Sygn. akt I ACo 35/12

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy ze skargi: M. J.

o stwierdzenie przewlekłości postępowania

w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy w N. o sygn. akt III Nsm 608/11

na skutek zażalenia: M. J.

na postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

z dnia 20 listopada 2012 r. sygn. akt I ACo 35/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyłączył od rozpoznania sprawy ze skargi na przewlekłość postępowania sędziego Sądu Okręgowego w O. W. K., a w pozostałym zakresie wniosek oddalił. W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny wskazał, że wniosek mając na uwadze treść oświadczeń sędziów i przytoczoną argumentację uzasadniony był jedynie w przypadku jednego sędziego (który wniósł o jego wyłączenie), zaś w przypadku pozostałych nie zachodziły uzasadnione podstawy do ich wyłączenia.

Na postanowienie to w zakresie, w jakim nie uwzględnia ono wniosku, co do pozostałych sędziów Sądu Okręgowego w O., zażalenie złożył M. J. i wniósł o jego zmianę poprzez wyłączenie wskazanych przez niego we wniosku sędziów. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że co do pozostałych sędziów istnieją wątpliwości co do bezstronności z uwagi na fakt, iż latach 2006-2011 Sąd Rejonowy w N. i Sąd Okręgowy w O. dopuścił się w postępowaniach z udziałem wnioskodawcy szeregu uchybień prawa oraz zasad etyki i kultury.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 49 k.p.c. sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Od dnia 7.07.2008 r., na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24.06.2008 r., zachodzi konieczność szerszej oceny ewentualnych stosunków łączących strony oraz rozpoznającego sprawę sędziego, a więc nie tylko przez pryzmat ich związków natury osobistej. Hipotezie jednak tego przepisu odpowiada jedynie taka sytuacja, w której strona wykaże istnienie (nie tylko w postaci ogólnikowych sformułowań) między nią a wskazanym sędzią określonego stosunku emocjonalnego, który jednak co istotne dla każdego obiektywnego obserwatora (a nie jedynie w subiektywnym odczuciu strony) na podstawie doświadczenia życiowego, mógłby wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego.

Podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, że w swoim zażaleniu M. J. nie przedstawił dostatecznych argumentów wskazujących na wadliwość zaskarżonego postanowienia. W ocenie Sądu Apelacyjnego, w składzie obecnie rozpoznającym tą sprawę, trafne było stanowisko Sądu Apelacyjnego wyrażone w zaskarżonym postanowieniu, iż przedstawione przez M. J. w jego wniosku okoliczności nie stanowią usprawiedliwionych podstaw, które czyniłyby jego wniosek zasadny w zakresie szerszym niż w takim, w jakim został on uwzględniony. Przypomnieć bowiem zwłaszcza należy, że nie uzasadnia wniosku o wyłączenie sędziego prowadzenie przez danego sędziego procesu w ocenie strony z naruszeniem przepisów prawa czy też niezgodnie z jego oczekiwaniami.

Skoro zatem żalący nie przedstawił żadnych konkretnych okoliczności, które stanowiłyby w świetle akceptowanej powszechnie wykładni przepisów dotyczących wyłączenia sędziego, uzasadnionych podstaw do wyłączenia wskazanych sędziów – tj. świadczących obiektywnie o możliwości wystąpienia braku bezstronności sędziów – Sąd Apelacyjny w składzie obecnie rozpoznającym sprawę nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia pozwanego i zmiany zaskarżonego postanowienia.

W tej sytuacji na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397§2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

MW