UZASADNIENIE

F. G. wniósł 12 maja 2015 roku, o ograniczenie władzy rodzicielskiej swojej byłej żonie K. G. nad ich wspólną małoletnią córką D. G. ur. (...) poprzez ustanowienie nadzoru kuratora nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej przez uczestniczkę. Podniósł w uzasadnieniu, że jego zdaniem K. G. nie przestrzega wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie VII C 676/10 (zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2014 r., sygn. akt I ACa 859/14) w zakresie wykonywania władzy rodzicielskiej. Odmawia mu bowiem udzielania informacji na temat zdrowia dziecka, postępów w nauce oraz planowanych wyjazdów zagranicznych z udziałem małoletniej.

Na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. K. G. wniosła o oddalenie wniosku.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie VII C 676/10 (zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2014 r., sygn. akt I A Ca 859/14) orzeczony został rozwód związku małżeńskiego F. G. i K. J. z domu P. z winy obu stron. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką stron D. G. ur. (...) powierzone zostało matce, z ograniczeniem władzy rodzicielskiej ojca do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka z zakresu wyrobienia paszportu i dowodu osobistego, wyjazdów zagranicznych, edukacji i leczenia.

Rodzice małoletniej D. od sierpnia 2010 roku nie mieszkają razem, pozostaję w silnym konflikcie, nie ma między nimi porozumienia. Kontakty ojca z D. są realizowane regularnie, raz lub dwa razy w miesiącu miesiąca. K. G. nie utrudnia ich realizacji.

K. G. ma 33 lat, wykształcenie wyższe – filologia ukraińska i fizjoterapia. Uczestniczka nie pracuje, zajmuje się domem i dwójką dzieci. Pozostaje w związku z S. K., lat 50, który jest lekarzem medycyny, pracuje, zarabia ok.8000 zł netto miesięcznie. Wspólnie zamieszkują w domu wolnostojącym w W., w którym małoletnia D.ma zapewniony samodzielny pokój. (...)roku K. G.urodziła drugą córkę H. G., której ojcem jest jej obecny partner. Małoletnia H. K.ma 3 lata, uczęszcza do przedszkole, jest dzieckiem zdrowym i rozwijającym się prawidłowo.

Co do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią D. to jej matka odpowiadała mailem ojcu dziecka na jego pytania o stan zdrowia córki, wysłała mu również wyniki jej badań. F. G. rozmawiał również z jej partnerem, który jako lekarz jest dobrze zorientowany co do stanu zdrowia D., co do którego także informował wnioskodawcę.

F. G. ma 35 lat, z wykształcenia jest psychologiem i informatykiem, pracuje jako informatyk. Od dwóch lat mieszka za granicą, obecnie pracuje w Holandii, gdzie wynajmuje mieszkanie służbowe. Na córkę ma zasądzone 1.500 złotych miesięcznie tytułem alimentów. W wakacje spędził w Polsce z córka dwa tygodnie.

D. G. ur. (...), ma 10 lat, uczęszcza do klasy V Szkoły Podstawowej nr (...)przy ul. (...). Małoletnia ma bardzo dobre i dobre wyniki w nauce, średnia jej ocen na zakończenie IV klasy wynosiła 4.6, zachowuje się wzorowo. D.jest wolontariuszem, uczęszcza również na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego i niemieckiego. Warunki mieszkaniowe i wychowawcze, jakie panują w miejscu zamieszkania dziecka należy uznać za bardzo dobre. Partner matki okazuje jej zainteresowanie, ma z nią dobre relacje. D.ma do swojej dyspozycji samodzielną sypialnię dostosowaną do swoich potrzeb. D.choruje na przewlekłe zapalenie tarczycy ( choroba H.) i jest poddana leczeniu hormonalnemu. Jest pod opieką lekarza endokrynologa. Z uwagi na swój stan zdrowia przez jakiś czas miała problemy z koncentracją, co spowodowało powstanie zaległości w szkole, które jednak zostały uzupełnione. Małoletnia ma zapewnione przez matkę odpowiednie warunki bytowe oraz i zaspokojone potrzeby emocjonalne.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na postawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w aktach postępowania, ze szczególnym uwzględnieniem wniosku uczestnika (k. 1 – 2), wydruków z sytemu librus (k. 7, 29 – 32, 54 – 55), odpisu orzeczenia Sądu Okręgowego wraz z uzasadnieniem (akta sprawy VII C 676/10), transkrypcji uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego (akta sprawy VII C 676/10), postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. z dnia 23 lipca 2013 r. syg. akt VI Nsm 556 /13 z uzasadnieniem w sprawie o wydanie paszportu (k. 44 – 47), postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. z dnia 30 sierpnia 2013 r. w sprawie syg. akt VI Nsm 73 /13 z uzasadnieniem w sprawie o wykonania kontaktów (k. 48 – 53), opinii dyrektora szkoły (k. 28), sprawozdania z wywiadu kuratora sądowego (k. 34 – 35), korespondencji mailowej (k. 8 – 9) oraz twierdzeń wyrażonych przez uczestników postępowania zarówno w toku wysłuchania informacyjnego, jak i zeznań (k. 56 – 60). Sąd uznał za wiarygodne zeznania uczestniczki, co do dotychczasowego wykonywania przez nią władzy rodzicielskiej nad małoletnią D., ponieważ były rozsądne i logiczne.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wniosek F. G. należało oddalić, uznając iż brak przesłanek do jego uwzględnienia.

Zgodnie z treścią art. 109 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego , jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Ustawodawca nakazuje zatem sądowi opiekuńczemu podjęcie ingerencji na podstawie art. 109 wtedy, gdy dobro dziecka jest zagrożone. Wychodzi bowiem z założenia, że Sąd opiekuńczy winien działać przede wszystkim profilaktycznie przez zapobieganie ujemnym skutkom niewłaściwego lub nieudolnego sprawowania władzy rodzicielskiej. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 28 kwietnia 2000 roku w sprawie II CKN 452/00 (LEX nr 52548), stwierdził, że ograniczenie władzy rodzicielskiej nie stanowi środka represji w stosunku do rodziców, lecz jest środkiem ochrony zagrożonego dobra dziecka. Jego celem jest ochrona dziecka, a równocześnie niesienie pomocy rodzicom, którzy z powodu trudności wychowawczych czy życiowych nie radzą sobie należycie z wychowaniem dziecka. Na podstawie art. 109 § 2 pkt 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez nadzór kurator może nastąpić, gdy dobro dziecka jest zagrożone np. w sytuacjach kiedy w rodzinie dochodzi do przemocy, występują patologiczne nałogi, rodzic zajmuje się dzieckiem w stanie po spożyciu alkoholu, rodzic nie wykazuje troski o realizowanie obowiązku szkolnego dziecka, rodzic nie wyraża zgody na przeprowadzenie zabiegu, który może uratować dziecku życie, rodzic nie leczy należycie dziecka lub zaniedbuje je w inny istotny sposób.

Na podstawie art. 109 § 2 pkt 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sąd opiekuńczy może poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałej kontroli kuratora sądowego. Kuratorzy sądowi realizują określone przez prawo zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym, profilaktycznym i kontrolnym, związane z wykonywaniem orzeczeń sądu. Kuratorzy sądowi wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich są kuratorami rodzinnymi (art. 1 i 2 ust. 2 ustawy o kuratorach sądowych). Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowego sposobu wykonywania uprawnień i obowiązków kuratorów sądowych , Dz. U. Nr 112, poz. 1064 z późn. zm., kurator rodzinny, któremu powierzono sprawowanie nadzoru:

1) zaznajamia się z aktami sprawy i innymi niezbędnymi źródłami informacji o podopiecznym, a w szczególności z przebiegiem dotychczasowych nadzorów,

2) nawiązuje pierwszy kontakt z podopiecznym, nie później niż w ciągu 7 dni od daty wpływu prawomocnego orzeczenia do zespołu kuratorskiej służby sądowej,

3) poucza podopiecznego o prawach i obowiązkach wynikających z orzeczenia sądu oraz omawia sposób i terminy ich realizacji,

4) planuje wobec podopiecznego oddziaływania profilaktyczno-resocjalizacyjne i opiekuńczo-wychowawcze,

5) współpracuje z rodziną podopiecznego w zakresie oddziaływań, o których mowa w pkt 4,

6) udziela podopiecznemu pomocy w organizowaniu nauki, pracy i czasu wolnego oraz w rozwiązaniu trudności życiowych,

7) kontroluje zachowanie podopiecznego w miejscu zamieszkania, pobytu, nauki i pracy,

8) współdziała z organizacjami, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc podopiecznym.

Po objęciu nadzoru kurator składa sądowi sprawozdanie, w którym przedstawia diagnozę środowiskową, zamierzenia resocjalizacyjne, metody prowadzenia nadzoru, warunki osobiste i bytowe podopiecznego, zadania do realizacji, prognozę resocjalizacyjną oraz podaje źródła informacji o podopiecznym (§ 4 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia).

W niniejszej sprawie w opisanym wyżej stanie faktycznym, w ocenie Sądu Rejonowego F. G. nie udowodnił, aby dobro jego córki D. G. było rzeczywiście tak zagrożone, aby uzasadniało to ograniczenie władzy rodzicielskiej matki dziecka poprzez nadzór kuratora sądowego.

Rodzice małoletniej D. są rozwiedzeni i mieszkają osobno. Należy podkreślić, iż F. G. mieszka na stałe za granicą, i to ta okoliczność praktycznie utrudnia mu wykonywanie władzy rodzicielskiej. Na miarę swoich możliwości spotyka się on z córką, gdy przyjeżdża do Polski, śledzi również jej wyniki w szkole poprzez dziennik elektroniczny. Co do sytuacji szkolnej jest więc na bieżąco zorientowany, może również zasięgać informacji w szkole, w taki sam sposób jak czynią to inni rodzice, np. poprzez telefoniczne kontakty z wychowawczynią, uczestnictwo w zebraniach szkolnych choćby nawet raz na semestr. Jak wynika z informacji Szkoły Podstawowej, do której uczęszcza małoletnia D., uzyskuje ona bardzo dobre wynika w nauce i zachowuje się wzorowo. W ubiegłym roku szkolnym opuściła 129 godzin lekcyjnych, ale z tego tylko 2 godziny były nieusprawiedliwione. Mając na uwadze te informacje, w ocenie Sądu Rejonowego nie ma żadnych podstaw do obaw o sytuację szkolną D. zaś niepokój wnioskodawcy w tym zakresie jest nieuzasadniony.

Podobnie należy stwierdzić, że sytuacja ma się w zakresie stanu zdrowia dziecka. Małoletnia D. jest leczona przez matkę, były wykonane odpowiednie badania i matka dziecka informowała o tym ojca. Potwierdza to dołączona do akt korespondencja mailowa, w której F. G. potwierdził, że otrzymał wiadomości o zdrowiu córki, ale wyraził też swoje kolejne oczekiwania np. aby co tydzień matka dziecka pisała mu co ważnego się działo (k.8). Zauważyć też należy, iż partner matki jest lekarzem, tak więc jego wiedza i doświadczenia też służą ochronie zdrowia członków rodziny i to na bieżąco. Zapewnia to dziecku dużo lepszą codzienną troskę o zdrowie niż korzystanie z ogólnodostępnej opieki zdrowotnej. Matka D. korzysta oczywiście z takiej opieki, robi D. odpowiednie badania w tym endokrynologiczne i podaje leki. K. G. w tym zakresie udzieliła logicznych wyjaśnień i nie ma podstaw, aby odmówić jej wiary.

Zdaniem Sądu Rejonowego K. G.jest dobrą matką, która właściwie dba o sprawy szkolne oraz o leczenie córki D. G., wobec czego nie ma podstaw, aby ograniczać jej władzę rodzicielską poprzez nadzór kuratora sądowego. Dobro małoletniej D.nie wymaga zastosowania przewidzianych w art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego środków ograniczenia władzy rodzicielskiej. Zarzuty wnioskodawcy pod adresem uczestniczki dotyczące braku zainteresowania edukacją małoletniej nie znalazły potwierdzenia w rzeczywistości. D.ma zapewniony prawidłowy rozwój emocjonalny, dobre warunki bytowe. Ponadto biorąc pod uwagę chociażby zajęcia dodatkowe, matka dba o edukację D., co wynika chociażby z opinii Dyrektora szkoły, zapewnia jej opiekę lekarską oraz nie utrudnia dziecku kontaktu z ojcem. Wnioskodawca zarzucił uczestniczce, iż nie informuje go o stanie zdrowia małoletniej, natomiast w mailu potwierdził otrzymywanie od matki informacji o zdrowiu córki, na rozprawie zaś przyznał, iż nawet obecny partner K. G., będący lekarzem rodzinnym rozmawiał z nim na ten temat. Ponadto F. G.był doskonale zorientowany w sytuacji córki zarówno dotyczącej jej postępów w szkole, jak również jej zdrowia i wyników jej badań. Rodzice małoletniej którzy są w konflikcie powinni udać się na mediację, lub terapię rodzinną, która pomoże im wypracować zasady i metody sprawnego komunikowania się. Nadzór kuratora nie zastąpi bowiem komunikacji między rodzicami, chociaż „ opcja z kuratorem mogłaby być wygodniejsza” jak napisała to uczestniczka. Zobowiązanie kuratora do składania sprawozdań z nadzoru nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej nie zastąpi nigdy porozumienia między stronami, które oni sami powinni wypracować kierując się zasadami szacunku i wzajemnego zaufania.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 520 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.