Sygn. akt V U 53/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. w Kaliszu

odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 23 listopada 2015 r. i 23 grudnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 23 grudnia 2015 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu R. P. emeryturę poczynając od dnia 1 sierpnia 2015 r.

2.  Umarza postępowanie co do decyzji z dnia 23 listopada 2015 r.

UZASADNIENIE

W dniu 28.08.2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla R. P..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.decyzją z dnia 23.11.2015 r. i z dnia 23.12.2015 r. w sprawie (...) odmówił R. P.prawa do emerytury. Zdaniem ZUS w O.odwołujący nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2004 r, nr 39, poz 353 ze zm.) tj. nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od powyższych decyzji R. P.wniósł odwołanie, w którym podniósł, iż wykonywana przez niego praca w okresie od 04.11.1976 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku malarza konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych – lakiernik samochodowy w (...) w J., na którym to stanowisku wykonywał pracę stale, jest pracą na stanowiskach wymienionych w wykazie A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co uprawnia go do uzyskania wcześniejszego świadczenia emerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS w O. podtrzymał argumentację wcześniej przedstawioną w zaskarżonej decyzji, podniósł, iż odwołujący nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach oraz wniósł o oddalenie odwołania R. P..

W toku postępowania decyzja z dnia 23.11.2015 r. została uchylona.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu rozpoznając sprawę ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący urodził się dnia (...)Wykazał staż pracy na dzień 01.01.1999 r. wynoszący 25 lat, 8 miesięcy i 2 dni. Organ rentowy nie uznał odwołującemu okresu pracy w szczególnych warunkach od 04.11.1976 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku malarza konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych – lakiernik samochodowy w (...) w J..

Odwołujący nie należy do OFE. Odwołujący posiadł status pracownika. Obecnie odwołujący pobiera świadczenie przedemerytalne.

W niniejszej sprawie odwołujący zmierzał do wykazania okresu pracy w warunkach szczególnych od 04.11.1976 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku malarza konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych – lakiernik samochodowy w (...).

W okresie od 04.11.1976 r. do 29.02.1992 r. odwołujący zatrudniony był w (...) w J.. Zakład zajmował się wykonywaniem remontów generalnych samochodów ciężarowych, głównie marki S., ciągników, maszyn rolniczych. Wykonywano prace na rzecz różnych podmiotów, średnio około 300 remontów rocznie. W zakładzie istniało wydzielone pomieszczenie – lakiernia. Nie było w nim kabin natryskowych. Wykonywano malowania za pomocą pistoletów natryskowych. Do malowania używano : minię, farby smołowe, lakiery kauczukowe, farby ołowiowe, chlorokauczukowe. Malowaniu podlegały elementy : kabiny, przyczepy, ramy, koła, części do maszyn rolniczych, skrzynie do przewozu zwierząt.

Ze świadectwa pracy z dnia 31.12.1991 r. wynika, iż odwołujący pracował na stanowisku malarz konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych – lakiernik samochodowy. Z zaświadczenia z dnia 03.03.1981 r. wynika stanowisko malarz- lakiernik. W zaświadczeniu z dnia 06.10.1987 r. stwierdzono, iż odwołujący pracuje od 04.11.1976 r. na stanowisku malarz- lakiernik. W piśmie z dnia 29.11.1991 r. stanowisko odwołującego określono jako lakiernik samochodowy. Stanowisko odwołującego jako malarz lakiernik samochodowy na warsztacie mechanicznym określono w karcie obiegowej zmiany z dnia 18.12.1991 r., angażu z dnia 06.10.1977 r., 26.11.1980 r., 30.06.1981 r., 19.08.1982 r., 13.01.1983 r., 31.01.1983 r., 05.01.1984 r., 11.01.1985 r., 21.01.1986 r., 01.01.1987 r., 01.07.1987 r., 31.05.1988 r. Stanowisko odwołującego jako malarz konstrukcji maszynowych i wyrobów metalowych określono w angażach z dnia 23.02.1989 r., 10.08.1989 r., 16.09.1989 r., 30.04.1990 r., 04.06.1990 r., 25.07.1990 r. 01.10.1990 r., 17.09.1991 r. W umowie o pracę z dnia 04.11.1976 r. i z dnia 20.11.1976 r. stanowisko odwołującego określono jako malarz lakiernik w warsztacie naprawy samochodów W – 2. W podaniu o pracę odwołujący określił stanowisko jako lakiernik. Odwołujący ma tytuł mistrza lakiernictwa pojazdowego.

Odwołujący wykonywał prace polegające na lakierowaniu natryskowym lub ręcznym niezhermetyzowanym, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: akta osobowe odwołującego, zeznania odwołującego, zeznania świadków T. S. i S. N.=

Jako praca w szczególnych warunkach wymieniona została w wykazie A dział XIV poz. 17 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca – lakierowanie ręczne lub natryskowe- niezhermetyzowane.

Możliwość uzyskania emerytury przez mężczyzn przed ukończeniem 65 roku życia przewidywał do 31.12.2008 r. przepis art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748). Obecnie osoby urodzone po 31.12.1948 r., które osiągnęły wiek wymieniony w art. 32 i pracowały w szczególnych warunkach mogą przejść na emeryturę na warunkach przewidzianych w art. 184 wymienionej ustawy. Muszą, m.in. spełniać warunek wykazania stażu pracy 25 lat dla mężczyzn i 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Przepis ten wymagał także dla spełnienia warunków do świadczenia, rozwiązania stosunku pracy i braku przynależności do OFE. Od 01.01.2013 r. warunek rozwiązania stosunku pracy nie obowiązuje.

Dla celów ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Wiek emerytalny takich osób, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie ustawy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 ze zmianami), a także na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych aktów.

Pierwszym z warunków jest brak przynależności do OFE i odwołujący ten warunek spełnia. Kolejnym warunkiem jest ukończenie 60 roku życia. Odwołujący osiągnął wymagany przez przepisy wiek w dniu (...). Następnym warunkiem jest przepracowanie wymaganego okresu zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący wykazał okresy składkowe i nieskładkowe za okres ponad 25 lat na dzień 01.01.1999 r. Ostatnim warunkiem uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest przepracowanie co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na dzień 01.01.1999 r.

Aby wykonywaną pracę można było zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, musi to być rodzaj pracy wskazanej w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca ta, zgodnie z brzmieniem § 2 ust 1 wymienionego rozporządzenia musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganym na danym stanowisku. Stosownie do ustępu 2 § 2 w/w rozporządzenia okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy. Pracodawca odwołującego nie istnieje, nie wystawił odwołującemu świadectwa pracy w szczególnych warunkach za sporny okres.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przedmiotem postępowania w sprawie o wcześniejszą emeryturę jest ustalenie tego świadczenia z uwagi na warunki pracy, co oznacza konieczność poczynienia ustaleń dotyczących rodzaju i wymiaru zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W świetle powołanego wyżej § 2 rozporządzenia Rady Ministrów zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji, natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody m. in. zeznania świadków (por. uchwała SN z 21.09.1984 r., sygn. akt III UZP 48/84 niepublikowana LEX nr 14630).

W rozpoznawanej sprawie, jak wyżej wskazano, odwołującemu nie wystawiono świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresie 04.11.1976 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku malarza konstrukcji maszyn i wyrobów metalowych – lakiernika samochodowego przy lakierowaniu ręcznym i natryskowym nie zhermetyzowanym w (...) w J..

Odwołujący wykazał okres 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący spełnił zatem warunki wymienione w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 14 § 2 kpc. Sąd zmienił decyzję z dnia 23.12.2015 r. i przyznał odwołującemu emeryturę od dnia 01.08.2015 r. Co do decyzji z dnia 23.11.2015 r. postępowanie podlegało umorzeniu wobec uchylenia tej decyzji w toku postępowania.