Sygn. akt III RC 53/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w G. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2016 r. w G.

sprawy z powództwa G. B.

przeciwko H. B. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  powództwo oddala;

II.  nieuiszczone w sprawie koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III RC 53/16

UZASADNIENIE

Powódka G. B. domagała się od pozwanego H. B. (1) podwyższenia alimentów orzeczonych wyrokiem S. R. w G. z dnia (...). w sprawie o sygn. akt (...) z kwoty po 150,00 zł miesięcznie do kwoty po 700,00 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 5-go każdego miesiąca, poczynając od dnia 05.10.2015 r. oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że małżeństwo stron zostało rozwiązane wyrokiem S. O. w L. z dnia (...) r., w sprawie o sygn. akt (...) – przez rozwód z winy pozwanego H. B. (1). W dacie orzekania rozwodu zostały zasądzone od pozwanego na rzecz powódki alimenty w kwocie po 300,00 zł miesięcznie. Następnie S. R. w G. wyrokiem z dnia (...) r. obniżył alimenty zasądzone od H. B. (1) na rzecz G. B. z kwoty 300,00 zł miesięcznie do kwoty po 150,00 zł miesięcznie.

Powódka zarzuciła, iż od daty ostatniego rozstrzygnięcia w przedmiocie alimentów zmianie uległa sytuacja majątkowa pozwanego, który nabył mieszkanie własnościowe. Wskazała, że z powodu znęcania się nad nią przez pozwanego zarówno w trakcie trwania małżeństwa, jak również po jego ustaniu, pogorszeniu uległ stan jej zdrowia - cierpi na chorobę P., silną nerwicę, chorobę nadciśnieniową i niewydolność serca. W obecnej sytuacji materialnej nie stać jej na specjalistyczne leczenie oraz rehabilitację.

W odpowiedzi na pozew z dnia 29.02.2016 r. (k. 57-58 akt) pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o obciążenie powódki kosztami postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, iż regularnie wywiązuje się wobec powódki z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Zarzucił ponadto, że znajduje się w sytuacji materialnej porównywalnej do sytuacji powódki, albowiem utrzymuje się z emerytury w kwocie 1.600,00 zł miesięcznie, zaś jego była żona otrzymuje świadczenia w wysokości 1.200,00 zł miesięcznie oraz 150,00 zł z tytułu alimentów. Ponadto oboje uzyskują miesięczny dochód w wysokości po 200,00 zł każde z nich z tytułu czynszu za wynajmowany lokal użytkowy.

Pozwany podniósł, iż z powodu ciągłych kłótni z byłą żoną wyprowadził się ze stanowiącego współwłasność stron mieszkania, położonego w G. przy ul. (...). Mimo opuszczenia tego lokalu w dalszym ciągu ponosi połowę opłaty za czynsz wynoszącą około 100,00 zł miesięcznie, jak również opłaca 2 raty z tytułu podatku kwartalnego.

H. B. (1) zarzucił wreszcie, że jest osobą schorowaną, cierpi na liczne dolegliwości wynikające z wieku, które wymagają specjalistycznego leczenia, i które generują wydatki na zakup leków w wysokości około 130,00 – 140,00 zł miesięcznie. Nadto ponosi koszt utrzymania mieszkania w kwocie 350,00 - 370,00 zł miesięcznie.

Zarzucił również, iż strony posiadały wspólną nieruchomość położoną w G., przy ul. (...), z udziałami wynoszącymi po ¼ dla pozwanego i ¾ dla powódki, która swoją część przekazała w umowie darowizny na rzecz córki. Około 5 lat temu została zniesiona współwłasność w/w nieruchomości, w wyniku czego Sąd zasądził od córki stron na rzecz pozwanego spłatę wynoszącą około 92.000,00 zł. Za uzyskane środki pieniężne zakupił mieszkanie położone w G., przy ul. (...), w którym aktualnie mieszka. W opinii pozwanego, skoro powódka przekazała na rzecz córki M. M. udział w nieruchomości, ze sprzedaży której uzyskała kwotę około 350.000,00 zł, to córka właśnie, a nie pozwany winna łożyć na utrzymanie G. B., w części odpowiadającej jej niezaspokojonym potrzebom.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka G. B. i pozwany H. B. (1) zawarli związek małżeński przed Kierownikiem (...)w G. w dniu (...) r. Z tego związku mają jedną pełnoletnią córkę - M. M..

Wyrokiem z dnia (...) r. S. O. w L. rozwiązał małżeństwo H. B. (1) z G. B. przez rozwód z wyłącznej winy pozwanego, zasądzając jednocześnie od H. B. (1) na rzecz G. B. alimenty w kwocie po 300,00 zł miesięcznie, płatne z góry, do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek rat.

dowód: - kserokopia wyrokuS. w L. z dnia (...) – k. 7 akt.

Wyrokiem z dnia (...) r. w sprawie S. R. w G. o sygn. akt (...), alimenty zasądzone od pozwanego H. B. (1) na rzecz G. B. w kwocie po 300,00 zł miesięcznie, w/w wyrokiem S. O. w L., obniżone zostały do kwoty po 150,00 zł miesięcznie od dnia 01 maja 2006 r.

dowód: - kserokopia wyroku S. R. w G. z dnia (...)

r. – k. 9 akt.

W dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach powódka G. B. miała 73 lata, utrzymywała się ze świadczenia emerytalnego wynoszącego 731,69 zł netto miesięcznie. Z tytułu czynszu za wynajem lokalu użytkowego przynależnego do nieruchomości położonej w G. przy ul. (...) otrzymywała 250,00 zł miesięcznie. Ówcześnie zaciągała pożyczki - posiadała zobowiązanie finansowe w (...) z tytułu pożyczki zaciągniętej na kwotę 3.000,00 zł, którą przeznaczyła na zakup dla córki M. M. pieca gazowego. Ponadto zaciągnęła pożyczkę na kwotę 1.500,00 zł w (...) Banku, którą przeznaczyła na remont dachu w domu córki.

Powódka chorowała na nerwicę, kręgosłup, osteoporozę. Przeciętnie na leki wydawała 80,00 – 100,00 zł miesięcznie.

dowód: - umowa najmu z dnia 01.09.2005r. – k. 17 akt SR w G. o sygn.

(...),

- przekaz pocztowy potwierdzający wypłatę emerytury z (...)

r. – k. 71 akt SR w G. o sygn. (...),

- wyjaśnienia G. B. – k. 78 v. – 79 v. akt i k. 80 akt SR

w G. o sygn. (...).

Podczas ostatniego rozstrzygania o wysokości alimentów pozwany H. B. (1) miał 73 lata. Utrzymywał się ze świadczenia emerytalnego wynoszącego, po potrąceniu renty alimentacyjnej na rzecz byłej żony w kwocie 300,00 zł miesięcznie – 715,64 zł miesięcznie. Posiadał dodatkowy dochód w kwocie po 250,00 zł miesięcznie z tytułu czynszu za wynajem lokalu użytkowego przynależnego do nieruchomości położonej w G. przy ul. (...).

Ówcześnie strony mieszkały razem w ich lokalu położonym w G., przy ul. (...). P. i pozwany dzielili się po połowie kosztami utrzymania mieszkania.

Pozwany chorował na prostatę i nadciśnienie. Korzystał z pomocy (...) w G. w formie obiadów, za co płacił 115,00 – 125,00 zł miesięcznie. Na zakup leków wydatkował kwoty od 70,00 do 100,00 zł miesięcznie.

dowód: - umowa najmu z dnia 01.09.2005r. – k. 17 akt SR w G. o sygn.

(...),

- przekaz pocztowy potwierdzający wypłatę emerytury z (...)

r. – k. 12 akt SR w G. o sygn. (...),

- decyzja ZUS o waloryzacji emerytury z dnia(...) r. – k 13 akt

SR w G. o sygn. (...),

- wyjaśnienia H. B. (1) – k. 78-78 v. akt i k. 79 v. akt SR w

G. o sygn. (...).

Powódka G. B. ma aktualnie 82 lata. Utrzymuje się z emerytury i zasiłku pielęgnacyjnego w łącznej kwocie do lutego 1268,08 zł miesięcznie, a od(...) r. w wysokości 1270,32 zł. Otrzymuje również od pozwanego alimenty w wysokości po 150,00 zł miesięcznie. Nadto uzyskuje 200,00 zł brutto miesięcznie (po opłaceniu podatku pozostaje jej kwota 164,00 zł) z tytułu najmu lokalu w postaci lokalu handlowo - usługowego stanowiącej część budynku mieszkalnego położonego w G., przy ul. (...). Nieruchomość ta stanowi współwłasność małżeńską stron.

Powódka od 2002 r. mieszka sama w tym lokalu, korzysta z jednego pokoju, kuchni i łazienki. Ponosi następujące wydatki związane z jego miesięcznym utrzymaniem: 60,00 zł za wodę; 40,00 -74,00 zł za energię elektryczną; około 50,00 -100,00 zł za gaz, 136,00 zł opłata za zarząd nieruchomością. Z tytułu podatku od nieruchomości płaci po 32 zł za dwa kwartały, za pozostałe kwartały wydatki na podatek ponosi pozwany. Wspólnie z pozwanym opłacają również podatek za garaż położony przy ul. (...) w kwocie po 75,00 zł każde z nich rocznie.

G. B. systematycznie zaciąga zobowiązania finansowe z tytułu umów pożyczkowych w Kasie S. w kwotach od 1.200,00 do 5.700,00 zł. Aktualnie nie posiada zadłużeń z tego tytułu.

Powódka cierpi na zaburzenia depresyjno - lękowe, ale nie pozostaje pod opieką lekarza psychiatry. Choruje na nadciśnienie, niewydolność serca, chorobę P., występują u niej problemy kardiologiczne. Na leki wydaje około 100,00 – 150,00 zł miesięcznie. W zależności od potrzeb korzysta z prywatnych wizyt lekarskich, koszt jednej wizyty wynosi 200,00 zł. G. B. wymaga stosowania przepisanych leków oraz systematycznego leczenia. Córka powódki na zakup leków dla niej przeznacza 120,00 euro miesięcznie. Wspiera mamę finansowo, dokonała na jej rzecz zakupu pralki i lodówki.

dowód: - z potwierdzenia wypłaty z (...) r. – k. 14 akt,

- z umowy najmu lokalu z dnia (...) r. – k.15 akt,

- faktura Vat za gaz z dnia(...) r. – k. 18 akt,

- pokwitowanie zapłaty z dnia (...) r. – k. 18 akt,

- podatek od nieruchomości z dnia (...)r. – k. 19 akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego – k. 21-22 akt,

- dokumentacja lekarska - k. 23-35 akt,

- faktura Vat nr (...) z dnia (...) r. - k. 66 akt,

- informacja z Kasy S. z dnia (...) r. – k. 67 akt,

- zeznanie podatkowe za rok 2015 – k. 70-75 akt,

- karta informacyjna (...) z dnia (...) r. – k. 76-77 akt,

- zaświadczenie lekarskie z dnia (...) r. – k. 79 akt,

- decyzja o waloryzacji emerytury z dnia (...) r. – k. 80 akt,

- faktury za gaz z dnia (...) r., (...).,

(...) r. – k. 83-88 akt,

- skierowanie do poradni specjalistycznej z dnia (...) r. – k. 89

akt,

- z decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia (...) r. – k. 90 akt,

- roczne obliczenie podatku przez organ rentowy za rok (...) r. – k.

91 - 92 akt,

- z dowodów wpłaty za energię – k. 94 akt

- faktura Vat nr (...) z dnia 23.02.2016 r. – k. 120 akt,

- Faktura Vat nr (...) z dnia 05.04.2016 r. – k. 121 akt,

- zeznania świadka M. M. – k. 125 akt,

- wyjaśnienia powódki G. B. – k. 123 i k. 125 akt.

Pozwany H. B. (1) ma 83 lata. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 1.639,36 zł netto miesięcznie, która otrzymuje w tej wysokości już po potrąceniu alimentów na rzecz powódki w kwocie po 150,00 zł miesięcznie. Nadto uzyskuje czynsz w kwocie 200,00 zł brutto z tytułu najmu pomieszczeń gospodarczych znajdujących się w budynku mieszkalnym przy ul. (...).

Z powodu nieporozumień z byłą żoną, pozwany 10 lat temu opuścił ich wspólny lokal położony w G. przy ul. (...). Mimo to w dalszym ciągu ponosi połowę opłaty za czynsz za mieszkanie położone w G. przy ul. (...) - w kwocie 100,00 zł miesięcznie, opłaca również podatek od tej nieruchomości za dwa kwartały w łącznej kwocie 192,00 zł.

Pozwany korzysta 5 dni w tygodniu z obiadów w (...) (...) w G.. Z tytułu opłaty za te usługi płaci miesięcznie około 170,00 – 180,00 zł. Śniadania i kolacje oraz obiady podczas weekendu przygotowuje we własnym zakresie.

Strony posiadały wspólną nieruchomość położoną w G., przy ul (...), z udziałami wynoszącymi po ¼ dla pozwanego i ¾ dla powódki. W 2002 r. powódka G. B. przekazała swój udział w tej nieruchomości na rzecz córki M. M. na podstawie umowy darowizny. Około 5 lat temu została zniesiona współwłasność tejże nieruchomości i tut. Sąd zasądził od M. M. na rzecz pozwanego spłatę jego udziału (około 92.000,00 zł). Pozwany z kwoty tej zakupił oraz wyremontował lokal mieszkalny położony w G., przy ul. (...).

H. B. (1) ponosi następujące miesięczne wydatki związane z utrzymaniem w/w mieszkania: 236,55 zł z tytułu czynszu i ogrzewania; około 55,00 zł za energię elektryczną; 32,00 zł za gaz; około 50,00 zł za wodę. Opłaca również podatek od tej nieruchomości w wysokości po 33,00 zł.

Córka stron 2 lata temu sprzedała nieruchomość położona w G., przy ul. (...) i uzyskała z tytułu tej sprzedaży kwotę około 350.000,00 zł. Kwotę tą przeznaczyła min. na zakup dla siebie dwupokojowego mieszkania oraz uregulowanie zobowiązań wobec pozwanego.

H. B. (2) posiada problemy zdrowotne. Cierpi na schorzenia jelitowe, żylaki, prostatę, ma problemy z ciśnieniem i ze słuchem. Wymaga stałej opieki lekarskiej. Na zakup leków wydaje około 90,00 – 110,00 zł miesięcznie.

dowód: - rachunki i faktury dot. utrzymania lokalu – k. 106 akt,

- decyzje (...) G. z dnia (...) r. k. 107- 108 akt,

- zawiadomienie o wysokości opłat z dnia (...) r. – k. 109 akt,

- decyzja MOPS w G. z dnia (...) r. – k. 110 akt,

- decyzja o waloryzacji emerytury z dnia (...) r. – k. 111 akt,

- dokumentacja lekarska dot. pozwanego – k. 113 – 115 akt i k. 117 akt,

- faktura Vat nr (...) z dnia 26.02.2016 r. – k. 118 akt,

- zeznania świadka M. M. – k. 125 akt,

- wyjaśnienia pozwanego H. B. (1) – k. 123 akt i k. 125 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, jako niezasadne, podlegało oddaleniu.

Ustalenia faktyczne Sąd oparł na przedstawionych przez strony dokumentach, zaliczonych w poczet materiału dowodowego, na aktach poprzedniej sprawy alimentacyjnej prowadzonej przed S. R. w G. oraz na dowodzie z zeznań świadka M. M. oraz przesłuchania stron.

W myśl art. 60 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: k.r.i.o) małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczenia środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Przepis ten reguluje tzw. „zwykły” obowiązek alimentacyjny. Obok "zwykłego" obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami k.r.i.o. zawiera uregulowanie tzw. rozszerzonego obowiązku pomocy materialnej pomiędzy takimi małżonkami. Mianowicie według przepisu art. 60 § 2 k.r.o. jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Z treści wskazanego powyżej przepisu wynika, że występują dwie przesłanki, od których zależne jest powstanie tzw. rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego. Pierwszą przesłankę stanowi wyłączna wina rozkładu pożycia istniejąca po stronie małżonka, na którego ma być nałożony ten obowiązek alimentacyjny. Przesłanka ta występować będzie we wszystkich przypadkach, w których orzeczenie rozwodu następuje z winy jednego tylko małżonka. Drugą przesłanką, od której także zależne jest powstanie obowiązku alimentacyjnego małżonka ponoszącego wyłączną winę rozkładu pożycia, jest spowodowanie przez rozwód istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego, nie mającego jednak cech niedostatku. Dla oceny, czy przesłanka istotnego pogorszenia sytuacji materialnej występuje, przeprowadzić należy porównanie każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego z tym położeniem, jakie istniałoby, gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie. Nie są natomiast istotne ewentualne zmiany, jakie nastąpiły w położeniu materialnym małżonka niewinnego w czasie pomiędzy faktycznym rozejściem się małżonków a orzeczeniem rozwodu. Uprzywilejowanie małżonka niewinnego polega na tym, że może on żądać alimentów od małżonka winnego, chociażby nie znajdował się w niedostatku, przy czym nie oznacza to, iż ma on prawo do równej stropy życiowej z małżonkiem zobowiązanym, lecz że małżonek niewinny ma prawo do bardziej dostatniego poziomu życia, aniżeli tylko zaspokajanie usprawiedliwionych potrzeb. Obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie istnieje jednakże obligatoryjnie w każdym bez wyjątku przypadku, gdy tylko spełnione są ogólne przesłanki wyraźnie określone w art. 60 § 2 k.r.i.o. ( por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/96). Jednakże zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem, w każdym z w/w przypadków zagadnieniem wstępnym jest ustalenie czy małżonek dochodzący przed Sądem alimentów na swoją rzecz wykorzystuje w pełni swoje możliwości zarobkowe i majątkowe ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 lutego 2004 r., I ACa 1422/03). Przy ocenie zasadności powództwa Sąd zobowiązany jest uwzględnić także wynikającą z art. 135 § 1 k.r.i.o. ogólną przesłankę możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Skutkiem bowiem orzeczenia alimentów na rzecz małżonka niewinnego nie może być sytuacja, w której nie zaspokojone zostaną co najmniej elementarne potrzeby małżonka zobowiązanego oraz ewentualnie jego nowej rodziny, w stosunku do której ma on również zobowiązania alimentacyjne. R. legis bowiem dyspozycji art. 60 § 2 k.r.i.o. jest poprawa sytuacji materialnej małżonka niewinnego do poziomu z okresu małżeństwa, ale nie prawo do standardu życia na stopie wyższej, niż małżonek winny rozkładu pożycia. Przy czym jeżeli sytuacja materialna obojga byłych małżonków jest porównywalna, to przy danym charakterze roszczenia alimentacyjnego z art. 60 § 2 k.r.i.o. nie można skutecznie zarzucić naruszenia tego przepisu, jeżeli sąd uznał, że alimenty stronie powodowej od pozwanego nie przysługują ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 1999 r., I CKN 1451/98). Rozwiedzionego małżonka nie można też obarczać alimentami na rzecz drugiego rozwiedzionego małżonka, w sytuacji, gdy obarczenie go takim obowiązkiem powodowałby stan niedostatku po jego stronie ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2000 r., IV CKN 1230/00).

W/w przesłankami kierował się S. O. w L., zasądzając w wyroku rozwodowym, od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 300,00 zł miesięcznie, które następnie wyrokiem S. R. w G. z dnia 09.05.2006 r. obniżone zostały do kwoty po 150,00 zł miesięcznie.

Od daty tego ostatniego orzeczenia, nie nastąpiła w ocenie Sądu w rozumieniu art. 138 k.r.i.o., zmiana stosunków, czy to po stronie powoda, czy po stronie pozwanej, która uzasadniałaby zmianę orzeczenia w zakresie alimentów poprzez ich podwyższenie do kwoty po 700,00 zł miesięcznie na rzecz G. B..

Sąd ma na uwadze, iż obie strony otrzymują aktualnie wyższe świadczenia emerytalne, w porównaniu ze świadczeniami jakie uzyskiwali w dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach.

I tak powódka w miejsce świadczeń emerytalnych w kwocie po 731,69 zł netto miesięcznie, jakie otrzymywała w dniu 09 maja 2006 r., aktualnie otrzymuje emeryturę w wysokości po 1270,32 zł netto miesięcznie.

Pozwany, który w dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach otrzymywał (przed potrąceniami alimentacyjnymi) świadczenie emerytalne w wysokości 1015,64 zł netto miesięcznie, obecnie uzyskuje emeryturę w wysokości po 1789,36 zł netto miesięcznie.

I gdyby teraz właśnie według wskazanych wyżej zasad ustalić, jakie byłyby łączne dochody stron, gdyby rozwodu nie orzeczono, to okazałoby się, że po zsumowaniu tych dochodów uzyskiwanych przez powódkę (nie licząc kwoty czynszu 400,00 zł za lokal użytkowy, który uzyskują po połowie obie strony) - tj.1.270,32 zł miesięcznie z dochodami, które uzyskuje pozwany, to jest kwotą 1789,36 zł miesięcznie, strony dysponowałby łącznie kwotą 3.059,68 zł netto miesięcznie. A więc na jednego małżonka przypadałaby kwota po 1529,84 zł.

Ponieważ powódka otrzymuje od pozwanego alimenty w wysokości po 150,00 zł miesięcznie, uzyskuje aktualnie dochody w łącznej wysokości 1.420,32 zł netto miesięcznie.

Pozwany z kolei ma na swoje utrzymanie, po przekazaniu kwoty alimentów na rzecz powódki, do dyspozycji- 1.639, 36 zł. Różnica pomiędzy dochodami powódki i pozwanego wynosi zatem 219,04 zł. Oznacza to w praktyce, iż stopa życiowa stron pozostaje na porównywalnym poziomie.

Dodać też należy, iż strony ponoszą zbliżone wydatki na miesięczne utrzymanie lokalów mieszkalnych, który w przypadku G. B. kształtują się na poziomie około 330,00 zł miesięcznie, zaś w przypadku pozwanego na poziomie 370,00 zł za lokal położony w G. przy ul. (...). Dodać przy tym należy, iż pozwany dokłada się, co miesięczną kwotą 100,00 zł do czynszu w lokalu użytkowanym przez powódkę tj. w G. przy ul. (...).

Strony ponoszą także zbliżone wydatki na zakup leków i tak, jak wynika z wyjaśnień G. B. kształtują się one na poziomie 100,00 – 150,00 zł miesięcznie, z kolei z wyjaśnień pozwanego wynika, że wynoszą one 90,00 – 110,00 zł miesięcznie. Co prawda z zeznań córki stron M. M. wynika, iż wydatkuje ona dla matki na zakup leków stosowanych w chorobie P. kwotę 120,00 euro miesięcznie, nie mniej strona powodowa nie przedstawiła żadnych faktur lub rachunków potwierdzających tą okoliczność. Z drugiej strony gdyby przyjąć, iż istotnie córka powódki ponosi wydatki na jej leczenia zważyć należy, iż również na niej spoczywa obowiązek alimentacyjny wobec matki, jako krewnej zobowiązanej w dalszej od pozwanego kolejności.

Podsumowując, poza tym, iż wzrosły świadczenia emerytalne obu stron, nie nastąpiła inna jakościowa zmiana dotycząca ich sytuacji zdrowotnej czy majątkowej. Sąd ma na uwadze, iż pozwany z pieniędzy uzyskanych od córki tytułem spłaty jego udziału w nieruchomości, nabył mieszkanie własnościowe, ale z uwagi na niemożność dalszego wspólnego zamieszkiwania stron, wobec istniejącego pomiędzy nimi ostrego konfliktu, takie rozporządzenie majątkiem przez H. B. (1), jest w ocenie Sądu uzasadnione i pozwoli zaspokoić jego potrzeby mieszkaniowe. Należy też zauważyć, że pozwany dokłada się w połowie do opłaty za czynsz za wspólne mieszkanie stron położone w G. przy ul. (...), w którym od wielu lat nie przebywa oraz opłaca również podatek od tej nieruchomości za dwa kwartały w łącznej wysokości 192,00 zł.

Reasumując, Sąd mając na uwadze powyższe okoliczności i rozważania, jak również uwzględniając zasadę, iż zakres przyczyniania się małżonka winnego rozkładu pożycia do utrzymania małżonka niewinnego powinien mieścić się pomiędzy granicą, poniżej której istnieje niedostatek, a granicą której przekroczenie byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga małżonków, to zdaniem Sądu dotychczasowa kwota alimentów w wysokości po 150,00 zł miesięcznie odpowiada wskazanym powyżej kryteriom. Nawet częściowe uwzględnienie powództwa doprowadziłoby do sytuacji, w której stopa życiowa powódki przekraczałaby stopę życiową pozwanego, a taka sytuacja stałaby w sprzeczności z istotą obowiązku alimentacyjnego wynikającego z treści art. 60 § 2 k.r.i.o.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów Sąd oddalił powództwo, orzekając jak w punkcie I sentencji wyroku.