Sygn. akt VIII U 758/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. Grzegorz Tyrka
Protokolant:	Zuzanna Gulcz

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 roku w Gliwicach

sprawy H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 15 kwietnia 2015 roku nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. w ten sposób, że przyznaje odwołującemu H. K. prawo do emerytury, poczynając od dnia 9 kwietnia 2015 roku;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz odwołującego H. K. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem poniesionych kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSR del. Grzegorz Tyrka

VIII U 758/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 15 kwietnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział Z. odmówił odwołującemu H. K. prawa do emerytury z uwagi na brak 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze.

Na uzasadnienie podano, że odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymował się stażem pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w wymiarze 14 lat 6 miesięcy i 10 dni. Organ rentowy nie uwzględnił do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R. od dnia 2 listopada 1987 roku do dnia 14 września 1991 roku, bowiem odwołujący nie przedstawił świadectwa pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze.

Odwołujący H. K. domagał się zmiany zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 15 kwietnia 2015 roku poprzez przyznanie prawa do emerytury, poczynając od daty złożenia wniosku, tj. od dnia 9 kwietnia 2015 roku oraz zasądzenie na swoją rzecz od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. poniesionych kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na uzasadnienie podano, że odwołujący nie posiada świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z okresu zatrudnienia Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R.. Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków M. J., W. P. na okoliczność stanowiska pracy, warunków pracy w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R.. Odwołujący podał, że pracował z zawnioskowanymi świadkami na stanowisku spawacza.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o oddalenie odwołania.

Na uzasadnienie podano, że odwołujący nie przedstawił świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z okresu zatrudnienia w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R.. W oparciu o przedstawione świadectwa pracy potwierdzające wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, tj. na stanowisku spawacza, organ rentowy zaliczył okres zatrudnienia w (...) Spółce Akcyjnej w Z. (z wyłączeniem okresów zasiłkowych i urlopu bezpłatnego) w wymiarze 14 lat 6 miesięcy i 10 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 9 kwietnia 2015 roku odwołujący H. K., urodzony dnia (...), wniósł o przyznanie prawa do emerytury.

Odwołujący nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymował się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 27 lat 11 miesięcy i 10 dni.

Odwołujący legitymuje się świadectwami wykonywania prac w szczególnych warunkach w (...) Spółce Akcyjnej, tj. na stanowisku spawacza elektrycznego i gazowego (wykaz A dział XIV poz. 12) w okresach: 1. od dnia 13 stycznia 1977 roku do dnia 1 czerwca 1985 roku, 2. od dnia 16 września 1991 roku do dnia 30 czerwca 1996 roku.

Po uwzględnieniu występujących po dniu 14 listopada 1991 roku okresów zasiłku chorobowego i bezpłatnego urlopu, staż pracy w warunkach szczególnych na podstawie w/w świadectw wynosi 14 lat 6 miesięcy i 10 dni.

Odwołujący był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R. na stanowisku spawacza elektrycznego i gazowego w okresie od dnia 2 listopada 1987 roku do dnia 14 września 1991 roku w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracodawca odwołującego prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji stalowych. Odwołujący wraz z M. J. i W. P. stale wykonywali czynności spawalnicze przy montażu zbiorników stalowych. Praca była wykonywana w wysokiej temperaturze, zapyleniu i ograniczonym dostępie do powietrza. Odwołujący w wewnątrz zbiornika spawał poszczególne stalowe elementy. Z tytułu wykonywanej pracy odwołujący otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych oraz świadczenie regeneracyjne w postaci mleka.

W okresie od dnia 3 lipca 1989 roku do dnia 30 czerwca 1990 roku pracodawca oddelegował odwołującego do pracy na budowie eksportowej na stanowisko spawacza na terenie Czechosłowacji.

W. P. był zatrudniony w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R. na stanowisku spawacza w okresie od dnia 2 listopada 1987 roku do dnia 3 września 1991 roku; natomiast M. J. na stanowisku monter-spawacz w okresie od dnia 2 listopada 1987 roku do dnia 14 września 1991 roku.

Odwołujący, W. P., M. J. przeszli do pracy do (...) Spółki Akcyjnej w Z. na podstawie porozumienia między zakładami, bowiem dotychczasowy pracodawca likwidował swoją działalność gospodarczą.

/dowód z: akt ZUS; akt osobowych (w tym płacowych) odwołującego z okresu zatrudnienia w Klubie Sportowym (...) w R.; świadectwa pracy M. J., W. P.; zeznań świadków M. J., W. P.; zeznań odwołującego/.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. K. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 roku, poz. 748 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Zgodnie z 184 ust. 1 ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy – tj. 1 stycznia 1999 roku – osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zgodnie z art. 184 ust. 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 roku, Nr 8, poz. 43 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z cytowanych norm prawnych wynika, iż odwołujący nabędzie prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat,

- legitymowania się łącznym okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 1 stycznia 1999 roku,

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 1 stycznia 1999 roku;

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Odwołujący w dniu wydania zaskarżonej decyzji miał ukończony wiek 60 lat, na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymował się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia, nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Spornym pozostawało, czy odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymował się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sąd Apelacyjny w (...) zwrócił uwagę, że w postępowaniu sądowym, toczącym się z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego, dopuszczalne jest jednak przeprowadzenie wszelkich dowodów dla wykazania okoliczności, mających wpływ na prawo skarżącego do świadczenia, i to zarówno wtedy, gdy pracodawca wystawił świadectwo pracy, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych kwestionuje jego treść, jak i wówczas, gdy dokument taki z żadnych przyczyn nie może być sporządzony – wyrok z dnia 14 grudnia 2004 roku III AUa 2474/03, opublikowany w LEX Nr 151770.

Sąd Apelacyjny w (...) w/w orzeczeniu nie podzielił poglądu, w świetle którego przesłanką przyznania wcześniejszej emerytury jest wykonywanie pracy w szczególnych warunkach wyłącznie w macierzystym zakładzie, a nie w ramach oddelegowania do innego podmiotu gospodarczego. Istotnym jest, by praca ta była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu w ramach stosunku pracy, bez względu na to, czy bezpośrednim odbiorcą jej efektów jest pracodawca, czy inny zakład związany z pracodawcą stosownymi kontraktami.

Z zebranego w sprawie materiale dowodowego wynika, że odwołujący w okresie od dnia 2 listopada 1987 roku do dnia 14 września 1991 roku w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku spawacza elektrycznego i gazowego, które to stanowisko znajduje się w wykazie A dziale XIV poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Po uwzględnieniu okresu pracy w Klubie Sportowym (...) przy Hucie (...) w R., odwołujący legitymuje się na dzień 1 stycznia 1999 roku 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Na podstawie wyżej powołanych norm prawnych oraz art. 477 14 § 2 k.p.c. należało zmienić zaskarżoną decyzję i przyznać H. K. prawo do emerytury, poczynając od daty złożenia wniosku, tj. od dnia 9 kwietnia 2015 roku.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. oraz § 11.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tj. Dz.U. z 2013 roku, poz. 490 ze zm.).

(-) SSR del. Grzegorz Tyrka