Sygn. akt: (...)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia (...) r.

S. O. w O.I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Wacław
Protokolant:	p.o. sekr. sąd. Marlena Kowalewska

po rozpoznaniu w dniu (...) r. w O.

na rozprawie

sprawy z powództwa R. Ż.

przeciwko Gminie D.

o ochronę dóbr osobistych i zapłatę

I.  nakazuje pozwanej Gminie D., aby w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku przesłała na adres powoda listem poleconym oraz opublikowała na stronie: (...)/ (na stronie głównej), czarną czcionką Arial na białym tle o wielkości 14 pkt., interlinią 1,5 pkt., przez okres 40 dni przeprosin o treści:

„ Wykonując wyrok S. O.w O.z dnia (...)roku o sygn. akt (...), Gmina D.wyraża ubolewanie i szczerze przeprasza R.Ż. za bezprawne naruszenie jego dóbr osobistych, takich jak prawo do prywatności i ochrony danych osobowych”;

II.  zasądza od pozwanej Gminy na rzecz powoda kwotę 3 000 zł (słownie: trzy tysiące zł) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia (...). do dnia zapłaty;

III.  zasądza od pozwanej Gminy na rzecz powoda kwotę 100 zł (słownie sto zł) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

V.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa (S. O. w O.) kwotę 50 zł (słownie: pięćdziesiąt zł) tytułem części należnych kosztów sądowych.

(...) UZASADNIENIE

Powód R. Ż.wniósł o nakazanie pozwanej Gminie D.aby w terminie 7 dni od uprawomocnienia się wyroku przesłała listem poleconym na adres powoda a także opublikowała na stronie: (...)/ (na stronie głównej), czarną czcionką Arial na białym tle o wielkości 14 pkt., interlinią 1,5 pkt., przez okres 40 dni przeprosiny o treści:

„Wykonując wyrok S. O.w O. z dnia (….) o sygn. akt I C (..), Gmina D.wyraża ubolewanie i szczerze przeprasza R.Ż. za bezprawne naruszenie jego dóbr osobistych, takich jak prawo do prywatności i ochrony danych osobowych”, nadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 3 000,- zł tytułem zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych powoda.

Na uzasadnienie swego żądania powód wskazał , iż złożył do Rady Miejskiej pozwanej Gminy szereg skarg na działania i zaniedbania kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, które to skargi zostały w toku posiedzeń Rady Miejskiej poddane pod dyskusję.

Po dyskusji podjęto uchwały w których ujawniono dane osobowe powoda i w formie niezanonimizowanej opublikowano je na oficjalnej stronie Gminy.

Powód otrzymał anonimowy list z pogróżkami , który wywołał u niego silny stres.

Składane z tego powodu skargi doprowadziły do usunięcia danych ze strony (...) pozwanej, jednakże dane te są nadal dostępne w Internecie.

Powód wzywał pozwaną do dobrowolnej zapłaty zadośćuczynienia, jednakże bezskutecznie.

Roszczenie swe powód oparł na treści art. 23, 24 oraz 448 kc.

Pozwana Gmina D. na pierwszej rozprawie i przy pierwszej czynności procesowej uznała powództwo w całości.

Stosownie do treści art. 213 § 2 kpc Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W ocenie Sądu czynność pozwanego z punktu widzenia wskazanych wyżej kryteriów była dopuszczalna i tym samym wiązała Sąd w niniejszej sprawie.

Dlatego też orzeczono jak w pkt. I i II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 98 i 108 kpc.

Sąd przy tym nie uznał , by powodowi należały się koszty procesu w pełnym, wnioskowanym przezeń zakresie.

Przez pojęcie kosztów postępowania cywilnego należy rozumieć więc koszty ponoszone przez podmioty postępowania (względnie Skarb Państwa) w związku z jego tokiem. Koszty postępowania cywilnego obejmują: koszty sądowe, na które składają się opłaty sądowe (opłata i opłata kancelaryjna) oraz podlegające zwrotowi wydatki sądowe; koszty mediacji; koszty związane z udziałem strony występującej osobiście lub reprezentowanej przez pełnomocnika niewykwalifikowanego, na które składają się poniesione przez nią koszty sądowe; koszty przejazdów do sądu oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie; koszty zastępstwa procesowego strony przez pełnomocnika wykwalifikowanego, na które składają się jego wynagrodzenie i poniesione wydatki.

W ocenie Sądu koszty przesyłek sądowych, czy koszty sporządzenia kserokopii przedkładanych w sądzie dokumentów nie podpadają pod ten przepis. Jakkolwiek na tle zarówno korespondencji jak też kosztów kserokopii Sąd Najwyższy dotychczasowo się nie wypowiadał , to jednak wartym odnotowania jest treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 2005 r. (I KZP 41/05) gdzie dano wyraz poglądowi , opłaty za wydanie kserokopii dokumentów oraz uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy, pobierane na podstawie art. 156 § 2 i § 3 k.p.k., w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości wydanym na podstawie art. 156 § 6 k.p.k., nie wchodzą w skład kosztów sądowych w rozumieniu art. 616 § 2 pkt 1 k.p.k. i przepis art. 623 k.p.k. nie ma do nich zastosowania. (OSNKW 2006/1/3, Prok.i Pr.-wkł. 2006/2/21, Biul.SN 2005/12/12, Wokanda 2006/7-8/29).

Zapadały też wyroki na tle wydatków, lecz dotyczyły one kosztów dojazdu na rozprawę pełnomocników stron (np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 stycznia 2013 r. - V CZ 82/12)

Wydaje się , że przestawiona w tych orzeczeniach argumentacja może znaleźć swe przełożenie na stan faktyczny w sprawie niniejszej, skoro korespondencja oraz koszt kserokopii czy wydruków , w tym na odpisy dla strony przeciwnej nie należą do wydatków sądowych ani kosztów sądowych poniesionych przez stronę, zaś treść przepisu art. 98 §2 nie powinna być wykładana rozszerzająco, skoro elementy kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście nie zostały wymienione w sposób przykładowy lecz enumeratywny.

Dlatego też na rzecz powoda zasądzono jedynie poniesioną przez niego opłatę sądową a zasadzie jej część.

Od pozwanego ściągnięto natomiast część opłaty, skoro powód wysłał jedynie wezwanie do zapłaty nie zaś do przeproszenia pozwanego. (k. 37).

Tym samym skoro co do przeproszenia pozwany nie dał podstaw do wytoczenia powództwa w tym zakresie zaszła w tej części sytuacja z art. 101 kpc w zw. z art. 113 uoksc, tj brak podstaw do obciążenia w tej części.