Sygn. akt I C 832/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Opolu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Ratajczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Kluczny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 września 2013 r. w O.

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

przeciwko pozwanym A. W. i B. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na rzecz pozwanych A. W. i B. W. solidarnie kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów postepowania, w tym kwotę 1.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa radcy prawnego.

Sygn. akt I C 832/12

UZASADNIENIE

Powódka (...) sp. z o.o. w O. wniosła o zasądzenie od pozwanych A. W. i B. W. kwoty 7.608,08 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13.10.2011 r. do dnia zapłaty, oraz o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podała, że jest użytkownikiem wieczystym do dnia 09.12.2091 r. działki położonej przy ul. (...) oznaczonej w ewidencji gruntu nr (...), k. m. (...)obręb O., o pow. 0,0363 ha. Wskazała, że w dniu 31.12.2003 r. zawarła z A. K., I. W. i M. D. umowę kupna – sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Opolu prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...). Zaznaczyła, że prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w chwili jego nabycia było wolne od jakichkolwiek obciążeń oraz praw przysługujących osobom trzecim, a także do dnia dzisiejszego nie zostało na nim ustanowione jakiekolwiek prawo stanowiące tytuł do korzystania przez pozwanych z tej działki. Powódka podała, że pozwani będący właścicielami działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Opolu prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), bez tytułu prawnego korzystają z należących do niej drogi i chodnika. Wskazała, że strony nigdy nie uregulowały kwestii tytułu prawnego ani wynagrodzenia za korzystanie przez pozwanych z działki. Z tego też względu zleciła wykonanie wyceny w celu ustalenia wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowej nieruchomości. Wedle wyceny rzeczoznawcy, według stanu i wartości na dzień 10.08.2011 r., wynagrodzenie to winno wynosić kwotę dochodzoną obecnie pozwem tj. 7.608,08 zł. W związku z tym w dniu 23.09.2011 r. wystosowała do pozwanych wezwanie do zapłaty tej kwoty, jednak bez rezultatu.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na rzecz pozwanych od powódki kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podali, że kwestionują roszczenie powódki zarówno, co do zasady jak i wysokości. Potwierdzili, że poprzedni współwłaściciele działki nr (...) w dniu 31.12.2003 r. sprzedali ją powodowej spółce. Jednakże poprzednicy ci byli, i nadal są, udziałowcami i członkami rady nadzorczej powodowej spółki. Wskazali, że w tej sytuacji mieli świadomość poczynionych wcześniej zobowiązań i złożonych oświadczeń. Warunkiem bowiem wybudowania przez poprzednich właścicieli kompleksu (...) było zapewnienie mieszkańcom posesji przy ul. (...) dostępu do drogi publicznej. Pozwani wskazali, że z tej przyczyny Wojewoda (...) uchylił wydaną w tej kwestii decyzję Prezydenta Miasta O.. Zgoda na kontynuowanie inwestycji wydana została po złożeniu stosownego oświadczenia w którym poprzedni współwłaściciele, a obecni członkowie rady nadzorczej i udziałowcy powodowej spółki, oświadczyli że droga dojazdowa do działek nr (...) do (...)od strony ulicy (...) będzie drogą służebną w stosunku do wszystkich właścicieli ww. działek. Podkreślili także, iż powodowa spółka po zakupie działki na której znajduje się droga nigdy nie poinformowała pozwanych o zmianie swojego stanowiska w kwestii wspólnego korzystania z drogi, nie wystąpiła również z żadną propozycją umowy ani żądaniem opłaty za używanie wspólne drogi. Przez cały okres od powstania drogi, aż do roku 2011, nikt nie wzywał ich do zapłaty tytułem wynagrodzenia za korzystanie z drogi. Podnieśli więc, że skoro spółka skorzystała z części sfinansowanej przez pozwanych np. kanalizacji sanitarnej i deszczowej, to godziła się tym samym na korzystanie przez nich z wytyczonej dla ich obiektu drogi wewnętrznej. Nadto z ostrożności procesowej podnieśli zarzut przedawnienia wskazując, że jako okresowe może być dochodzone jedynie za okres 3 letni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 18.04.1994 r. Prezydent Miasta O. wydał decyzję o warunkach zabudowy osiedla (...) które miało powstać na gruncie stanowiącym działkę wówczas oznaczoną nr (...)z karty mapy 46, obręb O. o pow. 1,4678 ha dla której prowadzona była księga wieczysta Kw nr (...), a której właścicielem jest Gmina O., zaś użytkownikiem wieczystym było wówczas Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w O.. Przedmiotem inwestycji było wybudowanie przy obecnej ul. (...) w O. szeregowych jednorodzinnych budynków mieszkalnych przed którymi miały znajdować się pawilony garażowo – handlowe.

W planie zagospodarowania przed posesjami zlokalizowanymi przy tej ulicy na wydzielonej z działki nr (...) działce nr (...) miała powstać wewnętrzna droga dojazdowa.

Decyzją z dnia 01.08.1994 r. Prezydent Miasta O. udzielił inwestorowi pozwolenia m.in. na budowę budynku w zabudowie szeregowej nr 3 na działkach o nr od 29 do 40 oraz ww. pawilonu.

Dowody:

⚫

pierwsza strona dziennika budowy z dnia 27.09.1994r. k.41;

⚫

mapa inwestycji osiedla z dnia 28.07.1994r. k.44

⚫

wyciąg zmian gruntowych z dnia 1.12.1994r. k.45-47

⚫

plany sytuacyjny dróg z dnia 08.01.1996 r. k.51

⚫

wyciąg z dziennika budowy za okres luty 1996 r. k.52;

⚫

decyzja nr (...)z dnia 01.08.1994 r. k.100 – 101 akt.

W dniu 30.11.1994 r. pomiędzy Przedsiębiorstwem (...) sp. z o.o. w O. a B. i A. W. została zawarta umowa na mocy której spółka sprzedała im prawo użytkowania wieczystego działki nr (...), z karty mapy 46 obręb O., o pow. 0,0224 ha, dla której Sąd Rejonowy w Opolu prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), oraz udział wynoszący 1/40 części prawa użytkowania wieczystego działki nr (...).

Decyzją z dnia 05.01.1997 r. Prezydent Miasta O. zmienił decyzję nr (...)z dnia 01.08.1994 r. poprzez dodanie zapisu udzielającego pozwanym pozwolenia na budowę segmentu budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej zlokalizowanego na jednej działek wydzielonej z działki nr (...). Do decyzji załączony załącznik zawierający plan zagospodarowania osiedla (...) z wyrysowanym planem dróg, w tym drogi dojazdowej usytuowanej przed posesjami pozwanych od strony ul. (...).

Dowody:

⚫

odpis Kw nr (...), k. 19 – 20 akt;

⚫

decyzja nr (...). (...) (...)z dnia 05.01.1997 r., k. 42 – 43 akt;

⚫

wypis aktu notarialnego rep. A nr (...)z dnia 30.11.1994 r., k. 48 – 49 akt;

⚫

wypis z rejestru gruntów z dnia 26.10.1994 r., k. 50 akt;

⚫

metryka projektu wraz z załącznikiem, wyciągiem z planu zagospodarowania osiedla (...), k. 53 – 54 akt.

W dniu 16.01.1997 r. inwestor, Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w O., wraz ze (...) Komitetem (...) dokonało ustaleń w zakresie uzbrojenia terenu. Dotyczyły one doprowadzenia do poszczególnych działek mediów, w tym kanalizacji deszczowej i sanitarnej. Kanalizację przeprowadzono również przez działkę nr (...). Tytułem wykonania powyższych prac każdy z użytkowników wieczystych działek na których miał zostać wybudowany segment budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w tym B. i A. W. złożyli się po 11.100 zł.

Dowody:

⚫

zawiadomienie z dnia 17.01.1997 r., k. 55 akt;

⚫

zarządzenie (...) sp. z o.o. w O., k. 56;

⚫

pismo (...) Komitetu (...) wraz załącznikiem, k. 57 – 58 akt;

⚫

rachunek uproszczony nr (...) z dnia 28.11.1997 r., k. 59 akt;

⚫

zeznania świadka K. P., k. 160 akt;

⚫

zeznania świadka I. K., k. 161 akt;

⚫

zeznania świadka W. W., k. 161 – 162 akt;

⚫

zeznania świadka F. S., k. 162 akt;

⚫

zeznania świadka K. G., k.162 akt;

⚫

zeznania świadka R. P., k.172 – 173 akt;

⚫

zeznania pozwanego B. W., k. 174 – 175 akt;

⚫

zeznania pozwanej A. W., k. 176 akt.

Teren przed posesjami mieszkańców działek nr (...) do (...)był przeznaczony na drogę dojazdową i od samego początku tak był on wykorzystywany. Z uwagi na to, że w okresie jesienno – zimowym były kłopoty z dojazdem, mieszkańcy na własny koszt nawieźli tłuczeń aby utwardzić przyszłą drogę.

Dowody:

⚫

zeznanie świadka I. K., k. 161 akt;

⚫

zeznania pozwanego B. W., k. 174 – 175 akt;

Na mocy umowy z dnia 10.02.1997 r. Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w O. reprezentowane przez dyrektora zarządu L. W. oraz członka zarządu B. K. sprzedało I. W., A. K. i O. S. po 1/3 części prawa użytkowania wieczystego działki nr (...) z karty mapy (...) obręb O., o pow. (...)ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział w O. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Na mocy umowy z dnia 1.07.1999 r. swoją część prawa użytkowania tej działki O. S. sprzedała M. D..

Dowody:

⚫

wypis z aktu notarialnego rep A. nr (...), k. 60 – 61 akt;

⚫

wypis z aktu notarialnego rep A. nr (...), k.62 – 63 akt.

Wnioskiem z dnia 23.07.1999r. A. K., I. W. i M. D. wnieśli o wydanie pozwolenia na budowę na działce nr (...) pawilonu handlowo usługowego (obecne znanego pod nazwą (...).)

B. i A. W. po zapoznaniu się z wnioskiem wnieśli do niego zastrzeżenia. Wskazali, że jako inwestorzy pawilonu garażowo – handlowego domagają się chodnika, jezdni oraz parkingu o stosownych parametrach. Zaznaczyli że w związku z planowaną budową ponieśli poważne nakłady inwestycyjne na uzbrojenie terenu, zostały wykonane wodociąg, gazociąg i kanalizacja deszczowa.

Postanowieniem z dnia 04.09.1999 r. Prezydent Miasta O. wezwał przyszłych inwestorów do usunięcia nieprawidłowości wniosku i nakazał doprowadzić projekt drogowy i plan zagospodarowania terenu do zgodności z zatwierdzonym planem zagospodarowania dla osiedla mieszkaniowego i stanem faktycznym, a to w związku z brakiem chodników i dojazdów do zrealizowanych budynków na działkach nr (...). W uzasadnieniu wskazał, że aktualnie rozwiązania naruszają interesy właścicieli sąsiednich działek uniemożliwiając im dojazd i dojście do nich.

W odpowiedzi na uwagi pozwanych ówczesny przedstawiciel inwestora spółki (...) s.c., B. K., wskazał że opracowanie nowego planu zagospodarowania działki (...) od strony ul. (...) w kwestii rozwiązania komunikacyjnego podyktowane było odstąpieniem mieszkańców od realizacji pierwotnego planu polegającego na budowie obiektu garażowo – handlowego. Nadto zapewnił Urząd Miasta O. oraz mieszkańców posesji wzdłuż ul. (...) (działek od(...)do(...)), że zaprojektowana droga wraz z chodnikiem, zlokalizowana przy posesji zainteresowanych jest wyłącznie do ich dyspozycji. Wprost wskazał, że "nikt inny, tylko mieszkańcy posesji będą dysponentami tej drogi i chodnika".

dowody:

⚫

postanowienie Prezydenta Miasta O. z dnia 04.09.1999 r., k. 64 akt;

⚫

pisma pozwanych z dni 09.09.1999 r. oraz 04.10.1999 r., k. 65 – 66 akt;

⚫

pismo B. K. z dnia 12.10.1999 r., k. 67 – 68 akt.

Decyzją z dnia 25.10.1999 r. Prezydent Miasta O. wydał decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i wydał A. K., I. W. i M. D. pozwolenie na budowę pawilonu handlowo – usługowego wraz z przyłączeniami i częścią drogową na działce nr (...) przy ul. (...) w O..

W odpowiedzi właściciele posesji przy ul. (...), w tym A. W. i B. W., wnieśli odwołanie składając zastrzeżenia co do części drogowej podając, że jest ona niezgodna z wcześniej zatwierdzonym planem zagospodarowania. Podali, że plan zagospodarowania terenu osiedla (...) zapewniał bezproblemową komunikację do budynku i zaprojektowanego pawilonu garażowo – usługowego przy ul. (...) od numerów (...) do (...) z uwagi na fakt, iż gwarantował chodnik o szerokości 4,5 metra, jezdnię o szerokości 5 metrów i parkingi o tej samej szerokości. Wskazali, że proponowane zmiany w zakresie 1 metra chodnika i 4 metrów jezdni naruszają ich interesy, tym bardziej, że własnym wysiłkiem dokonali uzbrojenia całego terenu na własny koszt. Wydana decyzja w ich ocenie niweczy ten trud i poniesione nakłady finansowe gdyż infrastruktura stała się bezużyteczna.

Decyzją z dnia 20.01.2000 r. Wojewoda (...) uchylił decyzję Prezydenta Miasta O. z dnia 25.10.1999 r. wskazując, że z przedłożonych przez wnioskodawców materiałów nie wynika m.in. aby właściciele działek od nr (...) do (...)mieli zapewniony dojazd do swoich działek poprzez ustanowienie służebności drogi koniecznej lub dojazdu miejskiego.

W takiej sytuacji współużytkownicy wieczyści działki nr (...), tj. M. D., I. W. i A. K., w oświadczeniu z dnia 28.01.2000 r. wskazali, że droga dojazdowa wydzielona w projekcie drogowym, a zlokalizowana od strony ul. (...) wzdłuż działek od (...)do (...)będzie drogą służebną, przy czym służebność dotyczy wszystkich właścicieli zamieszkałych w budynku wielosegmentowym od nr (...) do(...). Wskazali jednocześnie, iż oświadczenie to wydają w związku z Decyzją Wojewody (...) z dnia 20.01.2000 r.

Wobec tego oświadczenia Prezydent Miasta O. wydał decyzję z dnia 11.02.2000 r. zatwierdzającą projekt budowlany, wydając M. D., I. W. i A. K. pozwolenie na budowę pawilonu handlowo – usługowego wraz z przyłączeniami i częścią drogową na działce nr (...). W uzasadnieniu tejże decyzji wskazał, iż właściciele działek od (...)do (...)mają zapewniony dojazd do swoich działek, co wynika z projektu będącego przedmiotem decyzji oraz zostało dodatkowo potwierdzone przez złożenie oświadczenia właścicieli działki nr (...).

W piśmie z dnia 02.03.2000 r. Urząd Miasta O. poinformował mieszkańców posesji przy ul. (...), że droga dojazdowa do działek nr (...) do (...)od strony tej ulicy jest drogą służebną w stosunku do wszystkich właścicieli ww. działek. Zaznaczył, że służebność została potwierdzona złożonym przez inwestorów oświadczeniem z dnia 28.01.2000 r. Oświadczenie o takiej właśnie treści zostało podpisane przez A. K., I. W. i M. D. i było jednym z warunków pozwolenia na budowę.

Urząd Miasta O., wobec braku dalszych sprzeciwów mieszkańców, uznał złożone wyjaśnienia i złożone oświadczenie za wystarczające do zabezpieczenia interesów właścicieli działek od nr (...) do (...)i decyzją z dnia 11.02.2000 r. wydał kolejne pozwolenie na budowę pawilonu (...). W uzasadnieniu decyzji zaznaczono, że właściciele działek od nr (...) do (...)będą mieć zapewniony dojazd do swoich działek, co wynika z projektu budowlanego oraz złożonego przez właścicieli działki nr (...)oświadczenia.

dowody:

⚫

odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta O. nr (...) z dnia 25.10.1999 r., k.70 akt;

⚫

decyzja Wojewody (...) nr (...).(...)z dnia 20.01.2000 r., k. 71 – 72 akt;

⚫

pismo Urzędu Miasta O. z dnia 2.03.2000 r. k. 73 akt;

⚫

oświadczenie z dnia 28.01.2000 r. k. 74 akt;

⚫

decyzja nr (...)Prezydenta Miasta O. z dnia 11.02.2000 r., k.102 – 103 akt;

⚫

zeznania świadka B. K., k. 140 – 141 akt.

W 2001 r. na wyodrębnionej z działki nr (...) działce nr (...) została zakończona budowa traktu komunikacyjnego służącego jako dojazd do pawilonu (...). Przy budowie została wykorzystana istniejąca na tym terenie infrastruktura, tj. odprowadzanie wody z jezdni zostało podłączone do istniejącej kanalizacji deszczowej. Od tego momentu, mieszkańcy działek o nr (...) do (...)zlokalizowanych obok tej drogi korzystali z niej na zasadzie zachowania dobrych stosunków sąsiedzkich. W odczuciu mieszkańców korzystanie z drogi odbywało się na zasadzie nieodpłatnego użyczenia.

Przez cały powyższy okres, tj. aż do datowanego na 20.09.2011 r. wezwania do zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z drogi wraz z chodnikiem, zarówno poprzedni właściciele tej działki, jak i (...) Sp. z o.o. w O., nie wzywali mieszkańców tych posesji do zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z tej drogi, nikt również nie sygnalizował mieszkańcom konieczności uiszczania takiego wynagrodzenia.

Poza mieszkańcami przedmiotowych posesji drogę użytkują klienci oraz pracownicy pawilonu (...).

dowody:

⚫

dokumentacja zdjęciowa, k. 80 akt;

⚫

pismo Prezydenta Miasta O. z dnia 9.02.2012 r., k. 86 – 88 akt;

⚫

zeznania świadka B. K., k. 140 – 141 akt;

⚫

zeznanie świadka R. P., k. 172 – 173 akt;

⚫

zeznanie świadka W. W. k. 161 – 162 akt;

⚫

zeznanie świadka Z. G., k. 173 – 174 akt;

⚫

zeznanie pozwanego B. W., k. 174 – 175 akt;

⚫

zeznanie świadka K. G., k. 162.

Na mocy umowy z dnia 31.12.2003 r. A. K., I. W. i M. D. sprzedali spółce (...) sp. z o.o. w O. prawo użytkowania wieczystego działki nr (...) z karty mapy (...), obręb O., o pow. (...)ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział w O. prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...). Osobami reprezentującymi powodową spółkę w byli L. T. i E. D. w chwili zawarcia umowy odpowiednio Wiceprezes Zarządu i Prokurent. Aktualnie A. K. i I. W. są członkami rady nadzorczej powodowej spółki, zaś M. D. jej udziałowcem.

dowody:

⚫

wypis z aktu notarialnego rep (...), k. 13 – 15 akt;

⚫

odpis Kw nr (...), k. 16 – 18 akt.

W 2010 r. (...) sp. z o.o. w O. przedstawiła mieszkańcom posesji zlokalizowanych przy drodze dojazdowej propozycję, że w zamian za cofnięcie ich odwołań od decyzji Prezydenta Miasta O. w przedmiocie kolejnej inwestycji spółki polegającej na budowie budynku niepublicznej służby zdrowia, usług biurowych i gastronomicznych na terenie parkingu pomiędzy ich posesjami oraz ul. (...), tj. w sprawie zawisłej przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym w O. oznaczonej znakiem SKO. (...)/li – ustanowi na rzecz każdego z właścicieli nieruchomości zlokalizowanych przy ul. (...) w tym pozwanych nieodpłatną służebność osobistą przejazdu i przechodu na przedmiotowej działce.

dowód:

⚫

projekt propozycji powoda, k.75 – 78 akt.

Wobec braku porozumienia pismem z dnia 20.09.2011 r. spółka wezwała A. W. i B. W. do zapłaty kwoty 7.608,08 zł tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z drogi z chodnikiem za dotychczasowy okres. W piśmie podano, że spółka jest użytkownikiem wieczystym działki nr (...) na której znajduje się przedmiotowa wewnętrzna droga dojazdowa. Wskazano, że na działce nie została ustanowiona służebność drogi koniecznej, a tym samym należne jej jest wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej drogi. Zaznaczono jednocześnie, że wynagrodzenie za rok 2012 wyniesie 919,81 zł.

W odpowiedzi pismem z dnia 12.10.2011 r. A. W. i B. W. odmówili dokonania zapłaty podnosząc, że w dniu 28.01.2000 r. A. K., I. W. i M. D. złożyli oświadczenie w sprawie służebności drogi koniecznej zlokalizowanej od strony ul. (...) wzdłuż działek od (...)do (...). Dodali, że nawet gdyby roszczenie było uzasadnione to w związku z jego okresowym charakterem uległo przedawnieniu.

dowody:

⚫

wezwanie do zapłaty z dnia 20.09.2011 r. wraz z dowodem doręczenia, k. 21 – 22 akt;

⚫

pismo pozwanych z dnia 12.10.2011 r., k. 81 akt.

Pismem z dnia 07.10.2011 r. spółka wezwała A. W. i B. W. do wykupu, w ramach wspólności w częściach ułamkowych wraz z pozostałymi właścicielami nieruchomości oznaczonych nr działek od (...)do (...), prawa użytkowania wieczystego drogi z chodnikiem oznaczonej w ewidencji jako działka nr (...). W uzasadnieniu podała że przeprowadzona wycena wykazała że wartość tej drogi wraz z chodnikiem wynosi 163,649,37 zł. Dla nieruchomości pozwanych udział ten został ustalony w wysokości 8,09% co stanowi kwotę 13.239,23 zł na którą ustalono wartość wykupu.

W odpowiedzi A. W. i B. W. zwrócili się do spółki o wyjaśnienie czy wykupienie prawa użytkowania wieczystego odnosi się do całej działki nr (...) czy tylko zlokalizowanej na niej drogi wraz z chodnikiem. Nadto podnosząc, iż obecnie droga ta stanowi ciąg komunikacyjny klientów (...) wnieśli o wyjaśnienie tej kwestii po ewentualnym wykupieniu tej drogi. Pismo pozostało bez odpowiedzi ze strony powodowej spółki.

dowody:

⚫

wezwanie do wykupienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 07.10.2011 r., k. 82 akt;

⚫

pismo pozwanych z dnia 07.11.2011 r., k. 83 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało oddalić.

Sąd dokonując oceny zebranego materiału dowodowego przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia oparł się na przeprowadzonych i wskazanych dowodach, mając na uwadze również, iż większość okoliczności faktycznych sprawy nie była sporna. Poza sporem w sprawie pozostawała kwestia prawa użytkowania wieczystego powoda do nieruchomości położonej w O. przy ul. (...) oznaczonej jako działki gruntu nr (...) z karty mapy(...), obręb O., o pow. 0,0363 ha. Niekwestionowany był również fakt, że na tej działce znajduje się droga prowadząca do pawilonu (...), z której korzystali i nadal korzystają mieszkańcy posesji zlokalizowanych przy ul. (...) w tym i pozwani. Natomiast rozważeniu podlegała kwestia zasadności żądania powoda zapłaty wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z tej nieruchomości za okres ponad 7 lat, tj. od dnia 01.04.2004 r. do 10.08.2011 r. Powodowie kwestionowali zasadność roszczenia powoda podkreślając, że byli przekonani co do możliwości korzystania z przedmiotowej drogi z uwagi na złożone przez poprzednich właścicieli działki oświadczenie co do służebności na ich rzecz, jako właścicieli przylegających do drogi działek. Podnieśli, że poprzedni użytkownicy wieczyści spornej nieruchomości obecnie znajdują się organach powodowej spółki, w jej radzie nadzorczej, a więc mają pełną wiedzę co do okoliczności sprawy. Powodowie, jak i pozostali mieszkańcy działek przylegających do drogi przekonani byli przy tym, że korzystanie przez nich z drogi odbywało się na zasadzie nieodpłatnego użyczenia, o czym świadczą zeznania świadków Nadto pozwani podkreślili, że przez cały ten okres za który obecnie powód dochodzi zapłaty nie byli wzywani do zapłaty za użytkowanie drogi. Powód natomiast wskazywał, że strony nigdy nie uregulowały kwestii tytułu prawnego ani wynagrodzenia za korzystanie z przedmiotowej działki. Na drodze nie ustanowiono również służebności na rzecz działki pozwanych. Z tego też względu zlecił wykonanie wyceny w celu ustalenia wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowej nieruchomości i wezwał pozwanych do zapłaty tak wyliczonej kwoty.

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z art. 225 k.c. w zw. z art. 224 § 2 k.c., roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy może przysługiwać właścicielowi tylko wobec posiadacza, który w danym okresie bez podstawy prawnej faktycznie władał rzeczą. Tymczasem po pierwsze, zdaniem sądu, w niniejszej sprawie zachodzą wszelkie podstawy do przyjęcia, iż w okresie objętym pozwem, tj. od dnia 01.04.2004 r. do 10.08.2011 r., strony łączył stosunek o charakterze obligacyjnym noszącym cechy umowy użyczenia, zawarty na zasadzie czynności dorozumianych. Przepisy kodeksu cywilnego w precyzyjny sposób wskazują dopuszczalne formy zawarcia umów. Jedną z takich form jest zawarcie umowy w sposób dorozumiany (per facta concludentia). Zgodnie z art. 60 k.c., jeżeli przepisy nie zastrzegają formy szczególnej dla danego typu umów, wyrażenie zgody (czyli oświadczenie woli na w celu zawarcia umowy) może nastąpić poprzez czynności o charakterze dorozumianym, tzw. czynności konkludentne. Oznacza to, że wola osoby dokonywującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde takie zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Przykładem takiej umowy, która może zostać zawarta per facta concludentia jest właśnie umowa użyczenia. Może ona zostać zawarta poprzez przyzwolenie, na zasadzie np. zachowania dobrych stosunków sąsiedzkich, określonym mieszkańcom na swobodne korzystanie z drogi.

Taka właśnie sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie. Od chwili powstania drogi mieszkańcy posesji przy ul. (...) korzystali z drogi, spółka zaś zdając sobie z tego w pełni sprawę nie tylko nie wyzwała ich do zapłaty wynagrodzenia za to, ale także aż do dnia 20.09.2011 r. nie wspominała aby należało jej się za korzystanie z drogi jakiekolwiek wynagrodzenie. Przyczyną tego stanu rzeczy było przy tym nie tylko dążenie do zapewnienia sobie przez spółką sąsiedzkich stosunków z mieszkańcami, co potwierdził zresztą świadek B. K., ale i fakt, że warunkiem wybudowania przez poprzednich właścicieli drogi kompleksu (...) było zapewnienie mieszkańcom posesji przy ul. (...) dostępu do niej. Z tej bowiem przyczyny Wojewoda (...) uchylił wydaną w tej kwestii decyzję Prezydenta Miasta O.. Po złożeniu stosownego oświadczenia w którym poprzedni współwłaściciele oświadczyli że droga dojazdowa do działek nr (...) do (...)od strony ulicy (...) będzie drogą służebną dla wszystkich właścicieli działek, wydana została decyzja uwzględniająca wniosek inwestorów, przy czym złożenie oświadczenia z dnia 28.01.2000 r. było jednym z warunków otrzymania pozwolenia na budowę Błękitnej Wstęgi, zabezpieczając interesy właścicieli nieruchomości przyległych do drogi.

Wskazać w tym miejscu należy, że oświadczenie w tej kwestii zostało złożone przez poprzednich właścicieli przedmiotowej działki, na której w 2001r. wybudowano drogę wraz z chodnikiem. Jednakże osoby te, tj. A. K., I. W. i M. D. były i są nadal pośrednio lub bezpośrednio związane z powodową spółką. Aktualnie A. K. i I. W. są członkami rady nadzorczej powodowej spółki, zaś M. D. jej udziałowcem. Także istotny jest fakt, iż obecnym Prezesem Zarządu powodowej spółki jest B. K. zaś wiceprezesem L. T., którzy w okresie pozyskiwania zgody na wybudowanie pawilonu (...) działali w imieniu na rzecz współwłaścicieli przedmiotowej działki. Nadto wszystkie te osoby, wraz obecną Prezes powodowej spółki (...), są powiązane ze sobą wieżami rodzinnymi. Tym samym osoby te miały i mają nadal świadomość o istnieniu wcześniej złożonych oświadczeń.

Nadto dodać w tym miejscu trzeba, że mieszkańcy przedmiotowych posesji, w tym pozwani, w pewien sposób przyczynili się do wybudowania przedmiotowej drogi. Albowiem zanim droga została wybudowana dokonano uzbrojenia terenu poprzez m.in. wybudowanie kanalizacji deszczowej. Zostało to dokonane w ramach wspólnych uzgodnień pierwotnego inwestora Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w O. i (...) Komitetu (...) mieszkańców posesji przy ul. (...), którzy ponieśli stosowne koszty. Następnie już podczas budowy kanalizacja deszczowa z drogi została doprowadzona do już istniejącej na tym terenie infrastruktury. Dodać w tym miejscu należy, iż dyrektorem zarządu spółki w tamtym okresie był L. T., zaś członkiem zarządu B. K..

Stwierdzić więc należy, że domniemana, konkludentna zgoda pierwotnych użytkowników wieczystych na korzystanie z tej drogi przez mieszkańców przedmiotowych posesji w tym i pozwanych obowiązywała również kolejnych użytkowników wieczystych działki na której znajduje się droga. Korzystanie z niej odbywało się więc na zasadzie jej użyczenia. Jak zeznała jedna z mieszkanek działek położonych przy tej drodze, Z. G., zawsze słyszała, że droga ta będzie nam dostępna na zasadzie użyczenia, a o płatności słyszy teraz.

Mając więc na uwadze powyższy stan faktyczny sąd uznał, że pozwani mieli uzasadnione podstawy do przyjęcia, że właściciel drogi pozwala im na korzystanie z niej bez żadnych opłat celem zachowania dobrych stosunków sąsiedzkich co potwierdził świadek B. K., obecny w całej sprawie od samego początku pierwotnie w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w O., poprzez (...) s.c. z L. T., aż obecnie jako wiceprezes powodowej spółki. Co istotne, a co wymaga podkreślenia przez cały ten okres użytkowania drogi, aż do roku 2011 r. powód ani raz nie wzywał mieszkańców w tym pozwanych do zapłaty za korzystanie z tej drogi.

Wymaga również podkreślenia, iż nawet oceniając niniejszą sprawę poprzez pryzmat prawa rzeczowego, uznając że pozwani w okresie objętym pozwem byli posiadaczami prawa o cechach służebności drogi koniecznej, czy też przejazdu, należałoby przyjąć że działali oni w dobrej wierze. Z jednej bowiem strony nie jest sporne, iż nigdy nie została ustanowiona na rzecz pozwanych służebność drogi koniecznej, lub przejazdu, w przewidzianej prawem formie, a zatem w ich przypadku można jedynie mówić o posiadaniu prawa o takich cechach, przejawiającego się jako faktyczne użytkowanie tej drogi w celu dojazdu do ich nieruchomości. Z drugiej natomiast strony, mając na uwadze przebieg postępowania w ramach którego wydana została decyzja w przedmiocie pozwolenia budowlanego na budowę pawilonu (...), a przede wszystkim złożone w jego toku oświadczenie z dnia 28.01.2000 r., które znalazło potwierdzenie w decyzji nr (...)Prezydenta Miasta O. z dnia 11.02.2000 r., a także w skierowanym do mieszkańców posesji przyległych do drogi piśmie Urzędu Miasta O. z dnia 2.03.2000 r., mieli oni uzasadnione podstawy do przyjęcia iż są uprawnieni do korzystania z drogi tak, jakby przysługiwała im nieodpłatna służebność drogi koniecznej lub przejazdu. Świadczy o tym w szczególności urzędowy charakter pism, a także świadomość uzależnienia pozwolenia na budowę pawilonu od zapewnienia mieszkańcom nieruchomości korzystającej z drogi prawa do korzystania z niej. W takiej zaś sytuacji, zgodnie z art. 224 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 251 k.c., pozwani nie mieli obowiązku uiszczać wynagrodzenia na rzecz powódki.

Wreszcie wskazać należy, iż w sytuacji w której przez okres 11 lat istniał potwierdzony oświadczeniem złożonym wobec organu samorządowego oraz potwierdzony późniejszą niezmienną praktyką konsensus dotyczący korzystania z drogi, na podstawie którego mieszkańcy za przyzwoleniem kolejnych użytkowników wieczystych działki na której znajduje się droga korzystali z niej, nikt przez ten czas nie sygnalizował im potrzeby uiszczania z tego tytułu wynagrodzenia, a także istniała współpraca użytkowników wieczystych nieruchomości oraz mieszkańców w utrzymaniu drogi, to domaganie się obecnie zapłaty za bezumowne korzystanie z drogi za cały ten okres rozważać można nawet w kontekście nadużycia prawa podmiotowego, o czym mowa jest w art. 5 k.c.

Mając zatem na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Orzeczenie o kosztach oparto na zasadzie art. 98 § 1 k.c., obciążając powódkę również na tej zasadzie kosztami opinii biegłej pokrytymi z wpłaconej przez powódkę zaliczki.