sygn. akt IV K 166/14

UZASADNIENIE

Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego W. – T. z dnia 17 listopada 2004r. przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. (wcześniej (...) Sp. z o.o. obecnie (...) Sp. z. o. o.) został nadany nr NIP 524 – 25 – 17 – 502. W dniu 22 listopada 2010r. Główny Urząd Statystyczny nadał (...) Sp. z o.o. nr REGON (...). Zakres działalności spółki (...) obejmował wykonywanie gadżetów i materiałów reklamowych w postaci folderów reklamowych, ulotek, plakatów czy hangerów. (...) Sp. z o.o. dokonywała dostawy materiałów reklamowych oraz nabywała usługi od różnych podmiotów. Siedziba spółki mieściła się przy ul. (...) nr 2 w W.. Kapitał zakładowy został określony na 50 000zł. Jedynymi wspólnikami spółki od samego początku jej powstania byli K. B. (1) i D. M., którzy jako członkowie zarządu posiadając po 20 udziałów o łącznych wysokościach po 25 000zł. osobiście zajmowali się sprawami gospodarczymi (...) Sp. z o.o. Główną księgową w spółce była Z. M., która zajmowała się prowadzeniem ksiąg rachunkowych w oparciu o dokumenty otrzymywane przez wspólników spółki. Spółka za poszczególne miesiące od września 2006r. do grudnia 2007r. sporządzała i składała we właściwym urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT – 7 w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W dniu 08 listopada 2011r. Urząd Kontroli Skarbowej postanowieniem Nr (...) z dnia 21.10.2011r wszczął postępowanie kontrolne spółki (...). Zakres postępowania kontrolnego obejmował rzetelność deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od września 2006 do grudnia 2007r. Badanie ksiąg podatkowych miało miejsce w dniu 30 października 2012r., zostało przeprowadzone w siedzibie Urzędu Kontroli Skarbowej w W. i objęto nim ewidencję sprzedaży VAT oraz ewidencje zakupu VAT spółki (...). W czasie przeprowadzonych czynności w trakcie kontroli dokumentów stwierdzono, iż transakcje zawarte pomiędzy (...) Sp. z o.o. a firmą (...) M. K. z siedzibą przy ul. (...) w W. od którego to przedsiębiorcy P. P. miała nabyć usługi udokumentowane fakturami VAT o nr:



(...) z dnia 28.09.2006 r. wartość netto 30 000zł, podatek VAT 6.600zł o treści „Organizacja wykonania projektów graficznych – projekt Ferrero”,



(...) z dnia 29.09.2006 r. wartość netto 130 000zł, podatek VAT 28.600zł o treści „Wyszukanie lokalizacji pod stacjonarne powierzchnie reklamowe – projekt POLKOMTEL według umowy z dn. 19.04.2006r.”,



(...) z dnia 05.10.2006 r., wartość netto 40 000zł, podatek VAT 8.800zł o treści „Konfekcjonowanie kart magnetycznych wg zlecenia klienta 400 000szt. x 0,10zł”,



(...) z dnia 13.10.2006 r. wartość netto 58 000zł, podatek VAT 12 760zł o treści „Usługa informatyczna – odzyskanie utraconych danych na stacji roboczej wg specyfikacji wykonawczej”,



(...) z dnia 27.10.2006 r., wartość netto 82 000zł, podatek VAT 18 040zł., o treści „Usługi introligatorsko – poligraficzne w miesiącu wrześniu i październiku wg załącznika”,



(...) z dnia 16.11.2006 r., wartość netto 79 000zł, podatek VAT 17 380zł o treści „Organizacja druku zawieszek. Organizacja konfekcjonowania”,



(...) z dnia 21.11.2006 r., wartość netto 26 000zł, podatek VAT 5 720zł o treści „Organizacja wykonania pudełek kartonowych. Organizacja wykonania prac introligatorskich (stendy reklamowe)”,



(...) z dnia 30.11.2006 r., wartość netto 54 000zł, podatek VAT 11 880zł o treści „Organizacja nanoszenia logo na plecakach. Organizacja druku katalogów”,



(...) z dnia 14.12.2006 r., wartość netto 76 000zł, podatek VAT 16 720zł o treści „Organizacja nadruków Projekt M. medium; Organizacja prac introligatorskich Projekt M. M. (2); Organizacja prac introligatorskich Projekt M. M. (2),



(...) z dnia 15.12.2006 r., wartość netto 51 450zł, podatek VAT 11 319zł o treści „Organizacja prac introligatorskich wraz z kaszerowaniem Projekt Akcja (...),



(...) z dnia 29.12.2006 r., wartość netto 41 000zł, podatek VAT 9 020zł, o treści „Organizacja nadruków Projekt M. medium; Organizacja nadruków Projekt M. M. (2); Organizacja prac introligatorskich Projekt M. M. (2); Organizacja prac introligatorskich – foliowanie Projekt M. M. (2)”,



(...) z dnia 29.12.2006 r., wartość netto 55 880zł, podatek VAT 12 293,60zł, o treści „Organizacja prac introligatorskich wraz z kaszerowaniem Projekt Akcja (...),



(...) z dnia 25.01.2007 r., wartość netto 35 750zł, podatek VAT 7 865zł, o treści „Organizacja usług introligatorskich”,



(...) z dnia 13.02.2007 r., wartość netto 30 000zł, podatek VAT 6.600zł „Organizacja usług introligatorskich”,



(...) z dnia 14.03.2007 r., wartość netto 30 800zł, podatek VAT 6 776 „Organizacja usług introligatorskich”,



(...) z dnia 20.03.2007 r., wartość netto 28 350zł, podatek VAT 6 237zł „Organizacja usług introligatorskich”,



(...) z dnia 17.04.2007 r., wartość netto 31 900zł, podatek VAT 7 018zł, o treści „Organizacja usług introligatorskich”,



(...) z dnia 30.04.2007 r, wartość netto 20 000zł, podatek VAT 4 400zł o treści „Organizacja produkcji – pudełka krt.; Organizacja Produkcji – pudełka krt”,



(...) z dnia 03.08.2007 r., wartość netto 27 000zł, podatek VAT 5 940zł o treści „Organizacja nadruku na naklejkach; Organizacja nadruku na naklejkach; Organizacja nadruku na koronkach”,



(...) z dnia 09.08.2007 r., wartość netto 60 450zł, podatek VAT 13 299zł o treści „Organizacja usług introligatorskich – bloczki; Organizacja pakowania zabawek; Organizacja archizowania danych; Organizacja usług introligatorskich – toper; Organizacja pakowania i konfekcjonowania kartoników; Organizacja usług introligatorskich – kartoniki; Organizacja usług introligatorskich karty katalogowe; Organizacja usług introligatorskich - toper”,



(...) z dnia 23.08.2007 r., wartość netto 49 400zł, podatek VAT 10 868zł o treści „Organizacja konfekcjonowania – ankiety; Organizacja konfekcjonowania – parasole; Organizacja (...) – koszulki; Organizacja konfekcjonowania – kubki; Organizacja konfekcjonowania – smycze; Organizacja konfekcjonowania i transportu – polary; Organizacja usług introligatorskich – plakaty; Organizacja konfekcjonowania – etui na CD”,



(...) z dnia 08.11.2007 r., wartość netto 62 002,10zł, podatek VAT 13 640,46zł o treści „ Organizacja usług introligatorskich – topery; ; Organizacja usług introligatorskich – narożnik; ; Organizacja usług introligatorskich – pakowanie ulotek”,



(...) z dnia 02.11.2007 r, wartość netto 28,001,96zł, podatek VAT 6 160,43 o treści „Organizacja usług introligatorskich – topery; Organizacja usług introligatorskich – narożnik”, Organizacja usług introligatorskich – pakowanie ulotek”,



(...) z dnia 19.11.2007 r., wartość netto 32 501,21, podatek VAT 7 150,27zł o treści „Organizacja usług introligatorskich – topery; Organizacja usług introligatorskich – ramka; Organizacja usług introligatorskich – pakowanie ulotek,



(...) z dnia 30.11.2007 r., wartość netto 55 001,22zł, podatek VAT 12 100,27zł „Organizacja usług introligatorskich – topery; Organizacja usług introligatorskich – topery; Organizacja usług introligatorskich – pakowanie naklejek”,



(...) z dnia 31.12.2007 r., wartość netto 45 002,48, podatek VAT 9 900,55zł o treści „Organizacja usług poligraficznych – ulotka introligatornia; Organizacja usług poligraficznych – kaszerowanie toperów, Organizacja pakowania i transportu T – shirtów”,



(...) z dnia 24.12.2007 r., wartość netto 21 000,80zł, podatek VAT 4 620,18zł o treści „Organizacja usług poligraficznych – kaszerowanie plakatów; Organizacja usług poligraficznych –kaszerowanie insertera; Organizacja usług poligraficznych – ulotka introligatornia; Organizacja usług poligraficznych – kaszerowanie toperów”,



(...) z dnia 31.12.2007 r., wartość netto 26 005,10zł, podatek VAT 5 721,12zł o treści „Organizacja usług poligraficznych - wklejanie folderów; Organizacja usług poligraficznych – kaszerowanie plakatów; Organizacja usług poligraficznych – kaszerowanie toperów, które jednocześnie zostały ujęte w ewidencjach zakupu VAT a wynikający z nich podatek naliczony, został rozliczony przez spółkę w deklaracjach VAT – 7 złożonych do Urzędu Skarbowego W. T. oraz Urzędu Skarbowego (...) za okres od września 2006 r. do grudnia 2007r nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych czego pełną świadomość mieli członkowie zarządu spółki (...). Rola M. K. ograniczyła się jedynie do wystawiania, podpisywania i wprowadzania do obrotu prawnego faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług z wykazanym w nich podatkiem przy czym wobec braku ponoszenia podstawowych kosztów związanych z działalnością gospodarczą w postaci wynagrodzeń z tytułu wykonania prac, kosztów nabycia usług i towarów, czy zakresu usług przekraczających możliwości wykonania ich przez M. K. osobiście, wszystkie czynności udokumentowane w/w fakturami w rzeczywistości nie miały miejsca. M. K. uczynił jedynie zadość wymaganiom formalnym polegającym na zgłoszeniu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do odpowiednich urzędów uzyskując tym samym stosowne dokumenty co miało uprawdopodobnić legalność prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym K. B. (1) i D. M. jako członkowie zarządu (...) Sp. z o.o. mając na uwadze, iż w/w wystawione przez M. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) faktury nie dokumentowały faktycznych zdarzeń gospodarczych podali nieprawdę w złożonych od 28.12.2006r. do 25.01.2008r. do Urzędu Skarbowego W. T. oraz Urzędu Skarbowego (...) deklaracjach VAT – 7 dla podatku od towarów i usług za okres od września 2006r. do grudnia 2007r. czym spowodowali pomniejszenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Czym doprowadzili do uszczuplenia podatku od towarów i usług za okres od września 2006r. do grudnia 2007r. w łącznej kwocie 287 428zł.

Decyzją nr (...) z dnia 15 kwietnia 2013 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił dla spółki (...) Sp. z o. o. (dawniej (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o. o.) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od września 2006r. do grudnia 2006r. Od powyższej decyzji wniesione zostało odwołanie, które Postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 11 lipca 2013r. pozostawione zostało bez rozpatrzenia. Decyzją nr (...) z dnia 15 kwietnia 2013 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił dla spółki (...) Sp. z o. o. (dawniej (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o. o.) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2007 do grudnia 2007. Od powyższej decyzji wniesione zostało odwołanie które Postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 11 lipca 2013r. pozostawione zostało bez rozpatrzenia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków A. Ł. (k. 376 – 377, 642 – 646, 730); A. D. (k. 328 – 329, 639 – 642, 730 - 731); B. O. (k. 365, 647 - 648); Z. M. (k. 429 – 430, 646); R. C. (k. 698 - 700); M. K. (k. 45 z akt kontroli za 2007 rok w firmie (...)); częściowe wyjaśnienia oskarżonych D. M. (k. 575 – 576, 701 – 702, 731 - 732) oraz K. B. (1) (k. 576, 644 – 645, 701, 733); deklaracje dla podatku VAT (k. 6 - 22); faktury VAT (k. 23 - 38); wydruki dot. VAT (k. 39 - 43); faktury VAT (k. 69 - 80); odpis decyzji (k. 94 - 98); protokół zatrzymania rzeczy (k. 104 - 106); spis i opis rzeczy (k. 107); faktury VAT (k. 108); protokoły zbadania ksiąg podatkowych (k. 177 - 204); odpisy decyzji (...) (k. 210 - 246); odpis postanowienia (k. 289 - 290, 291 - 292 ); wynik kontroli (k. 297); wydruk z KRS (k. 302 - 307); podpisy postanowień (310 - 313, 314 - 317); pismo z ZUS VAT (k. 382); odpisy decyzji (k. 336 - 364); pismo z US T. (k. 386); dokumenty z US T. (k. 387, 389); zgłoszenie NIP 2 (k. 390 - 391); odpis z KRS (k. 392 - 395); zestawienie danych (k. 399); dokumenty z US T. (k. 400 - 405); deklaracja VAT (k. 409, 411 - 427); dokumenty złożone przez oskarżonych (k. 697); informacja z systemu (...) (k. 717 - 719); informacja (k. 726); oraz akta kontrolne w spółce (...) za lata 2006 - 2007 oraz kontroli w spółce (...) za lata 2006-2007.

Oskarżony D. M. podczas przesłuchania (k. 575 – 576, 645, 701 – 702, 731 – 732) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w tym okresie był członkiem zarządu spółki (...), która prowadziła działalność w zakresie pośrednictwa na rynku reklamy. Nadmienił, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywane były zlecenia dla dużych podmiotów tj. Makro (...) and C., (...), Ferrero, zaś do zadań spółki należało pozyskiwanie klienta, a następnie poszukiwanie podwykonawców, którzy byliby skłonni zrealizować zadania w ramach promocji reklamowych dla tych klientów. Oskarżony oświadczył, że wszystkie realizacje były wykonane rzetelnie, prawidłowo i zgodnie z zamierzeniami odbiorców co dotyczy również firm wymienionych w zarzutach co prowadziło do prawidłowych rozliczeń z urzędem podatkowym. Oskarżony nadmienił, że w cyklu produkcyjnym od momentu pozyskania zlecenia do momentu jego realizacji występuje kilka do kilkunastu czynności które składają się na całość wykonania zlecenia przy czym tak szeroki wachlarz z racji charakteru tej działalności nakazuje współpracę z wieloma podmiotami. Nadmienił, że rolą spółki było nadzorowanie tego procesu, dostarczenie produktu w jak najlepszej formie. Oskarżony zakwestionował zarzut stanowiący, że podwykonawcy spółki nie posiadali zasobów ludzkich wymaganych do zrealizowania zlecenia oświadczając, że z własnego doświadczenia wie, że istnieje możliwość realizacji tych zleceń za pośrednictwem podwykonawców i osób trzecich. Jednocześnie oskarżony D. M. podniósł, że pod słowami organizacja i wyszukiwanie miał na myśli zorganizowanie wykonania konkretnego zlecenia. Wyjaśnił, że podwykonawca bardzo często nie dysponuje parkiem maszynowym, który pozwala na przeprowadzenie pełnego procesu związanego z konkretnym zleceniem. Ponieważ nie zawsze dysponuje możliwościami technicznymi zmuszony jest dalej podzlecać i jeżeli źle zorganizował produkcję to spółka może występować z roszczeniami do ostatecznego wykonawcy, który działał w imię podwykonawcy spółki. Oskarżony powiedział, że ich jako spółkę interesowała głównie rzetelność pracy o czym byli zapewniani i jej wykonanie przez podwykonawcę. Wobec tego nie sprawdzali czy dana firma posiadała wielu pracowników, biura, oraz czy dysponowała powierzchniami magazynowymi także dlatego, że posiadali wówczas dużych klientów jak np. Ferrero czy (...). Oskarżony zanegował także wynik kontroli wskazujący na to, że transakcje były fikcyjne oparte na podstawie wzywania w charakterze świadków firm, które zlecały im wykonanie prac. Oznajmił, że wszystkie faktury zostały potwierdzone przez ich klientów. Wyjaśnił, że w okresie zarzucanego czynu spółka posiadała biuro przy którym mieścił się magazyn w którym składowane były poszczególne fragmenty prac. Jeżeli zamawiane były gadżety to po ich dostarczeniu do magazynu spółka wydawała je do nadruku, do podwykonawcy celem naniesienia logo po czym ponownie wracały do spółki i ostatecznie trafiały do klienta. Analogicznie sytuacja wyglądała w przypadku druku a więc po otrzymaniu przez drukarnię zamówienia dostarczała do spółki wydrukowane materiały, która następnie dokonywała ich obróbki poprzez doklejenie karty plastikowej czy konfekcjonowania wysyłki. Pozostałe druki w postaci np. pudełka na kubek reklamowy były dostarczane w formie płaskiej i trzeba było je złożyć, zapakować i wysłać do klienta. Jak oznajmił tymi pracami zajmowali się podwykonawcy, między innymi firma (...). Oskarżony wyjaśnił, że M. K. przyjeżdżał osobiście i odbierał materiały. Spółka miała informację, że prowadzi on rozległe dziania w zakresie marketingu, szeroko rozumianego. Nie sprawdzali tej okoliczności ponieważ potwierdzali to jego dostawcy, którzy go polecali. Nadto powiedział, że nie widział magazynu (...). Jak stwierdził faktury M. K. zostawiał osobiście przy okazji zwrotu towaru przy czym nie wykluczył jednak, że mogły one przychodzić też pocztą. Nadmienił, że nie było potrzeby reklamowania usług (...). Dodał, że zlecane czynności w postaci koncesjonowania czy wkładania gotowych pudełek były proste i nie wymagały kwalifikacji. Także usługa introligatorska była prostą czynnością. Oskarżony stwierdził, że wystarczyło zatrudnić 2 – 4 osoby w zależności od terminu realizacji aby wykonać dane zlecenie. Nie pamiętał w jaki sposób poznał M. K. podnosząc, że nie sprawiał jednak wówczas wrażenia osoby chorej psychicznie. Wyjaśnił, że usługi wykonywane przez tego przedsiębiorcę nie polegały na pośrednictwie i wyszukiwaniu innych kontrahentów ponieważ spółka sama ich pozyskiwała we własnym zakresie. Podwykonawcom zlecali prace, które czasami wymagały dalszego podwykonawstwa.

Oskarżony K. B. (1) podczas przesłuchania (k. 576, 644 – 645, 701, 733) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że wszystkie usługi wymienione w zarzucie miały miejsce i zostały wykonane. Oznajmił, że w ramach firmy (...) wcześniej I. prowadził razem ze współoskarżonym agencję reklamową i dostarczali do swoich klientów różnego rodzaju materiały reklamowe począwszy od prostych gadżetów reklamowych a skończywszy na skomplikowanych produkcjach poligraficznych. Nadmienił, że procedury dotyczące produkcji polegały na działaniach wykonywanych przez wyspecjalizowane osoby zajmujące się określonym odcinkiem swojej pracy. Oznajmił, że nie zgadza się z argumentem zawartym w dokumencie kontrolnym odnośnie tego, że ich podwykonawcy nie znali się wzajemnie co ma stanowić na ich niekorzyść stwierdzając, że zasadą takich firm jak prowadzona przez nich spółka jest tajemnica handlowa odnośnie ich poddostawców dodając, że z uwagi na bardzo dużo dostawców nie byliby w stanie ze wszystkimi dostawcami podpisywać formalnych umów potwierdzających ich działanie. Oznajmił, że bardzo często odbywało się to drogą mailową bądź telefoniczną. Oskarżony K. B. (2) powiedział, że wszystkie działania spółki dotyczące poszczególnych faktur które zostały wymienione w akcie oskarżenia zostały przez nich opisane w toku postępowania kontrolnego i szczegółowo odnieśli się do każdej z nich informując jak wyglądało zdarzenie, kto był dostawcą i końcowym klientem. Oskarżony wyjaśnił, że Urząd Skarbowy ocenił, że M. K. wyszukiwał dla nich podwykonawców i łączył tych poddostawców między spółką a ich klientem co nie jest prawdą ponieważ przez wyszukiwanie dostawców jako spółka mieli na myśli tą okoliczność, iż w wieloetapowym procesie produkcji poligraficznej jeden z podwykonawców wykonał druk czyli jeden element produkcji poligraficznej, inny z poddostawców wykonywał introligatornię i tym poddostawcą był M. K. i wówczas nie interesowało ich czy robił to osobiście czy wyszukiwał inne podmioty. Po wykonaniu czynności introligatorskiej przekazywali wykonaną pracę do klienta końcowego, którą była firma (...). Jak wyjaśnił oznacza to, że pomiędzy M. K. a ich klientami nie było i nie mogło być żadnego kontaktu więc w jego ocenie powoływanie się w decyzji na okoliczność, że ani dostawca ani klienci nie potwierdzili współpracy z M. K. jest błędne i świadczy o nieznajomości procesu poligraficznego. Oskarżony oświadczył, że w ramach prowadzonej spółki po otrzymaniu przez drukarnię wydrukowanego materiału korzystali w przypadku M. K. z usług introligatorskich i jeśli najmował on poddostawców to nie chciał im dać ich danych gdyż mogliby ich bezpośrednio wykorzystać. Ich jako spółkę interesował tylko efekt końcowy.

Sąd zważył co następuje:

Wina oskarżonych D. M. i K. B. (1) oraz okoliczności popełnienia zarzucanych im czynów nie budzą jakichkolwiek wątpliwości. Świadczy o tym bowiem zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków w szczególności M. K. a także A. D., A. Ł., Z. M., czy B. O., oraz załączonych do akt dokumentów, w postaci wystawionych przez spółkę (...) M. K. faktur.

Pierwszym dowodem wskazującym na winę oskarżonych są zeznania świadka A. Ł. (k. 376 – 377, 642 – 646, 730). Świadek wykonując obowiązki inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej przeprowadziła postępowanie kontrolne w (...) sp. z o.o. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2006r. oraz za miesiące od stycznia do grudnia 2007, podczas której stwierdzone zostały nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za badany okres. Z treści zeznań świadka wynika, że w wyniku ustaleń okazało się, iż faktury wystawione przez (...) M. K. oraz faktura wystawiona przez (...) R. C. na rzecz P. P. nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Świadek A. Ł. przejrzyście zobrazowała sposób dokonanej kontroli, oraz jej wynik, na który składało się to stanowisko dodając, że spółka (...) była wzywana do złożenia wyjaśnień w zakresie transakcji handlowych z tymi podmiotami oraz przedstawienia dokumentacji potwierdzającej wykonanie usług przez te podmioty lecz odpowiedź udzielona przez spółkę była lakoniczna i nie przyczyniła się do wyjaśnienia stanu faktycznego, który potwierdzałby fakt wykonania tych usług. Jednocześnie świadek wskazała, że przy wyniku kontroli posiłkowano się kontrolą przeprowadzoną u przedsiębiorcy (...) M. K., której decyzja została włączona do akt kontrolnych spółki (...). Świadek podniosła także, że P. P. wskazała faktury sprzedaży powiązane z fakturą zakupu, które organ zakwestionował i następnie okazało się, że finalne podmioty, które miały świadczyć usługi dla M. K. stwierdziły, że nie miały nigdy do czynienia z taką osobą i że współpraca została nawiązana bez pośrednictwa M. K.. Zeznania świadka są przekonujące i znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy.

Wiarygodnością Sąd obdarzył także zeznania złożone przez świadka A. D. (k. 328 – 329, 639 – 642, 730 - 731), a więc inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej, który przeprowadził kontrolę w firmie (...) M. K.. Podczas składania zeznań świadek w sposób jasny i zrozumiały przedstawił sposób dokonanej kontroli, oraz jej wyniki tj. ustalenie, iż przedsiębiorca M. K. był wystawcą faktur VAT dla spółki (...) Sp. z o.o. nie odzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych wskazując na powody, które stały się podstawą do wydania takiej oceny. Z treści zeznań świadka wynika nadto, że M. K. przyznając, iż sam wystawiał faktury podnosił, że korzystał w tym celu z podwykonawców wykonujących dla niego usługi, których danych jednak nigdy nie przekazał. Co istotne świadek wyraźnie oznajmił także, że M. K. pomimo wielokrotnego wzywania nie przedłożył również za okres objęty kontrolą żadnej dokumentacji księgowej. A. D. wobec braku otrzymania od M. K. dokumentacji księgowej wskazał także, że ustalenie kontrahentów tego przedsiębiorcy ustalone zostało przy pomocy przelewów bankowych. Zeznania świadka są nie tylko logiczne i spójne ale nadto znajdują oparcie w aktach kontrolnych. Należy również podnieść, że świadek jest osobą zupełnie obcą dla M. K. i nie posiada żadnych powodów dla których miałby fałszywie pomawiać go o zachowania, których w rzeczywistości się nie dopuścił.

Za wiarygodne Sąd uznał także zeznania B. O. (k. 365, 647 - 648). Świadek wykonując obowiązki inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej przeprowadziła postępowanie kontrolne w (...) R. C. m. in. za 2006 rok odnośnie podatku VAT. Co istotne z treści złożonych przez świadka zeznań wynika, że ze względu na niemożliwość ustalenia miejsca pobytu i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez R. C. oraz brak posiadania tym samym jakiejkolwiek dokumentacji odnośnie tego podmiotu, kontrola przeprowadzona została na podstawie historii rachunku bankowego, gdzie stwierdzona została wpłata dokonana przez (...) Sp. z o.o. (późniejsza (...) Sp. z. o. o.) za fakturę (...) na rzecz (...) w kwocie 75 200zł. Jednocześnie brak dokumentacji uniemożliwił jednak ustalenie faktycznych okoliczności transakcji udokumentowanych tą fakturą. Świadek B. O. zeznała, że próbowała ustalić siedzibę spółki (...) lecz nieudało się jej odnaleźć ani podatnika ani siedziby dlatego wystąpiła o ustanowienie kuratora podczas tej kontroli.

Za zgodne z prawdą Sąd uznał zeznania złożone przez Z. M. (k. 429 – 430, 646). Zeznania te są logiczne i korelują z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy. Świadek będąc zatrudniona w (...) Sp. z o. o. w okresie od września 2006 roku do grudnia 2007r. jako główna księgowa zajmowała się prowadzeniem ksiąg rachunkowych w/w spółki, naliczaniem płac i rozliczeniem z ZUS w oparciu o dokumenty otrzymywane od oskarżonego K. B. (2), na podstawie których rzetelnie sporządzała następnie m.in. deklaracje VAT – 7, na których składała swój podpis. Z treści zeznań świadka Z. M. wynika, że nie zajmowała się ona sprawami gospodarczymi spółki (...) i nie miała styczności z jej kontrahentami a tym samym nie miała nigdy kontaktu ani z M. K. ani z R. C.. Świadek wyraźnie oznajmiła, że nie miała wiedzy odnośnie tego, że faktury wystawione przez P. R. C. oraz (...) M. K. nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego, ponieważ faktury te sprawdzała jedynie pod kątem formalnym Zeznania Z. M. ewidentnie wskazują zatem, że nieprawidłowości w deklaracjach podatku VAT – 7 za okres od września 2006 r. do grudnia 2007 r. polegające na zaniżeniu podatku należnego VAT były wynikiem przekazywania przez oskarżonego K. B. (2) osobiście Z. M. będącej księgową firmy nierzetelnych dokumentów o osiąganych obrotach i należnym podatku VAT.

Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania świadka R. C. (k. 698 - 700). Świadek w trakcie składania zeznań podniósł, że prowadził firmę (...), której działalność gospodarcza obejmowała sprawy z zakresu informatyki i reklamy oraz w przypadku możliwości spółka podejmowała także inne zlecenia przy czym zatrudnionych było w niej od 7 do 20 osób. R. C. potwierdził, że zawarł transakcje z firmą prowadzoną przez oskarżonych, a po okazaniu faktury o numerze (...) z dnia 18.09.2006r. (faktura k. 335) potwierdził, iż naniesiony na niej jest jego podpis i pieczątka. Uzasadnił także możliwość wykonania tego zlecenia podnosząc, że w tamtym okresie posiadał duży samochód V. (...) a tym samym miał logistyczne i fizyczne możliwości na zrealizowanie powierzonego zadania dodając, że zrealizował je przy udziale pracowników których posiadał. Nadto świadek uzasadnił brak obecności w kraju swoim wyjazdem w roku 2009 po zakończeniu działalności gospodarczej do Kanady. Sąd nie miał tym samym powodów by tak złożone przez świadka zeznania uznać za niewiarygodne i nie odzwierciedlające rzeczywistego przebiegu zdarzeń.

Jak wynika z akt kontrolnych spółki (...) za lata 2006 – 2007, akt kontrolnych spółki (...) za lata 2006-2007, protokołów zbadania ksiąg podatkowych (k. 177 - 204), odpisów decyzji (...) (k. 210 - 246), oraz odpisów decyzji (k. 336 - 364) spółka (...) miała nabyć od firmy (...) M. K. z siedzibą przy ul. (...) w W. usługi udokumentowane fakturami VAT o nr: (...) z dnia 28.09.2006 r., (...) z dnia 29.09.2006, (...) z dnia 05.10.2006 r., (...) z dnia 13.10.2006 r., (...) z dnia 27.10.2006 r., (...) z dnia 16.11.2006 r., (...) z dnia 21.11.2006 r., (...) z dnia 30.11.2006 r., (...) z dnia 14.12.2006 r., (...) z dnia 15.12.2006 r., (...) z dnia 29.12.2006 r., (...) z dnia 29.12.2006 r., (...) z dnia 25.01.2007 r., (...) z dnia 13.02.2007 r., (...) z dnia 14.03.2007 r., (...) z dnia 20.03.2007 r., (...) z dnia 17.04.2007 r., (...) z dnia 30.04.2007 r., (...) z dnia 03.08.2007 r., (...) z dnia 09.08.2007 r., (...) z dnia 23.08.2007 r., (...) z dnia 08.11.2007 r., (...) z dnia 02.11.2007 r., (...) z dnia 19.11.2007 r., (...) z dnia 30.11.2007r., (...) z dnia 31.12.2007 r., (...) z dnia 24.12.2007 r., oraz (...) z dnia 31.12.2007 r. (faktury VAT k. 23 – 38, k. 69 – 80, protokół zatrzymania rzeczy k. 104 – 106, spis i opis rzeczy k. 107, faktury VAT k. 108) Należy jednak wskazać, że przedłożone faktury VAT nie zostały potwierdzone przez wyszczególnionych tam wystawców, a co więcej brak było transakcji wskazujących na zapłatę tym podwykonawcom, przy czym zdecydowana większość środków z rachunku bankowego należącego do M. K. podejmowana była w gotówce. Zdaniem M. K. (zeznania z k. 45 z akt kontroli za 2007 rok w firmie (...)) płatności od kontrahentów dokonywane były za pośrednictwem banku i nie było płatności gotówkowych. Na rachunku M. K. próżno jednak szukać przelewów obciążających rachunek M. K. wskazujących na związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nadto przedsiębiorca ten nie przekazał danych podwykonawców wykonujących dla niego usługi pomimo okoliczności, iż podnosił, że osoby takie były (zeznania z k. 45 z akt kontroli za 2007 rok w firmie (...)). Należy wskazać, że M. K. prowadził działalność gospodarczą na dużą skalę. Zakres usług wskazany w w/w fakturach był szeroki i wymagał specjalistycznej wiedzy a tym samym przekraczał możliwości samodzielnego wykonania usług przez M. K.. W usługach świadczonych przez M. K. było szerokie spektrum usług. Były to usługi z zakresu telekomunikacji, poligrafii, reklamy i promocji, pośrednictwa w zakresie sprzedaży urządzeń, analizy rynku budowlanego, czy też telemarketingu. Nie jest zatem wiarygodne by M. K. mógł tego typu zlecenia wykonywać osobiście, tym bardziej, że jak wynika z akt sprawy w szczególności z treści zeznań A. D., M. K. zakończył edukację na etapie szkoły średniej. Samodzielna realizacja działalności gospodarczej o tak szerokim zakresie byłaby tym samym niewykonalna dla jednej osoby w szczególności z wykształceniem posiadanym przez taką osobę. Tym samym usługi wyszczególnione w fakturach nie mogły zostać wykonane bez zatrudnienia pracowników bądź korzystania z podwykonawców, których M. K. nie umiał wskazać na potwierdzenie wykonanych zleceń. Nadto M. K. nie składał także deklaracji PIT – 4 ani innych deklaracji do ZUS świadczących o zatrudnieniu pracowników. Nie posiadał także dokumentacji księgowej za okres objęty kontrolą skarbową. Analiza faktur VAT pokazuje także, że M. K. winien dysponować wieloma towarami, których zakup nie został w jakikolwiek sposób udokumentowany. Również pod adresem widniejącym na fakturach jako adres biura handlowego nie prowadził działalności gospodarczej, co potwierdził właściciel tej nieruchomości. Co więcej ustaleni i wezwani kontrahenci spółki, których zgodnie z wyjaśnieniami spółki miałby wyszukać na zlecenie (...) M. K. wyjaśnili, że nie współpracowali z M. K. w ramach transakcji handlowych. Także inni kontrahenci figurujący w dokumentacji źródłowej spółki jako wystawcy faktur dokumentujących sprzedaż usług na rzecz (...), którzy biorąc pod uwagę rodzaj świadczonych przez nich usług mogliby być wyszukani przez M. K. nie potwierdzili pośrednictwa M. K. w ramach transakcji handlowych z (...). Tym samym wobec braku ponoszenia przez M. K. podstawowych kosztów związanych z działalnością gospodarczą w postaci wynagrodzeń z tytułu wykonania prac, kosztów nabycia usług i towarów, czy wykonywania tych zleceń pomimo, iż ich zakres przekraczał możliwości wykonania samodzielnie przez M. K., oczywistym jest, że wszystkie czynności udokumentowane w/w fakturami w rzeczywistości nie miały miejsca. M. K. uczynił jedynie zadość wymaganiom formalnym polegającym na zgłoszeniu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do odpowiednich urzędów, dzięki czemu uzyskał stosowne dokumenty co miało uprawdopodobnić legalność prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zresztą wymaga wyraźnego wskazania okoliczność, że M. K. był osobą z problemami natury osobistej. Jednocześnie w obecnej chwili jest nadto osobą ubezwłasnowolnioną, co stanowiło przeszkodę do jego przesłuchania przed Sądem (odpis postanowienia k. 636, zwolnienie lekarskie k. 637). Tym bardziej nie jest wiarygodne, że wykonywał tego typu zlecenia.

Wyjaśnienia oskarżonych D. M. (k. 575 – 576, 701 – 702, 731 - 732) oraz K. B. (1) (k. 576, 644 – 645, 701, 733) zasługują na wiarę jedynie w tym fragmencie, w którym oskarżeni nie kwestionowali okoliczności, iż w okresie zarzucanego im czynu byli członkami zarządu spółki (...), prowadzili działalność w zakresie pośrednictwa na rynku reklamy dostarczając do swoich klientów różnego rodzaju materiały reklamowe począwszy od prostych gadżetów reklamowych, a skończywszy na skomplikowanych produkcjach poligraficznych albowiem tak złożone wyjaśnienia nie kłócą się z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy. Jednocześnie z braku powodów do zakwestionowania zeznań świadka R. C. należało dać oskarżonym wiarę, iż wystawiona dla P. P. faktura VAT nr (...) z dnia 18.09.2006r. przez (...) dokumentowała faktyczne zdarzenie gospodarcze. Świadek R. C. w sposób przekonywujący wskazał na rodzaj oraz sposób wykonana zlecenia, a zatem nie było podstaw aby zaakceptować pogląd wyrażony przez Urząd Skarbowy, tym bardziej, że decyzja odnośnie tego zlecenia została wydana zarówno bez kontaktu z tym przedsiębiorcą jak i dokumentacją spółki. Sąd nie dał natomiast wiary oskarżonym w pozostałej części złożonych wyjaśnień ponieważ tak podnoszona przez oskarżonych wersja zdarzeń nie znajduje żadnego potwierdzenia w innych dowodach zarówno tych osobowych jak i dowodach z dokumentów zawartych w sprawie. Nie jest bowiem wiarygodne, że wszystkie realizacje dotyczące spółki (...) wykonane zostały rzetelnie i prawidłowo co prowadziło do prawidłowych rozliczeń z urzędem podatkowym. Za całkowicie nieprzekonywujące z uwagi na prowadzenie dużej działalności gospodarczej założonej przez siebie firmy, ilość zadań zleconych spółce (...) w tym wysokość zapłaty za nie, należy uznać wyjaśnienia oskarżonych w których podnosili, że poprzestali jedynie na zapewnieniach ze strony M. K., iż dane zlecenie zostanie wykonane prawidłowo nie sprawdzając czy prowadzona przez niego firma w ogóle funkcjonuje, czy posiada biuro, czy dysponuje powierzchniami magazynowymi, czy jest w stanie wykonać dane zlecenie, czy posiada wystarczającą ilość pracowników czy wreszcie zaplecze w postaci odpowiednich maszyn. Oskarżeni w swoich wyjaśnieniach ograniczyli się jedynie do przybliżenia sposobu produkcji określonych materiałów. Tym samym w ocenie Sądu absolutnie nie jest możliwa taka sytuacja, w której oskarżeni nie zdawałby sobie sprawy z okoliczności, że podmiot ten jest de facto fikcyjny. Nadto jak wynika z zeznań Z. M. zatrudnionej w (...) Sp. z o. o. jako główna księgowa, to właśnie oskarżeni w okresie zarzucanych im czynów samodzielnie zarządzając firmą (...) dostarczali jej dokumentację potrzebną do prowadzenia księgowości, a zatem to na oskarżonych ciąży odpowiedzialność za wszystkie nieprawidłowości określone decyzjami Urzędu Skarbowego. Tym samym złożone przez oskarżonych wyjaśnienia Sąd uznał jako przyjętą przez nich linię obrony mającą skutkować uwolnieniem od odpowiedzialności.

Pozostałe dowody zaliczone na podstawie art. 394 § 1 i 2 k.p.k. w postaci odwołania od decyzji (k. 466 - 469), wniosku (k. 478 - 479), odwołania od decyzji (k. 484 - 492), pisma pełnomocnika świadka (k. 633 - 634), zastrzeżenia do protokołu (k. 247 - 286), deklaracji dla podatku VAT (k. 6 - 22), wydruków dot. VAT (k. 39 - 43), odpisu decyzji (k. 94 - 98); odpisów postanowień (k. 289 - 290, 291 - 292 ), wyniku kontroli (k. 297), wydruku z KRS (k. 302 - 307), odpisów postanowień (310 - 313, 314 - 317), pisma z ZUS VAT (k. 382), pisma z US T. (k. 386), dokumentów z US T. (k. 387, 389), zgłoszenia NIP 2 (k. 390 - 391), odpisu z KRS (k. 392 - 395), zestawienie danych (k. 399), dokumentów z US T. (k. 400 - 405), deklaracji VAT (k. 409, 411 - 427), dokumentów złożonych przez oskarżonych (k. 697), informacji z systemu (...) (k. 717 - 719), informacji (k. 726), a także danych o karalności (k. 299 – 300, 332-333, 553 - 556) miały znaczenie uzupełniające.

W świetle wyżej ustalonego stanu faktycznego zaistnienie czynów zabronionych, sprawstwo i wina oskarżonych odnośnie popełnienia zarzucanych im czynów z art. 56 § 1 k.k.s. w zb. z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. oraz w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. nie budzą jakiejkolwiek wątpliwości.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 56 k.k.s. sprawcą tego czynu może być tylko osoba posiadająca status „podatnika”. Przez płatnika rozumieć należy zgodnie z treścią art. 8 ordynacji podatkowej osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, obowiązaną na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Poprzez „podanie nieprawdy”, które jest jednym z wymienionych w treści art. 56 kks obok „zatajenia prawdy” i „nie dopełnia obowiązku” znamieniem modalnym należy rozumieć taką sytuację, która polega na przedstawieniu organowi podatkowemu, bądź innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi okoliczności niezgodnych z rzeczywistością, istotnych z punktu widzenia danego typu podatku w kontekście elementów mających znaczenie dla ustalenia istnienia tego zobowiązania podatkowego oraz wskazania jego wysokości. Nie może przy tym budzić wątpliwości, że zwrot „podaje nieprawdę” odnosi się do treści deklaracji lub oświadczenia, a konkretnie przedstawianych w tych dokumentach danych dotyczących okoliczności istotnych z punktu widzenia ustalenia istnienia oraz określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Nadto konstrukcja art. 56 § 1 - 3 kks przesądza, że dla odpowiedzialności karnej niezbędne jest nie tylko wypełnienie przez zachowanie sprawcy jednej z w/w form zachowania określonych w znamionach modalnych, lecz konieczne jest także wywołanie poprzez takie właśnie zachowanie skutku w postaci narażenia na uszczuplenie danego podatku. Sytuacja tego typu niewątpliwie zatem miała miejsce w przedmiotowej sprawie.

Należy zaś wskazać, że przepis art. 62 k.k.s. zawiera pięć rodzajów przestępstw skarbowych integralnie związanych z obowiązkiem prowadzenia w sposób właściwy dokumentacji działalności gospodarczej w postaci faktury lub rachunku. Treść § 2 art. 62 k.k.s. wskazuje na dwie formy popełnienia tego występku tj. wystawienie faktury czy rachunku w sposób nierzetelny bądź posługiwanie się takim dokumentem. Należy przy tym wskazać, że w judykaturze wykształcił się podział na faktury nierzetelne w znaczeniu dosłownym a więc na takie, które nie odzwierciedlają rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, oraz na faktury fikcyjne, czyli takie które dokumentują nieistniejące czynności. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z tym drugim znaczeniem w więc takim, że faktury wystawione przez M. K. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (...) nieistniejącą wersję zdarzeń uwiarygodniały. Tym samym działanie oskarżonych godziło w obowiązek podatkowy przyczyniając się do zwiększenia zysku o wartość podatku im zwracanego.

Żadnej wątpliwości nie budzi tym samym okoliczność iż oskarżeni D. M. oraz K. B. (1) będący wspólnikami (...) Sp. z o. o. zajmując się jako członkowie zarządu sprawami gospodarczymi tej spółki spowodowali podanie nieprawdy w złożonych od 28.12.2006 roku do 25.01.2008 roku do Urzędu Skarbowego W. T. oraz Urzędu Skarbowego (...) deklaracjach VAT -7 dla podatku od towarów i usług za okres od września 2006 roku do grudnia 2007 roku dotyczących spółki (...) w ten sposób, że działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu tego samego zamiaru doprowadzili do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur o numerach (...) z dnia 28.09.2006 r., (...) z dnia 29.09.2006 r., (...) z dnia 5.10.2006 r., (...) z dnia 13.10.2006 r., (...) z dnia 27.10.2006 r., (...) z dnia 16.11.2006 r., (...) z dnia 21.11.2006 r., (...) z dnia 30.11.2006 r., (...) z dnia 14.12.2006 r., (...) z dnia 15.12.2006 r., (...) z dnia 29.12.2006 r., (...) z dnia 29.12.2006 r., (...) z dnia 25.01.2007 r., (...) z dnia 13.02.2007 r., (...) z dnia 14.03.2007 r., (...) z dnia 20.03.2007 r., (...) z dnia 17.04.2007 r., (...) z dnia 30.04.2007 r., (...) z dnia 3.08.2007 r., (...) z dnia 9.08.2007 r., (...) z dnia 23.08.2007 r., (...) z dnia 8.11.2007 r., (...) z dnia 2.11.2007 r., (...) z dnia 19.11.2007 r., (...) z dnia 30.11.2007 r., (...) z dnia 31.12.2007 r., (...) z dnia 24.12.2007 r., oraz (...) z dnia 31.12.2007 r., które wystawione były dla P. P. przez prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K., które nie dokumentowały faktycznych zdarzeń gospodarczych. Wobec braku ponoszenia przez tego przedsiębiorcę podstawowych kosztów związanych z działalnością gospodarczą w postaci wynagrodzeń z tytułu wykonania prac, kosztów nabycia usług i towarów, czy wykonywania tych zleceń pomimo, iż ich zakres przekraczał możliwości wykonania samodzielnie przez M. K., wszystkie czynności udokumentowane w/w fakturami w rzeczywistości nie miały miejsca. M. K. uczynił jedynie zadość wymaganiom formalnym polegającym na zgłoszeniu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do odpowiednich urzędów dzięki czemu uzyskał stosowne dokumenty co miało uprawdopodobnić legalność prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Swoim zachowaniem oskarżeni doprowadzili do uszczuplenia podatku od towarów i usług za okres od września 2006 roku do grudnia 2007 roku w łącznej kwocie 287.428 zł,

Jednocześnie Sąd dokonał zmiany opisu czynu poprzez wyeliminowanie faktury VAT o nr (...) z 18.09.2006 r., wystawioną dla P. P. przez R. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. C., (...)-(...) W., ul. (...) eliminując jednocześnie podatek od tej faktury w wysokości 35 200zł albowiem jak to już zostało wyżej wskazane wobec złożonych przez świadka R. C. zeznań w trakcie których w sposób przekonywujący wskazał na rodzaj oraz sposób wykonana zlecenia Sąd nie znalazł podstaw aby nie dać tak złożonym zeznaniom wiary a tym samym by zaakceptować wnioski wyrażone przez Urząd Skarbowy. Tym bardziej, że decyzja odnośnie tego zlecenia została wydana zarówno bez kontaktu z tym przedsiębiorcą jak i bez zapoznania się z dokumentacją tej spółki.

Za okoliczność obciążającą Sąd uznał bardzo wysokie narażenie podatku należnego na uszczuplenie.

Do okoliczności łagodzących zaliczyć należy dotychczasową niekaralność obu oskarżonych.

Biorąc pod uwagę w/w okoliczności na podstawie art. 56 § 1 kks w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. Sąd wymierzył oskarżonym:

⚫

D. M. karę grzywny w wysokości 320 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 60 złotych,

⚫

K. B. (1) karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 60 złotych.

Tak orzeczone kary grzywny będą adekwatne zarówno do winy jak i społecznej szkodliwości czynów spełniając jednocześnie cele w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej. Będą również zgodne ze społecznym poczuciem sprawiedliwości i osiągną właściwy skutek wychowawczy wobec oskarżonych. W ocenie Sądu zapłata kar grzywny, aczkolwiek stanowić będzie dla oskarżonych bardzo istotną dolegliwość to jednakże jest w realiach niniejszej sprawy absolutnie konieczna dla spełnienia celów kary. Tak orzeczone kary jednocześnie dodatkowo uświadomią oskarżonym wagę i znaczenie naruszonych przez nich przepisów, w efekcie czego zapobiegną popełnianiu ich w przyszłości.

O kosztach sądowych w tym opłaty Sąd orzekł na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 627 k.p.k., art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych uznając, iż obecna sytuacja finansowa obydwu oskarżonych, nie uzasadnia zwolnienia ich od obowiązku ich poniesienia.