Sygn. akt IIIRC 154/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Mirosław Rogowski

Protokolant Anna Lasko

po rozpoznaniu w dniu 07 października 2015 r. w Kamiennej Górze

na rozprawie sprawy z powództwa A. W.

przeciwko K. U. (1)

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

1.  uchyla z dniem 03 lipca 2015 r. obowiązek alimentacyjny A. W. względem K. U. (1) skonkretyzowany na kwotę 800,00 zł miesięcznie w wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z 19.01.2010r.,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 557,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 60,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. IIIRC 154/15

UZASADNIENIE

R. W. domagała się uchylenia jej obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanego K. U. (1), skonkretyzowanego na kwotę 800 zł miesięcznie w wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z 19. 01. 2010 r. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że pozwany nie kontynuuje konsekwentnie nauki, zmienia szkoły i do chwili obecnej powinien już uzyskać odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

Na rozprawie w dniu 15 lipca 2015 r. K. U. (2) wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że kontynuuje studia na 6 roku Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji (...).

Sąd ustalił:

K. U. (2) jest synem M. U. i powódki A. W. (dawniej U.) i ma 27 lat. Do pełnoletniości wychowywany był przez ojca na podstawie orzeczenia o władzy rodzicielskiej zawartego w wyroku rozwiązującym przez rozwód małżeństwo rodziców. Matka alimentuje go w kwotach ustalanych w orzeczeniach sądów. Ostatnia konkretyzacja jej obowiązku alimentacyjnego miała miejsce w wyroku z 19. 01. 2010 r.

dowód: wyrok – k. 14 akt RIIIC 314/09.

Wtedy pozwany miał 21 lat i był studentem 1 roku studiów licencjackich we (...) filii Wyższej Szkoły (...) w P.. Wcześniej studiował w (...) Wyższej Szkole (...) we W., którą to naukę przerwał. Powódka mieszkała w Austrii ze swoją nowo założoną rodziną i tam też pracowała, a jej dochody nie były ustalone.

dowód: akta RIIIC 314/15.

W międzyczasie pozwany porzucił naukę w dotychczasowej szkole i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji (...), z których zrezygnował w dniu 17. 06. 2015 r., będąc na V roku.

dowód: zaświadczenia rektora uczelni – k. 24 i 28.

Powódka pracuje w W. w domu opieki seniora za wynagrodzeniem około 1.300 euro miesięcznie.

dowód: rozliczenie dochodów – k. 11 – 12.

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 132 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do alimentowania swoich dzieci do czasu, aż te będą w stanie utrzymać się samodzielnie. Na podstawie par. 3 powołanego artykułu mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka pełnoletniego, między innymi w sytuacji, gdy nie dokłada ono starań w celu uzyskania samodzielności materialnej.

Pozwany ma już 27 lat. Jest zdrowym zdolnym do pracy mężczyzną. Powinien do tego czasu zdobyć odpowiednie kwalifikacje zawodowe i w konsekwencji samodzielność w utrzymaniu się. Jak wynika z ustaleń postępuje bardzo niekonsekwentnie w swoim procesie edukacyjnym. Posiadając średnie wykształcenie zakończone maturą podejmował studia na trzech uczelniach wyższych i żadnej nie ukończył, z przyczyn leżących po jego stronie. Wobec powyższego nie powinien dalej liczyć na finansowe wsparcie ze strony rodziców lecz podjąć skuteczne kroki celem uzyskania źródła utrzymania swoim staraniem, co w świetle zdobytego już doświadczenia życiowego i aktualnej, dobrej sytuacji na rynku pracy, pozostaje w zasięgu jego możliwości.

Naświetlona zmiana stosunków daje podstawę faktyczną do zmiany orzeczenia z 19. 01. 2010 r. przez uchylenie skonkretyzowanego w nim obowiązku alimentacyjnego powódki (art. 138 k.r.o.).

O kosztach procesu Sad orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na zasądzoną kwotę 557 zł składa się zwrot wydatków (opłaty sądowej – 480 zł, opłaty pełnomocnictwa – 17 zł) oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego – 60 zł ( § 7 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28. 09. 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez… - Dz U. nr 163, poz. 1348).