Czwartek, 28 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5876
Czwartek, 28 marca 2024
Sygnatura akt: IV Ka 961/13

Tytuł: Sąd Okręgowy w Krakowie z 2013-12-04
Data orzeczenia: 4 grudnia 2013
Data publikacji: 10 kwietnia 2017
Data uprawomocnienia: 4 grudnia 2013
Sąd: Sąd Okręgowy w Krakowie
Wydział: IV Wydział Karny Odwoławczy
Przewodniczący: Lidia Haj
Sędziowie: Beata Morawiec
Agnieszka Anioł

Protokolant: prot. Marta Kruk
Hasła tematyczne: Czynna Napaść
Podstawa prawna: art. 222 §1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11§3 kk

Sygn. akt IV Ka 961/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Lidia Haj

Sędziowie: SO Beata Morawiec

SR del. Agnieszka Anioł (spr.)

Protokolant: prot. Marta Kruk

przy udziale Marka Buchały Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 roku, sprawy

D. L.

oskarżonego o przestępstwo z art. 222 § 1 kk i art. 157 § 2 kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego,

od wyroku Sądu Rejonowego w Oświęcimiu z dnia 25 czerwca 2013r. sygn. akt II K 1513/12,

wyrok w zaskarżonej części, tj. w odniesieniu do oskarżonego D. L. zmienia w punkcie I w ten sposób, że z podstaw skazania i wymiaru kary eliminuje przepis art. 224 § 2 kk, a jako podstawę wymiaru kary wskazuje przepis art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i obniża wymierzoną oskarżonemu karę do 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności; w pozostałym zakresie przedmiotowy wyrok utrzymuje w mocy i zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

SSO Beata Morawiec SSO Lidia Haj SSR del. Agnieszka Anioł

Sygn. akt IV Ka 961/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 25.06.2013 r. sygn. akt II K 1513/12) Sąd Rejonowy w Oświęcimiu

1.  uznał D. L. za winnego tego, że w dniu 25.08.2012 r. w B., województwo (...), na terenie zajezdni autobusowej przy ul. (...), stosował przemoc wobec funkcjonariusza Komisariatu Policji w B. aspiranta A. K. oraz funkcjonariusza Straży Miejskiej w B. starszego specjalisty T. S., podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych poprzez szarpanie i odpychanie oraz naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza A. K. poprzez kilkukrotne kopnięcie nogą w biodro, brzuch i głowę, w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy bez objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, otarcia skóry i rany ręki lewej, stłuczenia stawu łokciowego prawego, stłuczenia stawu kolanowego prawego, które naruszyły czynności narządów jego ciała na okres poniżej siedmiu dni, a następnie uciekł z miejsca zdarzenia z zapiętymi na rękach kajdankami, tj. za winnego popełnienia czynu stanowiącego występek z art. 222 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. i art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 224 § 2 k.k. w zw. z § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności,

2.  na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary na okres 4 lat,

3.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzekł w stosunku do oskarżonego karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, ustalając, iż wartość każdej stawki odpowiada kwocie 10 zł,

4.  na mocy art. 73 § 1 k.k. w okresie próby oddał go pod dozór kuratora,

5.  na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu D. L. na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, to jest okres jego zatrzymania w dniach 26.08.2012 roku i 27.08.2012 roku, przyjmując, iż 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny i uznał grzywnę za wykonaną w wysokości 4 stawek dziennych,

6.  na mocy art. 46 § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego A. K. nawiązkę w wysokości 800 zł,

7.  na mocy art. 627 k.p.k., art. 1, art. 2 ust. 1 pkt. 3, art. 3 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 573, 33 zł, w tym 230 zł tytułem opłaty.

Powyższy wyrok zaskarżył obrońca oskarżonego D. L. w całości (w części dotyczącej tego oskarżonego). Wyrokowi temu zarzucił, po myśli art. 48 pkt. 1 k.p.k. obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 224 § 2 k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, a polegające na przypisaniu oskarżonemu popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 224 § 2 k.k., podczas, gdy czyn przypisany oskarżonemu nie zawiera znamion czynu zabronionego opisanego w art. 224 § 2 k.k.

W konsekwencji obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez odmienne orzeczenie, co do istoty i zmianę kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu D. L. poprzez wyeliminowanie art. 224 § 2 k.k. i wymierzenie mu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lata. Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się zasadna w zakresie, w jakim doprowadziła do zmiany kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu poprzez wyeliminowanie z tej kwalifikacji, a co za tym idzie z podstawy wymiaru kary przepisu prawnego określonego art. 224 § 2 k.k. Z treści czynu, który Sąd przypisał oskarżonemu nie wynika bowiem, by Sąd uznał D. L. za winnego popełnienia także występku z art. 224 § 2 k.k. Zgodnie z art. 224 § 2 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej. Tymczasem analiza czynu przypisanego oskarżonemu D. L. wskazuje, na to, iż Sąd nie przypisał mu by stosując przemoc działał w celu zmuszenia funkcjonariusza policji A. K. lub funkcjonariusza Straży Miejskiej T. S. w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej. Również takich ustaleń Sąd nie poczynił konstruując stan faktyczny w pisemnych motywach uzasadnienia tego wyroku. Co za tym idzie rację ma obrońca, iż Sąd orzekający nie powinien powoływać w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego D. L. art. 224 § 2 k.k., jak również nie powinien na jego podstawie wymierzać oskarżonemu kary. Okoliczności te doprowadziły więc do zmiany zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego D. L. art. 224 § 2 k.k. i do przyjęcia jako podstawy wymiaru kary art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k.

Taka sytuacja doprowadziła także do zmiany wyroku w zakresie wysokości wymierzonej oskarżonemu kary, nie mniej jednak nie w takim wymiarze jak tego chce obrońca. Mając na uwadze motywację oskarżonego, sposób działania, rozmiar wyrządzonej szkody, rodzaj zaatakowanych dóbr, a także jego uprzednią karalność, w ocenie Sądu Odwoławczego kara 6 miesięcy pozbawienia wolności nie jest adekwatna ani do stopnia społecznej szkodliwości, ani do stopnia jego winy. Co za tym idzie Sąd Odwoławczy zmienił również i w tym zakresie zaskarżony wyrok, wymierzając oskarżonemu za przypisany mu czyn karę 11 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, iż właśnie w takim wymiarze kara ta odpowiada stopniowi winy, jak i stopniowi społecznej szkodliwości tego czynu. Oskarżony stosował przemoc wobec funkcjonariusza policji i funkcjonariusza Straży Miejskiej, w szczególnej sytuacji, a to podczas pełnienia przez nich obowiązków służbowych, czego miał świadomość. Swoim zachowaniem spowodował u A. K. obrażenia ciała o znamionach określonych art. 157 § 2 k.k. Natomiast brak jest podstaw do zmiany okresu próby w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary. Okres próby ukształtowany przez Sąd Orzekający w wymiarze 4 lat jest niezbędny do kontroli zachowania oskarżonego, a co za tym idzie kontroli, czy postawiona prognoza kryminologiczna jest trafna.

Tak więc Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok we wskazanym zakresie, w pozostałym zakresie wyrok ten utrzymał w mocy.

SSO Beata Morawiec SSO Lidia Haj SSR Agnieszka Anioł, /del./

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij