Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: I C 382/14

Tytuł: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2014-09-04
Data orzeczenia: 4 września 2014
Data publikacji: 16 kwietnia 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Wydział: I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne: Kredyt ,  Przelew Wierzytelności
Podstawa prawna: art. 509 § 1 i 2 kc

Sygn. akt I C 382/14

UZASADNIENIE

Powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. w pozwie wniesionym w dniu 14 października 2013 r. zażądał zasądzenia od pozwanego D. C. w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwoty 296 610,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 3 708 zł i kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7 200 zł.

Na uzasadnienie żądania podał, iż dochodzona kwota stanowi wierzytelność z tytułu umowy o kredyt gotówkowy z dnia 28.09.2009 r. zawarta między pozwanym, a pierwotnym wierzycielem tj. Bankiem (...) S.A., a nabytą przez stronę powodową w dniu 20 marca 2013 r. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności. Dochodzona pozwem obejmuje: należność z tytułu niespłaconego kapitału kredytu w kwocie 180 141,23 zł, odsetki ustawowe naliczone od kwoty należności głównej za okres od 21.03.2013 r. do 7.10.2013 r. w wysokości 12 831,98 zł, odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela w wysokości 103 384,41 zł oraz koszty naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 252,54 zł.

W dniu 4 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin -Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu aby zapłacił powodowi kwoty wskazane w pozwie.

Pozwany w ustawowym terminie wniósł sprzeciw, w którym zaskarżył nakaz w całości i wniósł o oddalenie powództwa. Uzasadniając swoje stanowisko podał, iż pozew zawiera nieprawdziwe dane dotyczące jego obywatelstwa oraz adresu do korespondencji. Wskazał, iż nie posiada obywatelstwa polskiego tylko włoskie, a ponadto pracuje i mieszka zagranicą.

Postanowieniem z 21 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin –Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

28 września 2009 r. (...) S.A. w W. Oddział 1 w Ł. zawarł z pozwanym D. C. umowę kredytu gotówkowego nr (...), na podstawie której udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 200 000 zł na okres 71 miesięcy. Kredyt został oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, wynoszącej w dniu podpisania umowy 8,98 % w stosunku rocznym. Pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu wraz z odsetkami w miesięcznych ratach w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat. Kwoty niespłaconych w całości lub części rat kredytu w terminie określonym w planie spłaty stawały się następnego dnia po upływie terminu zadłużeniem przeterminowanym wymagalnym, od którego Bank miał prawo pobierać odsetki według stopy procentowej obowiązującej w Banku, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 20 % w stosunku rocznym. Bank mógł wypowiedzieć umowę w przypadku wystąpienia zaległości w spłacie dwóch pełnych rat kredytu, za co najmniej dwa okresy płatności, z tym, że wypowiedzenie zostanie poprzedzone wysłaniem przez Bank do Kredytobiorcy listem poleconym wezwania do zapłaty zaległych należności w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania od rygorem wypowiedzenia umowy. W następnym dniu po upływie ostatniego dnia terminu wypowiedzenia całe zadłużenie z tytułu udzielonego kredytu wraz z odsetkami i należnymi opłatami, staje się zadłużeniem przeterminowanym i wymagalnym, od którego Bank miał pobierać odsetki według stopy procentowej obowiązującej w Banku, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 20 % w stosunku rocznym. W przypadku podjęcia przez Bank działań zmierzających do odzyskania należności Kredytobiorca zobowiązał się do ponoszenia kosztów wezwań do zapłaty –monitów według Taryfy oraz kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego. Zgodnie z § 21 umowy wszelkie oświadczenia, zawiadomienia, informacje i pisma dotyczące umowy Bank przesyła Kredytobiorcy na adres wskazany w umowie lub na inny adres wskazany przez Kredytobiorcę po zawarciu umowy. Kredytobiorca zobowiązał się niezwłocznie zawiadomić Bank o zmianie swojego nazwiska, adresu zamieszkania, adresu korespondencyjnego, oraz miejsca pracy. W razie zaniedbania tego obowiązku korespondencja będzie wysyłana do Kredytobiorcy na ostatni wskazany przez niego adres, a datą doręczenia korespondencji będzie wówczas data pierwszego awizowania przesyłki poleconej nie doręczonej, wysłanej na ostatni znany Bankowi adres korespondencyjny. Pozwany wskazał jako adres korespondencyjny: P., ul. (...). Kredyt został uruchomiony w dniu 26 września 2009 r.

/dowód: uwierzytelniony odpis umowy kredytu gotówkowego nr (...) k. 65 -68, potwierdzenie uruchomienia kredytu k. 69, wydruk aneksu do umowy kredytowej k. 71, wniosek o udzielenie kredytu k. 72 – 75, haromonogram spłat kredytu k. 76 -86, okoliczności przyznane/

10 maja 2010 r. Bank (...) S.A. wezwał pozwanego do zapłaty zaległości w kwocie 14 831,45 zł wskazując, iż w przypadku niedokonania zapłaty w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania Bank wraz z upływem tego terminu wypowiada umowę nr (...), co oznacza obowiązek zapłaty całej kwoty zadłużenia w terminie wypowiedzenia w wysokości 202 357,27 zł na dzień 29.04.2010 r., w tym 195 698,32 zł, z tytułu należności i 6 658,95 zł z tytułu odsetek.

/dowód: wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie umowy k. 87 -88, potwierdzenie odbioru k. 89 -90, okoliczności przyznane/

17 czerwca 2011 r. Bank (...) S.A. zawarł z pozwanym umowę ugody. Pozwany uznał zadłużenie według stanu na dzień 10 czerwca 2011 r. w łącznej kwocie 214 046,95 zł, w tym w tym należność główną w wysokości 187 659,08 zł i odsetki w kwocie 26 387,87 zł oraz dalsze odsetki od kwoty należności głównej według zmiennej stopy procentowej przewidzianej dla należności przeterminowanych, postawionych w stan natychmiastowej wymagalności, wynoszących obecnie 24 % w stosunku rocznym. Bank wyraził zgodę na odroczenie płatności rat odsetkowych na okres 12 miesięcy, poczynając od 1 lipca 2011 r., a pozwany zobowiązał się do spłaty w tym okresie rat kapitałowych w wysokości 1 500 zł miesięcznie. Od dnia 1 lipca 2012 r. spłata rat kapitałowo –odsetkowych miała następować zgodnie z harmonogramem. Bank miał prawo odstąpić od umowy ugody bez wyznaczania Dłużnikowi dodatkowego terminu spłaty wierzytelności w szczególności gdy Dłużnik nie przystąpi do spłaty zadłużenia w terminie wynikającym z umowy ugody bądź wystąpi zaległość w spłacie rat wynikających z umowy ugody. Odstąpienie przez Bank od umowy ugody następowało przez doręczenie Dłużnikowi pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od umowy i postawieniu całego zadłużenia w stan natychmiastowej wymagalności i powodowało, że warunki spłaty określone w umowie ugody przestają obowiązywać, a dłużnik zobowiązany jest do spłaty uznanej wierzytelności. Zgodnie z umową ugody dzień awizowania korespondencji na ostatni znany adres dłużnika w przypadkach gdy dłużnik nie odbierze korespondencji, uznaje się za skuteczne doręczenie. Dłużnik zobowiązał się do niezwłocznego zawiadomienia Banku o zmianie danych wymaganych przy zawarciu umowy ugody, w szczególności takich jak adres zamieszkania, adres korespondencyjny, imiona (…). W umowie ugody dłużnik wskazał adres zamieszkania: ul. (...), (...)-(...) P..

/dowód: umowa ugody z 17.06.2011 r. k. 91 -92/

10 stycznia 2012 r. Bank (...) S.A. sporządził oświadczenie od odstąpieniu od umowy ugody, natomiast w dniu 27 lutego 2012 r. nadał w urzędzie pocztowym wezwanie do zapłaty niespłaconego kapitału w kwocie 180 141,23 zł, odsetek zaległych w kwocie 57 475,54 zł, dalszych odsetek naliczanych według zmiennej stopy procentowej wynoszącej 24 % w stosunku rocznym na dzień 24 lutego 2012 r. oraz kosztów monitu w kwocie 30 zł, które zostało przesłane na adres pozwanego wskazany w umowie ugody.

/dowód: pismo o wypowiedzeniu umowy ugody k. 93, wezwanie do zapłaty k. 94, potwierdzenie nadania k. 95 -96/

12 marca 2012 r. Bank (...) S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny Nr (...), w którym stwierdził istnienie wymagalnego zadłużenia dłużnika D. C. z tytułu zaciągniętego kredytu nr (...) z dnia 28 września 2009 r., na które składają się: kapitał w kwocie 180 141,23 zł, odsetki naliczone do dnia 11 marca 2012 r. w kwocie 59 489,16 zł, koszty w kwocie 30 zł oraz dalsze odsetki od dnia 12 marca 2012 r. naliczane według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) S.A. dla kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności od kwoty 180 141,23 zł wynoszących aktualnie 24 %. Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2012 r. wydanym w sprawie sygn. akt I Co 856/12 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu Nr (...) oraz zasądził od dłużnika D. C. na rzecz wierzyciela kwotę 127 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W dniu 11 maja 2012 r. wierzyciel złożył wniosek o wszczęcie egzekucji sądowej. Postanowieniem z 26 kwietnia 2013 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi J. K. umorzył postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela oraz ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na kwotę 129,64 zł i orzekł o ich pobraniu z zaliczki uiszczonej przez wierzyciela.

/dowód: bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) k. 99, postanowienie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z 3.04.2012 r. sygn. akt I Co 856/12 k. 100 -101, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego k. 102 -103, wniosek o umorzenie egzekucji k. 104, postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi –Śródmieścia w Łodzi J. K. k. 105 -107/

20 marca 2013 r. (...) S.A. w W. zawarł z powodowym Funduszem umowę sprzedaży portfela wierzytelności przysługujących Bankowi wobec osób fizycznych z tytułu kredytów gotówkowych i pożyczki gotówkowej, obejmującego m. in. wierzytelność wynikającą z umowy kredytu gotówkowego nr (...) zawartego z pozwanym D. C. w łącznej kwocie 283 778,13 zł, w tym niespłacony kapitał w kwocie 180 141,23 zł, odsetki w kwocie 103 384,41 zł oraz koszty w kwocie 252,54 zł.

/dowód: odpis umowy sprzedaży wierzytelności z 20.03.2013 r. k. 47 -51, odpis aneksu nr (...) do umowy sprzedaży wierzytelności z 20.03.2013 r. k. 52 -60, odpis załącznika nr 1 do aneksu do umowy sprzedaży k. 61 -64/

19 kwietnia 2013 r. powód nadał w urzędzie pocztowym pismo zawierające informację o przelewie wierzytelności i wezwanie do zapłaty kwoty 285 574,66 zł w terminie do dnia 26 kwietnia 2013 r., pismo zawierające szczegóły zadłużenia oraz pismo stanowiące zawiadomienie Banku (...) S.A. o dokonaniu przelewu wierzytelności na rzecz powoda – na adres pozwanego P. ul. (...).

/dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 108, szczegóły zadłużenia k. 109, pismo (...) S.A. w W. z 10.04.2013 r. k. 110, książka nadawacza k. 111 -112/

Pismami z 17 października 2013 r. doręczonymi na adres: P. ul. (...), powód zawiadomił o złożeniu pozwu o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin –Zachód w Lublinie oraz wskazał trzy rachunki bankowe, na które należy dokonać spłaty całego zadłużenia. Pismem doręczonym 4 listopada 2013 r. żona dłużnika B. W. zawiadomiła powoda, iż dłużnik od ponad pół roku mieszka na stałe we W. pod swoim adresem zamieszkania.

/dowód: potwierdzenie nadania k. 12, potwierdzenie odbioru k. 12 -13, pisma intrum – justitia z 17.10.2013 r. k. 14 -16, pismo B. W. k. 26/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i znajduje podstawę w treści umowy kredytu zawartej między poprzednim wierzycielem i pozwanym oraz umowy sprzedaży wierzytelności zawartej przez powoda z poprzednim wierzycielem.

Zgodnie z treścią przepisu art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Jak natomiast stanowi art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Według przepisu art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko zbywcy wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

Pozwany nie kwestionował, iż 28 września 2009 r. zawarł z (...) S.A. w W. umowę kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 200 000 zł, którą zobowiązał się zwrócić wraz z oprocentowaniem w 71 ratach miesięcznych. Potwierdził, że Bank przekazał na jego rachunek kwotę kredytu. Przyznał także, że nie wykonał zobowiązania zwrotu kwoty kredytu wraz z odsetkami kapitałowymi. Nie kwestionował skuteczności czynności prawnych poprzedniego wierzyciela polegających na wypowiedzeniu umowy kredytu oraz odstąpieniu od umowy ugody z dnia 17 czerwca 2011 r., jak również wysokości kosztów windykacyjnych poniesionych przez poprzedniego wierzyciela.

Powodowy Fundusz wykazał, że nabył wierzytelność wynikającą z powyższej umowy w łącznej kwocie 283 778,13 zł od poprzedniego wierzyciela na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności. Wraz z wierzytelnością główną w kwocie 180 141,23 zł na powoda przeszło również roszczenie o zaległe odsetki w kwocie 103 384,41 zł oraz koszty windykacyjne w kwocie 252,54 zł, jak również związane z wierzytelnością prawo do naliczania odsetek za opóźnienie w zapłacie należności głównej po dacie nabycia wierzytelności.

Dopuszczalność przelewu wierzytelności była niesporna między stronami. Umowa kredytu gotówkowego zawarta z poprzednim wierzycielem nie zawiera zresztą zastrzeżenia przeciwnego. Pozwany nie wykazał, aby zaspokoił wierzytelność dokonując zapłaty na rzecz poprzedniego wierzyciela bądź powoda. Podnosił zarzut, iż pozew zawiera nieprawdziwe dane dotyczące jego obywatelstwa oraz adresu do korespondencji. Tak sformułowany zarzut nie może niweczyć zasadności roszczenia. Wskazanie przez powoda niewłaściwych danych dotyczących pozwanego nie zwalnia pozwanego z długu, który pozwany uznaje, a jedynie może stanowić podstawę skorzystania ze stosownych uprawnień procesowych np. przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej. Wskazać należy, iż oświadczenie poprzedniego wierzyciela o wypowiedzeniu umowy kredytu zostało doręczone bezpośrednio pozwanemu. Dalsza korespondencja była doręczana na adres wskazany wierzycielowi przez dłużnika, przy czym strony przyjęły w umowie konstrukcję prawną skutecznego doręczenia przesyłki wysłanej na ostatni znany adres dłużnika, w przypadku niewykonania przez dłużnika obowiązku zawiadomienia wierzyciela o zamianie adresu. W świetle art. 61 k.c. dla skuteczności złożenia oświadczenia woli innej osobie, nie jest konieczne, aby adresat tego oświadczenia zapoznał się z treścią pisma zawierającego oświadczenie, ale aby miał taką możliwość, a fakt, że z własnej woli z tego zrezygnował pozostaje bez wpływu na skuteczność złożonego oświadczenia woli (por. wyrok Sądu Najwyższego z 19 lipca 2012 r., II CSK 655/11, O.: Biuletyn Izby Cywilnej Sądu Najwyższego rok 2013, Nr 10 i orzecznictwo przytoczone w jego uzasadnieniu). Jak trafnie podnosi powód, pozwany nie informując poprzedniego wierzyciela o zmianie swojego adresu zamieszkania z własnej woli pozbawił się możliwości zapoznania z korespondencją doręczaną mu przez wierzyciela. Tego rodzaju zaniechanie dłużnika nie może niekorzystnie wpływać na sytuację wierzyciela dając dłużnikowi możliwość uchylania się od obowiązku spłaty zadłużenia. Poza tym pod wskazanym przez dłużnika adresem mieszka jego żona, co niewątpliwie stwarzało dłużnikowi realną możliwość zapoznawania się z doręczaną tam korespondencją. Dodatkowo dłużnik w toku procesu odbierał osobiście korespondencję doręczaną na adres wskazany poprzedniemu wierzycielowi, nie wskazał aktualnego adresu zamieszkania we W., jak również wraz z pismem procesowym z 12 maja 2014 r. przedstawił zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego z P. co poddaje w wątpliwość prawdziwość twierdzeń pozwanego o zamieszkiwaniu za granicą.

W tym stanie rzeczy roszczenie powoda o zapłatę przez pozwanego kwoty nabytej wierzytelności wraz ze związanymi z nią prawami w łącznej kwocie 283 778,13 zł było w pełni zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 481 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§ 1). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§ 2). Jak natomiast stanowi przepis art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Wobec przytoczonej regulacji usprawiedliwione było również żądanie zasądzenia odsetek za opóźnienie od kwoty należności głównej za okres od daty nabycia przez powoda wierzytelności. Obowiązek zapłaty niespłaconej części kapitału kredytu stał się wymagalny przed datą nabycia wierzytelności, a w konsekwencji powodowi przysługują odsetki za opóźnienie w spełnieniu tego świadczenia trwające po dacie nabycia wierzytelności. Wierzyciel dokonał kapitalizacji odsetek ustawowych za okres od 21 marca 2013 r. do 7 października 2013 r. na kwotę 12 831,98 zł, a pozwany nie kwestionował poprawności matematycznej operacji prowadzącej do wyliczenia tej kwoty. Odsetki za opóźnienie w zapłacie pozostałej części dochodzonego świadczenia stanowiącego odsetki, w tym odsetki ustawowe od należności głównej skapitalizowane za okres od 21 marca 2013 r. do 7 października 2013 r., przysługują powodowi na podstawie art. 482 § 1 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. to jest zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany jest stroną przegrywającą proces w całości, a w konsekwencji ma obowiązek zwrócić powodowi wszystkie niezbędne koszty procesu. Koszty te obejmują wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w kwocie 7 200 zł ustalone na podstawie § 2 ust. 1 i 2 oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 490) oraz uiszczoną opłatę sądową od pozwu w kwocie 3 708 zł, co łącznie stanowi kwotę 10 908 zł.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij