Sygn. akt IV U 1093/13

POSTANOWIENIE

Dnia 16 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR del. Elżbieta Wojtczuk

Protokolant st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 lipca 2013 r. Nr (...)

p o s t a n a w i a :

odrzucić odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1093/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 lipca 2013 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił J. W. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, że orzeczeniem z dnia 27 czerwca 2013 r. Lekarza Orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy, wobec powyższego nie zostały spełnione przesłanka z art. 57 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy (k.10 akt organu rentowego).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła J. W. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że zaskarżona decyzja nie jest zgodna ze stanem faktycznym, nadal wymaga systematycznego leczenia i rehabilitacji (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego odrzucenie, wskazując, iż ubezpieczona nie wniosła sprzeciwu w ustawowym terminie od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS, a ponadto powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Na rozprawie dnia 16 kwietnia 2014 r. ubezpieczona J. W. wskazała, że opiera swoje odwołanie wyłącznie na tym, że nie zgadza się z orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 27.06.2013 r. (k.7).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. W. w dniu 23 maja 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1-2 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 27 czerwca 2013 r. ustalił, że ubezpieczona J. W. nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 27.06.2013 r. k.7 akt organu rentowego).

J. W. nie wniosła sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS (bezsporne).

Decyzją z 12 lipca 2013 r. znak: I/15/036014816 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił J. W. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z dn.12.07.2013 r. k.10 akt organu rentowego).

Dnia 13 sierpnia 2013 r. ubezpieczona złożyła do organu rentowego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, który został odmownie rozpoznany przez organ rentowy (k.12-14 akt organu rentowego).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 477 9 § 3 1 kpc sąd odrzuca odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

W przedmiotowej sprawie zachodzi podstawa do zastosowania art. art. 477 9 § 3 1 kpc, bowiem ubezpieczona nie wniosła odwołania w ustawowym 14 dniowym terminie od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 27.06.2013 r., które jej doręczono tego samego dnia (k.7 akt organu rentowego) i swoje odwołanie opiera wyłącznie na tym, że nie zgadza się z tym orzeczeniem, bowiem choruje na serce, jest pod stałą opieką lekarza kardiologa, co powoduje, że jest niezdolna do pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w postanowieniu.