Sobota, 20 kwietnia 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5899
Sobota, 20 kwietnia 2024
Sygnatura akt: II K 760/15

Tytuł: Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2016-02-08
Data orzeczenia: 8 lutego 2016
Data publikacji: 14 czerwca 2018
Data uprawomocnienia: 17 marca 2016
Sąd: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Wydział: II Wydział Karny
Przewodniczący: SRR Elżbieta Kwaśniewska
Sędziowie:
Protokolant: sekr. sąd. Jolanta Konieczna
Hasła tematyczne:
Podstawa prawna:

Sygnatura akt II K 760/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08-02-2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący (...) E. K.

Protokolant sekr. sąd. Jolanta Konieczna

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu M. W.

po rozpoznaniu dnia 8.02.2016 r.

sprawy P. K. (1) , s. L. i J. zd. L., ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że

w dniu 13 września 2015 roku w K. ul. (...) o godz. 00.20 prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki M. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości : I 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i II – 0,76 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn. akt II K 598/14 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 2 lat orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn. akt II K 598/14

tj. przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk

1. oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza oskarżonemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2. na podstawie art. 42 § 3 k.k., orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego dożywotnio;

3. na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie (...) (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4. zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 760/15

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2015 r. do oskarżony P. K. (1) wspólnie z kolegą samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) udali się do K. i tam kierujący pojazdem oskarżony zaparkował go na ul. (...). Mężczyźni zaczęli w samochodzie spożywać alkohol. W dniu 13 września 2015 roku, około godziny 00.20 oskarżony P. K. (1) włączył silnik samochodu i zaczął przejeżdżać samochodem w inne miejsce. W trakcie wykonywania manewru podjechał do niego patrol policji .

( dowód: częściowe wyjaśnienia oskarżonego- k. 13v-14 oraz 15,32 zbioru A)

Oskarżony został poddany badaniu urządzeniem A. I. nr (...). Przeprowadzono dwie próby, z których pierwsza wskazała u niego o godz. 00.41 - 0,77 mg/l , a druga o godz. 00.57 - 0,76 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(dowód: protokół badania alkosensorem- k. 4 zbioru A)

P. K. (1) ma lat 35. Posiada wykształcenie zawodowe, jest zatrudniony w gospodarstwie rolnym (...), w którym z uwagi na okoliczność, iż jego właścicielka opiekuje się niepełnosprawnym synem - A. G., wykonuje większość prac związanych z prowadzeniem tego gospodarstwa i hodowlą inwentarza żywego. Oskarżony otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2000 zł. Oskarżony jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu.

Oskarżony P. K. (1) był karany, w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 598/14, za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych po 10 zł oraz orzeczono wobec niego środek karny postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.

(dowód: dane osobopoznawcze k. 13; odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie II K 598/14- k. 6 w zbiorze A, pismo Prezydenta Miasta K. k. 7 w zbiorze A, zapytanie o karalność- k. 10-11 w zbiorze A; oświadczenie M. G.- k. 24 w zbiorze A; kopia orzeczenia o niepełnosprawności syna M. G. (2) k. 26 w zbiorze A, dane o stanie o stanie majątkowym oskarżonego k. 28 w zbiorze A)

Oskarżony P. K. (1) zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i przed Sądem przyznawał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Na rozprawie w dniu 08 lutego 2016 r. wyjaśnił jednak , że nie kierował samochodem, a jedynie spożywał alkohol w jego wnętrzu, a w chwili, w której został zatrzymany do kontroli przez patrol policji miał tylko włączony silnik, bowiem próbował przestawić samochód w inne miejsce. Wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie Sąd odmówił wiary, bowiem są one sprzeczne z treścią wyjaśnień składanych przez oskarżonego bezpośrednio po zdarzeniu, w których stwierdził, że kierował samochodem w stanie nietrzeźwości. Ustosunkowując się do tych rozbieżności na rozprawie podał, iż zapis pierwszych wyjaśnień nie odzwierciedla faktycznej relacji zdarzenia jaką złożył, jednakże zgodził się podpisać wersję prezentowaną przez funkcjonariuszy policji, bowiem w/w poinformowali go, iż w ten sposób uzyska niższy wymiar kary. Następnie chcąc złożyć wyjaśniania zgodnie z rzeczywistym przebiegiem zdarzenia, na drugie przesłuchanie stawił się wraz z adwokatem. Także w treści tych wyjaśnień przyznał się do kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości, określając przy tym dystans jaki w takim stanie pokonał - podając, że jechał, ale najwyżej 5 m. Ostatecznie w toku dalszych wypowiedzi składanych na rozprawie przyznał, iż faktycznie mógł przejechać taki dystans. Za nieprzekonywujące i nielogiczne Sąd uznał twierdzenia oskarżonego dotyczące przyczyny zmiany wyjaśnień. W ocenie Sądu zmiana ich treści miała na celu umniejszenie odpowiedzialności oskarżonego i stanowiła realizację przyjętej przez niego linii obrony.

Sąd dał wiarę zgromadzonym dokumentom, które były przydatne dla rozstrzygnięcia w sprawie. Zostały ponadto sporządzone przez uprawnione organy w zakresie przysługujących ich kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudzała wątpliwości, nie była też kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd zważył:

Materiał zgromadzony w sprawie pozwolił na uznanie, że oskarżony P. K. (1) w dniu 13 września 2015 roku w K. na ul. (...) prowadził pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przez prowadzenie pojazdu należy rozumieć wprawienie go w ruch, kierowanie nim, nadawanie prędkości i hamowanie, a znamiona przestępstwa realizowane są w momencie uruchomienia pojazdu i podjęcia jazdy ( tak wyrok SO w Kielcach z dnia 10.12.2013 r. IX (...)-LEX nr 1717640). Bez wątpienia oskarżony uruchomił silnik pojazdu i przejechał nim krótki dystans.

Oskarżony był przy tym wcześniej skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 598/14 za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. W momencie zdarzenia obowiązywał go nadto orzeczony tym wyrokiem zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi.

Zachowanie oskarżonego realizowało zatem znamiona art.178a§4 kk .

Oskarżony miał pełną świadomość uprzedniego skazania za czyn z art.178a§1 kk oraz obowiązującego go środka karnego, zatem jego działanie było umyślne, a stopień zawinienia duży. Także stopień społecznej szkodliwości czynu należy określić jako znaczny, bowiem zachowanie oskarżonego bezpośrednio godziło w dobro jakim jest bezpieczeństwo innych użytkowników dróg. Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował spory stopień stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu u oskarżonego w momencie zatrzymania oraz uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego P. K.. Sąd nie dopatrzył się w sprawie okoliczności łagodzących.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę pozbawienia wolności w dolnej granicy ustawowego zagrożenia Sąd brał pod uwagę także sytuację życiową oskarżonego P. K. (1), tj. fakt iż pracuje i dobrze wywiązuje się z powierzonych mu obowiązków. Jednakże okoliczności dotyczące stanu zdrowia syna pracodawczyni oskarżonego nie wpływają bezpośrednio na ocenę sytuacji samego oskarżonego.

Zgodnie z treścią art. 69 § 1 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Mając zatem powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż w sytuacji oskarżonego P. K. (1) zaistniały okoliczności wyłączające możliwość warunkowego zawieszenia orzeczonej względem niego kary, bowiem w czasie popełnienia przestępstwa był skazany na karę pozbawienia wolności i to pięciokrotnie.

Stosownie do treści art. 42 § 3 k.k., orzeczono wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Sąd nie dopatrzył się bowiem zaistnienia wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami, które umożliwiałby orzeczenie przedmiotowego środka karnego w niższym wymiarze. Niewątpliwie taką okolicznością nie jest wykonywany przez oskarżonego charakter pracy. Oskarżony podawał, iż zajmuje się zarobkowo prowadzeniem gospodarstwa rolnego (...), która z kolei nie jest w stanie samodzielnie wykonywać obowiązków z tych związanych z uwagi na chorobę jej syna, który wymaga nieustannej opieki. Oskarżony wskazywał także, że tylko on może wykonywać te prace, bowiem wprowadzenie innej osoby w wykonywane przez niego obowiązki będzie zbyt czasochłonne i kosztowne. Oskarżony nie wykazał jednak, aby w ramach wykonywanych czynności podejmował czynności znaczącą odbiegające, od tych zwyczajowo wykonywanych przez osoby zajmujące się działalnością rolniczą i aby ich wykonywanie wymagało specjalistycznej wiedzy, której zdobycie wiązałoby się z długim czy kosztownym procesem szkoleniowym. Nie wskazał nadto, by wykonywanie tej pracy wymagało bezwzględnie posiadania uprawnień do kierowania pojazdami.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczono względem oskarżonego obligatoryjne świadczenie pieniężne w najniższej możliwej wysokości, tj. 10000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Określając wymiar tego świadczenia Sąd brał pod uwagę możliwości finansowe oskarżonego.

Uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego P. K. uznano, iż uiszczenie kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe i w związku z tym zwolniono go od ponoszenia tych kosztów na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij