Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: III RC 149/14

Tytuł: Sąd Rejonowy w Łomży z 2014-08-01
Data orzeczenia: 1 sierpnia 2014
Data publikacji: 9 listopada 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Rejonowy w Łomży
Wydział: III Wydział Rodzinny
Przewodniczący: Edyta Piorunek
Sędziowie:
Protokolant: Tomasz Rakowski
Hasła tematyczne: Alimenty
Podstawa prawna: art. 133§1 kro

Sygn. akt III RC 149/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Łomży III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Edyta Piorunek

Protokolant Tomasz Rakowski

po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2014 r. w Łomży,

sprawy z powództwa małoletnich E. C. i P. C. – reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową matkę M. C.

przeciwko D. C.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa renty alimentacyjną, ustaloną uprzednio wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 12 lutego 2007 r. w sprawie I 1 RC 602/07, od pozwanego D. C. na rzecz małoletnich powodów:

- E. C. z dotychczasowych kwot po 500,- zł (pięćset złotych) miesięcznie do kwot po 750,- zł ( siedemset piećdziesiąt złotych) miesięcznie,

- P. C. z dotychczasowych kwot po 500,- zł (pięćset złotych) miesięcznie do kwot po 700,- zł ( siedemset złotych) miesięcznie,

łącznie z dotychczasowych kwot po 1000,- zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie do kwot łącznie po 1450,- zł ( jeden tysiąc czterysta złotych) miesięcznie,

płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletnich powodów – M.

C. z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat,

poczynając od dnia 24 maja 2014r.;

II.  w pozostałym zakresie powództwa oddala;

III.  odstępuje od obciążania stron dotychczasowymi kosztami sądowymi;

IV.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 149/14

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie E. C. i P. C. reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową matkę M. C. wnieśli do tutejszego Sądu pozew przeciwko swojemu ojcu D. C. o podwyższenie alimentów z dotychczasowych kwot po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich do kwot po 1000,- zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, płatnych do rąk matki małoletnich – M. C..

Jak wskazano w uzasadnieniu pozwu, na rzecz małoletnich powodów były zasądzone alimenty wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 1 sierpnia 2006 r., sygn. akt III RC 104/06 w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów podała, iż od ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego upłynął dość duży okres czasu, co przede wszystkim miało wpływ na zwiększenie wydatków związanych z utrzymaniem synów. Wskazała, iż aktualnie miesięczny koszt utrzymania każdego z synów jest zbliżony i oscyluje w granicach około 2.000 zł - w tym miesięczny koszt wyżywienia E. stanowi kwotę 500 zł, a P. 400 zł, zaś zakup odzieży i obuwia w przypadku starszego z chłopców stanowi kwotę 400 zł, a w przypadku młodszego jest to kwota 300 zł miesięcznie. Małoletni powód E. C. w chwili obecnej ma 15 lat, zaś P. C. ma 10 lat. Obaj znajdują się w fazie intensywnego wzrostu, co z kolei przekłada się na to, że i ich potrzeby oraz wydatki wciąż wzrastają i znacznie różnią się od uzasadnionych potrzeb, jakie istniały, gdy byli w wieku 7 i 2 lat. Pojawiły się nowe wydatki, w zasadniczej mierze wpływające na wzrost kosztów utrzymania dzieci, na które przede wszystkim składają się koszty związane z zakupem podręczników szkolnych, przyborów, wydatków związanych z wycieczkami szkolnymi, ubezpieczeniem oraz wydatki związane z opłatą komitetu rodzicielskiego, licznymi składkami klasowymi, zakupem materiałów edukacyjnych. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wskazała, iż ponosi także koszty związane z zapewnieniem synom rozrywki w postaci wyjść na basen, do kina, zakupem roweru, rolek, czy innego sprzętu sportowego – na co przeznacza po 200 zł miesięcznie na każdego z synów. Nadto, starszy syn wymaga zakupu aparatu ortodontycznego składającego się z dwóch łuków, którego koszt to kwota rzędu 3.600- 4.400 zł oraz wydatki związane z wizytami kontrolnymi już po założeniu aparatu, a koszt każdej z nich oscyluje w granicach od 150 zł do 250 zł. Jest też pod opieką lekarza okulisty. Młodszy z synów P. - podobnie, jak starszy - wymaga założenia aparatu ortodontycznego, a poza tym jest pod stałą opieką poradni kardiologicznej, laryngologicznej, ortopedycznej w Ł. oraz poradni chorób zakaźnych i reumatologicznej w B. ze względu na to, iż choruje na boreliozę. Nadto obaj synowie są dyslektykami. Jednocześnie przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów podała w uzasadnieniu pozwu, iż raz w roku stara się zabierać synów na zagraniczne wakacje, co przede wszystkim ma wpływać korzystnie na ich rozwój. Poza tym na koszty utrzymania małoletnich powodów składają się inne wydatki, takie jak opłata abonamentów telefonicznych, zakup kosmetyków i artykułów chemicznych.

Pełnomocnik pozwanego - w imieniu swego mocodawcy D. C. - w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa jako niezasadnego. Zarzucił, iż matka małoletnich powodów w znacznym stopniu zawyżyła wydatki związane z ich utrzymaniem i wychowaniem, w uzasadnieniu pozwu wskazując koszty, jakie ponosi w skali roku, nie zaś miesiąca. Ponadto podał, iż sytuacja majątkowa pozwanego dalece odbiega od tej, jaką przedstawia matka małoletnich. Wprawdzie przyznał, iż koszt utrzymania synów niewątpliwie wzrósł od ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletnich powodów i obecnie wynosić może po 1000 zł na rzecz każdego z nich, jednakże uległa też zmianie sytuacja materialna matki powodów, która wcześniej nie posiadała źródła dochodów, a obecnie pracuje i uzyskuje niemały dochód, a z wiedzy, jaką posiada sam pozwany, jest on wyższy niż podaje przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów.

Sąd Rejonowy w Łomży ustalił, co następuje:

Ze związku małżeńskiego D. C. i M. C. w dniu (...) urodził się syn E. C., zaś w dniu (...) syn P. C.. Małżeństwo D. i M. C. zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 12 lutego 2007 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I 1RC 602/07. Jeszcze przed wystąpieniem z powództwem o rozwód, przed tutejszym Sądem toczyła się sprawa o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich powodów alimentów – sygn. akt III RC 104/06. W wyżej wskazanej sprawie wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2006 r. Sąd orzekł o obowiązku alimentacyjnym pozwanego względem każdego z synów w kwocie po 500 zł. Z uwagi na nieznaczny upływ czasu od ustalenia obowiązku alimentacyjnego a wydaniem wyroku rozwodowego oraz niemalże identyczną sytuacją życiową i majątkową stron, Sąd Okręgowy w Częstochowie przyjął ustalenia tutejszego Sądu za własne i zasądził alimenty zgodnie z wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży w sprawie III RC 104/06.

W trakcie tegoż ustalenia wysokości alimentów, małoletni E. C. był uczniem drugiej klasy szkoły podstawowej i na jego wydatki składały się koszty związane z zakupem podręczników, przyborów szkolnych i inne wydatki związane z rozpoczęciem przez niego edukacji. Miał stwierdzony niedosłuch i znajdował się pod stałą opieką poradni laryngologicznej. Wymagał podawania leków i stałej kontroli lekarskiej. Dodatkowo wymagał konsultacji okulistycznej. Przyjmował też leki antyalergiczne. Był dyslektykiem. Sam koszt jego leczenia został określony przez M. C. na około 70 zł miesięcznie. Z kolei młodszy syn miał wówczas 2 lata. Na jego miesięczny koszt utrzymania składały się koszty związane z zakupem pampersów oraz mleka, co w skali miesiąca zamykało się kwotą rzędu około 320 zł. Zdiagnozowano u niego wadę serca i był leczony w poradni kardiologicznej. Wymagał kontroli lekarskiej i odpowiedniej diety ze względu na alergię. Koszt zakupu jego leków stanowił kwotę 50 zł miesięcznie. Na wydatki związane z jego utrzymaniem składały się również koszty zakupu ubranek czy zabawek. Koszt utrzymania każdego z chłopców był zbliżony i wynosił po 500 zł miesięcznie. Wprawdzie dzieliła ich różnica wieku, jednakże z uwagi na sytuację zdrowotną młodszego z nich, była ona porównywalna. Po wyprowadzce M. C. z domu położonego w C., małoletni powodowie zamieszkiwali wraz ze swoją matką w domu jej rodziców położonym w miejscowości S. gmina S.. Matka małoletnich powodów początkowo nie pracowała, zajmując się opieką nad młodszym z synów. Była na utrzymaniu swoich rodziców. Następnie podjęła zatrudnienie w systemie zmianowym jako technik elektroradiologii, uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 1.178 zł. Nie posiadała żadnego innego źródła dochodów. Zamierzała w tym czasie rozpocząć dodatkową działalność gospodarczą sprowadzającą się do świadczenia usług laserowych, jednakże zostało jej to uniemożliwione przez D. C., który przywłaszczył zakupiony do tego celu sprzęt. Prowadziła wspólnie ze swoimi rodzicami gospodarstwo domowe. Na ówczesną chwilę nie posiadała własnego samochodu, a jedynie grzecznościowo korzystała czasami z auta należącego do jej ojca. W trakcie tegoż ostatniego postępowania sądowego toczyła się równolegle sprawa karna, bowiem pozwany bez wiedzy i zgody M. C. zbył składniki należące do ich wspólnego majątku dorobkowego, a także przywłaszczył wspólne środki finansowe.

Pozwany podczas ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego prowadził działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży gazu w stacji paliw, na której też prowadził sklepik. Podjął działania zmierzające do rozbudowy stacji, jednakże uzyskał decyzję odmowną, którą to zaskarżył. Dodatkowo wypożyczał samochód i przyczepki. Nadto prowadził gospodarstwo rolne położone w gminie S. o powierzchni 14 ha poprzez jego zasiewanie raz w roku. Stanowiło ono po połowie własność jego i jego brata przebywającego w USA, któremu w lipcu 2006 r. pozwany przekazał swój udział. Z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego pobierał świadczenie w postaci dopłaty unijnej, która ostatnio wynosiła ok. 6 tys. zł. Przychód za 2005 r. z prowadzonej działalności wyniósł ponad 187 tys. zł, strata w wysokości ok.8 tys. zł. Twierdził, że wyzbył się składników wspólnego majątku w celu spłaty długów u swoich rodziców i brata. Zamieszkiwał w domu w C., stanowiącym jego własność. Nikogo, oprócz małoletnich powodów, nie miał na utrzymaniu. Poza wyżej wskazanym majątkiem, innego nie posiadał.

M. C. ma obecnie 40 lat. Z zawodu jest technikiem elektroradiologiem. Pracuje w wyuczonym zawodzie w Szpitalu Wojewódzkim w Ł. w Pracowni Rezonansu Magnetycznego. Nadto prowadzi własny gabinet kosmetyczny w Ł. przy ul. (...). Lokal na gabinet jest dzierżawiony i opłatę z tego tytułu uiszcza w wysokości 530 zł miesięcznie. Dochód, jaki uzyskuje w skali miesiąca waha się w granicach od 3900 zł do 4800 zł. W roku 2013 osiągnęła dochód w wysokości 24.138,19 zł. Zmianie uległa jej sytuacja mieszkaniowa, bowiem aktualnie wraz z synami nie zamieszkuje już u swoich rodziców. Kupiła na mieszkanie położone w S.. W tym celu w 2008 r. zaciągnęła kredyt w wysokości 40.000 zł, który w dalszym ciągu spłaca i pozostało jej jeszcze do uregulowania 50 rat. Miesięczna rata z tego tytułu wynosi 327 zł. Ponosi wydatki związane z opłatą czynszu za mieszkanie w kwocie 320 zł oraz innymi opłatami związanymi z eksploatacją mieszkania w łącznej kwocie 760 zł, na które składają się: opłata za energię elektryczną – 200 zł, za wywóz śmieci – 40 zł, opłata za wodę – 150 zł i opłata za abonament telewizyjny w kwocie 50 zł. Z uwagi na odległość między miejscem zamieszkania a wykonywania pracy zawodowej, ponosi także koszty zakupu paliwa, które wynoszą ją miesięcznie około 1000 zł. Posiada samochód marki O. (...), który wzięty jest w leasing i rata leasingu wraz z ubezpieczeniem wynosi 1700 zł. Kwota ta wliczana jest w koszty prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Opłaca także abonament telefoniczny synów w wysokości po 20 zł, co w skali miesiąca daje łącznie kwotę 40 zł. Nie wskazała, aby posiadała jakiś inny majątek, czy oszczędności. Nie toczyła się sprawa o podział majątku wspólnego między nią, a pozwanym, jednakże rozliczył się on z nią ze środków orzeczonych w sprawie karnej, które wynosiły 39.955,65 zł. Do jej rąk pozwany płaci alimenty w kwocie po 500 zł na rzecz każdego z małoletnich powodów. Nie ma zaległości ani opóźnień w ich regulowaniu. Pozwany poza miesiącem wakacji i tygodniem ferii zimowych, utrzymuje sporadyczny kontakt z synami, który według M. C. ma miejsce głównie z inicjatywy małoletnich powodów. Rodzina pozwanego, w tym jego rodzice przebywający za granicą, nie utrzymują z dziećmi żadnych kontaktów. Dzieci nie otrzymują od nich prezentów. Pozwany nie interesuje się stanem zdrowia chłopców.

Małoletni E. C. ma 15 lat. Od września br. rozpocznie naukę w trzeciej klasie Gimnazjum Publicznego w S.. Od ostatniego ustalenia wysokości alimentów znacznie wzrosły wydatki na jego utrzymanie i wychowanie. Na stałe wydatki składają się koszty wyżywienia, zakupu odzieży i obuwia, niezbędnych i stosownych do wieku kosmetyków i artykułów higienicznych. Ponadto, jak w przypadku każdego ucznia, ponoszone są koszty wycieczek i składek szkolnych, ubezpieczenia, komitetu rodzicielskiego, przyborów i materiałów edukacyjnych oraz zakupu podręczników. Same podręczniki kosztują ok. 450 zł rocznie.

Ponadto na wydatki związane z jego utrzymaniem składają się także koszty zmierzające to zapewnienia mu rozrywki w postaci czy to wyjazdów raz, dwa razy w miesiącu na basen do Ł. bądź do K., kieszonkowego i zakupu sprzętu rekreacyjno- sportowego. Poza tym chłopiec wymaga założenia aparatu ortodontycznego składającego się z dwóch łuków, którego zakup to łączna kwota rzędu 3.600- 4.400 zł, bez uwzględnienia kosztów dojazdu do lekarza i kosztów wizyt. Przedstawicielka ustawowa poniosła już wydatki związane z leczeniem syna i koniecznością zrobienia specjalistycznych zdjęć Rtg w łącznej kwocie 230 zł.

Młodszy z powodów - P. ma 10 lat i od września br. rozpocznie naukę w czwartej klasie Szkoły Podstawowej w S.. Koszt jego utrzymania są zbliżone do miesięcznych kosztów utrzymania E. C., przy czym koszt zakupu żywności i odzieży jest według matki o 100 zł niższy i wynosi odpowiednio 400 zł i 300 zł. Podobnie, jak starszy z powodów - wymaga założenia aparatu ortodontycznego, którego koszt zakupu jest niemalże identyczny. Koszt wykonania specjalistycznych zdjęć RTG zębów wyniósł do tej pory 170 zł. Jest on dzieckiem, które posiada poważne problemy zdrowotne. Jest pod stałą opieką Poradni kardiologicznej, laryngologicznej, ortopedycznej w Ł. oraz Poradni chorób zakaźnych i reumatologicznej w B.. Zdiagnozowano u niego wadę serca w postaci niedomykania zastawki mitralnej, martwicę jałową kości piętowych, boreliozę. Ponadto w kolanie na rzepce ma haczyk kostny, który powoduje ból. Nadto często przechodzi zapalenie zatok, śluzówki i stawu biodrowego. Ze względu na stan swego zdrowia nie uczestniczy w zajęciach wychowania fizycznego. Nie może przyjmować leków przeciwbólowych. Najczęściej leczony jest antybiotykami, które nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Dlatego też matka kupuje stosuje spray ze srebrem do nosa, którego miesięczny koszt zakupu stanowi kwotę 35 zł oraz krzem do płukania jamy ustnej – 42 zł, przy czym ten ostatni nie starcza na cały miesiąc. Obaj powodowie są dyslektykami. Nie korzystają z wyżywienia w szkole. Każdy z nich otrzymuje od matki 7 zł dziennie na zakup żywności podczas pobytu w szkole.

Pozwany D. C. ma obecnie 46 lat. Z zawodu jest monterem instalacji sanitarnych, jednakże nigdy nie pracował w tym zawodzie. Od kilku lat prowadzi zarejestrowaną na siebie działalność gospodarczą – stację paliw i sklepik znajdujący się przy niej z olejami, napojami i alkoholem. Zamieszkuje w domu położonym w C. przy ul. (...) wspólnie ze swoją partnerką, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Dom ma powierzchnię użytkową około 100 m 2. Zarówno dom, jak i stacja paliw oraz sklepik posadowione są na tej samej nieruchomości, która ma powierzchnię 2400 m 2. Działalność przeważnie prowadzi sam, a pomaga mu jego aktualna partnerka życiowa. Zatrudnia także bez umowy kolegę, na czas swojej nieobecności. Płaci mu wówczas 200-300 zł tygodniowo, a w skali tygodnia zatrudnia go w zależności od potrzeb - 2, 3 i 4 dni. Jego dochód po pomniejszeniu o koszty składek na ubezpieczenie społeczne i podatek za rok 2013 wyniósł 58.327,29 zł, co daje średniomiesięcznie dochód w wysokości 4.860,60 zł. Pozwany wskazał, że obecnie z prowadzonej działalności uzyskuje przeciętnie 3000 zł - 4000 zł. Poza dochodem uzyskiwanym z prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma innego źródła dochodów. Na koszty jego utrzymania składają się: wydatki związane z zakupem opału w postaci węgla i drzewa – 3000 zł rocznie, regulowaniem należności za wodę w granicach 100-134 zł miesięcznie, za prąd – około 200 zł miesięcznie. Podatek od nieruchomości w skali miesiąca to wydatek rzędu około 216 zł miesięcznie.

Po wyprowadzeniu się M. C. z synami przeprowadzony został remont elewacji i dachu domu. Dokonano modernizacji zarówno stacji paliw, jak i sklepiku. W tym celu w 2008 r. lub 2009 r. wg. pozwanego zaciągnął on u ojca przebywającego w USA pożyczkę w wysokości 80.000 zł. Została ona zawarta przed notariuszem i łączna kwota z procentem, jaką miał zwrócić ojcu stanowi kwotę 120.000 zł. Pożyczka była zgłoszona do Urzędu Skarbowego w C.. Na chwilę obecną pozwany twierdzi, iż spłacił pożyczkę w wysokości 90.000 zł, przy czym dokonuje jej spłaty przeważnie w miesięcznych ratach w wysokości po 1000 zł, wpłacając na swoje konto, a ojciec ma dług odebrać po powrocie z USA. Pozwany wykonał zobowiązanie nałożone na niego wyrokiem Sądu Rejonowego z C. z dnia 23.03.2010 r. wydanym w sprawie III K 1389/07 poprzez zapłatę na rzecz M. C. kwoty 39.955,65 zł tytułem naprawienia wyrządzonej jej szkody. Innych zobowiązań nie posiada, za wyjątkiem świadczeń alimentacyjnych względem swoich synów w wysokości po 500 zł miesięcznie. Posiada ponad 20-letniego P. (...), M. busa rocznik 1991, A. (...) z 2010 r., F. (...) z 2008 r. Poniósł koszty nie tylko zakupu, sprowadzenia, ale także remontu tych pojazdów. F. (...) kupił w 2014 r. za 4,5 tys. Euro, zaś na jego remont wydatkował 6.000 zł, bowiem przerabia go na lawetę. Czasami korzysta z samochodu marki L. rok prod. 2002 r., który jest własnością jego ojca, a stoi u niego w garażu. Starszemu z synów pozwany kupił skuter za 2200 zł, zaś młodszemu używanego quada za 1200 zł, który wymaga niewielkiego remontu. Czterokrotny przyjazd, by zabrać dzieci do siebie, a następnie odwieźć kosztuje go około 1000 zł. Matka małoletnich powodów przywozi dzieci do ojca tylko na wakacje.

Pozwany, za wyjątkiem problemów z żołądkiem i stawami, jest zdrowym mężczyzną. Kobieta, z którą jest związany, jest panną, ma 29 lat, z wykształcenia jest magistrem inżynierem zarzadzania. Nie ma ona nikogo na utrzymaniu. Czasem pomaga matce w prowadzeniu handlu obwoźnego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień informacyjnych oraz zeznań M. C. (k. 51-52 v, 77- 77 v, 78), informacyjnych wyjaśnień oraz zeznań pozwanego D. C. (k. 76-77 v, k.78), dowodów wpłat, potwierdzeń wykonania dyspozycji, faktur VAT i rachunków (k.11-15, 33-36, 38-47, k.50 – koperta) , kopii zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2013 (k.30-32, k. 59-63), deklaracji dla podatku od towarów i usług za maj 2014 wraz z wykazem zaliczek (k.55-58), akt sprawy Sądu Rejonowego w Łomży III RC 104/06 i III Nsm 65/12 oraz akt Sądu Rejonowego w Częstochowie o sygn. III K 1389/07 i Sądu Okręgowego w I 1RC 602/07.

Sąd Rejonowy w Łomży zważył, co następuje:

Powództwa należy uznać za uzasadnione, ale jedynie w części.

Zgodnie z dyspozycją, jaka zawarta została w art. 133 § 1 kro, rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem swego dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, z którego dochód wystarczyłby na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres obowiązku alimentacyjnego, stosownie do treści wyżej cytowanego artykułu wskazuje na dwa podstawowe i nierozerwalne zakresy obowiązku alimentacyjnego, a mianowicie z jednej strony wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji, zaś z drugiej strony zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego do świadczeń z tytułu alimentów. Zarówno co do terminu „usprawiedliwione potrzeby”, jak i „możliwości zarobkowe i majątkowe” wielokrotnie zajmował stanowisko Sąd Najwyższy, jednakże najpełniejszy wyraz tego i szczegółowe omówienie tej materii zawarł w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. – sygnatura III CZP 91/86, OSNP z 1988 r., Nr 4, poz. 42. I tak, co do pierwszego zagadnienia Sąd Najwyższy wypowiedział się, iż „pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego, stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno- ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego”. Należy równocześnie podkreślić, iż wprawdzie obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, jednakże jego wypełnieniu czynią zadość w całości lub części osobiste starania rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 kro). Podkreślić należy, iż znamiennym jest również to, że same możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej do świadczeń względem małoletniego z tytułu renty alimentacyjnej, określane są przez sąd nie według faktycznie osiąganych dochodów zobowiązanego - często zaniżanych dla potrzeb postępowań sądowych – a w oparciu o dochody, jakie mogłaby ona osiągać przy założeniu, że dokłada wszelkich starań, by swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystać.

W niniejszej sprawie małoletni powodowie bezsprzecznie nie są jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać. Są oni osobami małoletnimi – mają 15 i 10 lat. Nie posiadają też żadnego własnego majątku, z którego dochód wystarczyłby na pokrycie kosztów ich utrzymania i wychowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów z dotychczasowej kwoty po 500 zł miesięcznie twierdząc, iż jest to kwota w zupełności wystarczająca na pokrycie połowy kosztów utrzymania każdego z powodów, a jego zdaniem koszty utrzymania dzieci winny być pokrywane przez rodziców po połowie.

W ocenie Sądu dotychczasowa wysokość alimentów w żadnym razie nie jest adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb małoletnich E. i P. C., jak i do możliwości zarobkowych ich ojca. Przede wszystkim należy mieć na względzie, iż ostatnia wysokość świadczenia alimentacyjnego była przez Sąd ustalana ponad 7 lat temu, gdy małoletni powodowie mieli 7 i 2 lata. Niewątpliwie koszty utrzymania dzieci w wyżej wskazanym w wieku, znacznie odbiegają od wydatków ponoszonych w przypadku gimnazjalisty i ucznia czwartej klasy szkoły podstawowej. Bezsprzecznie koszty te z roku na rok wzrastają. E. C. w przyszłym roku szkolnym rozpocznie naukę w szkole średniej, a to związane będzie z jeszcze większymi wydatkami, na które będą składać się także dojazdy z miejsca zamieszkania do innej miejscowości, w której położona będzie szkoła.

Przedstawicielka ustawowa określiła miesięczny koszt wyżywienia E. na 500 zł, a pozwany tego nie kwestionował. Nie jest to koszt zawyżony, biorąc pod uwagę fakt, iż powód jest w okresie intensywnego wzrostu oraz że otrzymuje codziennie od matki 7 zł na zakup żywności w szkole, co daje ok. 140 zł miesięcznie. Niewątpliwie zawyżony jest wskazany w pozwie koszt zakupu odzieży i obuwia na 400 zł. W ocenie Sądu wynosi on do 150 zł miesięcznie. Koszt opłat za telefon komórkowy wynosi 20 zł miesięcznie. Koszty wydatków szkolnych, takich jak wycieczki, składki szkolne, opłata za komitet rodzicielski, przyborów szkolnych i materiałów edukacyjnych nie powinny przekraczać kwoty 100 zł miesięcznie (taką kwotę z tytułu przedmiotowych wydatków wskazał pozwany w odpowiedzi na pozew). Niewątpliwie powód wymaga stosownych do wieku kosmetyków i artykułów chemicznych – pozwany nie kwestionował wydatków na ten cel w wysokości 50 zł miesięcznie.

Ponadto obaj małoletni powodowie wymagają założenia im aparatu ortodontycznego, co jest ogromnym wydatkiem, a dodatkowo pociąga to za sobą i inne koszty związane z wizytami kontrolnymi (koszt wizyty i dojazd). Koszt takiego aparatu wynosi w zależności od rodzaju 3600-4400 zł. Biorąc pod uwagę okres noszenia takiego aparatu wynoszący na ogół ok. 2 lat, miesięczny koszt samego aparatu w okresie 2 lat wyniesie 150-180 zł. Do tego dojdą koszty wizyt u lekarza i dojazdów do Ł. lub do B. co 4-6 tygodni. Ponadto jak większość dzieci, powód może potrzebować okresowo leków czy innych medykamentów.

Przedstawicielka ustawowa wskazywała, iż małoletni uczęszczają na basen, do kina. Zakupiła też synom kamerkę internetową, karimatę, piłki, rowery oraz że zabiera ich na wakacje zagraniczne.

Nie sposób jest odmówić małoletnim powodom prawa do uczestniczenia w tego typu formach spędzania wolnego czasu jak kino czy basen, szczególnie, iż zajęcia na basenie dają możliwość rozwijania przez nich umiejętności i sprawności fizycznych, co ogromne znaczenie ma zwłaszcza w przypadku P. C., który z uwagi na zły stan swego zdrowia jest zwolniony z zajęć wychowania fizycznego. Poza tym w dzisiejszych czasach większość dzieci chodzi na jakieś dodatkowe zajęcia, które mają na celu rozwijanie ich umiejętności, sprawności, poczucia własnej wartości i zapewniają kontakt z rówieśnikami, ucząc zachowania w grupie. Z wiekiem dziecka zmieniają się także jego zainteresowania, co także przekłada się na rodzaj dodatkowych zajęć. Wprawdzie przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wskazała, że ponosi też dodatkowe wydatki, jakie wiążą się z corocznym zabieraniem synów na zagraniczne wakacje, które zdaniem ich matki korzystnie wpływają na ich rozwój i są dla nich przygodą, jednakże w ocenie Sądu niekoniecznie wyjazdy zagraniczne i to dość drogie muszą być formą należnego dziecku relaksu czy nagrody bądź spędzania wakacji. Pozwany uznał koszty z tytułu zapewnienia synom różnego rodzaju rozrywek i kieszonkowego do kwoty 100 zł miesięcznie na rzecz każdego z synów i taką też kwotę Sąd przyjął za uzasadnioną.

Koszty utrzymania powoda P. C. są zbliżone do wyżej wskazanych. Koszt jego wyżywienia matka wskazała jako o 100 zł niższy niż E. C., wynosi on zatem ok. 400 zł. Także koszt zapewnienia odzieży i obuwia w tym wieku jest nieco niższy i nie powinien przekraczać ok. 100 zł. Można uznać za zbliżone koszty zakupu podręczników szkolnych, wydatków związanych ze szkołą, kosztem utrzymania telefonu komórkowego, zakupu kosmetyków i artykułów higienicznych, zapewnienia rozrywek, jak również leczenia ortodontycznego. P. C. jest dość schorowanym dzieckiem, cierpiącym na przewlekłe choroby, których leczenie nie jest leczeniem krótkotrwałym, a proces leczenia rozciąga się w czasie. Z uwagi na częste zapalenie zatok i śluzówki na stałe przyjmuje spray ze srebrem oraz preparat z krzemem do płukania jamy ustnej, które kosztują ok. 100 zł miesiecznie, a ponadto szczepionki homeopatyczne i doraźnie antybiotyki. Musi odbywać okresowe wizyty w poradniach, w których jest leczony, z czym wiążą się ponoszone przez matkę koszty dojazdu.

Do kosztów utrzymania obu powodów dochodzą też okresowe wizyty stomatologiczne.

Trzeba mieć także na względzie, iż koszt utrzymania dzieci to nie tylko jedzenie, ubrania, środki higieny, wydatki szkolne, leki, itp. To także udział w stałych kosztach utrzymania mieszkania, albowiem dzieci przecież też mieszkają w mieszkaniu i korzystają np. z wody, prądu. W chwili obecnej te koszty wzrosły, bowiem M. C. wspólnie z dziećmi nie zamieszkuje już u swoich rodziców, z którymi poprzednio prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, lecz we własnym mieszkaniu. Nie można również zapominać o procesie ogólnego wzrostu poziomu cen wszelkiego rodzaju produktów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Sądu średni miesięczny koszt utrzymania małoletniego E. C. wynosi ok. 1200-1300 zł, zaś małoletniego P. C. ok. 1100 -1200 zł.

Wprawdzie diametralnie uległa od ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego zmianie sytuacja zawodowa i zarobkowa przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów i jak podnosił pozwany jej zarobki kształtują się na podobnym poziomie, co i jego a nawet mogą osiągać większą kwotę niż wskazywana przez M. C., to zdaniem Sądu dochody obojga rodziców powodów są porównywalne. Wynika to chociażby z porównania dochodów osiągniętych w 2013 r.. Twierdzenia, iż prowadzona przez pozwanego od wielu lat działalność gospodarcza przestaje przynosić zysk ma się nijak do sytuacji, w której pozwany ponosi ogromne koszty na jej modernizację i w dalszym ciągu dokonuje ulepszeń, a z pewnością nie czyni się tak, gdy działalność przynosi więcej strat niż zysków. Już w toku sprawy III RC 104/06 pozwany twierdził, iż prowadzona działalność gospodarcza jest nieopłacalna, albowiem na odcinku 10 km jest 8 stacji z gazem, a tymczasem nadal tą działalność – po istotnej modernizacji, prowadzi. Kluczowym jest również to, iż pozwany oprócz małoletnich powodów, nikogo więcej nie ma na utrzymaniu. Chwali mu się, że oprócz świadczeń alimentacyjnych kupuje synom prezenty i to wcale nie tanie, jednak w aktualnym stanie faktycznym powodowie bardziej potrzebują środków finansowych na zakup aparatów ortodontycznych, niż drogich przedmiotów takich jak skuter czy quad, służących im tylko w pewnym czasie. Zauważyć należy, iż matka dzieci nie tylko łoży na ich utrzymanie, ale zapewnia im codzienną opiekę i troskę o ich wychowanie. Podkreślić przy tym należy, iż pracuje poza miejscem zamieszkania, więc jest to tym większy trud. Dlatego też pozwany, który zajmuje się synami tylko przez około miesiąc w roku, winien w większym stopniu łożyć na ich bieżące utrzymanie.

Zwrócić też trzeba uwagę na fakt, iż pozwany wyzbył się nieodpłatnie udziału ½ części w gospodarstwie rolnym o pow. 14 ha na rzecz swojego brata, a mógłby uzyskiwać z niego chociażby czynsz dzierżawny, jak to czyni obecnie jego brat. Do dyspozycji pozwanego jest także samochód jego ojca marki L., którym pozwany mógłby w większym stopniu świadczyć usługi wożenia do ślubów czy też z innej okazji, skoro wykorzystuje go do zwykłych swoich wyjazdów. Jako zobowiązany do alimentacji winien wykorzystać wszelkie możliwości zarobkowe.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał za zasadne podwyższenie dotychczasowej wysokości świadczenia alimentacyjnego i obciążenie D. C. alimentami na rzecz małoletniego syna E. C. w kwocie po 750,- zł miesięcznie, zaś w przypadku małoletniego P. C. w kwocie po 700 zł miesięcznie – łącznie w kwocie po 1450 zł, poczynając od dnia następnego po doręczeniu odpisu pozwu, a więc od dnia 24 maja 2014 r., płatne do 10 – tego dnia każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletnich powodów M. C. z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. W pozostałym zakresie sąd powództwo oddalił jako nieuzasadnione mając na uwadze możliwości zarobkowe strony obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym, jak i usprawiedliwione potrzeby samych małoletnich powodów. Także i matka powodów uzyskuje dochody, które pozwalają jej łożyć na utrzymanie synów w większym stopniu niż w czasie poprzedniego ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego pozwanego.

Z tych względów na podstawie art. 128 kro, 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i 2 kro oraz art. 27 kro i 136 kro orzeczono jak w pkt I - III wyroku.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc z uwagi na konieczność zaspokojenia przede wszystkim potrzeb uprawnionych do alimentacji.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij