Sygn. akt III AUa 480/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Lena Jachimowska (spr.)
Sędziowie	SSA Gabriela Pietrzyk - Cyrbus SSA Antonina Grymel
Protokolant	Ewa Bury

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015r. w Katowicach

sprawy z odwołania W. L. (W. L. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 4 grudnia 2013r. sygn. akt XI U 1231/13

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

/-/SSA Gabriela Pietrzyk-Cyrbus /-/SSA Lena Jachimowska /-/SSA Antonina Grymel

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 480/14

UZASADNIENIE

Ubezpieczony W. L. w odwołaniu od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 19 marca 2013r., odmawiającej przyznania mu emerytury pomostowej, wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych. Żądał zaliczenia do stażu pracy w warunkach szczególnych okresów pracy w KWK „. (1) w D. od 4.08.1977r. do 13.03.1978r. oraz w KWK „. (2) w B. od 14.03.1978r. do 9.11.1989r. i od 10.03.1992r. do 17.11.1994r. Ubezpieczony podniósł, że decyzja jest krzywdząca, gdyż przedstawił dokumenty, poświadczające wskazane okresy pracy i nie może ponosić odpowiedzialności za nieprawidłowe wystawienie świadectwa pracy przez pracodawcę.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosząc o jego oddalenie, wskazał, iż odmowa przyznania ubezpieczonemu emerytury pomostowej jest uzasadniona nie udowodnieniem na dzień wejścia w życie ustawy co najmniej 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy pomostowej oraz 15 lat pracy górniczej w rozumieniu art.50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 4 grudnia 2013r., sygn. XI U 1231/13 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej od dnia 26 lutego 2013r.

Z ustaleń Sądu Okręgowego, poczynionych w oparciu o dokumentację akt emerytalnych, wynika, że w okresie od 12.08.1974r. do 31.07.1977r. ubezpieczony był zatrudniony w Hucie (...) jako wytrawiacz półwyrobów. W świadectwie pracy z dnia 1.08.1977r. wystawionym przez Hutę (...) w B., pracodawca wpisał, że w okresie zatrudnienia ubezpieczony zajmował stanowiska: od 12.08.1974r. do 14.11.1974r. - wstępny staż pracy, od 15.11.1974r. do 31.03.1975r. - ślusarz, a od 1.04.1975r. do 31.07.1977r. - wytrawiacz półwyrobów. W wydanym świadectwie pracy w warunkach szczególnych, wskazano, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w załączniku do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach uprawniających do niższego wieku emerytalnego w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. oraz w rozumieniu załącznika nr 1 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych.

Następnie Sąd ustalił, że w okresie od 4.08.1977r. do 13.08.1978r. ubezpieczony był zatrudniony w KWK „. (1) w D. jako ślusarz pod ziemią w pełnym wymiarze czasu pracy. Również jako ślusarz pod ziemią w pełnym wymiarze czasu pracy ubezpieczony był zatrudniony w KWK „. (2) w okresach od 14.03.1978r. do 9.11.1989r. oraz od 10.03.1992r. do 17.11.1994r. Zajmowane stanowisko i charakter pracy został potwierdzony świadectwami pracy.

Z dalszych ustaleń Sądu, dokonanych na podstawie akt osobowych oraz zeznań świadków, wynika, że ubezpieczony w latach 1977-1978 był pracownikiem KWK „. (1), wykonywał pracę ślusarza, polegającą na naprawianiu i konserwowaniu kombajnów, przenośników zgrzebłowych, taśmociągów; zajmował się wszystkimi kwestiami mechanicznymi. Jako ślusarz w kopalni brał czynny udział w pracach eksploatacyjnych. Z kolei w latach 1978 - 1989 oraz w latach 1992 - 1994 ubezpieczony pracował w KWK „. (2). Również w tych okresach wykonywał pracę ślusarza mechanika pod ziemią w ścianie. Naprawiał bieżące awarie urządzeń.

Praca ubezpieczonego przez cały okres zatrudnienia jako ślusarz pod ziemią polegała na wykonywaniu tych samych czynności i ubezpieczony wykonywał je w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie wykonywał innych prac, w tym nie pracował na powierzchni.

W oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu BHP, Sąd pierwszej instancji ustalił, że praca świadczona przez ubezpieczonego w KWK „. (1) w D. na stanowisku ślusarza pod ziemią w okresie od 4.08.1977r. do 13.03.1978r. i w KWK „. (2) w B. na stanowisku ślusarza pod ziemią w okresie od 4.03.1978r. do 9.11.1989r. oraz od 10.03.1992r. do 17.11.1994r. była pracą wymienioną pod poz. 2 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Nadto Sąd ten ustalił, że ubezpieczony ukończył wiek 60 lat w dniu (...)., nie jest członkiem OFE; na dzień 1 stycznia 2009r. osiągnął 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. W dniu 6 lutego 2013r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Spornym w sprawie pozostaje jedynie, czy ubezpieczony spełnił warunki do uzyskania wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Niekwestionowanym jest, że: do dnia 31 grudnia 1998 roku ubezpieczony nie posiadał 15 lat pracy wykonywanej pod ziemią, w okresie od 12 sierpnia 1974r. do 31 lipca 1977r. ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych; oraz, że po 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu Okręgowego, zasadniczą okolicznością sporną jest ustalenie, czy praca ubezpieczonego na stanowisku ślusarza pod ziemią spełnia warunki pracy wymienionej w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Dokonując oceny prawnej Sąd Okręgowy powołał treść regulacji art.4, art.11 i art.49 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, określające warunki nabycia przez pracowników prawa do emerytury pomostowej i stwierdził, iż niekwestionowanym jest, że ubezpieczony nie spełnia warunków przyznania prawa do emerytury pomostowej wymienionych w art.4, ani w art. 11 ustawy o emeryturach pomostowych.

Natomiast Sąd Okręgowy uznał, że przeprowadzone postępowanie dowodowe wskazuje, że ubezpieczony spełnia warunki z art.49 ustawy, który umożliwia nabycie prawa do emerytury osobom, które nie spełniły warunku wykonywania prac w szczególnych warunkach po 31 grudnia 2008 roku. Koniecznym jest jednak, aby osoby te posiadały 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych przy pracach wymienionych w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd pierwszej instancji przypomniał, że w załączniku nr 1 do w/w ustawy o emeryturach pomostowych, dotyczącym prac w szczególnych warunkach pod poz.2 wymieniono prace udostępniające lub eksploatacyjne związane z urabianiem minerałów skalnych. W ocenie Sądu, taki charakter miała praca ubezpieczonego w KWK „. (1) i KWK „. (2) w spornych okresach od 4.08.1977r. do 13.03.1978r., od 14.03.1978r. do 9.11.1989r. oraz od 10.03.1992r. do 17.11.1994r. Ubezpieczony wykonywał prace remontowe i konserwatorskie jako ślusarz pod ziemią. Pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonując opisane czynności. Tym samym ubezpieczony wykonywał pracę określoną w Załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych, co jednoznacznie wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności zeznań współpracowników ubezpieczonego i przesłuchania ubezpieczonego oraz świadectw pracy, a w szczególności opinii biegłego z zakresu BHP w górnictwie W. Z., której nie kwestionował organ rentowy. Przez cały okres wykonywania obowiązków w KWK „. (1) oraz KWK „. (2), ubezpieczony faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace ujęte w Załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod poz. 2. Prace te wykonywał przez okres 14 lat, 11 miesięcy i 17 dni.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, wymiar tej pracy należy uzupełnić o okres zatrudnienia w Hucie (...), od 12 sierpnia 1974 roku do 31 lipca 1977 roku (2 lata, 11 miesięcy i 20 dni), który został zaliczony do pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych. Tym samym ubezpieczony legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Nadto Sąd Okręgowy stwierdził, że przepis art.11 ustawy o emeryturach pomostowych i przepis art..49 stanowią samodzielne przesłanki do przyznania prawa do świadczenia. Nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że od górników spełniających warunki z art.49 wymagany jest dodatkowo 15-letni okres pracy pod ziemią.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy orzekł na mocy 477 14 § 2 k.p.c. w związku z art.4 i art. 49 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Wyrok apelacją w całości zaskarżył organrentowy domagając się jego zmiany poprzez oddalenie odwołania, zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 49 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych.

Zdaniem Zakładu, ubezpieczony nie wykazał 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych w dniu jej wejścia w życie. Bowiem nie można zgodzić się z faktem zakwalifikowania pracy ubezpieczonego jako ślusarza pod ziemią w okresach zatrudnienia w KWK „. (1) i w KWK „. (2) w B. do prac wymienionych pod poz.2 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych, tj. do prac eksploatacyjnych związanych z urabianiem minerału skalnego wyłącznie w oparciu o zeznania świadków oraz encyklopedyczne wyjaśnienie znaczeń słów związanych z eksploatacją, urabianiem oraz minerałami.

Skarżący organ rentowy wskazał, że biegły w opinii z dnia 23 września 2013r., której błędnie Zakład nie zakwestionował, kwalifikując prace ślusarza pod ziemią, umieścił je w punkcie 2 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych bez określenia czynnika ryzyka tj. bez odniesienia się do bardzo ciężkiej pracy fizycznej dotyczącej efektywnego wydatku energetycznego.

Zdaniem organu rentowego na podstawie opinii biegłego nie zostało bezspornie udowodnione, że praca górnicza wymieniona w art.50c odpowiada pracom wymienionym w załączniku nr 1 pkt 2.

Nadto apelujący organ rentowy zanegował uznanie za pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Hucie (...) od 12.08.1974r. do 31.07.1977r., ponieważ zgodnie ze świadectwem pracy w szczególnych warunkach z dnia 16 czerwca 2012r. ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych w okresie od dnia 1.04.1975r. do dnia 31.07.1977r. Ponadto zakład pracy podał w tym świadectwie jedynie, iż ubezpieczony wykonywał pracę na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych, nie wskazując konkretnej pozycji tegoż załącznika.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie, lecz jej argumentacja nie w pełni jest trafna.

Przed przystąpieniem do analizy prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia wypada zwrócić uwagę na regulacje zawarte w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008r. Nr 237 poz. 1656). W szczególności zaznaczyć należy, że emerytury pomostowe zastąpiły emerytury przysługujące w obniżonym wieku pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze, przyznawane na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r. Nr 1440 ze zm.). Co do zasady prawo do tego ostatniego świadczenia ubezpieczony nabywał z reguły w niższym wieku, niż powszechny wiek emerytalny (wynoszący wówczas 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn) pod warunkiem wykazania 15-letniego okresu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Cechą charakterystyczną emerytur pomostowych jest ich przejściowy charakter. Stanowią pomost pomiędzy świadczeniami nabytymi przed osiągnięciem wieku emerytalnego a prawem do emerytury przyznawanej na ogólnych zasadach systemu powszechnego.

W rozpoznawanej sprawie liczący 60 lat ubezpieczony, wykonujący przed dniem 1 stycznia 1999r. przez 14 lat, 8 miesięcy i 18 dni pracę górniczą na stanowisku ślusarza pod ziemią, a przez 2 lat i 4 miesiące (w okresie od 1.04.1975r. do 31.07.1977r.) pracę w hutnictwie na stanowisku operatora urządzeń do wytrawiania i natłuszczania, ubiega się o ustalenie prawa do emerytury pomostowej. Sąd Okręgowy stwierdził, że ubezpieczony nie spełnia warunków przyznania prawa do tego świadczenia na podstawie art.4, ani art.11 ustawy o emeryturach pomostowych. Natomiast, zdaniem Sądu pierwszej instancji, wyniki postępowania dowodowego stanowią podstawę do uznania, że ubezpieczony wykazał przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej określone w art.49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Skoro niespornym jest, że ubezpieczony po dniu wejścia w życie ustawy o emeryturach pomostowych nie wykonywał prac w szczególnych warunkach w rozumieniu art.3 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych, to jego uprawnienia do żądanego świadczenia podlegają ocenie na podstawie art.49 w zw. z art.11 powołanej ustawy. Przepis art.49 omawianej ustawy, skierowany jest do tych osób - które czyniąc starania o przyznanie prawa do emerytury pomostowej - po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywały pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3, ale spełniają warunki określone w art.4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12 , jak też wykażą, że w dniu 1.01.2009r. (tj. w dniu wejścia w życie ustawy) posiadany okres pracy w szczególnych warunkach, wymagany według poprzednio obowiązujących przepisów jest okresem pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3. Taką interpretację normy art.49 ustawy o emeryturach pomostowych przeprowadził Sąd Najwyższy w sprawie o sygn. akt II UK 164/11, rozstrzygniętej wyrokiem z dnia 13 marca 2012r., stwierdzając, że „warunkiem skutecznego nabycia emerytury pomostowej w świetle wykładni językowej art.4 i 49 ustawy o emeryturach pomostowych jest legitymowanie się określonym stażem w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu tej ustawy lub przepisów dotychczasowych) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych, tj. po dniu 1 stycznia 2009r. Jeżeli osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze i z tego względu posiada jedynie staż pracy w warunkach szczególnych według poprzednio obowiązujących przepisów, to może nabyć prawo do „nowego” świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy / okres prac można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu obecnie obowiązujących przepisów (art.3 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych) lub o szczególnym charakterze art.3 ust.3 tej ustawy). Innymi słowy, brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej takiemu ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze nie może być traktowany w ten sposób”.

Zgodnie z art.11 ustawy o emeryturach pomostowych pracownik wykonujący prace górnicze, o których mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który spełnia warunki określone w art.4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy górniczej, o której mowa w art.50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Z kolei wedle art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do świadczenia uzależnione jest od łącznego spełnienia przez tego pracownika następujących warunków: urodzony po dniu 31.12.1948r. (punkt 1), legitymujący się okresem składkowym i nieskładkowym, wynoszącym co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn (punkt 4), przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonujący prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub art.32 i art.33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (punkt 5), po dniu 31 grudnia 2008r. wykonujący pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 (punkt 6) oraz nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy (punkt 7).

Ubezpieczony urodzony po dniu 31 grudnia 1948 roku, wiek pomostowy - 60 lat osiągnął w dniu (...)., legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym 27 lat, 2 miesiące i 11 dni, z dniem 31.03.2012r. rozwiązał stosunek pracy. Wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach - pracę górniczą pod ziemią jako ślusarz, o której mowa w art.50c pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r. poz.1440 ze zm.) i wykazany wymiar tej pracy wynosi 14 lat 8 miesięcy i 18 dni. Zatem ubezpieczony nie legitymuje się wymaganym przez art.11 pkt 2 ustawy o emeryturach pomostowych co najmniej 15-letnim wymiarem takiej pracy, a tym samym nie spełnia warunku, określonego w art.49 pkt 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Aczkolwiek Sąd Okręgowy stwierdził brak wymaganego okresu pracy górniczej, o jakiej stanowi art.50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to jednak uznał że okres tej pracy w szczególnych warunkach jest okresem pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, który podlega uzupełnieniu do koniecznych co najmniej 15 lat poprzez doliczenie okresu pracy wykonywanej w hutnictwie na stanowisku operatora urządzeń do wytrawiania, wymienionej w dziale III, poz.46 wykazu A, załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dna 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm. - dalej jako rozporządzenie), stanowiącej pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu załącznika Nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd drugiej instancji nie podziela stanowiska Sądu Okręgowego.

Jak już wyżej wskazano niekontynuujący po dniu 31 grudnia 2008r. pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony zobowiązany jest wykazać, że dotychczasowy staż pracy w szczególnych warunkach stanowi pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art.3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Wnioskodawca domagał się uznania okresu pracy ślusarza pod ziemią jako pracy w szczególnych warunkach, o jakiej mowa w art.3 ust.2 pkt 1 lit.a ustawy, wskazując, że podlega ona zaliczeniu do prac wymienionych w poz.2 załącznika Nr 1 do omawianej ustawy: prace udostępniające lub eksploatacyjne związane z urabianiem minerałów skalnych.

Sąd Okręgowy, w oparciu o opinię biegłego z zakresu BHP w górnictwie, z naruszeniem prawa materialnego przyjął, że ubezpieczony w okresach zatrudnienia w Kopalniach Węgla Kamiennego „. (1) i „. (2) wykonywał prace eksploatacyjne związane z urabianiem minerałów skalnych. Nieuprawniona rozszerzająca wykładnia pracy, objętej punktem 2 załącznika Nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych doprowadziła do zakwalifikowania pracy ślusarza pod ziemią, zatrudnionego w wydziale mechanicznym robót wydobywczych, dokonującego napraw i konserwacji kombajnów, przenośników zgrzebłowych i taśmociągów do prac eksploatacyjnych związanych z urabianiem materiałów skalnych. Już sama wykładnia gramatyczna „prac eksploatacyjnych związanych z urabianiem materiałów skalnych” wskazuje, że prace te dotyczą tylko urabiania materiałów skalnych. Według Słownika języka polskiego PWN (tom III, str. 615-616 Warszawa 1981 pod redakcją prof. dr Mieczysława Szymczaka) urobić w górnictwie oznacza oddzielić, oderwać mniejsze lub większe kawałki skały, kopaliny od calizny (ręcznie, mechanicznie lub za pomocą innych środków). Urabianie materiałów skalnych - kopaliny węgla kamiennego jest udziałem ścisłego kręgu górników zatrudnionych w przodkach bezpośrednio przy urabianiu urobku. W pojęciu znaczeniowym pozycji 2 załącznika Nr 1 nie zawierają się prace pośrednio związane z urabianiem materiałów skalnych, mające zapewnić niezakłócony przebieg procesu urabiania tych materiałów. Właśnie taki pośredni charakter miała praca ubezpieczonego polegająca na dokonywaniu napraw oraz konserwacji maszyn i urządzeń urabiających w przodku, tj. na podtrzymywaniu lub przywracaniu tym urządzeniom ich zdolności użytkowej w czasie. Co więcej, z materiału dowodowego wynika, że nie tylko konserwacją i naprawami tych maszyny i urządzeń zajmował się ubezpieczony, ale „wszystkimi rzeczami mechanicznymi” (vide: zeznania świadka B. D. - k.18v a.s.), a ustaleń tych nie zakwestionował ubezpieczony.

Zatem słusznym okazał się zarzut skarżącego organu rentowego nieprawidłowego zakwalifikowania pracy ubezpieczonego na stanowisku ślusarza pod ziemią, świadczonej w okresach zatrudnienia w Kopalniach „. (1) i „. (2) do pracy eksploatacyjnych związanych z urabianiem minerałów skalnych, lecz nie, jak zarzuca apelujący Zakład, w oparciu o zeznania świadków i niepełną opinię biegłego, a w wyniku niedopuszczalnej rozszerzającej interpretacji prac objętych punktem 2 załącznika Nr 1 do powołanej ustawy. Już tylko te względy powodują, że ubezpieczony nie spełnia warunku legitymowania się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych i czynią nieuprawnionym roszczenie wnioskodawcy o ustalenie prawa do żądanej emerytury.

Nie sposób też odmówić racji apelującemu organowi rentowemu uznania przez Sąd pierwszej instancji za pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Hucie (...) od 12.08.1974r. do 31.07.1977r. Pomijając już okoliczność, że pracodawca w świadectwie pracy w szczególnych warunkach z dnia 16.06.2012r. jako pracę świadczoną przez ubezpieczonego w szczególnych warunkach, wymienioną w wykazie A dział III poz.46 rozporządzenia, wskazuje jedynie okres od 1.04.1975r. do 31.07.1977r. (k.3 a.e.), to Sąd Okręgowy przyporządkowując tę pracę do prac zawartych w załączniku Nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych, w ogóle nie przypisał pracy wykonywanej do dnia 1 stycznia 1999r. do jednej z 40 pozycji enumeratywnie określonych prac w załączniku Nr 1. Nadto należy stwierdzić, zdaniem Sądu drugiej instancji, iż praca ubezpieczonego przy obsłudze urządzeń do wytrawiania nie podlega zakwalifikowaniu do kategorii prac wykonywanych w hutnictwie, objętych pozycją 4 -12.

Kierując się powyższymi motywami, Sąd Apelacyjny, uznając, iż ubezpieczony nie wykazał warunków nabycia prawa od emerytury pomostowej, po myśli art.386§1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

/-/SSA Gabriela Pietrzyk-Cyrbus /-/SSA Lena Jachimowska /-/SSA Antonina Grymel

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM