Sygn. akt II AKz 117/14

POSTANOWIENIE

Dnia 9 kwietnia 2014 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:	SSA Krzysztof Marcinkowski
Sędziowie:	SSA Tomasz Duski (spr.) SSA Beata Barylak-Pietrzkowska
Protokolant:	st.sekr.sądowy Iwona Goślińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Barbary Jasińskiej

po rozpoznaniu w sprawie

E. M.

o wydanie wyroku łącznego

zażalenia wniesionego przez skazaną

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 25 lutego 2014 roku, sygn. akt II K 3/14

w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego

na podstawie art. 437§ 1 kpk, art. 632 pkt 2 kpk i art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze

postanawia

I.  Utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

II.  Kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa,

III.  Zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. D. 147, 60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym 23% podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Tarnowie postanowieniem z dnia 25 lutego 2014 r. sygn. II K 3/14:

I.  Na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 569 § 2 kpk w zw. z art. 85 kk umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego,

II.  Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze przyznał od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy adw. T. D. kwotę 147, 60 zł tytułem zwrotu nie pokrytych w żadnej części kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanej z urzędu,

III.  Na postawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

W uzasadnieniu postanowienia porównano daty popełnienia przestępstw i daty skazań i stwierdzono, że brak jest warunków do wydania wyroku łącznego.

Na postanowienie to zażaliła się skazana i nie formułując zarzutów ani wniosków stwierdziła, że: „… od momentu osadzenia w ZK za pierwsze przestępstwo nie minęło 5 lat, tylko 1,5 roku”, a także, iż prawnicy powiadomili, że przysługuje jej wyrok łączny.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne i to w stopniu oczywistym.

Z jego treści nie wynika nic, co mogłoby skutecznie podważyć treść zaskarżonego postanowienia. Postanowienie to jest w pełni akceptowane przez sąd odwoławczy i jego uważna lektura, w szczególności w zakresie oznaczonym liczbami 2a i 2b pozwoliłaby skazanej na zrozumienie, iż w sprawie brak jest warunków do orzeczenia wyroku łącznego.

Aby taki wyrok mógł zostać wydany i tym samym mogła być orzeczona kara łączna oba przestępstwa musiały być popełnione przed datą wydania pierwszego chronologicznie wyroku. W niniejszej sprawie odnośnie do przestępstw z art. 156§ 3 kk oraz z art. 163§ 1 pkt 1 kk popełnionych odpowiednio 3 listopada 2000 r. oraz 6/7 listopada 2000 r. został wydany wyrok Sądu Okręgowego w Tarnowie w dniu 18 marca 2003 r. (zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 30 września 2003 r.). Po wydaniu tego wyroku, bowiem w dniu 31 marca 2006 r. skazana dopuściła się przestępstwa z art. 148§ 1 kk w zw. z art. 64§ 1 kk, odnośnie którego został orzeczony wyrok Sądu Okręgowego w Tarnowie w dniu 30 września 2009 r. (utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 18 lutego 2010 r.).

Dlatego też wydanie wyroku łącznego nie było możliwe.

Mając wszystko powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie na podstawie powołanych przepisów.