Czwartek, 10 października 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 6072
Czwartek, 10 października 2024
Sygnatura akt: VI U 559/15

Tytuł: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2015-10-06
Data orzeczenia: 6 października 2015
Data publikacji: 27 lutego 2017
Data uprawomocnienia: 4 listopada 2015
Sąd: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Wydział: VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Ewa Milczarek
Sędziowie:
Protokolant: sekr. sądowy Sylwia Sawicka
Hasła tematyczne: Emerytura Wcześniejsza
Podstawa prawna: art. 184 ustawy emerytalnej

Sygn. akt VI U 559/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 stycznia 2015 r., znak: (...)

w sprawie: J. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. S. prawo do emerytury od dnia (...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji,

3)  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu J. S. prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że ubezpieczony nie spełnił warunku posiadania 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego, bowiem nie zaliczono mu do takich okresów okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 1.07.1971 r. do 1.11.1974 r. i nie zaliczono jako pracy w szczególnych warunkach pracy ubezpieczonego w charakterze spawacza od 9.10.1978 r. do 8.09.1982 r. i od 1.09.1984 do 7.10.1985 r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w W. Oddział K. i pracy zbrojarza w (...) D. w okresie od 9.09.1982 r. do 30.08.1984 r. oraz okresu od 19.11.1985 r. do 31.05.1987r. w (...) Przedsiębiorstwie (...)w B., gdzie pracował jako spawacz. Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 10 lat, 7 miesięcy i 28 dni pracy w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury z uwagi na to, że pracował w spornym okresie w gospodarstwie rolnym rodziców oraz w spornych okresach pracował w szczególnych warunkach. Ubezpieczony wniósł także o zaliczenie okresu służby wojskowej od 22.04.1975 r. do 5.04.1977 r. po której wrócił do pracy u pracodawcy - (...) w W., u którego pracował w warunkach szczególnych i okres tej pracy zaliczył ubezpieczonemu organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach. Powód wniósł tez o zasadzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. S. urodził się w O. a jego rodzice mieli gospodarstwo w C. gdzie mieszkali z dziećmi. Gospodarstwo miało około 1,41 ha powierzchni. Dodatkowo rodzice ubezpieczonego dzierżawili ok. 5 ha. W gospodarstwie i na dzierżawionych terenach były pola uprawne., na których uprawiano ziemniaki, żyto, owies, len. W gospodarstwie było kilkanaście owiec, dwie krowy, kilkanaście świń, jeden koń, kury, kaczki. W tym gospodarstwie pracował głównie ubezpieczony, bowiem jego ojciec pracował zawodowo jako dróżnik a matka zajmowała się domem i dziećmi. Szkołę podstawową ubezpieczony skończył w 1971 r. i w tym samym roku rozpoczął naukę w szkole zawodowej w J., była to szkoła rolnicza. Nauka trwała codziennie po 6 godzin dziennie, ubezpieczony jeździł tam motorowerem około 25 minut w jedną stronę. Wracał ze szkoły o godzinie 14.00. Rano, przed wyjazdem do szkoły, od 5.00 do 7.00 ubezpieczony oporządzał inwentarz a po powrocie ze szkoły jadł obiad i pracował w gospodarstwie. Ubezpieczony nie poświęcał zbyt wiele czasu na odrabianie lekcji. W sezonie zimowym przed i po szkole pracował około 4,5 godziny przy obrządku, dojeniu, pojeniu , wyrzucaniu obornika, karmieniu inwentarza. Gotował ziemniaki, które przynosił z kopca i siekał buraki. Od wiosny do jesieni ubezpieczony pracował od 7 do 9 godzin dziennie przy pracach polowych i przy inwentarzu. W czasie wakacji pracował w jeszcze dłuższym rozmiarze. Ubezpieczony mieszkał przez cały sporny czas z rodzicami. Matka ubezpieczonego nie pracowała w gospodarstwie a zajmowała się tylko domem i dziećmi. Młodsze siostry( bliźniaczki rocznik (...) ) nie pracowały w gospodarstwie. Czasem pomagały przy obieraniu ziemniaków.

dowód : zeznania świadków S. M. i L. S., zeznanie ubezpieczonego-zapis protokołu rozprawy k.65, zaświadczenia k. 9,10, oświadczenie ojca ubezpieczonego k.11

W listopadzie 1974 r. ubezpieczony wyjechał do pracy w (...) w W., gdzie pracował jako spawacz od 27.11.1974 r. do 30.09.1978 r. W okresie od 22.04.1975 r. do 2.05.1977 r. odbywał służbę wojskową po której powrócił do pracy na poprzednio zajmowane stanowisko. Okres tej pracy, z wyłączeniem okresu służby wojskowej, zaliczył organ rentowy ubezpieczonemu jako okres pracy w szczególnych warunkach.

Od 9 października 1978 r. ubezpieczony podjął pracę w (...) Przedsiębiorstwie (...) w W. czyli Fabryce (...) w W. Oddział K.. Zatrudnił się tam jako spawacz. Uprawnienia spawacza zdobył ubezpieczony jeszcze w (...) r. Ubezpieczony spawał głównie zbrojenia, marki i to była jego stała praca w pełnym wymiarze czasu pracy , nie korzystał z bezpłatnych urlopów. W okresie od 9.09.1982r. do 30.08.1984 r. ubezpieczony wyjechał na kontrakt na podstawie umowy z (...) (...) następnie (...).S.A. z skąd dostał świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, pracował tam jako zbrojarz, kontrakt realizował w I.. Po powrocie do Polski ubezpieczony wrócił do pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) na stanowisko spawacza i wykonywał pracę dotychczasową do października 1985 r., następnie od 19.11.1985 r. zatrudnił się w (...) Przedsiębiorstwie(...)w B. jako ślusarz-spawacz, ale nie wykonywał prac ślusarskich, wyłącznie zajmował się spawaniem. Spawał konstrukcje stalowe, dźwigary, wentylatory i to była jego stała praca w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie korzystał z urlopów bezpłatnych.

dowód: zeznania świadków K. Ś. i R. L. ubezpieczonego –zapis protokołu rozprawy płyta k. 65 , książeczkę spawacza nr (...) z zapisem odbytego kursu spawania od stycznia do maja (...) r., świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z(...). (...) następnie (...).S.A. k.13, akta osobowe prowadzone przez (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w B.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów w aktach osobowych powoda oraz w jego aktach rentowych , których prawdziwości strony nie kwestionowały oraz zeznań świadków, bowiem były one zgodnie spójne, wzajemnie się uzupełniały z zeznaniami powoda. Świadek L. S. był sąsiadem ubezpieczonego i na co dzień widział ubezpieczonego przy pracy, pomagał tez w tym gospodarstwie przy pracach polowych a S. M., jako znajomy rodziców ubezpieczonego, również na bieżąco obserwował pracę ubezpieczonego stąd ich zeznania stanowiły miarodajny dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie dowód. Zeznania ubezpieczonego jako zgodne z zeznaniami świadków i znajdujące potwierdzenie w zebranych w sprawie dowodach z dokumentów również zasługiwały na wiarę. Fakt uczęszczania ubezpieczonego do szkoły zawodowej w okresie pracy w gospodarstwie rodziców nie stał, w ocenie Sądu, na przeszkodzie przyjęciu, że ubezpieczony w sposób stały pracował w gospodarstwie rodziców i wykonywał w nim pracę przez ponad 4 godziny dziennie ( w okresie zimowym) i ponad 7 godzin dziennie (w pozostałych miesiącach), bowiem szkoła położona była niedaleko i czas przed rozpoczęciem nauki oraz po jej zakończeniu ubezpieczony mógł i musiał, wobec tego, że jego ojciec pracował zawodowo a matka zajmowała się domem i dziećmi, pracować w takim rozmiarze czasowym zarówno w polu jak i przy obrządku inwentarza.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, zdaniem Sądu Okręgowego, w sposób niebudzący wątpliwości, że ubezpieczony pracował w od 1.07.1971 r. do 1.11.1974 r. w gospodarstwie rolnym rodziców położonym w C. gmina O..

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17.12. 1998r. o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również przypadające przed dniem 1 stycznia 1983r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym, po ukończeniu 16 roku życia jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie. ( wyrok SA w Poznaniu z dnia 24 stycznia 1996 r., III AUr 833/95 (OSA 1998, z. 4, poz. 15) i wyroki SN: z dnia 28 lutego 1997 r., II UKN 96/96 (OSNAPiUS 1997, nr 23, poz. 473); z dnia 13 stycznia 1998 r., II UKN 433/97 (OSNAPiUS 1998, nr 22, poz. 668); z dnia 13 listopada 1998 r., II UKN 299/98 (OSNAPiUS 1999, nr 24, poz. 799); z dnia 18 lutego 1999 r., II UKN 491/98 (OSNAPiUS 2000, nr 8, poz. 324, notka); z dnia 9 listopada 1999 r., II UKN 190/90 (OSNAPiUS 2001, nr 4, poz. 122, notka); z dnia 3 grudnia 1999 r., II UKN 235/99 (OSNAPiUS 2001, nr 7, poz. 236, notka); z dnia 10 maja 2000 r., II UKN 535/99 (OSNAPiUS 2001, nr 21, poz. 650); z dnia 12 maja 2000 r., II UKN 538/99 (OSNAPiUS 2001, nr 21, poz. 651); z dnia 27 czerwca 2000 r., II UKN 612/99 (OSNAPiUS 2002, nr 1, poz. 21, notka); z dnia 3 lipca 2001 r., II UKN 466/00 (OSNPUSiSP 2003, nr 7, poz. 186).

Wnioski wypływające poglądów wyrażonych w powołanych wyżej orzeczeniach pozwalają na uwzględnienie okresu pracy w gospodarstwie rolnym także wówczas, gdy praca ta faktycznie nie była codziennie wykonywana, lecz wnioskodawca gotów był tę pracę codziennie wykonywać w wymiarze co najmniej 4 godzin dziennie, tj. był dyspozycyjny w tym zakresie. W praktyce oznacza to konieczność zamieszkiwania wnioskodawcy co najmniej w pobliżu gospodarstwa rolnego. ( Komentarz do art. 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych K. Antonów, M. Bartnicki, B. Suchacki, Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Komentarz, ABC, 2009, wyd. III ).

Pod pojęciem domownika ustawa z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników rozumie natomiast osobę bliską rolnikowi, która:

a)ukończyła 16 lat,

b)pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie,

c)stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy ( art. 6 pkt 2 )

Zgodnie z § 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy. Zeznania świadków przedstawia osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia.

W niniejszej sprawie organ rentowy odmówił ubezpieczonemu, prawa do emerytury w obniżonym wieku, bowiem zakwestionował okres jego pracy w gospodarstwie rolnym rodziców z uwagi na to, że ubezpieczony uczęszczał w spornym okresie do szkoły rolniczej.

Podkreślić należy, że ustawa o rentach, emeryturach z FUS w art. 10 ust 1 pkt 3 ani art. 6 ust 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników nie wymaga do zaliczenia danego okresu do stażu niezbędnego do uzyskania emerytury, by ubezpieczony, faktycznie pracujący w sposób stały i pozostający z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie rolnym, w okresie tej pracy nie uczył się. Decydujące znaczenie ma dla oceny spełnienia przesłanek z art. 6 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników ma jedynie faktyczna praca w gospodarstwie rolnym, po ukończeniu 16 roku życia.

Ubezpieczony urodzony dnia (...) warunek ten spełnił, bowiem w okresie od 1.07.1971 r. do 1.11.1974 r. mieszkał w gospodarstwie rodziców i pracował w sposób stały, w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy tj. co najmniej 4 godziny dziennie w tym gospodarstwie, prowadząc z rodzicami wspólne gospodarstwo domowe, co w sposób nie budzący wątpliwości wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone przed Sądem, a w szczególności zeznania ubezpieczonego i zeznania świadków L. S. i S. M., którym nadano walor wiarygodności uznając je za dopuszczalny dowód zgodnie z art. 473 k.p.c. i § 24 cyt. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe. Wbrew twierdzeniom organu rentowego stan faktyczny w niniejszej sprawie pozwalała na uznanie okresu pracy w gospodarstwie rodziców jako stałej pracy w gospodarstwie uzasadniającej zaliczenie tego okresu do stażu ubezpieczeniowego w niezbędnym okresie uzupełniającym okres 23 lat, 8 miesięcy i 3 dni do wymaganego art.184 ustawy emerytalnej okresu 25 lat.

W dalszej kolejności Sad ocenił zasadność odwołania ubezpieczonego w zakresie legitymowania się przez niego 15 letnim okresem pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią art. 184. ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego ( art. 184 ust. 2).

Zgodnie z treścią art.32 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy -ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 ( 65 lat dla mężczyzn, 60 lat dla kobiet.) W myśl ustępu 2 art.32 cytowanej ustawy dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r, które nadal zachowały swoją moc na warunkach określonych w art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mają zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, a okresy te stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Niemniej jednak należy wskazać, iż w przypadku, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczeń potwierdzających okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach z przyczyn od siebie niezależnych, art. 472 i 473 k.p.c. umożliwiają ustalenie tych okoliczności w drodze postępowania odwoławczego przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z powołanymi przepisami w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych każdy fakt mający wpływ na prawo do świadczenia lub jego wysokość może być dowodzony wszelkimi środkami, które sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe. Zaliczenie nieudokumentowanych, spornych okresów pracy w szczególnych warunkach do stażu pracy uprawniającego do wcześniejszej emerytury wymaga dowodów niebudzących wątpliwości, spójnych i precyzyjnych. Nie ulega wątpliwości, że w postępowaniu o świadczenie emerytalno-rentowe dopuszczalne jest – jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z 27 maja 1985 r. (III UZP 5/85, LEX nr14635) – przeprowadzenie przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych dowodu z zeznań świadków na okoliczność zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jeżeli zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy z powodu jego likwidacji lub zniszczenia dokumentów dotyczących zatrudnienia.

Okres pracy w warunkach szczególnych można również ustalić w postępowaniu sądowym na podstawie akt osobowych pracownika.

W myśl § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W załączniku do tego rozporządzenia – wymieniającego prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego w wykazie A, dziale V pkt 4 jako prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, wymieniono prace zbrojarskie, natomiast w dziale XIV pkt 12 wymieniono prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym.

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, zdaniem Sądu Okręgowego, pozwala na przyjęcie, że ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze spawacza od 9.10.1978 r. do 8.09.1982 r. i od 1.09.1984 r. do 7.10.1985 r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w W. Oddział K., zbrojarza w (...) D. w okresie od 9.09.1982 r. do 30.08.1984 r. oraz w charakterze spawacza w okresie od 19.11.1985 r. do 31.05.1987r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) (...) w B.. Materiał dowodowy – zeznania świadków którzy pracowali z ubezpieczonym – K. Ś. i R. L. oraz zeznania ubezpieczonego i powołane wyżej dowody z dokumentów nie budzą w tym zakresie żadnych wątpliwości i dlatego Sąd Okręgowy uznał je za wiarygodne i miarodajne dla ustalenia stanu faktycznego. Okres ten, ponad 15 letni ( łącznie z zaliczonym wcześniej okresem ) pozwala na uzyskanie prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. Na marginesie jedynie wskazać trzeba, że okres służby wojskowej ubezpieczonego od 22.04.1975 r. do 5.04.1977 r. przypadający w czasie pracy ubezpieczonego w F. w W., który to okres organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu jako okres pracy w szczególnych warunkach, również podlega zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach, skoro ubezpieczony po powrocie z wojska w ciągu 30 dni nadal wykonywał dotychczasową pracę w szczególnych warunkach, co jest niesporne w sprawie.

Mając to na uwadze Sąd Okręgowy uznał, iż odwołanie ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie, bowiem ubezpieczony, posiadający staż ogólny w rozmiarze 25 lat, co ustalił wyżej Sąd Okręgowy, legitymował się także wymaganym 15 letnim stażem pracy w szczególnych warunkach a wiec spełnił wszystkie warunki do uzyskania emerytury. Dlatego, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 wyroku, przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia spełnienia warunku wieku.

O kosztach zastępstwa prawnego orzeczono zgodnie z art.98 k.p.c. i przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Na zasadzie art. 118 ust 1 a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS Sąd Okręgowy orzekł o braku odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z uwagi na konieczność przeprowadzenia postepowania przed sądem na okoliczność pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców oraz pracy w szczególnych warunkach.

SSO Ewa Milczarek

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij