Sygn. akt V U 1492/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. w Kaliszu

odwołania W. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 20 listopada 2014 r. Nr (...)

w sprawie W. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 20 listopada 2014 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu W. N.emeryturę poczynając od dnia (...).

UZASADNIENIE

W dniu 25.09.2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla W. N..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.decyzją z dnia 20.11.2014 r. w sprawie (...)odmówił W. N.prawa do emerytury. Zdaniem ZUS w O.odwołujący nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. 2004 r, nr 39, poz. 353 ze zm.) tj. nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji w dniu 04.12.2014 r. wniósł odwołanie W. N., w którym podniósł, iż wykonywana przez niego praca w okresie od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. w Przedsiębiorstwie (...)w O., w okresie od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O.i w okresie od 08.09.1987 r. do 31.05.1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O.na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, na którym to stanowisku wykonywał pracę stale, jest pracą na stanowiskach wymienionych w wykazie A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co uprawnia go do uzyskania wcześniejszego świadczenia emerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS w O. podtrzymał argumentację wcześniej przedstawioną w zaskarżonej decyzji, podniósł, iż odwołujący nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach oraz wniósł o oddalenie odwołania W. N..

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący urodził się dnia (...)Wykazał staż pracy na dzień 01.01.1999 r. wynoszący 28 lat, 9 miesięcy i 6 dni. Organ rentowy uznał odwołującemu okres pracy w szczególnych warunkach w rozmiarze 1 rok 8 miesięcy i 5 dni w okresie od 16.07.1973 r. do 28.10.1974 r. i od 10.11.1976 r. do 31.03.1977 r. Organ rentowy nie uznał odwołującemu okresu pracy w szczególnych warunkach od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. w Przedsiębiorstwie (...)w O., okresu od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O.i okresu od 08.09.1987 r. do 31.05.1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O.na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Odwołujący nie należy do OFE. Odwołujący posiadł status pracownika. Odwołujący obecnie pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności.

W niniejszej sprawie odwołujący zmierzał do wykazania okresu pracy w warunkach szczególnych od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. w Przedsiębiorstwie (...)w O., okresu od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O.i okresu od 08.09.1987 r. do 31.05.1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O.na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Odwołujący w okresie od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...)w O. Przedsiębiorstwo zajmowało się wykonywaniem usług transportowych materiałów budowlanych. Dysponowało ciężarowym taborem w liczbie 30-40 sztuk. Ze świadectwa pracy z dnia 19.12.1991 r. wynika, iż pracował na stanowisku kierowcy. W kartotece kontrolnej bhp wpisano stanowisko kierowcy. W podaniu o pracę wskazano stanowisko kierowcy, a w adnotacji na podaniu o zatrudnieniu – stanowisko kierowcy wywrotki. W dniu 12.04.1977 r. z odwołującym zawarto umowę o dodatkowe prace ładunkowe i spedycyjne. W zakresie czynności wpisano stanowisko kierowca. Podobnie w kwestionariuszu osobowym, karcie obiegowej zmiany z dnia 08.04.1977 r., umowie o pracę z dnia 12.04.1977 r.. W angażach wpisano stanowisko odwołującego: kierowca. Odwołujący kierował samochodem ciężarowym marki Z..

W okresie od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. odwołujący zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O.. Zakład ten zajmował się pracami melioracyjnymi. Posiadał transport ciężarowy do przewozu dren, rur, cementu. Ze świadectwa pracy z dnia 04.09.1987 r. wynika, iż odwołujący zatrudniony był na stanowisku kierowcy. Z umowy o pracę z dnia 01.10.1985 r. wynika stanowisko kierowcy samochodu G. (...). Samochód ten to samochód ciężarowy o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. W kwestionariuszu osobowym z dnia 01.10.1985 r. wynika stanowisko kierowca. Z podania o pracę z dnia 23.04.1985 r. wynika stanowisko kierowcy samochodu G. (...). Odwołujący w pierwszym okresie kierował samochodem ciężarowym marki G. (...), a następnie samochodem ciężarowym marki K..

W okresie od 09.09.1987 r. do 31.05.1994 r. odwołujący zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w O.. Przedsiębiorstwo zajmowało się wykonywaniem usług w zakresie wykonywania sieci kanalizacyjnych, deszczowych, sanitarnych. Ze świadectwa pracy z dnia 31.05.1994 r. wynika, iż odwołujący pracował na stanowisku kierowcy. W umowie o pracę z dnia 08.09.1987 r. wskazano stanowisko kierowcy. We wniosku o przyjęcie do pracy wskazano stanowisko kierowcy. Podobnie w kwestionariuszu osobowym z dnia 07.09.1987 r. Z pisma z dnia 14.10.1991 r. wynika, iż odwołującemu płacono za przejechany kilometr ładowny. Odwołujący kierował samochodem ciężarowym marki K..

Uprawnienia do kierowania pojazdami ciężarowymi o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony odwołujący posiada od dnia 08.11.1976 r.

Odwołujący wykonywał pracę w okresie od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. w Przedsiębiorstwie (...)w O., w okresie od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O., w okresie od 09.09.1987 r. do 31.05.1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O., we wszystkich zakładach jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

(dowód: zeznania odwołującego, świadectwo pracy w szczególnych warunkach, zeznania świadków E. M., C. T.)

Jako praca w szczególnych warunkach wymieniona została w wykazie A dział VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony

Możliwość uzyskania emerytury przez mężczyzn przed ukończeniem 65 roku życia przewidywał do 31.12.2008 r. przepis art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 39, poz.353 ze zmianami). Obecnie osoby urodzone po 31.12.1948 r., które osiągnęły wiek wymieniony w art. 32 i pracowały w szczególnych warunkach mogą przejść na emeryturę na warunkach przewidzianych w art. 184 wymienionej ustawy. Muszą, m.in. spełniać warunek wykazania stażu pracy 25 lat dla mężczyzn i 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Przepis ten wymagał także dla spełnienia warunków do świadczenia, rozwiązania stosunku pracy i braku przynależności do OFE. Od dnia 01.01.2013 r. warunek rozwiązania stosunku pracy nie jest wymagany.

Dla celów ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Wiek emerytalny takich osób, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie ustawy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 ze zmianami), a także na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych aktów.

Pierwszym z warunków jest brak przynależności do OFE oraz rozwiązanie stosunku pracy i odwołujący ten warunek spełnia. Kolejnym warunkiem jest ukończenie 60 roku życia. Odwołujący osiągnął wymagany przez przepisy wiek w dniu (...). Następnym warunkiem jest przepracowanie wymaganego okresu zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący wykazał okresy składkowe i nieskładkowe za okres ponad 28 lat na dzień 01.01.1999 r. Ostatnim warunkiem uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest przepracowanie co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na dzień 01.01.1999 r.

Aby wykonywaną pracę można było zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, musi to być rodzaj pracy wskazanej w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca ta, zgodnie z brzmieniem § 2 ust 1 wymienionego rozporządzenia musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganym na danym stanowisku. Stosownie do ustępu 2 § 2 w/w rozporządzenia okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy. Pracodawcy odwołującego obecnie nie istnieją. Nie wystawili odwołującemu świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przedmiotem postępowania w sprawie o wcześniejszą emeryturę jest ustalenie tego świadczenia z uwagi na warunki pracy, co oznacza konieczność poczynienia ustaleń dotyczących rodzaju i wymiaru zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W świetle powołanego wyżej § 2 rozporządzenia Rady Ministrów zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji, natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody m. in. zeznania świadków (por. uchwała SN z 21.09.1984 r., sygn. akt III UZP 48/84 niepublikowana LEX nr 14630).

W rozpoznawanej sprawie, jak wyżej wskazano, odwołującemu nie wystawiono świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach za sporne okresy.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, oprócz okresu uznanego, w okresach od 12.04.1977 r. do 12.09.1985 r. w Przedsiębiorstwie (...)w O., od 01.10.1985 r. do 07.09.1987 r. w Przedsiębiorstwie (...)w K.Filia w O., od 09.09.1987 r. do 31.05.1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O..

Odwołujący wykazał, łącznie z uznanym, okres ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący spełnił zatem warunki wymienione w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 14 § 2 kpc Sąd uwzględnił odwołanie i przyznał odwołującemu emeryturę.