządzał jego majątkiem na wypadek śmierci.

Ponadto również art. 101 § 2 kc nie wyklucza zasady, iż po śmierci mocodawcy pełnomocnik reprezentuje jego spadkobierców. W niniejszej sprawie pełnomocnik bez zgody jednego ze spadkobierców ustawowych tj. J. P. dokonał rozporządzenia majątkiem spadkowym. J. P. nie wiedząc o tym pełnomocnictwie nie miała szansy odwołania go (przed zawarciem umowy darowizny) na ogólnych zasadach. Jak wynika z samego faktu wniesienia sprawy o dział spadku uczyniłaby to gdyby wiedziała o pełnomocnictwie udzielonym przez spadkodawczynię. Spadkodawczyni w pełnomocnictwie nie zastrzegła bowiem, iż jest ono nieodwołalne.

Pełnomocnictwo z dnia 15.04.2010r. udzielone przez spadkodawczynię K. R. jest więc nieskuteczne w zakresie darowizny mieszkania .

Umowa darowizny jest więc nieważna gdyż stosownie do art. 103 § 1 kpc jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania ważność umowy zależy od jego potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta. W niniejszej sprawie przez spadkobierców ustawowych - tj. J. P. i R. R.. Ponieważ umowa ta nie została potwierdzona przez J. P. jest nieważna.

W tym miejscu należy odnieść się ponownie do treści art. 941 kc, który jednoznacznie wskazuje, iż jedyną czynnością pozwalającą osobie fizycznej rozporządzać całością lub częścią majątku na wypadek śmierci jest testament. Prawo polskie nie zawiera regulacji odnoszącej się do darowizny mortis causa, a zgodnie ze stanowiskiem większości doktryny oraz Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę należy uznać ją za niedopuszczalną, (patrz komentarz do Kodeks cywilny część czwarta, spadki Elżbieta Skowrońska W-wa 1995r. Str. 60).

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż spadkodawczyni miała możliwość i czas aby i o/dysponować przedmiotowym mieszkaniem w drodze testamentu lub umowy darowizny gdyż od momentu zakupu mieszkania (22.04.2010r.) do jej śmierci (05.01.201 lr.) upłynęło ponad 6 miesięcy, a z zeznań stron nie wynika aby była ona osobą nieporadną umysłowo (jedynie była osobą leżącą). Jednakże nie uczyniła tego, co skutkuje, iż w dacie otwarcia spadku była właścicielką przedmiotowego mieszkania.

Mając powyższe na uwadze Sąd przyznał, iż w skład spadku po J. Z. wchodzi mieszkanie nr (...) położone w C. przy ul. (...), ponieważ zgodnie z zeznaniami uczestników postępowania w dacie śmierci spadkodawczyni nie posiadała innego majątku.

Z tych względów rozważania uczestnika zawarte w odpowiedzi na wniosek dotyczące zaliczenia wartości darowizny na poczet schedy spadkowej a więc zastosowanie art. 1039, 1040 i 1042 kc są bezprzedmiotowe.

Uwzględniając powyższe rozważania Sąd przystąpił do dokonania działu spadku.

W postępowaniu o dział spadku jedynym przepisem odnoszącym się do sposobu podziału spadku jest art. 687 kpc, który ponadto odsyła do art. 688 kpc. Na mocy tego ostatniego przepisu należy odpowiednio stosować art. 622 kpc. Zgodnie z tą regulacją w toku postępowania o dział spadku Sąd powinien nakłaniać współspadkobierców do zgodnego przeprowadzenia podziału, wskazując im sposoby mogące do tego prowadzić.

W niniejszej sprawie strony zajmowały odmienne stanowiska co do składu spadku jak i jego działu.

Dlatego też Sąd kierując się art. 688 kpc w zw. z art. 628 kpc a także art. 1055 kpc w zw. z art. 211kci212§2kc wobec odmiennej woli współspadkobierców dokonał podziału spadku, przyznając będące przedmiotem spadku mieszkanie na rzecz R. R.. Sąd miał tu na uwadze fakt woli posiadania tego mieszkania przez uczestnika i związane z nim plany. Obecnie on się tym mieszkaniem zajmuje i posiada do niego dostęp.

Z tego względu Sąd z zasądził na rzecz wnioskodawczym J. P. spłatę pieniężną w kwocie 35000 zł (wartość mieszkania była bowiem bezsporna). Z tym, iż spłatę tą Sąd podzielił na : dwie raty po 17500 zł płatne w taki sposób aby uczestnik miał możliwość zgromadzenia , potrzebnych środków. Posiada bowiem majątek, który może spieniężyć np. samochód lub obciążyć kredytem hipotecznym (mieszkanie).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 2 kpc rozdzielając po połowie i koszty opłaty od wniosku.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł uczestnik zarzucając mu:

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 101 §2 kc poprzez jego niezastosowanie w części wskazującej na możliwość zastrzeżenia braku wygaśnięcia pełnomocnictwa mimo śmierci mocodawcy na skutek błędnego przyjęcia, że realiach niniejszej sprawy zastrzeżenie to nie było uzasadnione treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa, gdy faktycznie stanowiło ono z jednej strony wykonanie zobowiązania spadkodawczyni względem matki pozwanego do przeniesienia na rzecz osoby trzeciej nabytego we własnym imieniu lecz na rzecz uczestnika postępowania nieruchomości, za którą cenę zapłaciła matka pozwanego a nadto wynagrodzenie matki pozwanego opartego na zasadach współżycia społecznego za stałą opiekę nad spadkodawczynią,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 101 §2 kc poprzez błędną jego interpretację, że przewidziana w nim możliwość zastrzeżenia braku wygaśnięcia pełnomocnictwa na wypadek śmierci mocodawcy nie dotyczy pełnomocnictwa do zawarcia umowy darowizny jako czynności prawnej rozrządzającej majątkiem mocodawcy na wypadek śmierci, gdy tymczasem jest to czynność pomiędzy żywymi,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 101 §2 kc poprzez błędną jego interpretację na skutek przyjęcia, że przewidziana w nim możliwość zastrzeżenia braku wygaśnięcia pełnomocnictwa w razie śmierci mocodawcy jest bezskuteczna w stosunku do pełnomocnictwa do zawarcia umowy darowizny jako uprawnienia ściśle związanego z osobą mocodawcy, gdy tymczasem jako dotycząca praw majątkowych umowa ta dotyczy majątku a nie osoby spadkodawcy,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 101 §2 kc poprzez błędną interpretację, że skuteczność czynności prawnej dokonanej po śmierci mocodawcy przez pełnomocnika przy zastrzeżeniu braku wygaśnięcia pełnomocnictwa na wypadek śmierci mocodawcy jest uzależniona od wiedzy i domniemanej woli spadkobierców co do zawarcia umowy objętej pełnomocnictwem i to mimo braku wypowiedzenia pełnomocnictwa,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 103 §1 kc poprzez jego zastosowanie, mimo że umowa darowizny w warunkach podanych w apelacji tj. w świetle art. 101 §2 kpc i zastrzeżenia braku wygaśnięcia pełnomocnictwa na wypadek śmierci mocodawcy, była skuteczna bez potrzeby jej potwierdzania przez spadkobierców mocodawcy,

- naruszenie przepisów postępowania mającego wpływ na wynik sprawy tj. art. 684 kpc poprzez nieprzeprowadzenie czynności niezbędnych do ustalenia składu spadku z urzędu poprzez brak wyjaśnienia istnienia przyczyn zastrzeżenia braku wygaśnięcia pełnomocnictwa w razie śmierci mocodawcy, od czego uzależnione było ustalenie składu spadku na chwilę wydania postanowienia,

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż w skład spadku wchodzi prawo własności mieszkania opisanego w pkt I zaskarżonego postanowienia, gdy tymczasem prawo to wraz z prawami związanymi zostało skutecznie darowane uczestnikowi i w efekcie wydanie pozytywnego postanowienia w przedmiocie wniosku o dział spadku zamiast jego oddalenia z braku praw wchodzących w skład spadku,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 1035 kc w zw. z art.

211 kc poprzez ich błędne zastosowanie w stosunku do mieszkaniawskazanego w pkt I mimo, że powyższe prawo nie wchodziło w składspadku na moment zamknięcia rozprawy.

Nadto przy przyjęciu, wbrew stanowisku uczestnika, że umowa darowizny była bezskuteczna i ustaleniu tym samym, iż pkt I zaskarżonego postanowienia jest prawidłowy, zarzucam:

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że mimo wskazanej w oświadczeniu majątkowym sytuacji majątkowej i rodzinnej uczestnika może on spłacić wnioskodawczynię poprzez zapłatę kwoty 35.000,00 zł w dwóch ratach po 17.500,00 zł płatnych w ciągu 3 i 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, gdy tymczasem uczestnikowi starcza ledwo na bieżące utrzymanie bezrobotnej żony i dwójki dzieci, nie ma zdolności kredytowej j oszczędności a jedynym składnikiem majątku ruchomego jest 12-letni samochód, zajmuje mieszkanie w mieszkaniu w S., a w mieszkaniu, którego dotyczy spór pragnie zamieszkać uczestnik za jakiś czas być może z matką stron,

- naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 1035 kc w zw. z art. 212§3kc poprzez błędne przyjęcie, że sposób spłaty udziału wnioskodawczyni w spadku polegający na bardzo krótkim odroczeniu płatności w wysokich dwóch ratach płatnych w krótkich odstępach czasu jest odpowiedni mimo wskazywanej ciężkiej sytuacji majątkowej i rodzinnej uczestnika oraz osiąganych dochodów wnioskodawczym i jej męża nie potrzebujących niemal natychmiastowej spłaty.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości i - z zastosowaniem art. 1040 kc - oddalenie wniosku o dział spadku, a z daleko idącej ostrożności - w razie przyjęcia, że pkt I postanowienia jest prawidłowy (w takim stanie rzeczy pkt II postanowienia nie jest kwestionowany przez uczestnika) o zmianę pkt III postanowienia i przyznanie spłaty udziału wnioskodawczym w pięciu rocznych ratach po 7.000,00 zł płatnych do 30 czerwca każdego roku począwszy od 30 czerwca 2015 r.

Wskazując na powyższe wnosił o:

- zmianę pkt IV zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika kosztów procesu za obie instancję wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

- uzupełniające przesłuchanie w charakterze świadka K. R. na okoliczność stosunków prawnych łączących ją z J. Z., na adres: ul. (...), (...)-(...) C., -zwolnienie uczestnika od kosztów postępowania apelacyjnego w całości, albowiem uczestnik nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania jego i rodziny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesiona apelacja w postaci zmodyfikowanej podczas rozprawy apelacyjnej odnosi skutek.

Pogląd Sądu Rejonowego, wyrażający się w stwierdzeniu, że przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z komórką oraz udziałem we współwłasności w częściach wspólnych budynku oraz gruntu, na którym jest posadowiony stanowi składnik majątku spadkowego po J. Z. jest prawidłowy i znajduje akceptację Sądu Okręgowego. Ustalenia sądu meriti w tej mierze oraz wywód prawny nie budzą zastrzeżeń. Zgodzić się należało z zapatrywaniem, iż rozporządzenie majątkiem na wypadek śmierci może nastąpić jedynie w formie testamentu. Prawo spadkowe nie przewiduje umów, której stroną jest przyszły spadkodawca, a przedmiotem jest rozporządzenie majątkiem na wypadek śmierci.

Powyższe musi oznaczać, że ustanowione przez J. Z. pełnomocnictwo do sporządzenia – również po śmierci – umowy darowizny jest prawnie nieskuteczne i nie prowadzi do przesunięć majątkowych w zakresie prawa własności w/w lokalu mieszkalnego.

Ma więc rację Sąd Rejonowy, że udzielenie pełnomocnictwa zmierzało do obejścia przepisów prawa spadkowego ( art. 941 kc), które mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących.

Niezależnie od tego podnieść należy, iż ważność pełnomocnictwa udzielonego na podstawie art. 101 kc uzależniona jest od istnienia stosunku prawnego – podstawowego, z którego ono wynika.

Ustawodawca wymaga jednocześnie, ażeby zrzeczenie się odwołania pełnomocnictwa było uzasadniona treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa.

Z oświadczeń pełnomocnika oraz wyjaśnień uczestnika wynika, że węzłem tym była umowa zlecenia zawarta w formie konkludentnej. Jest niemożliwym, ażeby w tej postaci sporządzona czynność prawna przewidywała również zbycie mieszkania po śmierci spadkodawczyni. Wola darczyńcy musiałaby być wyrażona wyraźnie a nie w sposób dorozumiany.

Podczas rozprawy apelacyjnej uczestnik ograniczył zakres zaskarżenia. Domagał się jedynie obniżenia należnych od niego spłat pieniężnych oraz dalej idącego rozłożenia na raty.

Wnioskodawczyni apelację w zmodyfikowanej postaci uznała, akceptując zaproponowaną przez skarżącego wysokość spłaty oraz warunków/* płatności.

Mając powyższe na uwadze należało zmienić zaskarżone postanowienie w zakresie wskazanym w apelacji zasądzając spłaty w wysokości ustalonej przez strony i na warunkach przez nich uzgodnionych ( art. 386 § 1 kpc).

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 100 kpc.

Na oryginale właściwe podpisy