WYROK

W I M I E N I U

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym - Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Leszek Matuszewski

Protokolant: st. prot. sąd. M. K.

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 roku

sprawy M. G. obwinionego z art. 86 § 1 k.w.

z powodu apelacji wniesionych przez obrońcę obwinionego i obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. z dnia 10 lutego 2015 roku, sygnatura akt VIII W 1717/13

1.  uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie,

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz M. G. kwotę 636 złotych tytułem zwrotu kosztów obrony w postępowaniu przed Sądem I i II instancji,

3.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

L. M. (1)

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w P., wyrokiem z dnia 10 lutego 2015 roku, sygn. akt VIII W 1717/13 uznał obwinionego M. G. za winnego tego, że w dniu 23 kwietnia 2013 roku około godziny 10.10 w P. na ulicy (...) kierując pojazdem marki M. nr rej (...) wykonując manewr omijania nie zachował bezpiecznego dostępu i doprowadził do zderzenia z samochodem marki K. (...)’d nr rej (...) tj. wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę 300 złotych grzywny.

W ostatnim punkcie wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k. w związku z art. 118 § 1 i 3 k.p.w. w związku z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 roku w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia zasądzono od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1200 złotych tytułem kosztów postępowania oraz wymierzono mu opłatę 30 złotych.

Z przedmiotowym wyrokiem nie zgodzili się obrońca obwinionego i obwiniony, zaskarżając wyrok w całości. Apelujący zarzucili orzeczeniu.

1.  na podstawie art. 438 pkt 2 kpk w zw. z art. 109§ 2 kpw obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, polegającą na;

a)  naruszeniu przepisu art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w. poprzez dowolną i jednostronną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza w zakresie przyjęcia, iż zeznania świadka A. K. są „ stabilne” i logiczne z tych powodów Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, a nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego traktując je jako linię obrony przed grożącą mu odpowiedzialnością za wykroczenie;

b)  naruszeniu przepisu art. 170 § 1 pkt 3 w związku z art. 5 k.p.k. w związku z art. 39 §1 i 2 k.p.w. w związku z art. 201 k.p.k. w związku z art. 42 § 1 k.p.w. poprzez nieuwzględnienie wniosku obrońcy o przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego ze względu na to, iż nie wykazano by opinia biegłego była niepełna lub niejasna, w sytuacji, gdy biegły nie dokonał w związku ze sporządzeniem wyżej wymienionej opinii –oględzin pojazdu obwinionego;

c)  naruszeniu przepisu art. 170 § 1 pkt 3 w związku z art. 5 k.p.k. w związku z art. 39 par 1 i 2 k.p.w. poprzez nieuwzględnienie wniosku obrońcy o zwrócenie się do salonu (...)w P.o przesłanie dokumentacji związanej z naprawą pojazdu obwinionego po kolizji, do jakiej doszło z udziałem wyżej wymienionego pojazdu obwinionego w dniu 26 kwietnia 2013 roku oraz ze względu na to, że biegły wydając opinię posiadał już dokumentację pojazdu z (...), gdzie były zdjęcia pojazdu obwinionego, w sytuacji, w której uzyskanie w/w dokumentacji pozwoliłoby przy dokonywaniu oględzin pojazdu na dokonanie pełniejszych ustaleń w zakresie przebiegu oraz okoliczności zdarzenia z dnia 23 kwietnia 2013 roku;

2) błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia polegający na uznaniu, że na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego obwiniony swoim zachowaniem naruszając przepisy ruchu drogowego spowodował kolizję pojazdem marki K. (...)’d nr rej (...), w sytuacji, gdy brak było wystarczających i jednoznacznych dowodów świadczących o sprawstwie obwinionego, co w konsekwencji doprowadziło do jego bezpodstawnego skazania.

W konkluzji apelacji wniesiono o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie podsądnego od wszystkich zarzuconych mu czynów i zasądzenie na jego rzecz kosztów obrony według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, zasądzenie na rzecz oskarżonego kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym według norm przepisanych.

Skarżący wnieśli (w wypadku uznania zasadności wskazanych zarzutów) o przeprowadzenie przed Sądem odwoławczym dowodu z :

1.  dokumentacji związanej z naprawą pojazdu obwinionego po kolizji, do jakiej doszło z udziałem wyżej wymienionego pojazdu obwinionego w dniu 26 kwietnia 2013 roku uzyskanej poprzez uprzednie zwrócenie się do salonu (...)w P. ul. (...);

2.  przesłuchania funkcjonariuszy:

- L. M. (2) adres do doręczeń Komenda Powiatowa w W. ul. (...), (...)-(...) W.; na okoliczność kwestii związanych z istnieniem zapisu z monitoringu miejskiego z dnia 23 kwietnia 2013 roku oraz treści notatki służbowej z dnia 15 maja 2013 roku;

- N. B., adres do doręczeń: Komisariat Policji P., Aleje (...), (...)-(...) P.

- M. Ż., adres do doręczeń Komisariat Policji P., Aleje (...), (...)-(...) P.

3. uzupełniającej opinii biegłego G. A., uwzględniającej analizę wyżej wymienionej dokumentacji naprawy pojazdu obwinionego uzyskaną z salonu (...) w P. oraz bezpośrednie oględziny pojazdu wyżej wymienionego pojazdu obwinionego na okoliczność ustalenia dokładnego przebiegu zdarzenia do jakiego doszło w dniu 23 kwietnia 2013 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy obwinionego M. G. okazała się konieczna prowadząc do postępowania odwoławczego skutkującego uchyleniem wyroku i umorzeniem postępowania karnego przeciwko obwinionemu z racji przedawnienia orzekania odnośnie czynu zarzucanego obwinionemu.

Należy podkreślić, że zgodnie z przepisem art. 5 § 1. pkt 4 k.p.s.w nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy nastąpiło przedawnienie orzekania. Stosownie zaś do przepisu art. 104 § 1. pkt 7 k.p.s.w. niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli: zachodzi jedna z okoliczność wyłączająca postępowanie, określonych w art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. Z taką sytuacją procesową mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Na etapie postępowania odwoławczego, w czasie wyrokowania w dniu 26 czerwca 2015 roku ujawniła się ujemna przesłanka procesowa w postaci przedawnienia orzekania wobec czynu zarzucanego podsądnemu, co obligowało Sąd Okręgowy do wydania stosownego orzeczenia.

Sąd II instancji w dacie wyrokowania z racji braku jednoznacznych przesłanek zezwalających na zmianę wyroku i uniewinnienie obwinionego nie był upoważniony, aby wydać orzeczenie uwalniające podsądnego od winy. Sąd odwoławczy zwraca uwagę, że postępowanie należy umorzyć w sytuacji, gdy nastąpiło przedawnienie karalności, ale tylko wtedy, gdy nie ma od razu podstaw do uniewinnienia oskarżonego z braku czynu lub braku znamion czynu jako wykroczenia albo braku winy. Umorzenie z racji przedawnienia wchodzi też zawsze w rachubę, gdyby kwestie istnienia czynu, jego znamion i odpowiedzialności wymagały dalszego dowodzenia, gdyż postępowaniu w tej materii stoi już na przeszkodzie przedawnienie karalności. ( zob. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2002 r. IV KKN 264/99 LEX nr 54407). Z taką właśnie sytuacją procesową mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Na tego rodzaju istotne braki zwrócił uwagę obrońca podsądnego, postulując uzupełnienie przewodu sądowego o zgromadzenie stosownej dokumentacji, przesłuchanie funkcjonariuszy Policji oraz wydanie uzupełniającej opinii biegłego.

W zaistniałej sytuacji szczegółowe ustosunkowywanie się do zarzutów zawartych w obu apelacjach jest bezprzedmiotowe.

Na podstawie art. 118 § 2 k.p.s.w, art. 119 k.p.s.w. z związku z art. 632 pkt 2 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz M. G. kwotę 636 złotych tytułem zwrotu kosztów obrony w postępowaniu przed Sądem II instancji, kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy:

1  uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie,

2  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz M. G. kwotę 636 złotych tytułem zwrotu kosztów obrony w postępowaniu przed Sądem II instancji,

3  kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

SSO Leszek Matuszewski