Sygn. akt VIIIU 3534/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2014 roku w sprawie nr D/544/2014 Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że R. K. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym to jest emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 12 marca 2014 roku.

Decyzja została wydana na podstawie art.38 ust.1, art.83 ust.1 punkt 2, art.6 ust.1 punkt 5, art.8 ust.6 punkt 1, art.11 ust.2, art.12 ust.1, art.13 punkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz.1442 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona faktycznie nie rozpoczęła działalności gospodarczej w dniu 12 marca 2014 roku, a uzyskanie wypisu do (...) w krótkim okresie przed założeniem wniosku o zasiłek macierzyński miało na celu jedynie uzyskanie tytułu do ubezpieczeń społecznych oraz skorzystanie ze świadczeń w związku z macierzyństwem od bardzo wysokiej podstawy. Zakład wskazał, iż działalność gospodarcza została zarejestrowana w dniu 12 marca 2014 roku, a od dnia 1 czerwca 2014 roku ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o zasiłek macierzyński. Przed zgłoszeniem do ubezpieczeń społecznych R. K. nie miała innego tytułu do ubezpieczenia, więc nie mogłaby korzystać z wypłaty świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z macierzyństwem.

W ocenie organu rentowego przedłożone faktury VAT, poniesione wydatki na zakup kwiatów, zakup dysku zewnętrznego, pieczątkę firmową, abonament na hosting strony internetowej nie świadczą o wykonywaniu działalności gospodarczej. Także niewielki dochód (nieco ponad 60 zł miesięcznie) jaki ubezpieczona osiągnęła nie jest adekwatny do zadeklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (9.365 zł).

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona.

Decyzję zaskarżyła w całości wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 12 marca 2014 roku.

Wyjaśniła, iż wbrew twierdzeniom organu rentowego podjęła działalność gospodarczą od dnia 12 marca 2014 roku i działalność tę prowadzi także po urodzeniu syna.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona R. K. ukończyła studia wyższe na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. Po ukończeniu studiów w 2009 roku ubezpieczona pracowała w agencji reklamowej, gdzie była asystentką dyrektora i grafikiem. W maju 2010 roku ubezpieczona wyjechała na stypendium do M.. W 2014 roku ubezpieczona wróciła do Polski. (zeznania ubezpieczonej – k.44, k.46 w zw. z min. 00:07:08 protokół z dnia 6.06.2016 r.)

Od dnia 12 marca 2014 roku ubezpieczona zarejestrowała działalność gospodarczą pod nazwą R. K. S. (...). Jako miejsce wykonywania działalności ubezpieczona wskazała W. ul. (...). Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej była działalność agencji reklamowych. Działalność gospodarcza została zarejestrowana przez ojca ubezpieczonej J. S. (1), któremu ubezpieczona udzieliła pełnomocnictwa. (wydruk z (...) k.8 akt ZUS, pełnomocnictwo – k.75, wniosek – k.75, pełnomocnictwo – k.75, opinia biegłego grafologa – k.107-113)

Udzielając pełnomocnictwa ubezpieczona przebywała w Australii. (zeznania ubezpieczonej – k.44, k.46 w zw. z min. 00:07:08 protokół z dnia 6.06.2016 r.)

W dniu 15 maja 2015 roku ubezpieczona złożyła wniosek o zmianę miejsca prowadzenia działalności gospodarczej z W. na Ł. ul. (...), jest to miejsce zameldowania jej męża M. K.. (wniosek – k.78-79)

Będąc w Australii ubezpieczona kontaktowała się z klientem celem wykonania usług graficznych. (zeznania świadka M. K. min.00:02:57 protokół z 29.05.2015 r.)

Po rozpoczęciu działalności ubezpieczona założyła stronę internetową. W ramach prowadzonej działalności ubezpieczona zaprojektowała reklamę prasową dla klienta, prowadziła konsultacje. Początkowo podnajmowała lokal, a w maju 2014 roku przeniosła biuro do swojego miejsca zamieszkania.

Ubezpieczona w dniu 31 marca 2014 roku dokonała zakupu kwiatów sztucznych, z których zrobiła kompozycję i ją sprzedała w kwietniu 2014 roku. (zeznania ubezpieczonej k.44-45 w zw. z min. 00:07:30 protokół z 6.06. (...)., faktura – k.58)

Ubezpieczona sprzedała kompozycje ze sztucznych kwiatów w dniu 11 kwietnia 2014 roku, 16 kwietnia 2014 roku i 18 kwietnia 2014 roku.

W dniu 18 kwietnia 2014 roku ubezpieczona wystawiła fakturę na usługi marketingowe.

W dniu 28 kwietnia 2014 roku ubezpieczona wystawiła fakturę za wykonanie projektu reklamy prasowej, projektu ulotki, projektu wizytówki dla firmy (...), a w dniu 2 maja 2014 roku rachunek za usługę marketingową.

W dniu 20 maja 2014 roku ubezpieczona wystawiła fakturę za wykonanie aktualizacji strony internetowej.

(faktury – k.28-44, k.58 akt ZUS)

Ubezpieczona wykupiła abonament roczny za hosting i platformę internetową za okres od 28 maja 2014 roku do 28 maja 2015 roku. W dniu 8 sierpnia 2014 roku spółka home.pl wystawiła fakturę za abonament roczny hostingu i sklepu internetowego. (faktura – k.44 akt ZUS, k.10)

15 maja 2014 roku ubezpieczona zapłaciła za wykonanie pieczątki. (rachunek – k.54 akt ZUS)

21 maja 2014 roku 21 czerwca 2016 roku (...) SA wystawiła ubezpieczonej faktury na usługi telekomunikacyjne. (faktury – k.51, 52 akt ZUS)

22 maja 2014 roku spółka (...) spółka cywilna J. S. (1) i J. S. (2) wystawiła fakturę za podnajem lokalu za okres od 10 marca do 22 maja 2014 roku. (faktura – k.46 akt ZUS)

15 września 2015 roku została wystawiona dla ubezpieczonej faktura za wykonanie regulaminu sklepu internetowego, politykę prywatności oraz politykę bezpieczeństwa dla firm. (faktura – k.12)

Ubezpieczona płaciła również za usługi (...). (faktury – k.13-15)

W dniu 1 czerwca 2014 roku ubezpieczona urodziła syna. (odpis skrócony akt urodzenia – k.4 akt ZUS)

Ubezpieczona otworzyła sklep internetowy www.villaflora.pl po urodzeniu dziecka. (zeznania ubezpieczonej k.44-45 w zw. z min. 00:07:30 protokół z 6.06. (...).)

W czerwcu 2014 roku ubezpieczona nie podejmowała żadnych działań związanych z prowadzeniem działalności. (zeznania ubezpieczonej k.45 w zw. z min. 00:07:30 protokół z 6.06. (...).)

26 sierpnia 2014 roku ubezpieczona otworzyła firmowy rachunek bankowy. (potwierdzenie – k.17)

W marcu 2014 roku ubezpieczona wydała na zakup materiałów kwotę 436,90 zł.

W kwietniu 2014 roku z tytułu prowadzenia działalności ubezpieczona osiągnęła przychód w wysokości 1.200 zł, a w maju 2014 roku 350 zł. (zestawienie – k.26 akt ZUS)

W okresie od czerwca 2014 roku do września 2014 roku ubezpieczona nie osiągała przychodów. Przychód w październiku 2014 roku wyniósł 98,30 zł, w listopadzie 2014 roku 405,01 zł, w grudniu 2014 roku 1.091,14 zł. (zestawienie – k.57)

W 2015 roku z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej ubezpieczona osiągnęła przychód w wysokości 7.278,96 zł, a za okres od stycznia do maja 2016 roku 8.676,92 zł. (zestawienie – k.135, k.136, faktury – k.57)

Obecnie ubezpieczona prowadzi działalność w formie sklepu internetowego. Wykonuje bukiety ze sztucznych kwiatów, które sprzedaje. Celem wykonywania zdjęć do sklepu internetowego ubezpieczona kupiła w 2014 roku sprzęt fotograficzny. Ubezpieczona dokonuje zakupu sztucznych kwiatów i materiałów do ich pakownia. Kwiaty sprzedaje za pośrednictwem serwisu allegro. Ubezpieczona opłaca usługi logistyczne. (faktury – k.57)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów w postaci wniosku o wpis do (...), faktur VAT, rachunków, zestawienia przychodów i kosztów. Powyższe dokumenty Sąd uznał za wiarygodne, bowiem nie były kwestionowane ani pod względem autentyczności ani treści merytorycznej.

Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania ubezpieczonej, że do złożenia wniosku o wpis w (...) upoważniła swojego ojca J. S. (1). Autentyczność udzielonego J. S. (1) pełnomocnictwa została potwierdzona przez biegłego grafologa.

Zeznania ubezpieczonej dotyczące podejmowanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów jak i zeznaniach świadka M. K..

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie czy ubezpieczona R. K. prowadziła działalność gospodarczą od 12 marca 2014 roku, a zatem czy podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz dobrowolnemu ubezpieczaniu chorobowemu od tego dnia.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 5 i art.12 ust.1 ustawy z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz.963) obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Osoby prowadzące działalność pozarolniczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności (art.13 punkt 4 ww. ustawy).

Definicja działalności gospodarczej jest zawarta w art.2 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz.584 ze zm.). Działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Stosownie do treści art.14 ust.1 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Istnienie wpisu do ewidencji nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej, jednakże wpis ten prowadzi do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji, która nie zgłosiła zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, jest traktowana jako prowadząca taką działalność. Domniemanie to może być obalone w drodze przeprowadzenia przeciwdowodu, który obciąża stronę twierdzącą o faktach przeciwnych twierdzeniom wynikającym z domniemania.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 6 grudnia 1991 roku (III CZP 117/91, OSNCP 1992 nr 5, poz. 65) wskazał, iż cechami działalności gospodarczej są:

1)  zawodowy (stały) charakter,

2)  związana z nią powtarzalność podejmowanych działań,

3)  podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania,

4)  uczestnictwo w obrocie gospodarczym.

Podkreśla się także, iż dla uznania określonej przedmiotowo działalności za działalność gospodarczą konieczne jest łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zorganizowania, ciągłości i zarobkowości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej.

Przyjmuje, że zorganizowanie działalności oznacza, iż została wybrana forma prawna przedsiębiorczości. W pojęciu organizacji działalności gospodarczej mogą tkwić różne elementy, poczynając od wykonania podstawowych obowiązków dotyczących rejestracji działalności, zgłoszenia statystycznego, podatkowego i w zakresie ubezpieczeń społecznych, założenia rachunku bankowego, zastosowania wybranej przez przedsiębiorcę lub nakazanej przez prawo formy organizacyjno-prawnej wykonywania tej działalności oraz wystąpienia i uzyskania wymaganego zezwolenia bądź koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, a także kontaktów handlowych z innymi przedsiębiorcami lub odbiorcami towarów i usług (konsumentami). Każda z tych czynności świadczy o organizacji działalności gospodarczej, chociaż jednocześnie każda z nich jest wymagana z innych powodów.

Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności określonych czynności w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności. Przyjmuje się zatem, że działalność gospodarcza z założenia jest działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i nastawioną na nieokreślony z góry okres, a ponadto związana jest z nią konieczność ponoszenia przez przedsiębiorcę ryzyka gospodarczego. (wyrok Sądu Najwyższego z 30 listopada 2005 roku, I UK 95/05, OSNP 2006, nr 19-20, poz.311; postanowienie Sądu Najwyższego z 17 lipca 2003 roku, II UK 111/03, OSNP 2003, nr 17, poz.1; wyrok NSA z dnia 19 marca 1991 roku, (...) SA/Wa 898/90, (...) 1992, nr 3-4, poz. 58; wyrok NSA z dnia 17 września 1997 roku, (...) SA/Wa (...), Pr. Gosp. 1998, nr 1, s. 32). Należy też wskazać, iż Sąd Apelacyjny w Szczecinie w postanowieniu z 7 sierpnia 2006 roku (I ACz 441/06, Lex nr 279953) wskazał, iż przedsiębiorcą jest tylko ten, kto wykonuje czynności powtarzalne i w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanowią oderwanego katalogu świadczeń określonych rzeczy lub usług. Tenże Sąd przyjął również, że stwierdzenie „prowadzi działalność” zakłada określony ciąg działań, a nie tylko pojedyncze czynności.

Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 16 stycznia 2014 r., w sprawie o sygn. akt I UK 235/13 (Lex nr 1444493) „Ciągłość w działalności gospodarczej ma dwa aspekty. Pierwszy to powtarzalność czynności, tak aby odróżnić prowadzoną działalność gospodarczą od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usługi, które same w sobie nie stanowią lub nie składają się jeszcze na działalność gospodarczą. Drugi aspekt, wynikający zresztą z pierwszego, to zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności gospodarczej. Oba aspekty zależą od zachowania osoby podejmującej działalność gospodarczą. W przypadku wątpliwości, co do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej decyduje więc sfera faktów, gdyż również wola czy zamiar strony należą do ustaleń stanu faktycznego w sprawie.”

W ocenie Sądu z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż działalność ubezpieczonej R. S.-K. spełniała wszystkie powyższe wymogi.

Działalność ubezpieczonej była działalnością zorganizowaną, gdyż ubezpieczona spełniła określony prawem zakres obowiązków, czynności organizacyjnych (np. jej zarejestrowanie). 12 marca 2014 roku pełnomocnik ubezpieczonej złożył wniosek o wpis działalności gospodarczej do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, uzyskał numer REGON. Ubezpieczona wskazała rodzaj wykonywanej działalności. Zamiarem ubezpieczonej było prowadzenie działalności w zakresie działalności reklamowej (ten rodzaj działalności został wskazany jako przeważający) oraz sprzedaży hurtowej kwiatów i roślin. Ubezpieczona zamierzała zająć się działalnością reklamową oraz sprzedażą kompozycji z kwiatów sztucznych. Ubezpieczona posiadała stosowne wykształcenie (ukończyła edukację artystyczną w zakresie sztuk plastycznych) oraz doświadczenie zawodowe (pracowała w agencji reklamowej jako grafik, asystent dyrektora).

Bezpośrednio po zarejestrowaniu działalności gospodarczej ubezpieczona nie miała zleceń, kontaktowała się z firmą w którą wcześniej współpracowała celem podjęcia współpracy, poszukiwała klientów. W dniu 31 marca 2014 roku ubezpieczona zakupiła kwiaty sztuczne, z których sporządziła kompozycję, którą następnie sprzedała w kwietniu 2014 roku. Ubezpieczona zleciła usługi (...) prowadzącej Centrum (...). Wykonywała również dla tej firmy usługi marketingowe. Ubezpieczona zajęła się pracą nad otworzeniem sklepu i internetowego. Ubezpieczona zwiększała sprzedaż kwiatów.

Po urodzeniu dziecka (1 czerwca 2014 roku) ubezpieczona wróciła do prowadzenia działalności od października 2014 roku i działalność tę nadal prowadzi. Ubezpieczona otworzyła sklep internetowy.

Immanentną cechą działalności gospodarczej jest jej zarobkowy charakter, rozumiany jako zmierzający do osiągnięcia zysku, przy czym bez znaczenia jest czy i w jakiej wysokości faktyczny zysk osiągnięto. Niemniej jednak, odnosząc się do twierdzeń organu rentowego, iż ubezpieczona nie osiągała przychodów należy wskazać, iż w większości przypadków prowadzenia działalności gospodarczej zakładany poziom przychodów osiągany jest stopniowo i dojście do niego może zająć wiele miesięcy, wobec czego niskie przychody w początkowym okresie prowadzenia działalności (czy też ich brak) nie powinny wzbudzać wątpliwości i nie świadczą o pozornym założeniu firmy. Taką zależność można było zaobserwować dopiero w znacznie dłuższym horyzoncie czasowym.

W ocenie Sądu ilość dokonanych transakcji oraz czynności związanych z działalnością jak choćby zakup towarów i następnie sprzedaż kwiatów jednoznacznie wskazuje na zarobkowy cel działalności ubezpieczonej.

Tutejszy Sąd podziela pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z 28 kwietnia 2009 roku ( (...) SA/Po 374/08, Lex 550514) zgodnie z którym o zarobkowości danej działalności świadczyć może udział danego podmiotu w obrocie gospodarczym i wykonywanie wielu czynności będących konsekwencją tego udziału, takich jak formułowanie ofert, zawieranie umów handlowych, ustalanie cen czy wystawianie faktur.

W ocenie Sądu wzrost liczby zdarzeń gospodarczych w kolejnych miesiącach prowadzenia działalności (ubezpieczona dokonywała zakupów i sprzedaży towarów), jednoznacznie wskazuje na zarobkowy cel działalności ubezpieczonej i nie pozwala na stwierdzenie, że działalność ta była prowadzona sporadycznie, przypadkowo.

Przechodząc do podnoszonej przez organ kwestii określenia przez ubezpieczoną podstawy wymiaru składek od kwoty 9.365 zł wskazać należy, iż ubezpieczona określiła podstawę wymiaru składek w wysokości dozwolonej przez ustawodawcę. Tutejszy Sąd podziela w pełni pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale 7 sędziów z 21 kwietnia 2010 roku (II UZP 1/10, Lex nr 575822), zgodnie z którym Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest uprawniony do kwestionowania kwoty zadeklarowanej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli mieści się ona w granicach określonych ustawą z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. Sąd Najwyższy wskazał, że osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu (art.6 ust.1 pkt 5 i art.12 ust. 1 ustawy systemowej), a ubezpieczeniu chorobowemu na zasadzie dobrowolności (art.11 ust.2 ustawy systemowej). Objęcie ochroną ubezpieczeniową wiąże się z powstaniem obowiązku opłacania składek. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w myśl art.20 ust.1 ustawy systemowej, określa zawsze podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, jedynie z ograniczeniem wynikającym z art.20 ust.3 ustawy (podstawa wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie może przekraczać miesięcznie 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale). W rezultacie zakwestionowanie zadeklarowanej podstawy wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe powoduje także zakwestionowanie podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe. Analiza art.18 ustawy systemowej prowadzi do wniosku, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność została określona inaczej niż w przypadku ubezpieczonych, co do których podstawę tę odniesiono do przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (art.4 pkt 9 i 10) lub kwoty uposażenia, wynagrodzenia bądź innego rodzaju świadczenia. Łączy się to ze specyfiką działalności prowadzonej na własny rachunek i trudnościami przy określaniu przychodu z tej działalności. Z tych względów określenie wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca pozostawił osobom prowadzącym pozarolniczą działalność, stanowiąc w art.18 ust.8 ustawy, że podstawę tę stanowi zadeklarowana kwota, z zastrzeżeniem jej dolnej granicy w wysokości 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale (w brzmieniu obowiązującym przed 27 grudnia 2008 roku). W konsekwencji w przypadku tych ubezpieczonych obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ich wysokość nie są powiązane z osiągniętym faktycznie przychodem, lecz wyłącznie z istnieniem tytułu ubezpieczenia i zadeklarowaną przez ubezpieczonego kwotą, niezależnie od tego, czy ubezpieczony osiąga przychody i w jakiej wysokości. W odniesieniu do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego tych osób ustawodawca zastrzegł górną kwotę graniczną podstawy wymiaru składek w wysokości 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Inaczej rzecz ujmując, wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób prowadzących działalność pozarolniczą w przedziale od 60% do 250% przeciętnego wynagrodzenia zależy wyłącznie od deklaracji ubezpieczonego, nie mając żadnego odniesienia do osiąganego przez te osoby przychodu. Po stronie osoby prowadzącej pozarolniczą działalność istnieje zatem uprawnienie do zadeklarowania w granicach zakreślonych ustawą dowolnej kwoty jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, wobec czego sposób w jaki realizuje to uprawnienie zależy wyłącznie od jej decyzji. Ingerencja w tę sferę jakiegokolwiek innego podmiotu jest więc niedopuszczalna, chyba że ma wyraźne umocowanie w przepisach.”

Okoliczność, iż w dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej ubezpieczona była w ciąży i nie miała innego tytułu do ubezpieczenia nie stanowi podstawy do uznania, iż ubezpieczona nie miała zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej i jej celem było uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że uzyskanie tytułu do ubezpieczeń społecznych w okresie ciąży, czy to poprzez podpisanie umowy o pracę, czy, jak ma to miejsce w rozpoznawanej sprawie zarejestrowanie działalności gospodarczej, nawet gdyby głównym motywem do tego działania było uzyskanie zasiłku macierzyńskiego nie jest naganne, ani tym bardziej sprzeczne z prawem (wyroki Sądu Najwyższego z 16 stycznia 2014 roku, I UK 235/13, Lex nr 1444493, 6 lutego 2006 roku, III UK 156/05, LEX nr 272549 i z 2 sierpnia 2006 roku, I UK 61/06, LEX nr 1001285). Zamiaru ciągłego prowadzenia działalności gospodarczej nie podważa przewidywanie jej zawieszenia ze względu na ciążę albo konieczność opieki nad dzieckiem.

W ocenie Sądu z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż ubezpieczona faktycznie rozpoczęła 12 marca 2014 roku prowadzenie działalności gospodarczej. Działalność ta nie była zawieszona w okresie niezdolności do pracy i jest prowadzona nadal. Ubezpieczona wykazała, iż prowadziła działalność gospodarczą, którą ostatecznie rozwinęła w zakresie usług reklamowych, sprzedaży kwiatów za pośrednictwem sklepu internetowego, działalność ta ma charakter zarobkowy, była to działalność zorganizowana, prowadzona w sposób ciągły, a w każdym kolejnym miesiącu liczba zdarzeń gospodarczych rosła, co wskazuje na rozwój działalności. Dodatkowo należy wskazać, iż pomimo niemożności osobistego prowadzenia działalności w okresie niezdolności do pracy firma nadal funkcjonowała.

Powrót ubezpieczonej z Australii pod koniec marca 2014 roku nie świadczy o niepodjęciu przez nią działalności. Z zeznań ubezpieczonej wynika, iż już w marcu 2014 roku poszukiwała klientów, 31 marca 2014 roku zakupiła kwiaty sztuczne celem wykonania kompozycji dla klientów G. S. i E. T. (faktury odpowiednio z dnia 11 kwietnia i 16 kwietnia 2014 roku). Ubezpieczona poszukiwała klientów za pośrednictwem Internetu, reklamowała swoje usługi wśród znajomych.

W rezultacie prowadzona przez ubezpieczoną działalność gospodarcza spełnia wszystkie niezbędne cechy, o jakich mowa w art. 2 cyt. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i dlatego nie ma podstaw faktycznych ani prawnych, by uznać, że nie była rzeczywiście prowadzona.

Reasumując, udowodnienie przez stronę faktu prowadzenia działalności gospodarczej powoduje, że podlega ona ubezpieczeniom społecznym bez względu na kwotę zadeklarowanej podstawy wymiaru składki.

Wobec powyższego Sąd uznał odwołanie ubezpieczonej za zasadne i na podstawie art.477 14§2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS.

18 lipca 2016 roku