Sygn. akt VII U 2301/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Popielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Adrianna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2014 r. w Gdańsku

sprawy K. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania K. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 27 września 2013 r. nr (...)

I. Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu K. L. prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych od dnia 01 sierpnia 2013r.;

II. nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VII U 2301/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 września 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., odmówił ubezpieczonemu K. L. prawa do emerytury w oparciu o ustalenie, na dzień 1 stycznia 1999 r. nie udowodnił on wymaganych 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Od decyzji organu rentowego odwołał się wnioskodawca wnosząc o zaliczenie do ogólnego stażu pracy okresu pracy na gospodarstwie rolnym rodziców, która to prace wykonywał nie tylko w wymiarze co najmniej 4 godzin dziennie ,ale i większym, podnosząc przy tym , iż również w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. pracował w gospodarstwie z uwagi na charakter pracy zawodowej – pracy akordowej w niedalekiej odległości od domu oraz stałe obowiązki w gospodarstwie . Mając na uwadze ustalony przez ZUS staż ubezpieczeniowy wniósł o zaliczenie okresu od 11 sierpnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku jako pracy w gospodarstwie rolnym rodziców z racji deklarowanego wymiaru jej wykonywania od 4 do 8 godzin dziennie i w tym kontekście zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wyjaśnił, iż do ogólnego stażu pracy wnioskodawcy nie uwzględniono okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców od 11 sierpnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku z uwagi na fakt, iż we w/w okresie skarżący uczył się w (...) Szkole Zawodowej w T.. Pozwany nadmienił także, że okresy zatrudnienia skarżącego w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. od 25 czerwca 1968 roku do 10 sierpnia 1968 roku i od 23 czerwca 1969 roku do 24 stycznia 1970 roku, zostały zaliczone do ogólnego stażu pracy skarżącego.

Sąd oparł się na następujących ustaleniach i rozważaniach:

Ubezpieczony K. L., urodzony (...)., w dniu 16 sierpnia 2013 roku złożył wniosek o emeryturę.

Wnioskodawca w chwili złożenia wniosku o emeryturę nie był członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego oraz nie pozostawał w stosunku pracy.

okoliczności bezsporne, vide: akta ZUS - wniosek o przyznanie emerytury z dnia 16 sierpnia 2013 r. - k. 1-4,

Pozwany ustalił, że ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. wynosi 24 lata 10 miesięcy i 24 dni. W ocenie organu rentowego skarżący udowodnił 19 lat i 20 dni pracy w warunkach szczególnych.

W trakcie zatrudnienia wnioskodawca m. in. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wymienione w Wykazie A , Działu VIII, poz. 13 według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku.

okoliczności bezsporne, vide: akta ZUS – decyzja pozwanego z dnia 27 września 2013 roku – k. 26, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze – k. 17

Ubezpieczony stale świadczył pracę w gospodarstwie rolnym rodziców I. i H. L., położonym w miejscowości L. , w tym w okresie od 05 czerwca 1968 roku ( tj. od ukończenia 16 roku życia ) do 23 czerwca 1968 roku oraz od 11 sierpnia 1968 roku do 31 sierpnia 1968 roku w wymiarze co najmniej 4 godzin dziennie . Powierzchnia gospodarstwa wynosiła 3.8300 ha. Rodzice ubezpieczonego nie pracowali zawodowo, ojciec wnioskodawcy tak jak i on pracował jedynie doraźnie w Przedsiębiorstwie (...) w G.. W gospodarstwie uprawiano przede wszystkim tytoń ( na obszarze około 1 ha) oraz zboża a także owoce i warzywa w przydomowym ogrodzie . Rodzice wnioskodawcy posiadali inwentarz żywy : konia, krowy, kozy, świnie, które wymagały codziennego obrządku. W godzinach rannych w okresach , kiedy ubezpieczony uczęszczał do szkoły ( a wychodził do niej ok 5.30 rano z racji odległości i konieczności przesiadek ) obrządkiem zajmował się ojciec , zaś po powrocie ze szkoły prace te wykonywał ubezpieczony wspólnie z ojcem. Ubezpieczony posiadał czwórkę rodzeństwa. Dwaj młodsi bracia byli wówczas uczniami szkoły podstawowej, zatem nie pracowali w gospodarstwie rodziców. Dwaj starsi bracia w w/w okresie nie mieszkali w domu rodzinnym w L., zakładając własne rodziny opuścili dom na stałe, a ich pomoc w pracach na gospodarstwie miała jedynie charakter doraźny. Wobec powyższego wszelkie prace związane z obrządzeniem bydła, pracą na polu, w tym przy plantacji tytoniu, suszeniem oraz jego obróbką oraz utrzymaniem domu i ogrodu wykonywał ubezpieczony oraz jego rodzice. Zbiórka tytoniu była bardzo czaso- i pracochłonna : trwała od czerwca nawet do października i polegała na obrywaniu liści , wiązaniu ich w pęczki i suszeniu na strychu. Odbywała się ręcznie. Z racji rozmiaru uprawy stanowiła zasadnicze źródło dochodu rodziny. Rodzice ubezpieczonego nie zatrudniali w gospodarstwie żadnych pracowników. Jedynie w sezonie, w okresie wzmożonej pracy korzystali z pomocy sąsiadów i starszych braci w pracach polowych wymagających wykonania w krótkim terminie ( sadzenie tytoniu, zbiory zboża ) . K. L. , pomagając rodzicom, wykonywał wówczas pracę w gospodarstwie rolnym stale, w wymiarze przekraczającym 4 godziny dziennie.

Ubezpieczony w okresie od 25 czerwca 1968 roku do 10 sierpnia 1968 roku pracował w Przedsiębiorstwie (...) w G.. Jako że wnioskodawca w w/w okresie czasu świadczył pracę w systemie akordowym , po powrocie z budowy, dalej wykonywał pracę w gospodarstwie rodziców. W dniu 01 września 1968 roku ubezpieczony rozpoczął naukę w (...) Szkole Zawodowej w T., do której dojeżdżał pociągiem. Wnioskodawca rozpoczynał dzień o 5.30. Po powrocie do domu, najpóźniej około godziny 17.30, wykonywał zlecone przez rodziców prace w gospodarstwie. W okresie zimowym wnioskodawca mieszkał w internacie w T..

dowód: akta sprawy : zeznania B. D. – k. 21, zeznania świadka K. M. – k. 21, zeznania ubezpieczonego K. L. – k. 22 w związku z k. 20

akta rentowe : świadectwo ukończenia (...) Szkoły Zawodowej w T.- k. 16, oświadczenie wnioskodawcy w spawie braku dokumentów z dnia 13 sierpnia 2013 r. – k. 8, oświadczenie wnioskodawcy na okoliczność pracy w gospodarstwie rolnym- k. 9, zeznania świadka K. M. – k. 10, zeznania świadka B. D. – k. 11, poświadczenie zamieszkania – k. 12, zaświadczenie - k. 15

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, w aktach pozwanego organu emerytalnego, której prawdziwość i rzetelność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Podstawę ustaleń stanu faktycznego stanowiły także zeznania świadków: B. D. i K. M. tym bardziej, że korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami ubezpieczonego, które Sąd uznał za przekonujące. W szczególności podkreślenia wymaga, że zgromadzimy w sprawie materiał dowodowy w tym zeznania wzajemnie się uzupełniając, stworzyły spójną całość.

Mając powyższe ustalenia na uwadze Sad Okręgowy stwierdził, iż odwołanie ubezpieczonego jako zasadne , należało uwzględnić, choć nie wszystkie z twierdzeń ubezpieczonego Sąd podzielił.

Podkreślenia wymaga, iż przedmiotem niniejszego postępowania była kwestia ustalenia prawa ubezpieczonego do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Wyniki przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego wykazały, że wnioskodawca legitymuje się wymaganym 25 – letnim okresem składkowym i nieskładkowym na dzień 01 stycznia 1999r. wobec uwzględnienia do ogólnego stażu ubezpieczeniowego okresu pracy na gospodarstwie rolnym rodziców w wymiarze niezbędnym do uzupełnienia ustawowego minimum 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Powyższe sprawia, że stanowisko organu emerytalnego odmawiające wnioskodawcy prawa do wcześniejszej emerytury, nie jest słuszne.

Ogólne zasady nabywania prawa do emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po 1948 r. zostały uregulowane w treści art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009, Nr 153 poz. 1227 ze zm.), zgodnie z którym ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, tj. spełniają łącznie następujące warunki:

1)legitymują się okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż: 65 lat - dla mężczyzn, 60 dla kobiet,

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej: 25 lat dla mężczyzn, 20 dla kobiet,

3 ) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Podkreślenia wymaga, iż art. 184 ust 2 powyższej ustawy zmieniony został przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 maja 2012 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2012 r. nr 637) z dniem 01 stycznia 2013 roku, co skutkuje tym, iż od dnia 01 stycznia 2013 roku celem uzyskania uprawnień do emerytury w warunkach szczególnych nie ma konieczności spełnienia przez ubezpieczonego przesłanki rozwiązania stosunku pracy.

Aktem wykonawczym, do którego odsyła ustawa o emeryturach i rentach z FUS, jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. ( Dz. U. z 1983 r. nr 8 poz. 43), dalej: rozporządzenie. Stosownie do treści § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W wykazie A – prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego – stanowiącym załącznik do rozporządzenia, w dziale VIII( prace w transporcie i łączności ) pod pozycją 13 w pkt 8 wymienione są prace zakładowych służb kolejowych bezpośrednio związane z utrzymaniem ruchu pociągów.

Artykuł 6 i 7 cytowanej wyżej ustawy wymienia okresy składkowe i nieskładkowe, które podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu ogólnego okresu ubezpieczeniowego.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy przy ustaleniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Bezspornym jest, iż ubezpieczony w dniu 05 czerwca 2012 r. osiągnął 60 rok życia, na dzień 01 stycznia 1999 r., udowodnił 15 – letni staż pracy w szczególnych warunkach oraz nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Przedmiotem sporu pozostawało ustalenie, czy ubezpieczony legitymuje się wymaganym przez prawo 25 – letnim okresem składkowym i nieskładkowym. Pozostałe przesłanki do uzyskania postulowanego świadczenia nie stanowiły przedmiotu sporu między stronami.

Wobec powyższego w toku sprawy Sąd badał czy wnioskowany przez ubezpieczonego okres pracy na gospodarstwie rolnym rodziców , liczony od ukończenia 16 roku życia ( w przypadku ubezpieczonego od 05 czerwca 1968r. ) może zostać doliczony do ogólnego stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy.

Godzi się w tym miejscu przywołać wyrok Sądu Najwyższego, zgodnie z którym okresy pracy domownika w gospodarstwie rolnym przed dniem 01 stycznia 1983 r. uwzględnia się przy ustalaniu uprawnień emerytalno-rentowych, gdy, praca była wykonywana w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 1997 r., II UKN 96/96). Równocześnie, wpisując się w linię orzeczniczą tegoż Sądu, przy ustaleniu prawa do emerytury uwzględnia się okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia , świadczonej przed dniem 01 stycznia 1983 r. w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy, także w czasie wakacji szkolnych (art. 10 ust. 3 w związku z art. 6 ust. 2 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2000 r., II UKN 155/00).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do doliczenia do ogólnego stażu ubezpieczeniowego całego postulowanego przez skarżącego okresu. Biorąc pod uwagę fakt, że z dniem 01 września 1968 roku wnioskodawca rozpoczął naukę w (...) Szkole zawodowej w T., nie mógł świadczyć pracy w gospodarstwie rolnym w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy. Sąd wziął pod uwagę fakt, iż zajęcia lekcyjne w szkole, dojazd, konieczność przygotowania się do lekcji, jak również nauka w domu wymagają czasu. Tym samym wykluczają możliwość pracy w gospodarstwie w wymiarze przekraczającym 4 godziny dziennie przy uwzględnieniu jednak faktu, iż ubezpieczony pracę na gospodarstwie rolnym rodziców świadczył w sposób stały , codziennie, z pominięciem jedynie tych okresów , gdy w okresie zimowym mieszkał w internacie. Wobec powyższego Sąd nie dał wiary zeznaniom ubezpieczonego , jak i wnioskowanych świadków, w zakresie w jakim wnioskodawca dowodził, iż w czasie roku szkolnego świadczył pracę w gospodarstwie rolnym w wymiarze przewyższającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy, uznając, że praca ubezpieczonego w gospodarstwie rodzinnym w okresie roku szkolnego , choć wykonywana stale , nie uwzględniała w swym rozmiarze wymaganego minimum 4 godzin dziennie, co uzasadnia brak możliwości zaliczenia całego wnioskowanego przez ubezpieczonego okresu pracy na gospodarstwie rodziców.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala jednak przyjąć, iż skarżący świadczył pracę w gospodarstwie rodziców stale, w wymiarze przekraczającym 4 godziny dziennie w okresach wzmożonych prac rolnych oraz wiosenno – jesiennych związanych z pracami polowymi , obróbką tytoniu oraz wypasem i obrządkiem inwentarza. Zatem okres od momentu ukończenia przez ubezpieczonego 16 roku życia tj. 05 czerwca 1968 roku do dnia poprzedzającego podjęcie pracy w Przedsiębiorstwie (...) w G. tj. do 24 czerwca 1968 roku oraz od momentu zakończenia pracy we w/w przedsiębiorstwie tj. od 11 sierpnia 1968 roku do dnia poprzedzającego rozpoczęcie nauki w (...) Szkole Zawodowej w T. tj. do dnia 31 sierpnia 1968 roku w sposób nie budzący wątpliwości Sądu podlega zaliczeniu do ogólnego stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Rozstrzygając w przedmiotowej sprawie Sąd oparł się na zeznaniach ubezpieczonego, który podał, że od dziecka wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym. Sąd uwzględnił także sytuację rodzinną skarżącego. Biorąc pod uwagę fakt, że rodzice wnioskodawcy nie zatrudniali żadnych pracowników do pomocy w gospodarstwie, a hodowla tytoniu zajmowała około 1 ha ubezpieczony w okresie w którym nie świadczył pracy w Przedsiębiorstwie (...) oraz nie pobierał nauki w szkole pracował w gospodarstwie rodziców. Wnioskodawca świadczył wówczas pracę przez co najmniej 4 godziny dziennie. Powyższe potwierdza rozmiar gospodarstwa, oraz fakt, iż w sezonie, w okresie wzmożonej pracy rodzice wnioskodawcy korzystali z doraźnej pomocy starszych braci skarżącego oraz sąsiadów. Sami bez ubezpieczonego nie byliby w stanie wykonać wszystkich niezbędnych prac związanych z prowadzeniem gospodarstwa , w tym prac na polu związanych m. in. z obróbką pola, zbieraniem płodów rolnych, suszeniem tytoniu oraz oporządzeniem zwierząt. Na powyższe wskazali także powołani w sprawie świadkowie : K. M., która w spornym okresie czasy była sąsiadką ubezpieczonego oraz B. D., który świadczył pracę na gospodarstwie graniczącym z gospodarstwem wnioskodawcy.

Nie uszło uwadze Sądu, iż w odwołaniu od decyzji wnioskodawca domagał się zaliczenia do ogólnego stażu ubezpieczeniowego okresów w których był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. dowodząc, iż po powrocie z pracy wykonywał prace w gospodarstwie rolnym rodziców. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy wykazał, iż skarżący również w w/w okresie czasu świadczył pracę w gospodarstwie rodziców przez co najmniej 4 godziny dziennie, a praca ta nie kolidowała z pracą w przedsiębiorstwie z racji niewielkiej odległości od domu . Niemniej jednak wyjaśnienia wymaga, że powyższe okresy ( tj. okres od 25 czerwca 1968 roku do 10 sierpnia 1968 roku oraz od 23 czerwca 1969 roku do 24 stycznia 1970 roku) zostały uwzględnione przez pozwanego przy obliczaniu okresów składkowych i nieskładkowych skarżącego. Wobec powyższego brak jest podstaw do zaliczenia po raz kolejny okresów uprzednio już uwzględnionych przez pozwanego. Praca w gospodarstwie rolnym stanowi bowiem jedynie uzupełnienie ogólnego okresu ubezpieczeniowego.

Zdaniem Sądu, ubezpieczony spełnił wszystkie przesłanki dla nabycia emerytury w obniżonym wieku, ponieważ osiągnął wymagany wiek 60 lat, na dzień 01 stycznia 1999 r. udokumentowała okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 25 lat, nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego, a także spełnił przesłankę co najmniej 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach. Raz jeszcze wskazać należy, iż Sąd uznał, że wnioskodawca w okresie od 05 czerwca 1968 roku do 24 czerwca 1968 roku oraz od 11 sierpnia 1968 roku do 31 sierpnia 1968 roku pracował w gospodarstwie rolnym rodziców w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu tj. w okolicznościach sprawy w wymiarze nawet pełnego etatu. Powyższe sprawia, ze ogólny staż ubezpieczeniowy skarżącego jest dłuższy niż wymagany ustawą, a zatem wnioskodawca spełnia wszelkie przesłanki określone w art. 184 cytowanej ustawy, warunkujące przyznanie przedmiotowego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze, uznając odwołanie wniesione przez ubezpieczonego za zasadne, na mocy cytowanych przepisów oraz art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy K. L. prawo do emerytury, poczynając od dnia 01 sierpnia 2013 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca , w którym wnioskodawca złożył wniosek o przedmiotowe świadczenie, mając na uwadze dyspozycję art. 129 w zw. z art. 100 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , o czym orzeczono w punkcie pierwszym wyroku.

W tym miejscu zwrócić także należy uwagę na to, iż zgodnie z brzmieniem art. 118 ust. 1a ustawy, w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

Należy podkreślić, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 września 2007 r. OTK-A 2007/8/97 powyższy przepis należy rozumieć w ten sposób, że za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uznaje się dzień wpływu prawomocnego orzeczenia tylko w sytuacji, gdy za nie ustalenie tych okoliczności nie ponosi odpowiedzialności organ rentowy.

W punkcie drugim, działając zatem na podstawie art. 118 ust. 1a ustawy, Sąd wnioskując a contrario, nie stwierdził odpowiedzialności pozwanego organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, mając na uwadze fakt, iż dopiero wyniki niniejszego postępowania dowodowego pozwoliły na dokonanie wiążących ustaleń co do wymiaru łącznego stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy na dzień 01 stycznia 1999r. , mającego wpływ na prawo do wnioskowanego świadczenia.

/-/ SOO Monika Popielińska