Sygn. akt III Cz 1569/15

POSTANOWIENIE

Dnia 1 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik

Sędziowie SO Anna Hajda

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzycielki M. C. (obecnie F.)

przeciwko dłużniczce M. J.

o świadczenie pieniężne

w przedmiocie skargi dłużniczki na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu M. G. w sprawie o sygn. akt Km 469/13 polegające na wydaniu postanowienia z dnia 27 sierpnia 2014 roku oddalającego wniosek dłużniczki w zakresie poszukiwania ruchomości oraz niewydaniu ruchomości

na skutek zażalenia dłużniczki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 19 stycznia 2015 r., sygn. akt II Co 4659/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Anna Hajda

Sygn. akt III Cz 1569/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 19 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach odrzucił skargę dłużniczki na czynności komornika, albowiem nie uiściła ona opłaty od skargi w wysokości 100 zł, a wyznaczony termin do uregulowania tej kwoty upłynął 12 września 2014 roku, natomiast jej wniosek o zaliczenie opłaty nastąpił dopiero 18 listopada 2015 roku. Sąd Rejonowy nie znalazł żadnych podstaw do podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2 k.p.c. Orzeczenie to zapadło na podstawie art. 767 3 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienie złożyła dłużniczka zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz rozpoznanie jej skargi z 7 sierpnia 2014 roku. W uzasadnieniu wskazała, że o wszystkich nieprawidłowościach w działaniu Komornika informowała Prezesa Sądu Rejonowego w Zabrzu, a w wyniku chaosu powstały w tej samej sprawie dwie sprawy o różnych sygnaturach akt:I Co 2740/13 i II Co 4659/14. Skargę do Sądu Rejonowego w Gliwicach na czynności komornika złożyła we własnym imieniu, a nie poprzez kancelarię adwokacką i jak tylko dowiedziała się o potrzebie dokonaniu stosownej opłaty to dokonała jej i zwróciła się w związku z tym z prośbą o uznanie terminu opłacenia skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Dłużniczka nie opłaciła skargi na czynności komornika datowanej na 6 sierpnia 2014 roku, dlatego 5 września 2014 roku doręczono jej wezwanie do usunięcia braków fiskalnych skargi poprzez uregulowanie opłaty w wysokości 100 zł w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. W terminie, który upłynął 12 września 2014 roku skarga nie została opłacona. Natomiast pismem datowanym na 17 listopada 2014 roku, które zostało wysłane 18 listopada 2014 roku dłużniczka wskazała, że opłata od skargi uiszczona w znakach opłaty sądowej na piśmie z 4 września 2014 roku dotyczy wezwania z 5 września 2014 roku. Jej skarga na czynności komornika datowana na 4 września 2014 roku (opłacona opłatą 100 zł w znakach opłaty sądowej) została zadekretowana w Sądzie Rejonowym w Gliwicach pod sygn. akt II Co 5084/14 i został jej nadany bieg - 3 listopada 2014 roku została ona odrzucona - pełnomocnik dłużniczki został o tym powiadomiony 7 listopada 2014 roku.

Z powyższych względów należy uznać, że skarga datowana na 6 sierpnia 2014 roku złożona przez dłużniczkę nie została opłacona ani w chwili jej złożenia, ani po wezwaniu dłużniczki do jej opłacenia 5 września 2014 roku, jak również w terminie siedmiu dni od tego wezwania. Termin do uregulowania opłaty od skargi upłynął bezskutecznie 12 września 2014 roku. Jednocześnie w tym terminie nie mogła zostać zaliczona jako opłata od skargi z 6 sierpnia 2014 roku opłata od skargi datowanej na 4 września 2014 roku, gdyż była ona w trakcie rozpoznawania pod sygnaturą akt II Co 5084/14 przez Sąd Rejonowy w Gliwicach, który 3 listopada 2014 roku wydał formalne postanowienie co do tej skargi. Dlatego też pismo dłużniczki z 18 listopada 2014 roku o zaliczeniu opłaty pomiędzy tymi sprawami nie mogło odnieść skutku w postaci uznania, że skarga na czynności komornika datowana na 6 sierpnia 2014 roku została opłacona w zakreślonym terminie.

Sąd Rejonowy zastosował więc prawidłowe przepisy odrzucając skargę.

Dlatego też zarzuty zażalenia są bezzasadne.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 1 i 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie jako bezzasadne należało oddalić.

SSR (del.) Roman Troll SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Anna Hajda