WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Barbara Świętochowska

Protokolant: Anna Słokotowicz

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa A. A.

przeciwko L. A.

o podwyższenie alimentów

I.  Alimenty ostatnio ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 21 czerwca 2011 roku w sprawie III RC 231/11 od pozwanej L. A. na rzecz powódki A. A. w kwocie po 100 złotych miesięcznie, podwyższa z dniem 1 października 2014 roku do kwoty po 200 (dwieście) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk powódki A. A., wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 13 % w stosunku rocznym w razie uchybienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania;

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 376/14

UZASADNIENIE

A. A. wnosiła o podwyższenie alimentów od pozwanej L. A. z kwoty po 100 złotych miesięcznie do kwoty po 400 zł miesięcznie, wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych.

Pozwany L. A. wnosiła o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 roku w sprawie III RC 231/11 podwyższył od pozwanej L. A., na rzecz małoletniej wówczas powódki A. A., alimenty z kwoty po 80,00 złotych miesięcznie, do kwoty po 100 złotych miesięcznie.

Powódka A. A. jest dzieckiem pozwanej L. A. i W. A.. Rodzice powódki są rozwiedzieni od 2009 roku. Mieszkają osobno.

W dacie ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów powódka A. A. miała 16 lat. Ukończyła gimnazjum i zamierzała podjąć naukę w Liceum Ogólnokształcącym w H.. Mieszkała wraz z ojcem W. A..

W. A., ojciec powódki miał 51 lat, z zawodu był inżynierem mechanikiem, Od roku 2006 przebywał na emeryturze. Otrzymywał świadczenie w kwocie po 1300 złotych miesięcznie. Prowadził gospodarstwo rolne o pow. 2 ha. Otrzymywał dopłaty unijne do gospodarstwa rolnego w kwocie po 3000 złotych rocznie. Z gospodarstwa pozyskiwał mleko kozie oraz mięso na potrzeby rodziny. Mieszkał wraz z córką w domu, który stanowił jego własność. Ponosił koszty utrzymania domu, na które składały się: energia eklektyczna – 110 złotych miesięcznie, wywóz nieczystości – 10 złotych miesięcznie i butla gazu – 50 złotych miesięcznie. Z tytułu podziału majątku dorobkowego zobowiązany był spłacić byłej małżonce kwotę 19000,00 złotych. Zaciągnął pożyczkę na pokrycie powyższego zobowiązania w kwocie 17000,00 złotych. Spłacał miesięczną ratę tego kredytu w kwocie po 530 złotych miesięcznie. Miesięcznie koszty utrzymania córki określał na kwotę 700 złotych miesięcznie.

Pozwana L. A. miała 48 lat, wykształcenie średnie technik – ekonomista. Nie pracowała zarobkowo. Była rencistką Otrzymywała świadczenie w kwocie po 634,64 złote netto. Miała orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Na leki wydawała miesięcznie od 30 do 100 złotych. Mieszkała w domu, który wynajmowała od brata. Płaciła za wynajęcie kwotę 150 złotych miesięcznie. Z tytułu spłat z majątku wspólnego otrzymała 5000 złotych. Nie podejmowała prac dorywczych. Korzystała z pomocy z opieki społecznej. Podjęła studia zaoczne i była studentką III roku w Wyższej Szkole Finansów i (...) w B.. Za czesne płaciła 5000 złotych rocznie. Otrzymywała stypendium w kwocie 4000 złotych rocznie i kwotę tę przeznaczała na dojazdy do szkoły i czesne.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć zarówno istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, jak też istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Z kolei art. 135 kro stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego; wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Obecnie powódka ma 19 lat. Od 1 października 2014 roku podjęła studia stacjonarne na kierunku logopedia z fonoaudiologią na wydziale nauk o zdrowiu na Uniwersytecie Medycznym w B. (k. 7). Jednocześnie od 1 września 2014 roku podjęła naukę w Szkole Policealnej nr 1 w B. na kierunku technik farmaceuta (k. 9). Mieszka w akademiku, za który miesięczna odpłatność wynosi 370,00 złotych (k. 28-29).

Z wyjaśnień powódki wynika, że na uczelni nie przysługuje jej pomoc socjalna. A. A. podała, że ojciec nadal przebywa na emeryturze i zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Do domu rodzinnego przyjeżdża raz w miesiącu, Jednorazowy wyjazd kosztuje ją 20 złotych. Bilet miesięczny miejski kosztuje 40 złotych. Swoje miesięczne koszty utrzymania określa na kwotę 900,00 złotych. Powódka choruje na alergię pokarmową. Nie może jeść wieprzowiny, mleka krowiego, orzechów pieczywa. W związku ze swoja przyszłą pracą logopedy musi nosić aparat ortodontyczny. Nie otrzymuje pomocy finansowej od starszego rodzeństwa.

Pozwana L. A. miała 51 lat, wykształcenie wyższe zawodowe – licencjat z anglistyki. Kontynuuje studia wyższe II stopnia. Ma prawo do stypendium. W ubiegłym roku otrzymywała po 290 złotych stypendium na cztery miesiące. W ubiegły roku pracowała też zarobkowo, uczyła języka angielskiego w Zakładzie (...) w H.. Pracowała przez okres 8 miesięcy. Zarabiała miesięcznie od 300 do 500 złotych. Nadal jest rencistką. Otrzymuje świadczenie w kwocie po 720,00 złote netto. Nadal ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Na leki wydaje miesięcznie około100 złotych. Mieszka w domu, który wynajmuje od brata. Płaci za wynajęcie kwotę 200,00 złotych miesięcznie. Ponosi miesięczne koszty utrzymania domu, takie jak: energia elektryczna – 40 złotych, woda – 20 złotych, telewizja – 13,90, telefon – 50 złotych. Z tytułu spłat z majątku wspólnego otrzymała 10000,00 złotych. Nie podejmuje prac dorywczych.

Z wyjaśnień pozwanej wynika że obecnie nie podejmuje innych prac dorywczych, nie pomaga bratu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Pozwana podała, że dyrektor (...) zwolniła ją, kiedy dowiedziała się o jej chorobie. Korzysta z pomocy z opieki społecznej. Pozwana podała, że nie ma siły aby podejmować prace dorywcze. Nie dokonuje tłumaczeń przez komputer, ponieważ nie ma komputera ani Internetu.

W ocenie sądu, w niniejszej sprawie doszło do zmiany stosunków, o jakich mowa w art. 138 kro.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że wzrosły usprawiedliwione potrzeby powódki

Od daty ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów upłynęły ponad 3 lata. Powódka podjęła studia wyższe. W związku z tym musiała zamieszkać poza domem rodzinnym. W ocenie Sądu, koszty utrzymania określone przez powódkę na kwotę 900 złotych, są kwotą, która pozwala na zaspokojenie podstawowych minimalnych kosztów utrzymania.

Możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanej zmieniły się od daty ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów. Pozwana ukończyła studia zawodowe na kierunku anglistyka. Pozwala jej to na podjęcie pracy zarobkowej. Wprawdzie pozwana uważa, że nie jest w stawnie pracować, to faktycznie posiada takie możliwości

Zdaniem Sądu, pozwana L. A., pomimo stanu zdrowia, posiada, możliwości łożenia na utrzymanie córki A. A.. Bezspornym w sprawie jest, że pozwana jest osobą częściowo niezdolną do pracy. Aktualnie jej jedynym i stałym dochodem jest renta w kwocie 720,00 złotych. Jednakże pozwana kontynuuje studia zaoczne i w okresie choroby ukończyła studia zawodowe na wydziale anglistyki. Podejmowała też prace w szkole jako nauczyciel języka angielskiego. Posiada możliwości świadczenia pracy w postaci tłumaczeń i nauczania języka angielskiego.

Mając na względzie materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, Sąd podwyższył alimenty od pozwanej, na rzecz powódki, do kwoty po 200 zł miesięcznie. Zasądzając powyższą kwotę Sąd podzielił stanowisko Sądu Najwyższego, zawarte w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75 (OSNCP 1976, nr 9, poz. 184), w którym podkreślono, że małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, rodzice „muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami". Sąd uznał również, że pozwana nie ma możliwości łożenia alimentów w wyższej kwocie, ponieważ mieszka sama i musi ponieść własne koszty utrzymania i koszty utrzymania mieszkania w którym mieszka.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 138 kro w zw. z art. 135§1i §2 kro.

Rygor natychmiastowej wykonalności co do punktu I wyroku nadano na podstawie art. 333§1 pkt 1 kpc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc - sąd odstąpił od obciążania nimi stron, z uwagi na ich sytuację majątkową.