Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: IV U 354/13

Tytuł: Sąd Okręgowy we Włocławku z 2013-06-17
Data orzeczenia: 17 czerwca 2013
Data publikacji: 13 września 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Okręgowy we Włocławku
Wydział: IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Hanna Wujkowska
Sędziowie:
Protokolant: Violetta Wysocka Adryan
Hasła tematyczne: Emerytura Wcześniejsza
Podstawa prawna: art. 184 ust o emeryturach i rentach z FUS

Sygn. akt IV U 354/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Wujkowska

Protokolant: Violetta Wysocka Adryan

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2013r. we Włocławku na rozprawie

sprawy Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę

na skutek odwołania (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 28 lutego 2013r. i z dnia 28 marca 2013r. znak: ENMS/(...)

1.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu Z. K.prawo do emerytury od dnia 1 stycznia 2013r.;

2.  nie stwierdza odpowiedzialności pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt IV U 354/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 lutego 2013r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.odmówił Z. K.prawa do emerytury wobec braku przedłożenia nowych dowodów uzasadniających ponowne ustalenie prawa do świadczenia w trybie art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach I rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Z. K.wniósł odwołanie od powyższej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych powołując się na uzyskane dodatkowo świadectwo pracy potwierdzające zatrudnienie w okresie od 2 września 1968r. do 5 listopada 1969r. wskazując przy tym, iż przez okres ponad 15 lat był zatrudniony jako kierowca samochodów ciężarowych powyżej 3,5 t.

Organ rentowy w odpowiedzi na powyższe odwołanie wniósł o jego oddalenie wskazując, iż na dzień wydania decyzji wnioskodawca nie wykazał spełnienia przesłanek uzasadniających przyznanie mu prawa do emerytury albowiem wykazał jedynie 24 lata 5 miesięcy i 1 dzień stażu pracy w tym jedynie 2 lata 5 miesięcy i 12 dni pracy w szczególnych warunkach.

Wobec przedłożenia nowych dokumentów organ rentowy w dniu 28 marca 2013r. wydał kolejną decyzję, w której odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury, wskazując w uzasadnieniu, iż co prawda wnioskodawca udowodnił łącznie 25 lat okresów składkowych i uzupełniających jednak nie wykazał wymaganego15- letniego stażu pracy w warunkach szczególnych.

Z. K.wniósł odwołanie także od powyższej decyzji wobec złożenia dodatkowego świadectwa pracy potwierdzającego jej wykonywanie w szczególnych warunkach oraz powołując się na zeznania świadków potwierdzające wskazany uprzednio charakter zatrudnienia.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Postanowieniem z dnia 11 maja 2013r. sąd połączył sprawy wszczęte na skutek odwołań od decyzji z dnia 28 lutego i 28 marca 2013r. do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Ostatecznie organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca złożonymi dowodami wykazał łącznie 3 lata 11 miesięcy i 13 dni zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Z. K.urodzony dnia (...). w dniu 30 stycznia 2013r. złożył ponowny wniosek o emeryturę, oświadczając, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz że nie pozostaje w stosunku pracy. Na potwierdzenie okresów ubezpieczenia oraz charakteru zatrudnienia odwołał się do dokumentacji złożonej przy wniosku o emeryturę z dnia 5 października 2011 r. Wówczas przedłożył m.in. świadectwo pracy z dnia 12 listopada 1996 r. oraz świadectwo pracy wykonywanej w warunkach szczególnych z dnia 15 maja 2000 r.

Dowód: wniosek k. 47-9 akt organu rentowego

Od 2 września 1968r. – do 5 listopada 1969r. (...)zatrudniony był w charakterze ucznia nauki zawodu a następnie pomocnika kierowcy w Przedsiębiorstwie (...)w T..

Dowód: świadectwo pracy k. 9, k. 56 akt organu rentowego

W okresie od 1 lipca 1970r do 26 października 1970r. (...)zatrudniony był w(...)zakładzie (...)w L.w charakterze kierowcy samochodu osobowego.

Dowód: świadectwo pracy k. 10 akt organu rentowego

W okresie od (...)października 1970r. – (...) października 1972r. (...)odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Dowód: książeczka wojskowa k. 6-8 akt organu rentowego

W okresie od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1973r. Z. K.pełnił obowiązki kierowcy na podstawie umowy o prace zawartej ze Spółdzielnią (...) we W..

Dowód: świadectwo pracy k. 11 akt organu rentowego

Od 13 lutego 1973r do 15 sierpnia 1974r Z. K.zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...)w T.w charakterze kierowcy – operatora mechanika autocysterny, przy czym w okresie od 13 lutego 1973r do 10 czerwca 1974r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowisku kierowca samochodu ciężarowego odpowiadającym stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t. zaś od 11 czerwca 1973r. do 15 sierpnia 1974r. pracę operatora mechanika autocysterny odpowiadającą stanowisku kierowcy – mechanika autocysterny do przewozu płuczki i wody.

Dowód: świadectwo pracy k. 12, duplikat świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach k. 63, 64 akt organu rentowego

W okresie od 7 listopada 1974r. do 18 kwietnia 1977r. Z. K.zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) we W.w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze kierowcy towarowego. W tym czasie wykonywał on pracę kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t,

Dowód: świadectwo pracy k. 13, świadectwo pracy w szczególnych warunkach k. 14 akt organu rentowego

Od 19 maja 1977r. do 1 kwietnia 1978r. Z. K.zatrudniony był w Przedsiębiorstwie(...) (...)w W., przy czym w dniu 23 lutego 1978r nie był obecny w pracy i nieobecność ta nie została usprawiedliwiona.

Dowód: świadectwo pracy k. 15 akt organu rentowego

W okresie od 1 czerwca 1978r. do 31 grudnia 1990r. Z. K.zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy w (...)Spółdzielni Pracy(...)we W., jako kierowca pojazdów samochodowych. W okresie tym Z. K.kierował pojazdami ciężarowymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t – wywrotką o ładowności (...) t a następnie samochodami marki S. (...)o ładowności (...)t oraz S. (...)o ładowności (...)t. Poza wykonywaniem obowiązków kierowcy oraz czynności zwianych z odpowiedzialnością za przewożony towar – polegających na pobieraniu towaru, jego konwojowaniu, wyładunku, zdaniu towaru odbiorcy oraz czynności związanych z udziałem w naprawach powierzonego pojazdu Z. K.nie był kierowany do wykonywania innych obowiązków.

Dowód: świadectwo pracy k. 16 akt organu rentowego, zeznania świadków J. T.(od min. 15.40 nagrania rozprawy), W. S.(od min. 4.53 nagrania rozprawy), zeznania Z. K. (od min. 31.53 nagrania rozprawy), akta osobowe k. 47-9, 56, 59, 60

W okresie od 1 kwietnia 1994r. do 31 marca 1998r. Z. K. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników i opłacał z tego tytułu składki.

Dowód: zaświadczenie k. 17-18 akt organu rentowego

Od 1 grudnia 1995r. do 28 listopada 1997r. wnioskodawca był pracownikiem R. J.– prowadzącego działalność pod nazwą P. (...)import-export.

Dowód: świadectwo pracy k. 19 akt organu rentowego

W okresach 1 kwietnia 1998r – 31 marca 1999r, 12 stycznia 2006r. - 11 stycznia 2007r., stycznia Z. K.pobierał zasiłek, jako osoba bezrobotna.

Dowód: zaświadczenie k. 20, 21, 22, 25-26, 51 akt organu rentowego

Od 20 kwietnia 1999r do 30 listopada 2004r Z. K.zatrudniony był przez (...)Serwis w T., przy czym od 26 do 28 listopada 2003r korzystał z urlopu bezpłatnego.

Dowód: świadectwo pracy k. 23 akt organu rentowego

W okresie 1 grudnia 2004r. do 31 grudnia 2005r. Z. K.był pracownikiem (...) S.A. w T..

Dowód: świadectwo pracy k. 24 akt organu rentowego

W okresie od 1 lipca 2007r. do 29 października 2008r i od 1 grudnia do 30 grudnia 2010r Z. K.opłacał składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zaś w okresie od 30 października do 30 listopada 2008r pobierał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia zdrowotnego.

Dowód: poświadczenie k. 40 akt organu rentowego

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 stycznia 2013 r. - ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Ponadto emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Równocześnie zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnianych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43) - ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. będącym pracownikami zatrudnionymi w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust. 2 i 3 tj., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

- osiągnęli wiek emerytalny wynoszący dla mężczyzny 60 lat oraz

- posiadają wymagany okres składkowy i nieskładkowy tj. 25 lat dla mężczyzny, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dla ustalenia tych uprawnień - za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia (art. 32 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z § 2 ust. 1 cyt. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) - okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Za pracę w szczególnych warunkach zgodnie z załącznikiem do powyższego rozporządzenia – Dział VIII pkt 2 poz. 5 – uznano pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t oraz prace hydrologiczne i geodezyjne przy poszukiwaniu surowców i wody – Dział I poz. 4. Zgodnie przy tym z zarządzeniem Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983r w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach stanowiskiem pracy, na na którym wykonywana była praca w szczególnych warunkach było stanowsko kierowcy – mechanika autocysterny do przewozu płuczki oi wody – Dział I poz. 4 pkt 5.

Okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji - w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zaświadczenie zakładu pracy powinno potwierdzać charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których uzależnione jest przyznanie emerytury. Jednocześnie jednak zgodzić się należy ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie ( wyrok z dnia 30 maja 2006r. III AUa 419/06), iż w ramach postępowania sądowego wywołanego wniesieniem odwołania od decyzji organu rentowego nie obowiązują ograniczenia dowodowe przewidziane dla postępowania przed organem rentowym.

W przedmiotowej sprawie stan faktyczny w znaczącej części pozostawał poza sporem. W szczególności organ rentowy nie kwestionował ostatecznie łącznej ilości okresów składkowych i uzupełniających wnioskodawcy uwzględnionych do 25 lat, co znajdowało przy tym pełne potwierdzenie w treści dokumentów znajdujących się a w aktach organu rentowego – świadectw pracy oraz zaświadczeń Urzędów Pracy i organów rentowych. Poza sporem pozostawało także, iż wnioskodawca już w roku 2011 ukończył 60 lat.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył jedynie okresu zatrudnienia wnioskodawcy w szczególnych warunkach. W tym zakresie organ rentowy uwzględnił bowiem ostatecznie jedynie okresy zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...)oraz w Przedsiębiorstwie (...)w T.- znajdujące potwierdzenie w treści wystawionych przez pracodawców świadectw pracy w szczególnych warunkach, których wiarygodność nie budziła zdaniem sądu wątpliwości i co za tym idzie mogły one stanowić podstawę jednoznacznych ustaleń w tym zakresie.

Zdaniem zaś wnioskodawcy taki charakter posiadała także wykonywana przez niego praca kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej (...)t w okresie zatrudnienia w (...)Spółdzielni(...) (...).

W tym zakresie dokumenty znajdujące się w aktach osobowych wnioskodawcy nie wskazują jednoznacznie charakteru pojazdu, jakim kierował on w ramach swych obowiązków pracowniczych. Niemniej jednak spójne i zgodne w tym zakresie zeznania świadków oraz samego wnioskodawcy w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzają, iż w okresie tym kierował on wyłącznie pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, tym bardziej, iż w oddziale pracodawcy, w którym zatrudniony był faktycznie wnioskodawca w istocie nie było pojazdów o mniejszej masie całkowitej poza pojazdem Ż., który jednak przydzielony był innemu kierowcy. W świetle przy tym powołanych zeznań nie budzi wątpliwości, iż w ramach swych obowiązków wnioskodawca brał udział w czynnościach związanych w utrzymaniem powierzonego pojazdu w należytym stanie. Jednak w kontekście - potwierdzonego dowodami ze źródeł osobowych - zatrudnienia mechanika do dokonywania napraw pojazdów nie sposób przyjąć by ewentualne obowiązki wnioskodawcy w tym zakresie kolidowały z wykonywaniem podstawowego zakresie czynności w charakterze kierowcy – w pełnym wymiarze czasu pracy. Niewątpliwie też dokumenty znajdujące się w aktach osobowych wnioskodawcy z (...)Spółdzielni (...) (...)wskazują, iż poza kierowaniem powierzonym pojazdem wnioskodawca zlecone miał także czynności odnoszące się do załadunku, wyładunku i konwojowania przewożonego tym pojazdem towaru. Zdaniem sądu okoliczność ta jednak nie oznacza, że nie wykonywał on czynności kierowcy w pełnym wymiarze czasu pracy. Niewątpliwie bowiem kwestia załadunku i wyładunku towaru oraz dbałości o jego stan stanowi integralną część przewozu towarów a co za tym idzie nie sposób oddzielić jej w sposób jednoznaczny od samego kierowania pojazdem, jakim towar ten jest przewożony, przy zachowaniu odpowiedzialności kierowcy za przewożony ładunek. Znikąd zaś nie wynika by czynności te dotyczyć miały innych pojazdów niż kierowany przez wnioskodawcę. Fakt, iż świadkowie nie wskazywali na taki zakres obowiązków wnioskodawcy zdaniem sądu potwierdza powyższą ocenę ich charakteru nie wpływając w żaden sposób na ocenę wiarygodności osobowych źródeł dowodowych. Na marginesie przy tym zaznaczyć należy, iż gdyby pracodawca obowiązki związane w powyższymi czynnościami powierzył innym pracownikom (co wydaje się nieracjonalne w odniesieniu do prawidłowego wykorzystania czasu pracy poszczególnych pracowników), w okresie wykonywania tychże czynności kierowca nie miałby możliwości wykonywania swych podstawowych obowiązków związanych z kierowaniem pojazdem.

Stąd też na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawcy jest zasadne, a jego żądanie, co do zmiany zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym charakteru zatrudnienia zasługuje na uwzględnienie.

Sąd przyjął bowiem, że wnioskodawca - poza okresami wykazanymi stosowanymi dokumentami i uwzględnionymi przez organ rentowy- także w okresie od 1 czerwca 1978 r. do 31 grudnia 1990 r. ( to jest przez okres 12 lat i 7 miesięcy) wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony.

Reasumując uznać należy, iż wobec osiągniecia wieku 60 lat i wykazania posiadania okresów składkowych i uzupełniających w wysokości 25 lat oraz wobec udowodnienia wykonywania przed 1 stycznia 1999r. przez okres ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach wniosek Z. K.o emeryturę jest zasadny. Stąd na podstawie art. 477 14 k.p.c. orzeczono o zmianie zaskarżonych decyzji i przyznaniu ubezpieczonemu prawa do emerytury od dnia 1 stycznia 2013r. - to jest zgodnie z art 129 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 i 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

W przedmiotowej sprawie wobec faktu, iż ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji nastąpiło na etapie postępowania odwoławczego (po przeprowadzeniu dowodu z zeznań świadków) sąd stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowy za opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczenia emerytalnego wnioskodawcy, o czym orzeczono w pkt II wyroku.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij