Sygn. akt I Ns 563/15

POSTANOWIENIE

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Urszula Szyszka

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z wniosku A. S.

z udziałem Z. S.

o zobowiązanie sprawy przemocy w rodzinie do opuszczenia lokalu

postanawia:

1.  Zobowiązać uczestnika postępowania Z. S. do opuszczenia w trybie art. 11a ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. z 2005 roku nr 180 poz. 1493) lokalu mieszkalnego położonego w W. przy ul. (...) składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju oraz łazienki.

2.  Ustalić, iż uczestnikowi Zenowi S. nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego.

3.  Nie obciążać stron kosztami postępowania w sprawie.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt. I Ns 563/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni A. S. domagała się nakazania uczestnikowi Z. S. by opróżnił lokal mieszkalny znajdujący się w W. , przy ul. (...) jako sprawca przemocy w rodzinie.

W uzasadnieniu podała, iż w toku jest kolejna sprawa byłego męża oskarżonego o znęcanie się nad rodziną.

Wskazywała, iż uczestnik jest uzależniony od alkoholu. Nie dba o rodzinę, nie łożył na utrzymanie dzieci. Za fizyczne i psychiczne znęcanie się nad rodziną został już raz skazany na karę pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Z uwagi na jego naganne zachowanie zarządzono wykonanie kary, do odbycia .\, której nie stawił się.

Wnioskodawczyni podała ,że obecnie toczy się kolejna sprawa o znęcanie się nad rodziną w tym także za naruszenie nietykalności cielesnej syna D. połączonej ze złamaniem ręki. Sprawa jest zarejestrowana pod sygn.V K 149/15 tut . sądu.

Uczestnik postępowania nie zajął żadnego stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni A. S. i uczestnik postępowania Z. S. były małżeństwem. W 2005 r. strony zawarły z Burmistrzem Miasta W. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w W. przy ul. (...).. W lokalu tym mieszkały razem z dwójką dzieci.

(dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego - k. 5)

Uczestnik nadużywał alkoholu. Pod jego wpływem zachował się w sposób wulgarny i agresywny w stosunku do żony i dzieci.. Nie partycypował w kosztach utrzymania mieszkania.

(dowód: akta V K 149/15 , karta karna k.79)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 08. czerwca 2011 r wydanym w sprawie V K 118/11 został on skazany za fizyczne i psychiczne znęcanie nad rodziną na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat. Kolejny wyrok za znęcanie się nad byłą żoną oraz dziećmi zapadł dnia 12.X.2015 r. w sprawie V K 149/15 i znów Z. S. został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności

(dowód: wyrok z dnia 12.X.2015 r.w aktach VK149/15 k.104)

Obecnie uczestnik odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w D..

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż w przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż strony są lokatorami w myśl ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. (Dz.U. 2001 Nr 71, poz.733).

Sąd Najwyższy w uzasadnieniu orzeczenia z 4 października 2004r (III CZP 60/02) wskazywał, iż korzystanie z lokalu przez domowników najemcy oraz osoby, którym najemca użyczył lokalu, nie jest względem wynajmującego ani bezprawne, ani bez tytułu prawnego, choć nie łączy ich z wynajmującym stosunek najmu. Osoby te bowiem posiadają tytuł pochodny od najemcy i skuteczny wobec wynajmującego. a zatem obejmuje ich ochrona z ustawy o ochronie praw lokatorów. Tym samym zarówno uczestnik ,jak i wnioskodawczyni oraz wspólnie z nim mieszkające dzieci są lokatorami w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów. Wyrokiem z dnia 12.XII.2012 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo stron zawarte w dniu 05.08.1995 r.

( zob. odpis wyroku k.4)

Postępowanie w niniejszej sprawie zgodnie z żądaniem wnioskodawczyni toczyło się w trybie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( Dz.U. 2015r.,1390 tekst jednolity)

Zgodnie z art. 11 a. cyt. ustawy osoba dotknięta przemocą może żądać aby Sąd zobowiązał sprawcę przemocy, który swoim rażąco nagannym zachowaniem czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie do opuszczenia mieszkania.

W tym kontekście zauważyć należy, iż uczestnik został skazany prawomocnymi wyrokami za fizyczne i psychiczne znęcanie się nad wnioskodawczynią i dziećmi.. Sąd orzekający w sprawie ustalił, iż uczestnik niejednokrotnie znajdując się pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe w trakcie których wyzywał wnioskodawczynię słowami wulgarnymi, zachowywał się w sposób napastliwy - szarpał za ubranie, potrząsał, uderzał pięściami w głowę, kopał po ciele, groził pozbawieniem życia. W trakcie jednej z awantur spowodował uszkodzenie ciała syna i doszło do złamania ręki

( zob. zeznania D. S. i P. S. k.47 akt). .

Pomimo pierwszego skazania w 2011 r. uczestnik nie zmienił swego zachowania, co doprowadziło ostatecznie do zarządzenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, a także do ponownego skazania na mocy wyroku z dnia 12.X.2015 r.

W ocenie sądu w świetle powyższego nie budzi wątpliwości fakt, iż zachowanie uczestnika jest rażąco naganne, a także iż swym zachowaniem uniemożliwiania on wspólne z nim zamieszkiwanie. Nakaz orzekany w niniejszym trybie ma charakter czasowy i nie powoduje utraty tytułu prawnego , a jedynie czasowe ograniczenie korzystania z lokalu. Nakaz ma charakter czasowy bowiem w razie zmiany okoliczności może być zmieniony lub uchylony.

Sąd nie przyznał uczestnikowi prawa do lokalu socjalnego bowiem jest on sprawcą przemocy w rodzinie. Ponadto zgodnie z art.11 a ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie do wykonania obowiązku orzeczonego na podstawie ust.1 stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika. Innymi słowy stosuje się art.1046 kpc, w szczególności § 4 zgodnie , z którym jeżeli dłużnikowi nie przysługuje pomieszczenie zastępcze komornik niezwłocznie wykonując orzeczenie występuje do gminy właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu z wnioskiem o wskazanie noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe , do której dłużnik zostanie usunięty.

Z art. 14 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów wynika zasada obligatoryjnego zamieszczania przez sąd w wyroku eksmisyjnym pozytywnego lub negatywnego rozstrzygnięcia o uprawnieniu do lokalu socjalnego osób, których dotyczy nakaz opróżnienia lokalu.

Fakt skazania pozwanego za przestępstwo wymierzone przeciwko życiu i zdrowiu zadecydował o tym, iż uczestnikowi nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego.

Mając powyższe na względzie sąd na podstawie art. 11 a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29.07.2005 r. ( Dz.U. 2015.1390 tekst jednolity) Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.