Sygn. akt IV U 216/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2014r. w S.

odwołania G. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)

w sprawie G. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. do wydania decyzji w terminie 30 (trzydzieści) dni w przedmiocie wniosku G. K. z dnia (...)r. o przyznanie prawa do emerytury na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sygn. akt IV U 216/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił G. K. przyznania prawa do emerytury, wskazując, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych, ani 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył G. K. wskazując, iż zaskarżona decyzja nie odnosi się do jej wniosku, w którym wnosił o przyznanie prawa do emerytury w oparciu o ustalony przez (...) Oddział w S. kapitał początkowy decyzją z dn. (...)r. kapitał początkowy na kwotę (...)zł. (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wskazując argumentację i stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k.7-8).

Na rozprawie dnia(...)r. ubezpieczony wskazał, że jego wniosek o emeryturę z dn. (...)r. dotyczył przyznania mu prawa do emerytury po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego i jej wyliczenia na podstawie wysokości ustalonego kapitału początkowego (k.27-28 akt sprawy), a nie emerytury w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Dnia 27 listopada 2013 r. G. K. ur. (...) złożył wniosek do organu rentowego o przyznanie mu prawa do emerytury (wniosek z dn. (...)r. k. 1-3 akt emerytalnych). We wniosku ubezpieczony wskazał, że pobiera emeryturę z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego znak: (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. pismem z dnia (...)r. zwrócił się do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o udzielenie informacji, czy ubezpieczony ma ustalone prawo do emerytury rolniczej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem (...)r., czy przy ustalaniu prawa do emerytury zostały uwzględnione okresy zatrudnienia, czy po wyłączeniu okresów zatrudnienia będzie nadal spełniał warunki do emerytury rolniczej (wniosek k. 14 akt organu rentowego). Powyższe wskazuje, że organ rentowy rozpoczął rozpoznanie wniosku ubezpieczonego w trybie art. 42 ust. 1 i 2 ustawy z dnia (...)r. o emeryturach kapitałowych. Po uzyskaniu informacji z KRUS P. T.w S. dnia (...)r., z których wynika, że prawo do emerytury rolniczej zostało przyznane ubezpieczonemu na podstawie przepisów obowiązujących po 01.01.2009 r. oraz, że powyższe prawo ustalono zaliczając okres ubezpieczenia społecznego rolników od (...)r. (k.15 akt emerytalnych). Wobec tego, że po uzyskaniu powyższych informacji zapewne uznano, że brak jest podstaw do przyznania emerytury w trybie art. 42 ustawy o emeryturach kapitałowych rozpoznano wniosek ubezpieczonego w trybie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mimo tego, że dokumenty złożone przez ubezpieczonego nie wskazywały na to, że wnosi on o przyznanie emerytury w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie G. K. zasługuje na uwzględnienie.

Należy, bowiem wskazać, iż nie było podstaw do rozpoznania wniosku ubezpieczonego w trybie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony nie wniósł o przyznanie mu emerytury wcześniejszej w warunkach szczególnych, a ponadto ze złożonych dokumentów przez ubezpieczonego również nie wykonało, aby o takie świadczenie występował. Również sam organ rentowy w swoim działaniu był niekonsekwentny, bowiem w pierwszym rzędzie rozpoczął rozpoznawanie wniosku w trybie art. 42 ustawy o emeryturach kapitałowych. Skoro organ rentowy miał wątpliwości, co do tego na jakiej podstawie ubezpieczony wnosi o przyznanie mu emerytury powinien zwrócić się do ubezpieczonego o wyjaśnienie tej kwestii, czego jednak nie zrobił. Ze stanowiska ubezpieczonego wynikało natomiast, że wnosił o przyznanie mu emerytury w powszechnym wieku emerytalnym w oparciu o ustaloną mu wysokość kapitału początkowego (k.27-27v).

Należy zatem uznać, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. nie rozpoznał w ogóle wniosku ubezpieczonego o prawo do emerytury w trybie art. 24 ustawy o emerytury i renty z FUS, czyli w trybie przepisów dotyczących osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które dotyczą właśnie ubezpieczonego, o co faktycznie chodziło G. K..

W związku z powyższym, Sąd uznał, że odwołanie skarżącego wniesione zostało w związku z niewydaniem decyzji przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S..

W ocenie Sądu Okręgowego, nie można zaakceptować poglądu jakoby wydanie jakiejkolwiek decyzji, jeśli w swojej treści odnosi się do złożonego wniosku, wyklucza możliwość uznania, że organ rentowy nie wydał decyzji. Zauważyć bowiem należy, że stosownie do treści art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 roku, poz. 1442) Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw zgłaszanych przez ubezpieczonych, a to oznacza obowiązek rozstrzygnięcia o materii objętej wnioskiem ubezpieczonego, a nie na formalnym odwołaniu się do tego wniosku.

Zgodnie z art. 477 14 §3 kpc jeżeli odwołanie wniesiono w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy, sąd w razie uwzględnienia odwołania zobowiązuje organ rentowy do wydania decyzji w określonym terminie, zawiadamiając o tym organ nadrzędny, lub orzeka co do istoty sprawy. Jednocześnie sąd stwierdza, czy niewydanie decyzji przez organ rentowy miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku na podstawie art. 477 14 § 3 kpc.