Sygn. akt IV U 507/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015r. w S.

odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 marca 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo M. C. do emerytury od 04 stycznia 2015 r.;

II.  wniosek o wypłatę odsetek przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S..

Sygn. akt: IV U 507/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 23 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił M. C. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w okresie od 10 września 1985r. do 31 grudnia 1998r. z wyłączeniem okresów urlopów wychowawczych wynosi 13 lat, 1 miesiąc i 4 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres jego pracy w Przedsiębiorstwie (...), w którym pracował jako kierowca samochodu ciężarowego i co potwierdzą świadkowie (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. C. w dniu 4 stycznia 2015r. ukończył 60-ty rok życia. Uprzednio - w dniu 17 grudnia 2014r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 17 grudnia 2014r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym, w wymiarze 25 lat. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 1 miesiąc i 4 dni z tytułu zatrudnienia w (...) -Logistyka Sp. z o.o. w S. (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.19 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 23 marca 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 23 marca 2015r. k.33 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w P. Filia w S. w okresie od 27 listopada 1978r. do 5 sierpnia 1985r., a zatem przez 6 lat, 8 miesięcy i 8 dni, w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 8 sierpnia 1985r. k.17 akt emerytalnych).

Ubezpieczony zatrudniony został na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 27 listopada 1978r. na 14-dniowy okres próbny na stanowisku kierowcy. Następnego dnia ,tj. w dniu 28 listopada 1978r. ubezpieczony i jego pracodawca zawarli kolejną umowę o pracę, na mocy której ubezpieczony zatrudniony został na czas nieokreślony. W obu umowach stanowisko pracy ubezpieczonego określone zostało jako kierowca pojazdów samochodowych i na stanowisku tym ubezpieczony pracował przez cały okres zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie (umowy o pracę z 27 listopada 1978r. i 28 listopada 1978r. oraz angaże na stanowisku kierowcy – w aktach osobowych). Powyższe przedsiębiorstwo świadczyło usługi transportowe na rzecz przedsiębiorstw produkcyjnych oraz placówek handlowych. Przez cały okres zatrudnienia ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Kierował samochodem – ciężarowym marki S. i J. „pod plandeką”, którym przewoził materiały przemysłowe, chemię, materiały spożywcze od producentów do magazynów lub do placówek handlowych. Przewozy wykonywał na terenie całej Polski. W zależności od długości trasy, trasę wykonywał w ciągu jednego dnia albo nocował w terenie. Od czasu do czasu - jeżeli była taka potrzeba – ubezpieczony jeździł na krótszych trasach np. po S. lub innych okolicznych miejscowościach przy rozwozie do sklepów tzw. towarów masowych – cukru, alkoholu. W trasach tych towarzyszyl mu konwojent odpowiedzialny za załadunek i wyładunek towaru. W dalszych trasach – po Polsce, załadunku dokonywali pracownicy firm produkcyjnych, od których ubezpieczony odbierał towar. Niekiedy ubezpieczony pomagał przy załadunku albo rozładunku. Za czynność tę otrzymywał od pracodawcy dodatkowe wynagrodzenie. Konieczność załadunku i rozładunku nie wpływała na wymiar czasu pracy ubezpieczonego w charakterze kierowcy. Pracę kierowcy wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: W. K. k.26v-27 – nagranie od minuty 14 do 22, T. G. k.27 – nagranie od minuty 22 do 29 i R. R. k.27-27v – nagranie od minuty 29 do 33 oraz zeznania ubezpieczonego k.27v – nagranie od minuty 34 do 38 i k.26-26v – nagranie od minuty 1 do 10).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.21 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. C. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach w (...) -Logistyka Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S., pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w P. Filia w S.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie, które trwało od 27 listopada 1978r. do 5 sierpnia 1985r., a zatem 6 lat, 8 miesięcy i 8 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach wykonując pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony wskazują dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, w tym jego przełożonego – dyspozytora kierowców T. G., a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że po doliczeniu powyższego okresu zatrudnienia do stażu pracy w szczególnych warunkach, ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że M. C. przysługuje prawo do emerytury od 4 stycznia 2015r. ,tj. od chwili ukończenia przez ubezpieczonego 60. roku życia.

Końcowo wskazać należy, że w piśmie z 31 sierpnia 2015r. (na k.9 akt sprawy, doręczone organowi rentowemu w dniu 8 września 2015r. - potwierdzenie na k.19 akt sprawy) ubezpieczony wniósł o przyznanie odsetek od chwili przyznania świadczenia. Wniosek ten nie był przedmiotem rozpoznania przez organ rentowy, dlatego Sąd orzekł o jego przekazaniu organowi rentowemu celem rozstrzygnięcia – pkt II wyroku.