Sygn. akt IX U 1974/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania R. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania R. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 15 października 2014 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 17 września 2014r.

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1974/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 października 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu R. S. (S.) prawa do wcześniejszej emerytury, ponieważ zdaniem organu rentowego nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, a w szczególności nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił jako takiej pracy okresów zatrudnienia od dnia 04.06.1980r. do dnia 08.04.1990r.oraz od dnia 04.04.1991r. do dnia 11.05.1998r. na stanowisku ślusarza remontowego, ślusarza dyżurnego, ślusarza specjalisty oraz ślusarza brygadzisty w Zakładach (...), z uwagi na rozbieżności w powołanej podstawie prawnej pomiędzy świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 25.04.1990r. gdzie wskazano zarządzenie Nr.19 z dnia 06.08.1983r. Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego Wykaz A dział XIV poz.2, pkt.3, a świadectwem pracy z dnia 28.06.2005r., które powołuje się na zarządzenie Nr.7 Ministra przemysłu Chemicznego i Lekkiego wykaz A, dział XIV, poz.25 pkt.1

Ubezpieczony w odwołaniu od powyższej decyzji sprecyzowanym na rozprawie, domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury od dnia ukończenia wieku emerytalnego 60 lat, po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy powyższych okresów jako okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Wskazał, iż w spornych okresach swoją pracę wykonywał na wydziałach produkcyjnych, gdzie były wykonywane prace w szczególnych warunkach. W chwili obecnej nie ma możliwości przedłożenia żądanej przez ZUS dokumentacji, ponieważ zakład pracy uległ likwidacji.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 27.08.2014r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 15.10.2014r.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w wymiarze 26 lat, 1 miesiąc i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych – w tym żadnych okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Organ rentowy nie uwzględnił jako okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 04.06.1980r. do dnia 08.04.1990r.oraz od dnia 04.04.1991r. do dnia 11.05.1998r. na stanowisku ślusarza remontowego, ślusarza dyżurnego, ślusarza specjalisty oraz ślusarza brygadzisty w Zakładach (...) z przyczyn opisanych na wstępie.

W spornych okresach ubezpieczony był zatrudniony jako ślusarz w Zakładach (...) w K. w Wydziale TP-3, na którym produkowano uszczelki, wyroby wtryskowe z tworzyw sztucznych, był tam również pododdział granulatu na bazie PCV oraz produkcji lontu detonującego na bazie pentrytu. Wszyscy ślusarze formalnie byli pracownikami Wydziału Mechanicznego. Część ślusarzy pracował w warsztacie głównym, zaś na poszczególnych wydziałach była utrzymywana grupa ślusarzy remontowych 4-6 osób, żeby obsłużyć i zabezpieczyć zmianę. Ubezpieczony należał do tej drugiej grupy ślusarzy – nigdy nie pracował w warsztacie głównym. Do jego obowiązków należała konserwacja i naprawy maszyn i urządzeń na halach produkcyjnych. Przy hali produkcyjnej znajdował się mały warsztat na poziomie piwnicy, było w nim złe oświetlenie, nie było warunków do pracy więc wchodziło się tam na krótko tylko po jakąś część, lub żeby coś naostrzyć, a potem wracało na halę. Na hali pracowało wiele maszyn. W trakcie remontu lub naprawy jedną wyłączano, a reszta nadal była w ruchu. Warunki pracy były uciążliwe – smród, żrące wyziewy. Ubezpieczony był wyposażony w maskę oraz rękawice, które w początkowym okresie były wykonane z azbestu. Stale wdychał unoszące się w powietrzu związki chloru, rtęci, ołowiu, dlatego zawsze miał podrażnione krtań, przełyk, struny głosowe. Czasami na masce, którą nosił pojawiała się krew z gardła. Kiedy działacze związkowi w ramach walki o poprawę warunków pracy postawili w hali na oddziale polwinitu klatkę z trzema myszami, przeżyły one w tych warunkach tylko trzy doby. W oddziale lontów używał specjalnych narzędzi mosiężnych, żeby nic nie zaiskrzyło, gdyż to groziło wybuchem. Dokonywał tam remontów maszyny, która splatała lont detonujący. Kiedy został ślusarzem dyżurnym, a potem ślusarzem specjalistą jego zakres obowiązków nie zmienił się. Zmiana stanowiska była podyktowana jedynie możliwością podwyższenia wynagrodzenia. W 1992r. powierzono mu stanowisko brygadzisty pracującego jak poprzednio, z tym że dodatkowo musiał odnotować obecność pracowników i zamówić telefonicznie brakujące części z warsztatu głównego. Czynności te zajmowały mu do piętnastu minut, ponieważ na więcej nie mógł sobie pozwolić. Były takie dni i tygodnie, że nie było czasu zjeść śniadania. Z uwagi na warunki pracy ubezpieczony otrzymywał dodatek do wynagrodzenia, mleko, korzystał z dodatkowego urlopu w wymiarze 6 dni. Taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie miał dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. Razem z ubezpieczonym pracowali: M. W., R. Ś., J. K. oraz T. G., który potwierdzili rodzaj wykonywanej przez niego pracy oraz jej wymiar.

Ubezpieczony nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, zeznania świadków M. W., R. Ś., J. K. oraz T. G., a także zeznania ubezpieczonego ( nagranie z rozprawy w dniu 14.01.2015r. minuty od 00:09:41 do 01:15:31).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Jak stanowi art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz.1440 ze zm. ) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął:

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 65 lat

-

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 wynoszący 25 lat

oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zgodnie natomiast z art.32 ust.1 powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik – mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończył wiek 60 lat,

-

ma wymagany okres 25 lat zatrudnienia,

-

udowodnił co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu 17.09.2014r. ukończył wiek 60 lat oraz, że na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, a także nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w spornych okresach zatrudnienia w (...) w K. od 04.06.1980r. do dnia 08.04.1990r.oraz od dnia 04.04.1991r. do dnia 11.05.1998r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w wykazie A dział XIV poz.25 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Ustalając powyższe w zakresie wykonywanej przez ubezpieczonego w wymienionym okresie pracy, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji, a także na zeznaniach świadków oraz ubezpieczonego.

Z powyższych dowodów jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony w okresach j.w. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach dokonując bieżących napraw i konserwacji maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcyjnym na oddziałach, na których jako podstawowe wykonywane są prace w szczególnych warunkach wymienione w dziale IV poz.17 i poz.27 powołanego powyżej wykazu. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zeznania ubezpieczonego oraz świadków w zakresie wymiaru i charakteru wykonywanej przez niego pracy. Świadkowie ci jednoznacznie zeznali, że ubezpieczony jako ślusarz pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na wydziałach będących w ruchu, na których produkowano tworzywa sztuczne oraz materiały wybuchowe.

Rozstrzygając w sprawie Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie konieczne przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 powołanej ustawy, w tym udowodnił, przy uwzględnieniu okresu uznanego przez Sąd, okres pracy w szczególnych warunkach znacznie przekraczający 15 lat.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu na podstawie art.32 w związku z 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury począwszy od dnia 17 września 2014r. tj. od ukończenia wieku emerytalnego. O kosztach zastępstwa procesowego, jak w pkt. 2 wyroku, Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. w związku z § 2 ust.1 i 2 oraz § 12 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie …( Dz.U. Nr 163, poz.1348 ze zm . ).

Sędzia