III RC 262/15

UZASADNIENIE

K. K., pismem z dnia 16 czerwca 2015 roku, wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz córki z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 1000 złotych miesięcznie. Podała iż obecnie zmieniła się jej sytuacja życiowa, co zmusza ja do egzekwowania alimentów od ojca dziecka.

Pozwany S. C. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podał, że jego sytuacja majątkowa pogorszyła się, posiada także dzieci z nowego związku na których utrzymanie jest obowiązany łożyć. Natomiast jego zarobki nie uległy zwiększeniu.

Sąd Rejonowy poczynił następujące ustalenia faktyczne:

Małoletnia N. K., urodzona (...), pochodzi ze związku małżeńskiego, rozwiązanego przez rozwód. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie, z dnia 24 maja 2011 roku, sygn. akt III RC 546/10 pozwany został zobowiązany do łożenia na rzecz małoletniej córki kwoty po 500 złotych miesięcznie.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie, z dnia 4 stycznia 2013 roku, sygn. akt III RC 411/12 powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej zostało oddalone.

Małoletnia N. K. ma obecnie niespełna 16 lat i uczęszcza do publicznej szkoły. Koszt dojazdu do szkoły to suma 50 złotych miesięcznie. Koszt wyprawki szkolnej to suma 700 złotych rocznie. Dodatkowo uczęszcza na lekcje języka angielskiego, za które matka ponosi jedynie koszt dojazdu w kwocie 50 złotych miesięcznie. Jak podaje matka nastolatki, koszt jej miesięcznego utrzymania to suma około 2100 złotych. W tej kwocie koszt miesięcznego wyżywiania N. K. to suma 700 złotych, odzieży 250 złotych, kosmetyków 70 złotych. Na tzw. kieszonkowe matka przeznacza kwotę 100 złotych miesięcznie. Koszt wycieczki szkolnej to kwota około 3000 złotych rocznie. Pozwany ma sporadyczny kontakt z córką, przekazuje na jej rzecz drobne kwoty tytułem okazjonalnych prezentów.

Na datę ostatniego wyrokowania w tej sprawie dziewczynka mieszkała wraz z matką. Dziewczynka uczęszczała już wówczas do szkoły, a koszt zakupu niezbędnych przyborów papierniczych oraz podręczników wynosił około 150 złotych miesięcznie. Nadto małoletnia uczęszczała wówczas na zajęcia dodatkowe w postaci tańca, którego miesięczny koszt wynosił 100 złotych. Koszty jej utrzymania wynosiły około 1200 złotych miesięcznie. W tej sumie – oprócz wyżej wskazanych wydatków - wyżywienie to była kwota około 500 złotych miesięcznie, odzieży 150 złotych.

Przedstawicielka ustawowa K. K. ma obecnie 34 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem - ekonomistą. Posiada troje małoletnich dzieci. Obecnie nie pracuje przebywa na zasiłku wychowawczym i z tego tytułu uzyskuje świadczenie w kwocie 400 złotych miesięcznie. Nadto pracuje dorywczo i z tego tytułu osiąga dochód w wysokości do 1500 złotych miesięcznie. W bieżącym utrzymaniu pomaga jej także ojciec oraz sporadycznie korzysta z pomocy społecznej. Mieszka wraz z trojgiem dzieci. Koszt utrzymania zajmowanego lokalu to suma około 500 złotych miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku. Jest zadłużona z tytułu pożyczek na kwotę łączną około 15000 złotych.

Na datę ostatniego wyrokowania w tej sprawie przedstawicielka ustawowa, nie pracowała, była na utrzymaniu ówczesnego partnera życiowego. Posiadała dwoje dzieci. Koszty mieszkaniowe zajmowanego lokalu wynosiły około 150 złotych miesięcznie.

Pozwany S. C. ma obecnie 34 lata, z zawodu jest ciastkarzem. Pracuje i z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w kwocie około 1600 złotych miesięcznie. Obecnie jest ponownie żonaty. Posiada troje małoletnich dzieci: powódkę oraz dwóch synów z obecnego związku. Mieszka wraz z żoną oraz dziećmi w domu za który opłaty wynoszą 800 złotych miesięcznie. Opłaty są ponoszone wspólnie przez pozwanego oraz jego żonę. Jest zadłużony u osób prywatnych. Nie posiada żadnych oszczędności. Jego stan zdrowia jest dobry. Oświadcza, że ma rzadki kontakt z córką. Podaje, że dziecko jest pod negatywnym wpływem matki. Oświadcza, że przekazał dziecku kwotę 200 złotych jako prezent urodzinowy.

Na datę rozwodu mieszkał tu gdzie obecnie. Jak podaje na datę ostatniego wyrokowania w tej sprawie zarabiał tyle co obecnie. Posiadał dwoje dzieci na utrzymaniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań stron postępowania, odpisu aktu urodzenia L. C., odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 4 stycznia 2013 roku, sygn. akt III RC 411/12, zeznań podatkowych PIT, odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 24 maja 2011 roku, sygn. akt III RC 546/10. W ocenie Sądu wszystkie wskazane dowody są wiarygodne i znajdują swoje odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie się potrzeb uprawnionego do alimentacji lub istotne pogorszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W przedmiotowej sprawie zadaniem Sądu było ustalenie czy od czasu ostatniego wyrokowania do chwili obecnej nastąpiła istotna zmiana okoliczności uprawniająca do podwyższenia alimentów na rzecz małoletniej N. K.. W mniejszej sprawie od wyrokowania kwestii alimentów minęło półtora roku. W ocenie Sądu obecna sytuacja życiowa uprawnionej jest różna od tej, która miała miejsce na datę ostatniego wyrokowania w tej sprawie. Obecnie małoletnia jest nastolatką, uczęszcza do szkoły, rozwija się. Obecnie jako nastolatka potrzebuje innego rodzaju odzieży, kosmetyków. Nadto wzrosły koszty jej wyżywienia. W ocenie Sądu zatem realnie koszt utrzymania małoletniej, od czasu ostatniego wyrokowania w kwestii alimentów wzrósł o sumę około 700 złotych miesięcznie. Jednakże pozwany, co pozostaje bezsporne, posiada na utrzymaniu trójkę dzieci. W tym miejscu Sąd przyjął, że ogólnie koszty utrzymania małoletniej podawane przez matkę nie są zawyżone i odpowiadają rzeczywistości. Jednakże w niniejszej sprawie zadaniem Sądu było stwierdzenie jakie koszty utrzymania małoletniej wzrosły, jakie nowe się pojawiły od czasu ostatniego wyrokowania w tej sprawie. Wskazany wyżej wzrost został stosunkowo rozdzielony pomiędzy oboje rodziców z zastrzeżeniem iż Sąd wziął pod uwagę, że pozwany posiada kolejne małoletnie dziecko, na której jest zobowiązany łożyć w równej mierze co na pozostałe. W tym miejscu należy zaznaczyć, że do kosztów utrzymania małoletniej nie wchodzą koszty kredytu zaciągniętego przez matkę, a także całość kosztów utrzymania lokalu zajmowanego przez nią oraz dwoje jej rodzeństwa i matkę. Oczywiście Sąd wziął pod uwagę konieczność tego, że małoletnia musi mieć stworzone odpowiednie warunki do życia.

Odnosząc się zaś do możliwości zarobkowych pozwanego należy stwierdzić, że nie uległy one drastycznej zmianie. Nadal jest on człowiekiem pracującym, zarabia na poziomie podobnym do tego, który był w dacie rozwodu. W ocenie Sądu jednak pozwany nie wykorzystuje wszystkich swoich możliwości zarobkowych.

Zgodnie z art. 135 § 1 kro określa, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Odnosząc się do pierwszego kryterium należy uznać, iż usprawiedliwione potrzeby to takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia. Katalog usprawiedliwionych potrzeb jest rzeczą indywidualną, w przedmiotowej sprawie Sąd wziął pod uwagę, okoliczności wskazane wyżej – szczególnie fakt, że obecnie uprawniona jest nastolatką, a także to, że ojciec nie wspiera matki w wychowaniu i opiece nad małolenią. Natomiast odnosząc się do drugiej przesłanki, która uzależnia wysokość alimentów od możliwości zarobkowych i majątkowych, w tym wypadku Sąd przyjął iż nie uległy one zmianie. W ocenie Sądu kwota żądana przez przedstawicielkę ustawową odpowiada rzeczywistym kosztom utrzymania dziewczynki, ale takze nie jest skorelowana z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi pozwanego.

Zgodnie z art. 98 § 1 kpc, strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zgodnie zaś z art. 100 kpc, w razie częściowego uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone (…). W niniejszej zaś Sąd uznał iż niecelowym jest obciążanie pozwanego kosztami postępowania.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 138 kro i 135 § 1 kro, orzeczono jak w sentencji.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawi art. 100 kpc i 98 § 1 kpc.

Z/ Odpis doręczyć pozwanemu z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji.