Sygn. akt VI Ka 146/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz (spr.)

Protokolant p.o. protokolant sądowy M. S.

po rozpoznaniu dnia 8 kwietnia 2016 r.

sprawy P. M. syna D. i A. ur. (...) w W.

obwinionego o wykroczenie z art.87§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie

z dnia 1 grudnia 2015 r. sygn. akt II W 967/15

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że uniewinnia obwinionego od stawianego mu zarzutu; kosztami sądowymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 146/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 1 grudnia 2015 r. P. M. uznany został winnym tego, że w dniu 6 sierpnia 2015r. o godz. 21.30 w miejscowości S. ul. (...) będąc w stanie po użyciu alkoholu I-0,15 mg/l, II-0,00 mg/l kierował pojazdem marki T. (...) nr rej. (...) po drodze publicznej, tj. wykroczenia z art. 87§1 kw. Od orzeczenia apelację wniósł obwiniony, wnosząc o uniewinnienie.

Sad Okręgowy zważył co następuje. Apelacja jest zasadna. Bezsporne w sprawie jest, że w trakcie pierwszego pomiaru na zawartość alkoholu w organizmie zatrzymanego kierowcy o godz. 21.32 ujawniono 0,15 mg/l, zaś 13 minut później – 0,00 mg/l (k. 5 akt sprawy). W takiej sytuacji obowiązkiem organu kontroli ruchu drogowego było niezwłoczne dokonanie trzeciego pomiaru tym samym urządzeniem, co wynika z treści § 3 ust. 3 przywoływanego już przez obwinionego w postępowaniu przed Sądem I instancji Zarządzenia nr 496 Komendanta Głównego Policji z dnia 25 maja 2004r. w sprawie badań na zawartość w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu (Dz. Urz. KGP z dnia 15 czerwca 2004r.). Zgodnie z ustalonymi tam zasadami, w przypadku gdy wynik trzeciego pomiaru wyniesie 0,00 mg/l, należy przyjąć, że nie zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż kierujący znajduje się w stanie po użyciu alkoholu. Niczym nie uzasadnione zaniechania owego pomiaru wobec kierowcy, który konsekwentnie przecież negował użycie alkoholu, doprowadziło do sytuacji procesowej, w której obowiązkiem Sądu orzekającego, wynikającym z imperatywu art. 5§2 kpk, jest uniewinnienie obwinionego od czynu mu zarzuconego.

Należało zatem orzec jak w wyroku, obciążając kosztami sądowymi w sprawie Skarb Państwa.