Sygn. akt IV U 336/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSR del. Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2014r. w S.

odwołania T. D. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 5 marca 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie T. D. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu T. D. (1) przysługuje prawo do emerytury od 1 stycznia 2013 r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz T. D. (2) kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 336/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 marca 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił T. D. (1) prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że uznał okres 13 lat, 4 miesięcy i 23 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Nie uznał natomiast za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od 18.10.1977 r. do 22.04.1980 r., od 13.10.1980 r. do 06.06.1984 r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. D. (1) wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury od dnia 16 października 2012 r. Ubezpieczony podniósł, że organ rentowy niezasadnie stwierdził, że wykonywana przez niego praca spawacza okresie od 13.10.1980 r. do 06.06.1984 r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w L. nie jest pracą w warunkach szczególnych (odwołanie k.2-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.16).

Na rozprawie dnia 6 marca 2014 r. pełnomocnika ubezpieczonego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury od dnia 1 stycznia 2013 r. i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego (k. 40).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. D. (1) w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 16 października 2012 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Decyzją z dnia 30 października 2012 r. organ rentowy odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja z dnia 30.10.2012 r. k.38 akt emerytalnych). Następnie dnia 16 listopada 2012 r. ubezpieczony wniósł o ponowne rozpatrzenie jego wniosku o emeryturę załączając świadectwo pracy w warunkach szczególnych ze Spółdzielni Kółek Rolniczych w L. i umowy o pracę (k.39 akt emerytalnych). Decyzją z dnia 4 grudnia 2012 r. organ rentowy ponownie po rozpoznaniu wniosku z dnia 16.11.2012 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja k. 45).

Dnia 14.12 2012 r. ubezpieczony ponownie zwrócił się o rozparzenie swojego wniosku o emeryturę kolejny raz załączając świadectwo pracy w warunkach szczególnych wystawione przez likwidatora Spółdzielni Kółek Rolniczych w L. i wyjaśnienia likwidatora (k.46-48). Organ rentowy decyzją z dnia 21 grudnia 2012 r. kolejny raz odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury wskazując te same przyczyny co w przypadku wcześniejszych decyzji (decyzja k.49 akt emerytalnych). Decyzją z dnia 28 stycznia 2013 r. organ rentowy ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja k. 53). Dnia 13 lutego 2013 r. ubezpieczony ponownie zwrócił się do organu rentowego o ponowne rozpatrzenie jego wniosku o emeryturę (k.56). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 27 lat, 10 miesięcy i 3 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 27 lat, 8 miesięcy i 3 dni, a okresy nieskładkowe 2 miesiące, 3 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 13 lat, 4 miesiące, 23 dni. Takie same ustalenia poczynione zostały w wymienionych powyżej decyzjach odmownych organu rentowego. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 5 marca 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 5.03.2013r. k.62 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony T. D. (1) w okresie od 13 października 1980 r. do 06.06.1984 r. zatrudniony był w Spółdzielni Kółek Rolniczych w L.. Z akt osobowych ubezpieczonego wynika, iż T. D. (1) dnia 13 października 1980 r. został skierowany do pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w L. na stanowisku spawacza (wniosek i skierowanie do pracy z dnia 14.10.1980 r. – akta osobowe).Dnia 13.10.1980 r. ubezpieczony zawarł z SKR w L. umowę o pracę na okres próbny, a następnie dnia 27.10.1980 r. umowę na czas nieokreślony. W wyniku tych umów ubezpieczonemu zostały powierzone obowiązki spawacza (umowy o pracę – akta osobowe ubezpieczonego). W aktach osobowych znajduje się wniosek z dnia 1 listopada 1982 r. o przeniesienie ubezpieczonego ze stanowiska spawacza na stanowisko kierowcy samochodowego, zakres czynności i obowiązków kierowców pojazdów samochodowych podpisany przez ubezpieczonego, oraz decyzja dyrekcji SKR w L. o przeniesieniu z dniem 1.11.1982 r. T. D. (1) ze stanowiska spawacza na stanowisko kierowcy samochodu. Następna informacja o zmianie stanowiska pracy jest w decyzji pracodawcy z dnia 1.10.1983 r. dotyczącej przyznania ubezpieczonemu wyższej stawki wynagrodzenia, z której wynika, iż w tej dacie ubezpieczony ponownie pracował na stanowisku spawacza. Na stanowisku spawacza ubezpieczony pracował do rozwiązania stosunku pracy tj. do dnia 6 czerwca 1984 r. (akta osobowe ubezpieczonego). Praca T. D. (3) na stanowisku spawacza polegała spawaniu elektrycznym na łączeniu metali, elementów stalowych, spawaniu palet. Do spawania ubezpieczony dostawał gotowe elementy. Pracując na stanowisku kierowcy był kierowcą samochodu ciężarowego marki S. 200 o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, którym woził żwir, masę bitumiczną, palety do U., ziemi na drogi. Ubezpieczony będąc zatrudnionym na stanowisku spawacza elektrycznego i kierowcy samochodu S. wykonywał swoją pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadka A. C. k. 34, zeznania ubezpieczonego k.39v-40).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, nadal pozostaje w stosunku pracy (okoliczności niesporne, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v-2 akt emerytalnych ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego k. 40).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. D. (1) okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem (...) oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy okresu pracy w takich warunkach - 13 lat, 4 miesięcy i 23 dni pracował jako spawacz elektryczny w okresie od 13 października 1980 r. do dnia 6 czerwca 1984 r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w L..

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w Spółdzielni Kółek Rolniczych w L. ubezpieczony w okresie od 13 października 1980 r. do 31 października 1982 r. był zatrudniony na stanowisku spawacza elektrycznego, następnie od 1 listopada 1982 r. do 30 września 1983 r. był kierowcą samochodu ciężarowego marki S. 200 o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Ponowie stanowisko spawacza elektrycznego wykonywał od dnia 1 października 1983 r. do rozwiązania stosunku pracy tj. do 6 czerwca 1984 r. We wskazanych okresach ubezpieczony wykonywał wymienione prace stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższe ustalenia Sąd poczynił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego. Dokumenty znajdujące się w aktach osobowych dają możliwość pewnego ustalenia w jakim okresie jakie stanowisko pracy zajmował ubezpieczony. Przeprowadzone przez Sąd dowody z zeznań świadków: A. Ś., A. C. oraz ubezpieczonego, które obdarzone zostały wiarygodnością również potwierdzają, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę spawacza elektrycznego oraz kierowcy samochodu marki S. 200.

A zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wynoszącym nie 13 lat, 4 miesięcy i 23 dni (jak wskazał organ rentowy w zaskarżonej decyzji), ale dodatkowo w wymiarze 3 lata, 7 miesięcy i 25 dni, co łącznie stanowi 17 lata i 17 dni pracy w warunkach szczególnych. W ocenie Sądu pracę wykonywaną przez ubezpieczonego w charakterze spawacza w wymienionych powyższej zakładzie pracy od 13.10.1980 r. do 31.10.1982 r. oraz od 01.10.1983 r. do 06.06.1984 r. należy uznać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale XIV poz.12 stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A dział XIV poz.12 pkt 1 (spawacz elektryczny i gazowy) załącznika nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 01.08.1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty.

Natomiast praca na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o masie całkowitej powyżej 3,5 tony wykonywana przez ubezpieczonego w okresie od 1.11.1982 r. do 30.09.1983 r. została wymieniona w wykazie A dziale VIII poz.2 stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Podkreślić również należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczony wykonywał prace spawacza, spawał elektrycznie oraz kierowcy samochodu ciężarowego o masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Wymienione stanowiska zostały wymienione jako prace w warunkach szczególnych w w/w rozporządzeniu.

Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac spawacza elektrycznego i kierowcy samochodu ciężarowego o masie całkowitej powyżej 3,5 tony określonych w przywołanym rozporządzeniu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że T. D. (1) przysługuje prawo do emerytury od 1 stycznia 2013 r., tj. z chwilą zmiany przepisu art. 184 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Od 1 stycznia 2013 r. do przyznania emerytury w warunkach szczególnych nie jest już wymagane rozwiązanie stosunku pracy, w którym ubezpieczony w momencie składania wniosku 16 października 2012 r. i obecnie pozostaje. Sąd analizując akta emerytalne ubezpieczonego doszedł do wniosku, że zaskarżona decyzja jest konsekwencją wniosku z dnia 16.10.2012 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 11pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz. 490).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.