Sygn. akt III Ca 1114/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 maja 2014 r. , w sprawie VIII C 3854/13 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi oddalił powództwo Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł. skierowane przeciwko K. D. i T. D. (1) o zapłatę kwoty 463,43 zł .

Sąd Rejonowy ustalił , że pozwani K. D. i T. D. (2) są współwłaścicielami lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. , przy ul. (...). Lokal ten posiada status odrębnej własności , zaś nieruchomość w której przedmiotowy lokal znajduje się jest zarządzana przez Wspólnotę Mieszkaniową , której członkami są pozwani . Do dnia 30 listopada 2009 r. nieruchomości przy ul. (...) zarządzała strona powodowa . Pozwani na bieżąco uiszczali opłaty za mieszkanie , wskutek czego na dzień 30 listopada 2009 r. nie mieli z tego tytułu żadnego zadłużenia . Po wyłączeniu spod zarządu powodowej Spółdzielni nieruchomości przy ul. (...) , strona powodowa dokonała rozliczenia kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach wspólnych , dostaw mediów , gazu oraz wywozu nieczystości za okres od stycznia do listopada 2009 r. W przypadku lokalu mieszkalnego należącego do pozwanych strona powodowa wyliczyła za wskazany okres niedopłatę w łącznej wysokości 763,65 zł oraz nadpłaty w kwotach : 325,09 zł i 110,09 zł . Potrącenie tych kwot daje sumę 328,47 zł . Pismem z dnia 13 stycznia 2010 r. strona powodowa wezwała pozwanych do uiszczenia kwoty 328,47 zł . Pozwani kwoty tej nie zapłacili .

Dokonawszy takich ustaleń faktycznych Sąd I instancji stanął na stanowisku , iż dochodzone przez stronę powodową roszczenie jest roszczeniem okresowym , przez co podlega 3-letniemu okresowi przedawnienia i przedawnieniu uległo , zaś pozwani na zarzut przedawnienia w procesie powołali się .

Apelację od tego wyroku złożyła strona powodowa . Zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie prawa materialnego – art. 118 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie , że naliczona na dzień wyodrębnienia się nieruchomości przy ul. (...) w Ł. spod zarządzania przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w Ł. niedopłata z tytułu rozliczenia kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach wspólnych , dostaw mediów – wody , energii cieplnej, gazu oraz wywozu nieczystości – za okres od stycznia 2009 r. do listopada 2009 r. stanowi świadczenie okresowe podlegające trzyletniemu okresowi przedawnienia , podczas gdy niedopłata ta jest płatna jednorazowo, a więc podlega dziesięcioletniemu okresowi przedawnienia ; naruszenie przepisu prawa procesowego – art. 233 § 1 k.p.c. mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny i dowolne uznanie na podstawie zeznań świadka T. K. , iż wyliczona na dzień wyodrębnienia się nieruchomości przy ul. (...) w Ł. spod zarządzania przez powodową Spółdzielnię obciążająca pozwanych niedopłata z tytułu rozliczenia kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach wspólnych oraz kosztów zużycia mediów stanowi świadczenie okresowe podlegające trzyletniemu terminowi przedawnienia i podlega doliczeniu do opłat eksploatacyjnych należnych w następnym okresie rozliczeniowym , podczas gdy niedopłata ta jest płatna jednorazowo , a nie w regularnych odstępach czasu i stanowi jedno , pojedyncze świadczenie podlegające dziesięcioletniemu terminowi przedawnienia . W konkluzji wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie od pozwanych na rzecz strony powodowej kwoty 463,43 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa .

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest bezzasadna . Zarzut naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów określonej przepisem art. 233 § 1 k.p.c. stanowi wyłącznie wynik niezrozumienia istoty tego zarzutu . Strona powodowa stawia bowiem zarzut błędnego dokonania oceny dowodu z zeznań świadka T. K.. Nie wskazuje jednak na czym ta błędna ocena ma polegać . Bo nie może ona polegać , jak wywodzi się w zarzucie na przyjęciu w oparciu o zeznania świadka , że dochodzone roszczenie jest roszczeniem okresowym . To bowiem wniosek stanowiący wyłącznie przedmiot zarzutów w zakresie stosowania prawa materialnego .

Nie doszło wbrew tezie apelacji do naruszenia prawa materialnego przez błędne zastosowanie przepisu art. 118 k.c. Jak stanowi ten przepis termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Wyłączną więc istotą problemu w tej sprawie jest charakter roszczenia dochodzonego pozwem przez powodową Spółdzielnię . Nie stanowi przedmiotu sporu pomiędzy stronami , że powodowa Spółdzielnia dochodzi należności z tytułu ostatecznego rozliczenia kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach wspólnych , dostaw mediów , gazu oraz wywozu nieczystości za okres od stycznia do listopada 2009 r. oraz że świadczenia te ze swojej istoty są świadczeniami okresowymi . Fakt , że dokonano rozliczenia ostatecznego nie zmienia charakteru samego świadczenia , które w swojej istocie jest okresowe . To bowiem rozliczenie należności płatnych w określonych przedziałach czasowych .

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.