Sygn. akt III Kow.1675/15pr

POSTANOWIENIE

Dnia 14.01.2016r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w Słupsku Jan Filipczyk

Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kołpacka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku – Jacka Koryckiego oraz Z-cy Kierownika Działu Penitencjarnego Aresztu Śledczego w S. - P. G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. – Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego K. P. s. M. oraz obrońcy o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności oraz po wysłuchaniu Prokuratora, który wnosił o nie uwzględnienie wniosku

na podstawie art.153§2 kkw

p o s t a n o w i ł:

1.  odmówić skaz. K. P. s. M. udzielenia przerwy w odbywaniu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w S. - Wydział Zamiejscowy w M. z dnia 01.04.2015r. sygn. akt XVI K 397/14;

2.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

UZASADNIENIE

Skazany K. P. złożył wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary, wskazując na trudną sytuację materialną rodziny, której chciałby udzielić pomocy.

Wniosek nie jest zasadny.

Jak wynika z wywiadu środowiskowego kuratora sądowego sytuacja rodzinna skazanego jest stabilna i nie wymaga jego osobistej pomocy.

Skazany żyje w związku konkubenckim z M. Z., z którą ma czteroletnią córkę. Obecnie, rodzina mieszka w domu składającym się z dwóch pokoi, kuchni i łazienki. Mieszkanie to jest zadbane, utrzymane w czystości i wyposażone w niezbędny sprzęt gospodarstwa domowego. Niewątpliwie, warunki socjalno-bytowe są wystarczające do prawidłowego funkcjonowania rodziny skazanego. Okoliczność tę potwierdził kurator w wywiadzie wskazując, iż „w domu panują bardzo dobre warunki bytowe”. Jak ustalił kurator, konkubina skazanego pracuje zarobkowo w firmie (...) w M. jako pracownik biurowy. Z tego tytułu osiąga dochód w wysokości 1.600 złotych miesięcznie.

Nie budzi zatem żadnych wątpliwości fakt, że konkubina w miarę możliwości radzi sobie w codziennych sprawach związanych z bieżących funkcjonowaniem. Posiada środki na utrzymanie siebie i dziecka, a dochód jaki uzyskuje pozwala jej zaspokajać niezbędne potrzeby materialno-bytowe. Istotnym w sprawie jest również fakt, że na wolności przebywają rodzice skazanego, którzy w każdej chwili mogą udzielić konkubinie niezbędnej pomocy gdyby takiej wymagała. W tej sytuacji, osobista pomoc ze strony skazanego nie jest celowa zwłaszcza, że córka uczęszcza do przedszkola gdzie ma zapewnioną całodzienną opiekę ze strony wykwalifikowanego personelu placówki oświatowej.

W ocenie Sądu, za niezasadne należy uznać przerwanie wobec skazanego wykonania kary pozbawienia wolności, celem przygotowania rodzinie opału na zimę. Problem związany z przygotowaniem opału na zimę, konkubina skazanego może rozwiązać w ten sposób, że wynajmie do wykonania takich czynności inne osoby, bądź też zwróci się o pomoc do rodziców skazanego.

Ujść uwadze Sądu nie może również to, że skazany przed osadzeniem w zakładzie karnym zachowywał się niepoprawnie. Nadużywał alkoholu, pod wpływem którego naruszał porządek prawny. Zdaniem Sądu, taka postawa skazanego nie daje gwarancji, że na wolności będzie on funkcjonował właściwie, a w szczególności nie dopuści się kolejnego przestępstwa.

Skazany dopuszczając się przestępstwa, musiał się liczyć z tym, że zostanie osadzony w zakładzie karnym celem odbycia kary, a to może negatywnie wpłynąć na sytuację jego bliskich. Musiał mieć świadomość konsekwencji swojego postępowania.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę stwierdzić należy, że nie zostały spełnione przesłanki określone w art.153§2kkw, które uzasadniałyby udzielenie skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności. Dlatego też, uznając wniosek skazanego o udzielenie przerwy w karze za niezasadny, postanowiono jak wyżej.

O kosztach postępowania przed Sądem orzeczono na podstawie przepisu art.626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw.