Sygn. akt VIII Gz 146/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił sprzeciw pozwanego (...) S.A. od nakazu zapłaty wydanego przez referendarza sądowego w tym Sądzie w sprawie z powództwa M. T. w postępowaniu upominawczym w dniu 30 maja 2014 r. (sygn. akt VIII GNc 3033/14), z tym uzasadnieniem, iż jego braków pozwany nie usunął w terminie.

Sąd pierwszej instancji zwrócił uwagę, że pozwanego wezwano do złożenia odpisu sprzeciwu wraz z odpisami wszystkich załączników dla strony przeciwnej, a w wykonaniu tego zobowiązania pozwany przedłożył wprawdzie odpis pisma zawierającego sprzeciw, nie złożył jednak odpisów załączników (załączone dokumenty dotyczyły innej szkody komunikacyjnej).

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że jedynie wskutek błędu pisarskiego w załącznikach do sprzeciwu (omyłkowo oznaczonego jako „odpowiedź na pozew”) podano numer innej szkody, chociaż w uzasadnieniu tego pisma powołano oraz załączono do niego właściwe dokumenty. Pozwany podkreślił, że odpisy w/w załączników przesłano wówczas bezpośrednio powodowi. W ocenie skarżącego skoro sprzeciw został wniesiony w terminie, a sposób uzupełnienia jego braków formalnych pozwalał stronie przeciwnej na ustosunkowanie się do stanowiska pozwanego, to brak było podstaw do odrzucenia sprzeciwu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie pozwanego jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 128 § 1 k.p.c. do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom. Wynikająca z art. 132 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. zasada, zgodnie z którą w toku sprawy profesjonalni pełnomocnicy doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami, nie dotyczy m.in. wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, który należy złożyć w sądzie z odpisami dla strony przeciwnej (art. 132 § 1 1 k.p.c.).

Opisana wyżej regulacja przesądza o tym, że w przypadku szczególnej kategorii pism procesowych, które wymagają podjęcia obrony swoich praw przez stronę przeciwną (poza sprzeciwem od nakazu zapłaty, także gdy chodzi o pozew wzajemny, apelację, zażalenie, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, wniosek o zabezpieczenie powództwa, skargi o wznowienie postępowania oraz o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a także na orzeczenie referendarza sądowego) doręczenie wyłącznie przez sąd ich odpisu (a także odpisów załączników) zabezpiecza w należyty sposób właściwy przebieg procesu oraz interesy uczestniczących w nim stron. Z tej właśnie przyczyny doręczenie odpisu środków zaskarżenia zostało – jako czynność gwarancyjna sądu – wyraźnie uregulowane przez ustawodawcę.

Należy podkreślić, że sens powyższej regulacji ma znaczenie nie tylko formalne, gdyż z doręczeniem przez Sąd powodowi odpisu sprzeciwu od nakazu zapłaty wiążą się istotne konsekwencje procesowe (art. 505 § 1 k.p.c.). Dopiero bowiem z tym momentem powstaje sytuacja, w której strona przeciwna może i powinna podjąć się obrony swych praw (zob. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2005 r., III CZP 65/05, OSNC 2006, nr 3, poz. 50).

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że w sprzeciwie od nakazu zapłaty (tj. piśmie z dnia 25 czerwca 2014 r. omyłkowo oznaczonym jako „Odpowiedź na pozew”) pozwany wniósł o dopuszczenie dowodu z dokumentów zawartych w aktach szkody o numerze (...) i takie też dokumenty załączone zostały do sprzeciwu, a jedynie na skutek oczywistej omyłki pośród załączników wymieniono „Wydruk akt szkody Nr 82467/2011” ( zob. k. 40-43, 52-137 akt sprawy).

Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy pozwany wezwany do usunięcia braków formalnych sprzeciwu poprzez nadesłanie dodatkowego egzemplarza (odpisu) sprzeciwu wraz z odpisami wszystkich załączników ( zob. k. 139-141 akt sprawy) przedłożył wprawdzie w terminie odpis pisma zawierającego sprzeciw, zaniedbał jednak złożenia odpisów właściwych załączników, tj. dokumentów zawartych w aktach szkody o numerze (...) (przedłożone odpisy dotyczyły innego poszkodowanego). W świetle powyższego Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił sprzeciw, którego braków pozwany nie usunął w terminie (art. 504 § 1 k.p.c.).

Mając na uwadze przytoczone okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.