Czwartek, 28 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5876
Czwartek, 28 marca 2024
Sygnatura akt: IV U 55/13

Tytuł: Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-02-11
Data orzeczenia: 11 lutego 2014
Data publikacji: 8 grudnia 2017
Data uprawomocnienia: 14 marca 2014
Sąd: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Wydział: IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Katarzyna Antoniak
Sędziowie:
Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Mazurek
Hasła tematyczne: Renta Z Tytułu Niezdolności Do Pracy
Podstawa prawna: art. 477.14 § 4 kpc

Sygn. akt IV U 55/13

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 stycznia 2012 r. Nr (...)

p o s t a n a w i a :

I.  uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. celem ponownego rozpoznania;

II.  umorzyć postępowanie;

III.  oddalić wniosek ubezpieczonej o zasądzenie kosztów procesu.

Sygn. akt: IV U 55/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 18 stycznia 2012r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wstrzymał od 1 lutego 2012r. wypłatę renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na rzecz Z. Ś.. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że komisja lekarska orzeczeniem z 3 stycznia 2012r. uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła Z. Ś. wskazując, że jest ona niesłuszna i wymaga weryfikacji przez biegłych lekarzy (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 3 stycznia 2012r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Wyrokiem z 23 sierpnia 2012r. Sąd Okręgowy w Siedlcach oddalił odwołanie ubezpieczonej od powyższej decyzji. U podstaw powyższego rozstrzygnięcia leżała opinia biegłych z zakresu ortopedii, psychiatrii i psychologii, w której biegli stwierdzili, że u ubezpieczonej nie występuje niezdolność do pracy (opinia biegłych ortopedy, psychiatry i psychologa z 3 kwietnia 2012r. k.10, wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 23 sierpnia 2012r. wraz z uzasadnieniem k.21, 23-24).

Na skutek apelacji ubezpieczonej od powyższego wyroku Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z 21 listopada 2012r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Siedlcach. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że opinia biegłych, na której Sąd pierwszej instancji oparł swój wyrok nie odnosi się do poziomu posiadanych przez ubezpieczoną kwalifikacji, które sprowadzają się do pracy fizycznej. Ponadto zakres schorzeń ubezpieczonej wymaga zasięgnięcia opinii również biegłego kardiologa i neurologa. Zdaniem Sądu będzie ustalenie przy pomocy biegłych czy na dzień 1 lutego 2012r. u ubezpieczonej istniała częściowa niezdolność do pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 21 listopada 2012r. wraz z uzasadnieniem k.62, 66-68).

W toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 8 sierpnia 2011r. ubezpieczona Z. Ś. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek ubezpieczonej organ rentowy skierował wymienioną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 16 września 2011r. stwierdził, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 30 września 2013r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z 16 września 2011r. k.16 akt rentowych). Decyzją z 13 października 2011r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 2 września 2011r. ,tj. od zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego do 30 września 2013r. (decyzja o przyznaniu renty z 13 października 2011r. k.21 akt rentowych).

Następnie, w trybie nadzoru nad wykonywaniem orzecznictwa lekarskiego sprawa skierowana została do rozpatrzenia przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 3 stycznia 2012r. stwierdziła, że u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 3 stycznia 2012r. k.27 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 18 stycznia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wstrzymał wypłatę renty na rzecz ubezpieczonej od 1 lutego 2012r. (decyzja o wstrzymaniu wypłaty renty z 18 stycznia 2012r. k.31 akt rentowych).

Zespół biegłych w składzie ortopeda, neurolog, kardiolog, psychiatra i psycholog w opinii wydanej na zlecenie Sądu w dniu 25 lutego 2013r. rozpoznali u ubezpieczonej: chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z dyskopatią C5-C6-C7 i artrozą odcinka lędźwiowo-krzyżowego, niewydolność bólowo-ruchową prawego barku na tle zmian zwyrodnieniowych oraz rozerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego i podgrzebieniowego, zmiany zwyrodnieniowe kolan, paluchy koślawe, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa bez objawów korzeniowych, napięciowy ból głowy, łagodny położeniowy ból głowy, nadciśnienie tętnicze II stopnia, stenokardię, nerwicowe zaburzenie depresyjne i lękowe mieszane oraz uzależnienie od benzodwuazepin i stwierdzili, że stan zaawansowania schorzeń narządu ruchu czyni ubezpieczoną częściowo niezdolną do pracy w okresie od 28 listopada 2012r. do 28 lutego 2014r. Wskazali, że w dacie 1 lutego 2012r. stan istniejących schorzeń nie powodował u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Data 28 listopada 2012r. wskazana jako data początkowa stwierdzonej obecnie częściowej niezdolności do pracy to data wykonania badań diagnostycznych, w których potwierdzono obecność zmian zwyrodnieniowych prawego barku oraz stożka rotatorów (opinia biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa, psychiatry i psychologa z 25 lutego 2013r. k.79-83 akt sprawy).

W opinii uzupełniającej wydanej w dniu 3 stycznia 2014r. na skutek zastrzeżeń ubezpieczonej do powyższej opinii w zakresie daty powstania częściowej niezdolności do pracy, biegły ortopeda podtrzymał w całości powyższą opinię z 25 lutego 2013r. i wskazał, że stwierdzone u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa i kolan samodzielnie nie powodowały u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Stwierdzoną częściową niezdolność do pracy powodują istniejące u wymienionej zmiany zwyrodnieniowe wespół ze stwierdzonym u niej uszkodzeniem stożka rotatorów prawego barku, które to uszkodzenie pojawiło się na podłożu zmian zwyrodnieniowych prawego barku, mikrourazów i przeciążeń. Na podstawie analizy wyników badań diagnostycznych – usg prawego barku z 25 października 2012r. i 28 listopada 2012r. oraz rezonansu magnetycznego z 1 lutego 2013r. biegły uznał, że zasadnicze uszkodzenie stożka rotatorów postępowało stopniowo w okresie od października 2012r. (stożek z zachowaną ciągłością i zwłóknieniami do lutego 2013r. (całkowite rozerwanie części nadgrzebieniowej i podgrzebieniowej). Ustalenie dokładnej daty powstania niezdolności do pracy w przypadku schorzenia o przewlekłym charakterze jest znacznie utrudnione. Ostatecznie biegły przyjął za datę powstania częściowej niezdolności do pracy, datę wykonania badania usg z 28 listopada 2012r., w którym stwierdzono cechy częściowego uszkodzenia stożka rotatorów. Uszkodzenie tego typu wraz ze zmianami zwyrodnieniowymi, sprowadziło uszkodzenie funkcji prawego barku, w stopniu uzasadniającym uznanie częściowej niezdolności do prac. Zmiany zwyrodnieniowe prawego barku, jak i zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i kolan, nie dawały podstawy do uznania częściowej niezdolności do pracy z datą wcześniejszą niż dzień 28 listopada 2012r. (opinia uzupełniająca biegłego ortopedy z 3 stycznia 2014r. k.105-107 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

W sprawie uzasadnione stało się zastosowanie się przepisu art.477 14§4 kpc, zgodnie z którym w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie

Z opinii zespołu biegłych z 25 lutego 2013r., a także z uzupełniającej opinii biegłego ortopedy z 3 stycznia 2014r. wynika, że biegli uznali, iż rodzaj i stopień zaawansowania schorzeń związanych z narządem ruchu ubezpieczonej uzasadnia uznanie ubezpieczonej za częściowo niezdolną do pracy w okresie od 28 listopada 2012r. (a zatem już po wydaniu zaskarżonej decyzji) do 28 lutego 2014r. Za orzeczeniem takim przemawiały zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i kolan, ale nie samodzielnie lecz przy jednoczesnym uwzględnieniu stwierdzonego u ubezpieczonej uszkodzenia stożka rotatorów prawego barku, co miało być następstwem rozwoju zmian zwyrodnieniowych. Z powyższych opinii wynika, że przedmiotowe uszkodzenia stożka rotatorów prawego barku zostało zdiagnozowane u ubezpieczonej jesienią 2012r. na podstawie przeprowadzonych w dniu 25 października 2012r. i 28 listopada 2012r. badań usg, a potwierdzone w dniu 1 lutego 2013r. badaniem rezonansem magnetycznym. W świetle powyższego uszkodzenie stożka rotatorów prawego barku stanowi nową okoliczność mającą wpływ na orzeczenie o niezdolności ubezpieczonej do pracy. Jak wskazano uszkodzenie stożka rotatorów prawego barku jest następstwem rozwoju u ubezpieczonej choroby zwyrodnieniowej, a według biegłego ortopedy ustalenie dokładnej daty powstania niezdolności do pracy w rozumieniu rentowym w przypadku schorzenia o przewlekłym charakterze jest znacznie utrudnione. Wskazana w opinii biegłych data powstania u ubezpieczonej częściowej niezdolności do pracy to data przeprowadzenia badania diagnostycznego usg, które wykazało istnienie tego uszkodzenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i przy zgodnych wnioskach pełnomocników stron procesu, Sąd na podstawie art.477 14§4 kpc uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę organowi rentowemu do ponownego rozpoznania, a postępowanie w sprawie umorzył. Z uwagi na wynik sprawy Sąd oddalił wniosek ubezpieczonej o zwrot kosztów procesu.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij