Wtorek, 23 kwietnia 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5902
Wtorek, 23 kwietnia 2024
Sygnatura akt: VI RC 83/15

Tytuł: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2015-06-03
Data orzeczenia: 3 czerwca 2015
Data publikacji: 15 lutego 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
Wydział: VI Wydział Rodzinny i Nieletnich
Przewodniczący: Barbara Ciwińska
Sędziowie:
Protokolant: Izabela Katryńska
Hasła tematyczne: Alimenty
Podstawa prawna: art. 128,135, 133 kro

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa Z. O.

przeciwko S. O.

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego S. O. na rzecz jego pełnoletniej córki Z. O. urodzonej (...) w kwocie po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie poczynając od 11 lutego 2015 roku płatne do jej rąk do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  kosztami postepowania obciąża pozwanego i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

4.  oddala wniosek pozwanego o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania,

5.  zasądza od pozwanego S. O. na rzecz jego córki Z. O. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

6.  w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Z. O. w dniu 11.02.2015 r. wniosła pozew do tutejszego sądu o zasądzenie na jej rzecz od jej ojca S. O. alimentów w wysokości 2599 zł miesięcznie od dnia złożenia pozwu, czyli lutego 2015 r., płatnych do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi którejkolwiek z rat.

Pozwany S. O. uznał powództwo do kwoty po 350 złotych miesięcznie, a w pozostałym zakresie wnosił o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan fatyczny:

Z. O. ur. (...)ma 22 lata, jest córką B.i S. O.. Studiuje w Szkole (...)na pierwszym roku studiów magisterskich, kierunek ekonomiczna analiza prawa. Nie ma żadnych opóźnień w nauce, nie może zmienić studiów dziennych na zaoczne, bowiem studia dzienne są bezpłatne zaś wieczorowe lub zaoczne płatne. Powódka mieszka z matką i jest na jej utrzymaniu. B. O.jest jednak obciążona spłatą kredytu mieszkaniowego i nie jest w stanie sama ponosić wszystkich kosztów utrzymania pełnoletniej córki. Koszty utrzymania Z. O.wynoszą miesięcznie około 2. 400 złotych w tym 900 złotych na wyżywienie, 300 złotych tytułem pokrycia kosztów mieszkaniowych,300 złotych na ubrania i buty, 300 złotych tytułem wydatków edukacyjnych i kulturalnych, 100 bilet miesięczny, 300 złotych na leki i leczenie oraz 200 złotych na wypoczynek. Powódka okresowo dorabiała na swoje utrzymanie w biurze księgowym oraz na recepcji. Obecnie nie pracuje z uwagi na studia oraz pogorszenia stanu zdrowia. Z. O.cierpi na hiperprolaktynemię i chorobę nerek, była sześciokrotnie hospitalizowana. We wrześniu 2014r. stwierdzono patologię nerki, przeprowadzona był operacja chirurgiczna wycięcia tkanki patologicznej. Zalecono dalsze regularne badania, kurację hormonalną, opiekę endokrynologa i psychologa oraz kurację farmakologiczną poprzez przyjmowanie leków D., A.i U.. (k. 29 i 30). Powódka przyjmuje te leki, co kosztuje około 200 zł miesięcznie. Powódka korzysta z pomocy dziadków, ojciec w niewielkim stopniu partycypuje w kosztach jej utrzymania.

S. O. lat 54, jest rozwiedziony z matką powódki, dotychczas nie miał zasądzonych alimentów. Ma dwójkę dorosłych dzieci, syna M.i córkę Z.. Ukończył kierunek krytyka sztuki na Państwowej Wyższej Szkole (...)w W., studiował także na wydziale aktorskim. Ponadto ukończył na Uniwersytecie w D. M. (...)oraz jest absolwentem programu podyplomowego : (...) Business (...). Otrzymał tytuł wykładowcy gościnnego w Szkole (...), gdzie prowadził zajęcia. Pracował jako wykładowca akademicki, coach, trener biznesu. Realizował szkolenia i prowadził projekty szkoleniowe m.in. z psychologii zarządzania, motywacji, zarządzania procesem zmian, strategii przedsiębiorstwa, organizacji pracy, zarządzania marketingowego, sprzedaży, zarządzania zespołem sprzedaży, komunikacji, rozwoju interpersonalnego i inne (k.78-84). Jest współwłaścicielem ( z byłą żoną) i jedynym użytkownikiem domu jednorodzinnego w N.w domu o powierzchni 386 mkw ( 9 pokoi) o wartości 1.300.000 – 1.600.000 złotych, który wystawiony jest na sprzedaż. Pozwany dba o ten dom, inwestuje w niego, dom nie był nigdy wynajmowany. Ponadto pozwany posiada samochód V. (...)o wartości około 40 000 złotych kwotę ok. 90 000 zł na Funduszu Inwestycyjnym, oraz oszczędności z których się utrzymuje, ale nie podaje ich wysokości. Pozwany twierdzi, że nie pracuje, choć przyznaje, że jego potencjalne możliwości są wysokie. Przygotowuje projekty, które mogą zostać potem przedstawione potencjalnym klientom. Specjalizował się w działaniach szkoleniowych na rzecz sektora motoryzacyjnego. Obecnie jest zarejestrowany jako bezrobotny (k. 46). Korzystając ze swoich oszczędności na leczenie swoich zębów pozwany wydał ostatnio około 5.000 ( pięć tysięcy) złotych.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zebranych w aktach sprawy oraz dowodu z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić zasądzając alimenty od pozwanego S. O. na rzecz jego pełnoletniej córki Z. O. urodzonej (...) w kwocie po 1200 złotych miesięcznie poczynając od dnia wniesienia pozwu to jest od 11 lutego 2015 roku płatne do rąk powódki do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice zobowiązani są w pierwszej kolejności do utrzymania dzieci. Stosownie do art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych należy kierować się usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego oraz zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego (art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeśli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się (art. 133§3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości Sądu, iż powódka Z. O. dokłada odpowiednich starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się, bowiem uczy się na studiach wyższych w systemie dziennym, nie ma żadnych opóźnień i nie jest w stanie zmienić systemu nauki na studia wieczorowe lub zaoczne bowiem takie formy nauki są odpłatne. Koszty utrzymania Z. O. wynoszą obecnie miesięcznie około 2. 400 złotych w tym 900 złotych na wyżywienie, 300 złotych tytułem pokrycia kosztów mieszkaniowych,300 złotych na ubrania i buty, 300 złotych tytułem wydatków edukacyjnych i kulturalnych, 100 bilet miesięczny, 300 złotych na leki i leczenie oraz 200 złotych na wypoczynek. Zdaniem Sądu takie wydatki są słuszne na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb powódki. Do uzasadnionych wydatków Sąd nie wliczył jednak wskazanych przez powódkę kosztów dodatkowych lekcji języka włoskiego, kosztów paliwa czy sportu, gdyż są to wydatki dodatkowe, które mogą zostać pominięte bez większych strat dla powódki. Jeżeli powódka chce czynić wydatki ponadstandardowe będzie mogła je ponosić, jeśli podejmie prace dodatkowe, które pozwalały jej dorobić nieco na swoje utrzymanie. Obecnie jest zasadniczo na utrzymaniu rodziców, którzy powinni koszty tego utrzymania ponosić po połowie. Co do dziecka pełnoletniego bowiem nie zachodzi już sytuacja jak w stosunku do dziecka małoletniego , gdy jeden z rodziców najczęściej matka realizuje częściowo swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania, pracę i opiekę nad dzieckiem. Dziecko pełnoletnie bowiem nie potrzebuje już opieki, jest samodzielne.

W ocenie Sądu Rejonowego również sytuacja pozwanego pozwala mu płacić alimenty w kwocie po 1. 200 złotych miesięcznie i co do tego również Sąd Rejonowy nie ma żadnych wątpliwości. Pozwany S. O. ma bardzo dobre kwalifikacje i wysokie możliwości zarobkowe, co sam przyznał i czego nie kwestionował, potwierdzając dane ze swojej oferty biznesowej (k. 78-84)

Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeżeli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił zarobki i dochody były większe, a istniejące warunki społeczno- gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (wyrok SN z dnia 16 maja 1975 r., III CRN 48/75, post. SA w W. z dnia 26 marca 2013 r., VI Acz 590/13, nie publ.).

Pozwany ma znakomite wykształcenie wyższe, posiada szerokie doświadczenie zawodowe w branży szkoleń, przygotowuje projekty, które mogą zostać potem przedstawione potencjalnym klientom. Specjalizował się w działaniach szkoleniowych na rzecz sektora motoryzacyjnego. Nadto pozwany posiada możliwości majątkowe i finansowe do realizacji obowiązku alimentacyjnego bowiem jest współwłaścicielem (z byłą żoną) i jedynym użytkownikiem domu jednorodzinnego w N. w domu o powierzchni 386 mkw ( 9 pokoi) o wartości 1.300.000 – 1.600.000 złotych, który wystawiony jest na sprzedaż. Pozwany dba o ten dom, inwestuje w niego, dom nie był nigdy wynajmowany. Ponadto pozwany posiada samochód V. (...) o wartości około 40 000 złotych kwotę ok. 90 000 zł na Funduszu Inwestycyjnym, oraz oszczędności z których się utrzymuje, ale nie podaje ich wysokości. Stać go jednak na wydatek rzędu 5.000 złotych na leczenie swoich zębów, stąd zdaniem Sądu oszczędności te są na tyle duże że pozwolą mu płacić po 1.200 złotych miesięcznie na rzecz córki, której do tej pory płacił bardzo niewiele. Zauważyć tu należy bardzo taktowną postawę powódki, której zależało bardziej na dobrej relacji z ojcem niż na pieniądzach od niego, dlatego też nawet pozbawiona środków na utrzymanie i będąc w trudnej sytuacji zdrowotnej długo nie wnosiła o alimenty od niego. Pozwany jednak – zdaniem Sądu – ewidentnie ukrywa swoje możliwości, a wyjaśnienia przez niego składane są bardzo oględne, ogólnikowe i mijają się z prawdą. Pozwany usiłuje ukrywać prawdę tak długo jak jest to tylko możliwe o czym świadczy choćby świadoma konfabulacja nt samochodu i jego daty produkcji i związanej z tym wartości auta. Pozwany dopiero na pytania pełnomocnika powódki „przypomniał sobie” gdy sprawdził w dowodzie rejestracyjnym, że posiada auto z 2008 roku a nie z 1998 roku czy z 1989 roku.

Tak wiec pozwany S. O. do czasu ukończenia studiów przez córkę Z. O. powinien łożyć na jej utrzymanie po 1.200 złotych miesięcznie, tak aby zdobyła wyższe wykształcenie i mogła podjąć pracę zarobkową.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej roszczeń alimentacyjnych oraz z uwagi na wynik sprawy Sąd obciążył pozwanego S. O. kosztami sądowymi w zakresie nieuiszczonej opłaty sądowej w kwocie 720 złotych.

Tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z §6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28.09.2002 r. ( Dz. U. nr 163 poz.1348 z późniejszymi zmianami) od pozwanego na rzecz powódki zasądzona została kwota 2.400 złotych zgodnie ze stawką minimalną przy wartości przedmiotu sporu w granicach 10.000 = 50.000 złotych.

Zgodnie z art. 333 par 1 pkt 1 Kodeksu postepowania cywilnego wyrokowi w pkt 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij