Sygn. akt IX U 67/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale:./.

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. W. (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę i ponowne ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 8 grudnia 2014r Znak (...)

z dnia 8 grudnia 2014r Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 8 grudnia 2014r Znak (...) w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 28 października 2014r.

2.  oddala odwołanie w pozostałej części.

3.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 złotych (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 67/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 grudnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. W. (W.) prawa do wcześniejszej emerytury, ponieważ zdaniem organu rentowego nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, a w szczególności nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił jako takiej pracy okresu zatrudnienia od dnia 19.02.1988r. do dnia 31.12.1998r. na stanowisku konserwatora maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla – ślusarza, starszego ślusarza z uwagi na niezgodność ze stanowiskiem podanym w zarządzeniu nr 2 Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 27.02.1995r., na które powołał się pracodawca w świadectwie pracy.

Kolejną zaskarżoną decyzją z tej samej daty organ rentowy ustalił ubezpieczonemu wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r.

Ubezpieczony odwołał się od decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy powyższego okresu jako okresu pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Ponadto domagał się ponownego przeliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem „przeliczników odpowiednich” do pracy w szczególnych warunkach.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonych decyzjach. Wskazał jednocześnie, iż przepisy ustawy emerytalnej przewidują zastosowanie przeliczników do okresów wykonywania pracy górniczej, nie zaś do okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach, ponadto mają one zastosowanie wyłącznie do obliczania emerytury, nie zaś do obliczania kapitału początkowego.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony J. W. urodził się w dniu (...)

W dniu 28.10.2014r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy decyzjami z dnia 08.12.2014r. ustalił ubezpieczonemu wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r., a następnie odmówił prawa do emerytury z przyczyn wskazanych na wstępie.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w wymiarze 26 lat, 3 miesięcy i 26 dni okresów składkowych i nieskładkowych – w tym 12 lat, 11 miesięcy i 8 dni pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Organ rentowy nie uwzględnił jako okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 19.02.1988r. do dnia 31.12.1998r. na stanowisku konserwatora maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla z przyczyn opisanych na wstępie.

Ubezpieczony jest z zawodu mechanikiem maszyn i urządzeń przeróbczych. W dniu 19.02.1988r. podjął zatrudnienie w KWK (...) i od razu został skierowany do pracy w wyuczonym zawodzie w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, w oddziale naprawczym. W całym tym okresie ubezpieczony wykonywał konserwacje i naprawy urządzeń znajdujących się na halach produkcyjnych zakładu takich jak: przesiewacze, wirówki, urządzenia sortujące węgiel, przenośniki, bębny oraz rurociągi. Wszystkie naprawy odbywały się w halach produkcyjnych, w trakcie cyklu produkcji. Były to ogromne maszyny i nie można było ich przetransportować do warsztatu. Były dwa systemy w halach - kiedy jeden był naprawiany, uruchamiano drugi, ponieważ nie mogło być przerwy w produkcji. Warunki pracy były uciążliwe – duże zapylenie, wilgoć, niedoświetlenie, ogromny hałas pracujących obok maszyn. W związku z tym ubezpieczonemu przysługiwał dodatek do wynagrodzenia, posiłki regeneracyjne i mleko. Taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w całym spornym okresie.

Nie korzystał z urlopów bezpłatnych. Nie posiadał również nieusprawiedliwionych nieobecności. Razem z ubezpieczonym pracowali powołani w sprawie świadkowie E. W., J. P. oraz P. B., którzy potwierdzili rodzaj wykonywanej przez ubezpieczonego pracy oraz jej wymiar.

Ubezpieczony nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w KWK (...), zeznania świadków E. W., J. P. oraz P. B., a także zeznania ubezpieczonego (protokół z rozprawy w dniu 25.02.2015r. minuty od 00:07:38 do 00:42:23).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz.1440 ze zm. ) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął:

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 65 lat

-

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 wynoszący 25 lat

oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zgodnie natomiast z art.32 ust.1 powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik – mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione

w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończył wiek 60 lat,

-

ma wymagany okres 25 lat zatrudnienia,

-

udowodnił co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu 09.07.2014r. ukończył wiek 60 lat oraz, że na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, a także nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w spornym okresie zatrudnienia od 19.02.1988r. do 31.12.1998r. w KWK (...) wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w wykazie A dział XIV poz.25 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Ustalając powyższe w zakresie wykonywanej przez ubezpieczonego w wymienionym okresie pracy, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji, a w szczególności dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych, a także na zeznaniach świadków oraz ubezpieczonego.

Z powyższych dowodów jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony w okresie j.w. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach dokonując bieżących napraw i konserwacji maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcyjnym na oddziałach, na których jako podstawowe są wykonywane prace w szczególnych warunkach wymienione w dziale I poz.5 powołanego powyżej wykazu. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zeznania ubezpieczonego oraz świadków w zakresie wymiaru i charakteru wykonywanej przez niego pracy. Z zeznań tych jednoznacznie wynika, że ubezpieczony jako konserwator maszyn i urządzeń pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na wydziale przeróbki mechanicznej węgla.

Rozstrzygając w sprawie Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie konieczne przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 powołanej ustawy, w tym udowodnił, po doliczeniu okresu uznanego przez Sąd, okres pracy w szczególnych warunkach znacznie przekraczający 15 lat.

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, iż bezzasadne jest żądanie dotyczące uwzględnienia na wysokość kapitału początkowego okresu pracy w szczególnych warunkach z zastosowaniem przeliczników, ponieważ żaden z przepisów obowiązującej ustawy emerytalnej nie przewiduje takiej możliwości.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art.477 14 § 2 kpc w pkt. 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu na podstawie art.32 w związku z 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury począwszy od daty złożenia wniosku tj. od 28.10.2014r., w pkt.2 oddalił odwołanie w pozostałej części i pkt.3 wyroku z mocy art.98 kpc i 99 kpc w związku z §11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…( Dz.U. Nr 163, poz.1349 ze zm. ) zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia