Sygn. akt IX U 408/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Janina Kościelniak
Protokolant:	Elżbieta Nowak

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania W. K. /W. K./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 kwietnia 2015 r. Znak (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia(...)

2. zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego 60.00 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt. IX U 408/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.04.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., powołując się na ustawę z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu W. K. (K.) prawa do emerytury z powodu nie udokumentowania wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony złożył odwołanie od powyższej decyzji. Skarżący sprecyzował że, domaga się zaliczenia na prawo do emerytury okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) od 17.06.1985 do 30.04.1990r. jako pracy w warunkach szczególnych (dozór inżynieryjno –techniczny).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko. Wskazał, że ubezpieczony udowodnił wymaganą ilość okresów składkowych i nieskładkowych, jednak nie udowodnił 15 lat pracy wymienionej w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.). Wskazał również, iż nie zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresu od 17.06.1985 do 30.04.1990r., gdyż z nadesłanej przez Archiwum dokumentacji nie wynika, czy praca ta była wykonywana stale i bezpośrednio przy stanowiskach wymienionych w wykazie.

Rozpoznając odwołanie Sąd poczynił następujące ustalenia:

W dniu 4.02.2015r. ubezpieczony, urodzony (...), złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Na podstawie złożonych świadectw pracy ubezpieczony udowodnił na dzień 1.01.1999 25 lat, 1 miesiąc i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 10 lat, 9 miesięcy i 17 dni pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w okresie od 12.03.1981 do 31.12.1993r., gdzie zajmował następujące stanowiska pracy:

- od 12.03.1981r. do 31.08.1981r. – ślusarz remontowy,

- od 1.09.1981r. do 16.06.1985r. – pomocnik maszynisty,

- od 17.06.1985r. do 30.04.1990r. – sztygar zmianowy,

- od 1.05.1990r. do 31.12.1993r. – dyżurny ruchu.

Przedsiębiorstwo (...) zajmowało się kompleksową obsługą kopalni związaną z kolejnictwem. Wszystkie kopalnie posiadały bowiem swoje bocznice kolejowe.

W spornym okresie tj., od 17.06.1985r. do 30.04.1990r. ubezpieczony pracował na stanowisku sztygara zmianowego.

Ubezpieczony odpowiadał za cały oddział trakcyjny.

Jako sztygar zmianowy ubezpieczony stale i bezpośrednio wykonywał nadzór nad pracownikami wykonującymi pracę na traktach kolejowych, punktach załadunkowych, punkach formacji torów, punktach załadunku skały i punktach rozładunku skały tj. na zwałach.

Ubezpieczony nadzorował pracę dyżurnego ruchu, maszynisty, pomocnika maszynisty, kierownika pociągu, ustawiacza, rewidenta -sprawdzającego zdolność pociągu do ruchu.

Kontrola maszynisty i pomocnika maszynisty polegała na kontroli sposobu prowadzenia pociągu, kontrola dyżurnego ruchu polegała na kontroli sposobu zapowiedzi pociągów, kontroli prowadzenia dziennika ruchu, nadzór nad ustawiaczem polegał na sprawdzaniu w jakich kierunkach i w godzinach poszczególne pociągi są zdawane.

Ubezpieczony jako sztygar zmianowy wykonywał swoje obowiązki na KWK (...), KWK (...) i KWK (...).

Wszystkie czynności administracyjno -biurowe, które wykonywał ubezpieczony, były związane z wykonywanym przez niego nadzorem.

Ubezpieczony posiadał odpowiednie uprawnienia, by wykonywać pracę dyżurnego ruchu czy maszynisty. W zależności od potrzeb ubezpieczony wykonywał też pracę dyżurnego ruchu, czy maszynisty. Wtedy koordynował pracę podległych mu pracowników korzystając z łączności radiowej czy megafonowej.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań świadków: P. P. i S. P. (00:07:06-01:02:13 elektronicznego protokołu z dnia 16.07.2015r.).

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków: P. P. i S. P. – pracownikom Przedsiębiorstwa (...), którzy byli bezpośrednimi świadkami pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w ramach sprawowanego nadzoru oraz zeznaniom ubezpieczonego, gdyż wzajemnie się potwierdzają i znajdują potwierdzenie w dokumentacji akt osobowych ubezpieczonego.

Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik - mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

⚫

ukończył wiek 60 lat,

⚫

na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

⚫

nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV poz. 24 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – jako szczególne warunki zalicza się kontrolę międzyoperacyjną, kontrolę jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do tzw. wcześniejszej emerytury, a konkretnie czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału Sąd przyjął, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) od 17.06.1985 do 30.04.1990r. sprawował na oddziale trakcji dozór inżynieryjno-techniczny wymieniony w wykazie A dział XIV poz. 24 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na zajmowanych w tym okresie stanowisku tj. sztygara zmianowego.

Ubezpieczony w spornym okresie zatrudnienia sprawował stały i bezpośredni dozór nad pracami wykonywanymi w warunkach szczególnych przez maszynistów, pomocników maszynistów, kierowników pociągów, ustawiaczy.

Powyższe wynika jednoznacznie z zeznań słuchanych w sprawie świadków, a również z dokumentacji akt osobowych ubezpieczonego, w tym z zakresu jego obowiązków, gdzie wymieniono min. kontrolę stanowisk pracy na zmianie, kontrolę stosowania zabezpieczeń wagonów przed zbiegnięciem, kontrolę stanu zabezpieczenia obiektów, pomieszczeń, środków trwałych i dokumentacji, kontrolę właściwego zestawienia pociągów i terminowego dokonywania odwozów, kontrolę prawidłowości wykonywania prób hamulca, kontrolę sposobów wykonywania manewrów, kontrolę eksploatacji taboru własnego i szereg innych czynności i obowiązków związanych z dozorem wykonywanym w terenie.

Oprócz powyższego dozoru ubezpieczony wykonywał pracę dyżurnego ruchu oraz maszynisty, a więc również pracę zaliczaną do pracy w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A, dziale VIII, poz. 13 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r.

Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 14 września 2007 r., III UK 27/07, OSNP 2008 nr 21-22, poz. 325; z dnia 19 września 2007 r., III UK 38/07, OSNP 2008 nr 21-22, poz. 329; z dnia 6 grudnia 2007 r., III UK 66/07, LEX nr 483283; z dnia 22 stycznia 2008 r., I UK 210/07, OSNP 2009 nr 5-6, poz. 75; z dnia 24 marca 2009 r., I PK 194/08, LEX nr 528152; z dnia 6 czerwca 2011 r., (...) 393/10, LEX nr 950426).

Sąd, w pełni podzielając powyżej powołane orzeczenia sądowe oraz biorąc pod uwagę wynik postępowania dowodowego, stwierdził, że w całym spornym okresie ubezpieczony wykonywał tylko pracę w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3.11.2009r. stwierdził, że czynności obejmujące sporządzenie dokumentacji związanej z dozorem stanowią integralną część sprawowanego dozoru. Nie ma zatem podstaw do ich wyłączania i traktowania odrębnie. W sytuacji, gdy dozór inżynieryjno-techniczny jest pracą w szczególnych warunkach i praca polegająca na dozorze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie ma żadnej potrzeby ustalania, ile czasu pracownik poświęcał na bezpośredni nadzór nad pracownikami, a ile na inne czynności, które również były związane z tym dozorem. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, iż odróżnić należy czynności administracyjno - biurowe ściśle związane ze sprawowanym dozorem inżynieryjno - technicznym, stanowiące jego immanentną cechę, od czynności, które nie pozostają w żadnym związku z tym dozorem i stanowią dodatkowe obowiązki (II UK 243/08, LEX nr 550990).

W niniejszej sprawie przeprowadzone postępowanie wykazało, że praca biurowa ubezpieczonego była nierozerwalnie związana ze sprawowanym dozorem.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy w szczególnych warunkach.

Wobec faktu, że spełnia on także pozostałe przesłanki uprawniające go do wcześniejszejemerytury tj. wieku i ogólnego stażu pracy, Sąd z mocy art. 47714 § 2 k.p.c. orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku, przyznając prawo do spornego świadczenia poczynając od dnia (...). tj. od ukończenia wieku emerytalnego.

W pkt. 2 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §11 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013, poz. 490) zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. kwotę 60,00zł na rzecz ubezpieczonej tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia