Sygn. akt IV U 929/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 czerwca 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. P. prawo do emerytury od dnia 01 maja 2013 r.

II. zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz J. P. kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 929/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.06.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy J. P. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. Nr 8 poz. 43 ze zm.), albowiem wnioskodawca nie wykazał co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. P., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony twierdził, iż pozwany ZUS bezzasadnie odmówił mu zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych dwóch okresów zatrudnienia, a mianowicie: w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w L. od 01.05.1976 r. do 31.10.1990 r., okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Usług (...) w S. od 01.11.1990 r. do 31.12.1998 r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska procesowego pozwany ZUS argumentował, iż świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych dot. zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. zostało wystawione przez organ nieuprawniony, tj. przez L. Urząd Wojewódzki. Odnośnie drugiego okresu pozwany ZUS stwierdził, że świadectwo pracy wykonywanej w warunkach szczególnych wystawione przez Przedsiębiorstwo Usług (...) w S. nie zawiera przepisów resortowych.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony J. P. ur. (...) złożył dnia 22.05.2013 r. wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury. Pozwany Oddział ZUS na podstawie świadectw pracy zawartych w aktach rentowych przyjął za udowodniony na dzień 01.01.1999 r. okres ubezpieczeniowy w wymiarze 27 lat 1 miesiąca i 28 dni. Nie zaliczył żadnego okresu zatrudnienia do pracy w warunkach szczególnych. Przedłożone do akt rentowych świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach tj. w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w L. od 01.05.1976 r. do 31.10.1990 r. zostało wystawione przez L. Urząd Wojewódzki w L. w dniu 19.06.2000 r. (k. 17 a. r.) Stwierdzało ono, że ubezpieczony pracował w wymienionym przedsiębiorstwie jako ślusarz-spawacz. Kolejne świadectwo omawianej kategorii wystawione zostało przez likwidatora Przedsiębiorstwa Usług (...) w S. (k. 21 a. r.). Stwierdzało ono, iż w okresie od 01.11.1990 r. do 16.05.1999 r. J. P. był spawaczem elektrycznym oraz wykonywał prace mechanika w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych tj. prace wymienione w wykazie A poz. 12 i 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. Obydwa te dokumenty zostały uznane przez ZUS jako nie spełniające wymogów zawartych w § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. W związku z powyższym organ rentowy przyjął, że wnioskodawca nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach i zaskarżoną decyzją z dnia 20.06.2013 r. odmówił mu przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 21 a. e.)

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż J. P. podjął zatrudnienie od dnia 01.05.1976 r. w Przedsiębiorstwie (...) w L. filia w S. jako ślusarz-spawacz. Przedsiębiorstwo to zajmowało się produkcją żelbetonów i betonu. Jego zadaniem było spawanie form metalowych, uszkodzonych maszyn takich jak: węzeł betoniarski, żuraw, formy do produkcji prefabrykatów (k. 37 - zeznania S. M., k. 42 - zeznania A. N. i T. S. – k. 43 oraz zeznania ubezpieczonego – k. 43 v.) Ubezpieczony uzyskał uprawnienia spawacza elektrycznego w kwietniu 1976 r. – książeczka spawacza k. 41). Zakład w S. istniał do października 1990 r., a następnie przejęty został przez Przedsiębiorstwo Usług (...) w S. (k. 37 – zeznania M. J.). Będąc tam zatrudnionym J. P. jako podstawowe zajęcie miał spawanie uszkodzonych kontenerów na śmieci.

W toku postępowania nie ustalono miejsca przechowywania akt osobowych z okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w L. (k. 22 a . s.). Odnośnie zaś okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Usług (...) w S. zachowały się jedynie wnioski urlopowe z lat. 1991 -1996 (k. 25-29 a. s.). Na niektórych z tych wniosków widnieje stanowisko ubezpieczonego ślusarz-spawacz.

Zdaniem Sądu Okręgowego materiał dowodowy ze źródeł osobowych daje podstawę do oceny, iż w obydwu tych przedsiębiorstwach (...) jako podstawowe zajęcie wykonywał pracę spawacza. Zeznania świadków jak i ubezpieczonego bezspornie na to wskazują. Sąd dał wiarę tym zeznaniom, albowiem wzajemnie się uzupełniają.

W związku z tym Sąd przyjął, iż w obydwu spornych okresach od 01.05.1976 r. do 31.10.1990 r. i od 01.11.1990 r. do 31.12.1998 r. ubezpieczony wykonywał jako podstawowe zajęcie pracę spawacza i ten rodzaj pracy jest wymieniony w załączniku A dział XIV poz. 12 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. jako praca w warunkach szczególnych. Tym samym wnioskodawca wykazał co najmniej 15 lat okresu zatrudnienia w tej kategorii na dzień 01.01.1999 r.

Spełnił zatem wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do emerytury w wieku obniżonym wymienione w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia.

W tej sytuacji Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał J. P. prawo do emerytury od dnia 01.05.2013 r. Jednocześnie na podstawie art. 98 § 1 kpc zarządził od pozwanego ZUS na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.