Sygn. akt II Cz 509/15

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Henryk Haak

SSO Marian Raszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Z. S.

przeciwko B. K. (1), H. S., I. G., A. Z., P. W. i J. S. (1)

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

w przedmiocie zażalenia pozwanego J. S. (1)

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 9 marca 2015 r., sygn. akt I C 2850/14

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 509/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 9 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. do czasu zakończenia sprawy I Ns 1555/14.

W uzasadnieniu wskazano, że w niniejszej sprawie powódka Z. S.wystąpiła przeciwko pozwanym B. K. (1), H. S., I. G., A. Z., P. W.i J. S. (1)o uzgodnienie z rzeczywistym stanem prawnym treści księgi wieczystej nr (...)przez przyjęcie, że zapisanym właścicielem nieruchomości powinna być U. S., spadkodawczyni Z. S., zmarła w dniu (...) w Z.. Tymczasem przed Sądem Rejonowym w Kaliszu toczy się sprawa o sygnaturze akt I Ns 1555/14 z wniosku Z. S.i J. S. (2)z udziałem pozwanych, a nadto H. B., B. K. (2)i J. U.o stwierdzenie, że U. S., zmarła w dniu (...)r., nabyła z dniem 4 listopada 1971 r. przez uwłaszczenie własność przedmiotowej nieruchomości.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany J. S. (1), wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do dalszego prowadzenia Sądowi Rejonowemu w K. oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego udzielonego w postępowaniu zażaleniowym.

Skarżący podniósł, że zawieszenie niniejszego postępowania jest bezprzedmiotowe z uwagi na okoliczność, iż wniesione w niniejszej sprawie powództwo winno zostać oddalone z uwagi na brak legitymacji procesowej czynnej powódki Z. S., wynikającej z faktu, że powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym może wytoczyć tylko osoba uprawniona do złożenia wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej, podczas gdy powódka nie jest taką osobą.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy, tego rodzaju sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie z uwagi na to, że zarówno pozytywne, jak i negatywne orzeczenie wydane w sprawie I Ns 1555/14 będzie wiążące Sąd orzekający w niniejszej sprawie na mocy art. 365 § 1 k.p.c., w wyniku czego, rozpatrując niniejszą sprawę, Sąd orzekający nie będzie mógł przyjąć, jako przesłanki do jej rozstrzygnięcia, w inny sposób, niż ustalony w sprawie I Ns 1555/14. Jednocześnie rozstrzygniecie w niniejszej sprawie nie miałoby żadnego wpływu na postępowanie w sprawie I Ns 1555/14, ponieważ przedmiot obydwu postępowań jest inny i tzw. przesłankowe ustalenie w niniejszej sprawie, że U. S. nabyła własność nieruchomości w drodze uwłaszczenia, jako niewchodzące w zakres rozstrzygnięcia i sentencji wyroku w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, nie mogłoby wywołać skutku określonego w art. 365 § 1 k.p.c. dla sądu rozstrzygającego sprawę I Ns 1555/14.

Podnoszony przez skarżącego zarzut, jakoby przeciwko zawieszeniu niniejszego postępowania przemawiał fakt, iż jest ono bezprzedmiotowe z uwagi na okoliczność, iż wniesione w niniejszej sprawie powództwo winno zostać oddalone z uwagi na brak legitymacji procesowej czynnej powódki Z. S., nie zasługuje na uwzględnienie, a jedynie wzmacnia zasadność rozstrzygnięcia dokonanego w zaskarżonym orzeczeniu, co wynika z faktu, że treść rozstrzygnięcia w sprawie I Ns 1555/14 wpłynie także na ocenę przesłanki zasadności powództwa w postaci legitymowania się przez powódkę przymiotem czynnej legitymacji w niniejszym procesie.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.