Sygn. akt IX U 377/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. L. (L.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania H. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 13 marca 2015 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia(...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 377/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. powołując się na art.114 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, odmówił ubezpieczonemu H. L. (L.) prawa do wcześniejszej emerytury, ponieważ nie przedłożył on żadnych nowych dowodów mających wpływ na zmianę decyzji odmownej z dnia 16.07.2014r.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury od ukończenia 60 roku życia, po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia od 01.02.1979r. do 30.11.1989r. w (...) w K. SOS w W., od 01.12.1989r. do 31.03.1991r. w (...) w K. SOS w W. Agencja oraz okresu od 01.04.1991r. do 31.03.1994r. w PW (...) Sp. z o.o. w W., kiedy to wykonywał pracę na stanowisku mechanika w kanałach remontowych oraz akumulatorowni.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji. Podniósł, iż brak jest podstaw do uwzględnienia powyższych okresów jako okresów pracy w szczególnych warunkach, ponieważ w przedłożonych świadectwach powołano błędną podstawę prawną.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z dnia 07.07.2014r. w przedmiocie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, organ rentowy wydał decyzję odmowną z dnia 16.07.2014r. wskazując, że nie spełnia on ustawowych warunków do uzyskania tego świadczenia, a w szczególności nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach oraz nie ukończył wieku emerytalnego.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 28 lat, 3 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych – w tym żadnych okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił jako okresów takiej pracy okresów zatrudnienia ubezpieczonego od 01.12.1989r. do 31.03.1991r. oraz od 01.04.1991r. do 31.03.1994r.

W dniu 03.03.2015r. ubezpieczony złożył ponowny wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Ubezpieczony z zawodu jest elektromechanikiem pojazdów samochodowych. Pracę w (...) w K. (...) w W. rozpoczął w dniu 01.02.1979r. na stanowisku mechanika samochodowego. Przedsiębiorstwo zajmowało się wykonywaniem napraw samochodów dostawczych marki Ż., N., A., Tarpan, R. itp. Ubezpieczony jako elektromechanik wykonywał naprawy instalacji elektrycznych, które znajdowały się pod podwoziem samochodu. Instalacje te często wymieniano ponieważ śniedziały, rdzewiały z uwagi na warunki atmosferyczne. Napraw tych można było dokonywać jedynie z kanałów remontowych. Ponadto do obowiązków ubezpieczonego należała naprawa i regeneracja akumulatorów. Jako jedyny z obsługi stacji wykonywał te czynności. W niektórych remontowanych samochodach np. tych należących do policji lub w N. należących do kolumny były po dwa akumulatory. Ubezpieczony zalewał akumulatory, formował je. Czynności te zajmowały dużo czasu. Do tego celu było wyznaczone osobne pomieszczenie – akumulatorownia. Ubezpieczony był wyposażony w odzież ochronną: skórzany fartuch, rękawice, buty. W pomieszczeniu unosiły się opary kwasów. Były takie dni, że zajmował się wyłącznie akumulatorami, a były również takie, że pracował wyłącznie w kanale. Były też takie dni, że trochę pracował w akumulatorowni, a trochę w kanale w zależności od potrzeb. Najwięcej pracy w akumulatorowni było jesienią, gdyż było dużo zleceń od osób prywatnych. Przez cały ten okres dostawał mleko. Ubezpieczony szkolił również uczniów, ale polegało to na tym, że pokazywał im w praktyce jak się wykonuje pewne czynności, nie był instruktorem nauki zawodu. Tym się zajmowała inna osoba. Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a zdarzało się również, że w godzinach nadliczbowych. Nie miał nieusprawiedliwionych nieobecności, nie korzystał z urlopów bezpłatnych. Razem z ubezpieczonym pracowali J. O., J. P. (1), którzy potwierdzili rodzaj oraz wymiar wykonywanej przez ubezpieczonego pracy.

Nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe dotyczące spornych okresów zatrudnienia, złożone przez ubezpieczonego świadectwa pracy w warunkach szczególnych oraz na podstawie zeznań świadków J. O. i J. P. (2) oraz zeznań ubezpieczonego ( nagranie z rozprawy w dniu 10.06.2015r. minuty od 00:18:02 do 01:08:40).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz.1440 ze zm ) to jest, czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie od dnia 01.02.1979r. do dnia 31.03.1994r. faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał prace w warunkach szczególnych wymienione w wykazie A dział XIV poz.16 oraz w dziale XIV poz.13 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze tj. prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych oraz prace w akumulatorowni przy opróżnianiu, oczyszczaniu i wymianie stężonego kwasu siarkowego i płyt ołowianych.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na danych wynikających z treści zgromadzonej

w sprawie dokumentacji przywołanej wcześniej, a także na zeznaniach świadków J. O. oraz J. P. (2), którzy pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornego zatrudnienia i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego pracy. Świadkowie ci zeznali, że ubezpieczony czynności związane z naprawą instalacji elektrycznych w samochodach dostawczych wykonywał wyłącznie w kanałach remontowych, ponieważ z uwagi na budowę tych samochodów nie było innej możliwości. Zeznali również, że był on jedyną osobą na stacji, która zajmowała się naprawą oraz napełnianiem akumulatorów.

Sąd uznał zeznania te za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo ze sobą zgodne, a przy tym zbieżne z zeznaniami ubezpieczonego oraz z treścią powołanej w sprawie dokumentacji.

Po uwzględnieniu okresu podanego na wstępie rozważań jako okresu pracy w warunkach szczególnych, ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy.

W takiej sytuacji, gdy bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu (...) ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ) przyznając prawo do emerytury od dnia (...)tj. od ukończenia wieku emerytalnego.

W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi powyżej uregulowaniami prawnymi Sąd z mocy art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia