WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa S. B.

przeciwko K. B.

o obniżenie alimentów

1.  z dniem 8 stycznia 2015 roku obniża alimenty ustalone w wyroku tutejszego Sądu z dn. 17 grudnia 2013 roku w sprawie sygnatura akt VI RC 440/13 od powoda S. B. na rzecz jego syna K. B. ur. (...) z kwoty 450 złotych miesięcznie do kwoty 200 (dwieście) złotych miesięcznie płatnych do jego rąk do dnia 25-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  umarza postępowanie co do żądania wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec jego wycofania,

3.  pozostawia powoda przy poniesionych kosztach postępowania oraz kosztach zastępstwa procesoweg

UZASADNIENIE

Powód S. B. wniósł 8 października 2014r. o ustalenie, że wygasł jego obowiązek alimentacyjny w stosunku do jego syna K. B. ur. (...) orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W., z dnia 17 grudnia 2013r. w sprawie o sygn. akt VI RC 440/13 w kwocie 450 złotych. W uzasadnieniu wskazał, że K. B. jest już pełnoletni i pomimo wyuczonego zawodu technika informatyki, nie podejmuje pracy.

Na rozprawie dnia 8 stycznia 2015r. pozwany K. B. (lat 20) wniósł o oddalenie powództwa, oświadczając że uczy się zaocznie i nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymywać, nie zdał egzaminu zawodowego na technika informatyka.

S. B. wobec tego zmienił zakres powództwa i wniósł o obniżenie alimentów z kwoty 450 zł do kwoty 300 zł, następnie 200 złotych miesięcznie, wycofał żądanie ustalenia wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego.

K. B. nie wyraził zgody na obniżenie alimentów i wniósł o oddalenie powództwa w tym zakresie (k. 34)

Sąd Rejonowy ustalił następując stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013r., sygn. akt VI RC 440/13 Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W., VI Wydział Rodzinny i Nieletnich zasądził od pozwanego S. B. alimenty na rzecz jego pełnoletniego syna K. B. w kwocie po 450 złotych miesięcznie poczynając od 17.09.2013 roku.

K. B. miał w tym czasie 19 lat, mieszkał z rodzicami, którzy byli w trakcie rozwodu. Uczęszczał do klasy maturalnej technikum w W., gdzie uczył się zawodu technika informatyka. Nie mógł jeszcze utrzymywać się samodzielnie. Miał w planach podjęcie studiów w trybie zaocznym. Na jego utrzymanie potrzeba było około 1000 złotych miesięcznie. Ze względu na słabe wyniki w nauce potrzebował korepetycji. Matka B. B. pobierała rentę w wysokości 814 złotych miesięcznie, ponadto starała się dorabiać sprzątaniem. W 2011 roku dysponowała pieniędzmi w kwocie około 40 tysięcy złotych, które pochodziły od jej matki, zostały przeznaczone na bieżące potrzeby.

S. B. był rencistą, otrzymującym miesięcznie renty 1.384 złotych, z czego pokrywał połowę kosztów utrzymania wspólnego z żoną mieszkania i płacił po 400 złotych miesięcznie na utrzymanie syna.

Obecnie K. B. ma 20 lat, mieszka z matką, B. B., która utrzymuje się z renty w wysokości ok. 800 złotych miesięcznie. W kwietniu 2014 K. roku ukończył 4-letnie technikum w Zespole Szkół nr (...) w W., ale nie zdał matury, nie zdał również egzaminy zawodowego jako technik informatyk.

W trakcie nauki w technikum pozwany pracował na umowę zlecenie przy archiwizacji danych, otrzymywał wynagrodzenie około 600 złotych miesięcznie. Obecnie pozwany nie jest zarejestrowany jako bezrobotny, twierdzi że nie pracuje, m.in. z powodu przebytej kontuzji kolana. Swoje możliwości zarobkowe ocenia na 1.000 – 1. 200 złotych miesięcznie. Od 25 października 2014 r. pozwany rozpoczął naukę w Policealnej Szkole dla Dorosłych (...) na kierunku Informatyka, gdzie nauka trwa 4 semestry, odbywa się w systemie zaocznym, za semestr jest opłata 113 złotych. Planowane ukończenie nauki w tej szkole przypada na lipiec 2016 roku (k.29). K. nie uzgadniał z rodzicami czy mogą i chcą nadal go utrzymywać i finansować jego naukę. Twierdzi, że chciałby poprawiać maturę i zdać na studia.

S. B. ma obecnie 59 lat, jest na rencie w wysokości około 1400 złotych miesięcznie. Wcześniej dorabiał na parkingu, obecnie twierdzi, że nie może już tego robić z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. Posiada orzeczenie o niepełnosprawności z 02.09.2013 roku, w którym zaliczony został do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 30.09.2018r. (k. 6). Powód twierdzi, że na leki wydaje obecnie 300 złotych, 500 złotych przeznacza na wyżywienie i mieszkanie u siostry u której jak twierdzi mieszka. S. B. nie utrzymuje relacji z synem, zarzuca mu że ma nałogi, takie jak papierosy i piwo, których nie chce mu finansować.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt oraz dowód z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Na rozprawie dnia 8 stycznia 2015 r. powód S. B. wycofał powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec swojego dorosłego syna K. B.. Wobec tego stosownie do art. 355 §1 Kodeksu postępowania cywilnego należało umorzyć postępowanie co do żądania wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Powództwo o obniżenie alimentów zaś należało uwzględnić poprzez obniżenie dotychczasowych alimentów z kwoty 450 złotych miesięcznie do kwoty po 200 złotych miesięcznie zgodnie z żądaniem powoda.

Artykuł 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej ( rodziców, dziadków ) oraz rodzeństwo. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Co do dzieci pełnoletnich rodzice są zobowiązani do ich alimentowania jeśli :

--dziecko nie jest się w stanie utrzymać samodzielnie (art.133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,

--dziecko dokłada należytych starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się,

-- świadczenie alimentacyjne nie łączy się z nadmiernym uszczerbkiem na utrzymaniu rodzica (art.133 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

W niniejszej sprawie od czasu ustalenia alimentów wyrokiem tutejszego Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2013r. w sprawie o sygn. akt VI RC 440/13 w kwocie 450 złotych nastąpiła istotna zmiana stosunków przez to, że pełnoletni K. B. ukończył dzienną szkołę średnią 4-letnie Technikum w Zespole Szkół nr (...) w W.. Wykonując prawidłowe swoje obowiązki ucznia, winien też zdobyć na tyle wiedzy, aby zdać maturę oraz egzamin zawodowy na technika informatyka. Porażki w tym zakresie świadczą – zdaniem Sądu Rejonowego - o tym że nie dokładał należytych starać do obowiązku realizacji nauki. Konsekwencją tego jest niemożliwość kontynuowania nauki na studiach dziennych. Każdy dorosły człowiek ponosi konsekwencje swoich zachowań. Pozwanemu pozostało więc kontynuowanie nauki w inny sposób. Zapisał się więc do Policealnej Szkoły dla Dorosłych (...) na kierunek informatyka. Nauka ta odbywa się w systemie zaocznym i jest przewidziana dla dorosłych osób pracujących. Tak wiec pozwany jako dorosły mężczyzna może podjąć pracę zawodową w celu samodzielnego utrzymania się i powinien to uczynić. Sytuacja ekonomiczna jego rodziców jest bardzo słaba i uniemożliwia im dalsze utrzymywanie dorosłego syna. K. winien to uwzględniać w swoich planach życiowych i ustalić z rodzicami czy są w stanie dalej go utrzymywać. Zdaniem Sądu Rejonowego – nie są, bowiem ich dochody z ledwością mogą wystarczyć na ich własne utrzymanie. Sąd wziął pod uwagę trudna sytuację materialną powoda, który jest rencistą, osoba niepełnosprawną, otrzymuje świadczenie w kwocie około 1400 złotych miesięcznie. Zdaniem Sądu może jeszcze płacić na K. 200 złotych miesięcznie, ale nie więcej, gdyż odbywałoby się to kosztem uszczerbku na jego własnym utrzymaniu, bowiem musi mieć też środki na własne wyżywienie, mieszkanie i leczenie.

Pozwany zgodził się nadal łożyć alimenty na syna po 200 złotych miesięcznie i jego stanowisko zostało uwzględnione poprzez obniżenie alimentów do tej kwoty z dniem wydania wyroku to jest 08.01. 2015 r.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

Z uwagi na wynik postępowania orzeczono o jego kosztach.