Sygn. akt IV P 544/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Katarzyna Nawacka
Ławnicy:	Janina Jaszkowska Krystyna Karusewicz
Protokolant:	st. sekr. sądowy Danuta Zakrzewska

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. w Olsztynie

na rozprawie sprawy z powództwa A. D. (1), M. G. (1) i A. S. (1)

przeciwko Jednostce Wojskowej nr (...) w W.

o odszkodowanie

I.  powództwa oddala;

II.  nie obciąża powodów kosztami procesu.

Sygn. akt IV P 544/13

UZASADNIENIE

Powodowie - A. S. (1), A. D. (1) i M. G. (1) w pozwach z dnia 19.08.2013r., złożonych przeciwko Jednostce Wojskowej nr (...) w W. – domagali się zasadzenia na ich rzecz kwot po 7.500 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umów o pracę bez wypowiedzenia oraz zasądzenie od pozwanego na ich rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazali, że zatrudnieni byli u pozwanego na stanowiskach wartowników z uwagi na posiadaną licencję pracownika ochrony fizycznej.

Wobec skazania ich wyrokami Sądu Garnizonowego w O., utrzymanymi wyrokami Sądu Okręgowego w Warszawie – w dniu 2 października 2012r. z urzędu zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony wobec A. S., w dniu 21 listopada 2012r. wobec A. D., zaś wobec M. G. (1) w dniu 11 stycznia 2013r.

Decyzją z dnia 22 października 2012r. - Komendant Wojewódzki Policji cofnął powodowi A. S. licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia – z powodu nie spełniania przez niego istotnego warunku do zachowania licencji – albowiem „ karalność pracownika ochrony za przestępstwo umyślne stanowi jednoznaczną przesłankę cofnięcia licencji”. Powód A. S. złożył odwołanie od tej decyzji, w wyniku którego Komendant Główny Policji – decyzją z dnia 4 stycznia 2013r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. A zatem w dniu 4 stycznia powód A. S. utracił uprawnienia, niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika. Powód M. G. (1) w dniu 2 maja 2013r. utracił uprawnienia, albowiem cofnięto mu licencję. Powód A. D. (1) z dniem 7 marca 2013r. utracił w/w uprawnienia.

Powód A. S. - w dniu 5 sierpnia 2013r. otrzymał pismo datowane na dzień 30 lipca 2013r. o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia, gdzie podstawą była utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku tj. utrata uprawnień niezbędnych do pracy na stanowisku wartownika – cofnięcie licencji pracownika ochrony fizycznej przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w O..

Powód M. G. (1) i A. D. - pisma o rozwiązaniu z nimi umowy o pracę z takiej samej przyczyny - otrzymali w dniu 6 sierpnia 2013r.

Powodowie podnieśli, że po pierwsze - mają wątpliwości co do kompetencji płk D. N. do rozwiązania z nimi umów o pracę. Poza tym nie wiedzieli, czy pracodawca przed rozwiązaniem z nimi umów o pracę zasięgnął wymaganej prawem opinii organizacji związkowej czy też nie.

W szczególności zarzucili jednak pracodawcy naruszenie przepisu art. 52 §2 kp, zgodnie z którym rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności, uzasadniającej rozwiązanie umowy. Powód A. S. podnosił, że o toczącym się postępowaniu karnym jego przełożeni wiedzieli, zaś wyrokiem skazującym z dnia 9 stycznia 2012r. (utrzymanym w mocy wyrokiem z dnia 5 lipca 2012r) orzeczono wobec niego - środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości przez odczytanie go pracownikom cywilnym Oddziału W. Cywilnej Jednostki Wojskowej (...) w W. – Skład (...). A zatem najpóźniej w lipcu 2012r. pracodawca dowiedział się o skazującym prawomocnym wyroku karnym w sprawie powoda.

Podobnie powodowie A. D. i M. G. podnosili, że pracodawca przekroczył termin 1-miesięczny do rozwiązania z nimi umów o pracę.

W odpowiedzi na powyższe – pozwany Skarb Państwa – Jednostka Wojskowa Nr (...) w W. - wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów kosztów procesu.

W uzasadnieniu podniósł, że dopiero w dniu 23.07.2013r. otrzymał informację, dotyczącą cofnięcia w drodze decyzji administracyjnej uprawnienia, wynikające z posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia powodom.

Z tą właśnie datą - pracodawca powziął wiadomość o utracie uprawnień koniecznych do wykonywania obowiązków wartowników. Miesięczny termin do rozwiązania umowy z art. 52§ 2 kp rozpoczyna bieg od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej dokonanie tej czynności. Zgodnie z orzecznictwem SN – do rozpoczęcia biegu terminu konieczne jest uzyskanie tej wiadomości przez osobę lub organ upoważniony do składania oświadczeń woli pracownikom w imieniu pracodawcy. Termin określony w art. 52§2 kp – rozpoczyna bieg od zakończenia podjętego niezwłocznie i sprawnie przeprowadzonego, wewnętrznego postępowania sprawdzającego uzyskane przez pracodawcę wiadomości o niewłaściwym zachowaniu pracownika (wyrok SN z dnia 26 marca 1998r. I PKN 5/98)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. S. był pracownikiem pozwanego, zatrudnionym od 28 listopada 2002r. na stanowisku: młodszy wartownik i wartownik – ostatnio w oparciu o umowę o pracę z dnia 20 czerwca 2004r., zawartej na czas nieokreślony.

(dowód: umowa o prace k: 17-20, porozumienie zmieniające umowę o prace k: 21-22)

Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2012r. powód A. S. - został skazany przez Wojskowy Sąd Garnizonowy, od którego wyroku wniósł apelację, której to Wojskowy Sąd Okręgowy w W. nie uwzględnił, utrzymując wyrok karny skazujący Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. w mocy. W lipcu 2012r. wykonany został orzeczony środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości przez odczytanie go pracownikom cywilnym Oddziału W. Cywilnej Jednostki Wojskowej (...) w W. – Skład (...) - przez kierownika Oddziału W. Cywilnych - L. D. na polecenie kierownika składu majora D. W. (1).

(dowód: wyrok k: 10; zeznania odwołującego k: 49v, 119)

Powód A. D. (1) zatrudniony był u pozwanego na stanowisku wartownik – ostatnio na podstawie umowy o pracę z dnia 17 czerwca 2002r. zawartej na czas nieokreślony.

(dowód: umowa o pracę dowód z akt IV P 545/13)

Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2012r. powód A. D. - został skazany przez Wojskowy Sąd Garnizonowy, od którego wyroku wniósł apelację, której to Wojskowy Sąd Okręgowy w W.nie uwzględnił, utrzymując wyrok karny skazujący Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. w mocy.

(dowód: wyrok k: 10)

Powód M. G. (1) zatrudniony był u pozwanego na stanowisku wartownika, ostatnio na podstawie umowy o pracę z dnia 22 kwietnia 2002r. zawartej na czas nieokreślony.

Powód - wyrokiem z dnia 3 października 2012r. został skazany za zarzucane mu przestępstwo, od którego wyroku nie wniósł apelacji, w związku z czym wyrok ten uprawomocnił się w dniu 9 listopada 2012r. Odczytanie publiczne wyroku nastąpiło w styczniu 2013r.

(dowód: kopia wyroku (...) w O. dowody z akt IV P 546/13; zeznania powoda M. G. k: 50-50v, 119v)

Pismem z dnia 1 czerwca 2011r. powodowie zostali poinformowali o przejściu zakładu pracy na innego pracodawcę. Z dniem 1 lipca (...). Jednostka Wojskowa nr (...) w O. – Skład (...), w której świadczyli pracę - przeszła na nowego pracodawcę, jakim stała się Jednostka Wojskowa nr (...) w W.. Jednostka (...) znajduje się w 16 miejscach w kraju, tworząc jeden organizm gospodarczy i organizacyjny. Siedzibą komendy bazy jest W., jako miejsce wykonywania zadań.

(dowód: zawiadomienie o przejściu zakładu pracy z dnia 01.06.2011r. .porozumienia zmieniające umowy o pracę – akta osobowe powoda; zeznania świadka J. B. k: 52-53)

Przełożonym powodów był - kierownik składu w jednostce wojskowej w M. – D. W. (1).

Dowódcą Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. był płk M. K..

Na mocy rozkazu dziennego (...)w okresie od 08-31.07.2013r. obowiązki Komendanta 2 RBLog pełnił płk D. N., który upoważniony został przezł płk M. K. do podpisywania wniosków i wszczęcia poszerzonych postępowań sprawdzających.

(dowód: rozkaz dzienny (...) k: 34; zeznania świadka D. W. k: 50v-51v)

Powodowie zatrudnieni byli na stanowiskach wartowników z uwagi na posiadane licencje pracowników ochrony fizycznej. Ochrona fizyczna w pozwanej Jednostce Wojskowej - pełniona jest przez Oddziały W. Cywilnych lub specjalistyczne uzbrojone formacje i obowiązkiem każdego pracownika jest posiadanie licencji, legitymacji posiadacza broni i poświadczenia bezpieczeństwa. Są to 3 dokumenty, które każdy pracownik (...) musi mieć. Podczas każdej kontroli, realizowanej przez szefa sztabu bazy logistycznej – A. S. (3) i osobę uprawnioną jest sprawdzana między innymi licencja pracownika ochrony i legitymacja posiadacza broni. Zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997r. o ochronie osób i mienia licencje wydaje, odmawia wydania, zawiesza i cofa w formie decyzji administracyjnej – właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby Komendant Wojewódzki Policji. Zgodnie zaś z przepisem art. 31 ust. 2 Komendant Wojewódzki Policji cofa licencję – jeżeli pracownik przestał spełniać warunki – wśród których wymogiem jest, by osoba posiadająca licencję – nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za przestępstwo umyślne.

(dowód: zeznania świadka A. S. k: 53v)

W dniu 2 października 2012r. wszczęte zostało wobec powoda A. S. postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony. Decyzją z dnia 22 października 2012r. Komendant Wojewódzki Policji - cofnął powodowi licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia. Jednocześnie Komendant Wojewódzki Policji - wezwał powoda do zwrotu w terminie 7 dni licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia nr (...) oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni nr (...). Powód złożył odwołanie od powyższej decyzji, w wyniku którego Komendant Główny Policji decyzją z dnia 4 stycznia 2013r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W związku z prawomocnym cofnięciem licencji powód A. S. ponownie został wezwany do złożenia posiadanej licencji oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni pod rygorem poinformowania komendanta Powiatowego Policji w S. o popełnieniu przestępstwa z art. 276 kk. W związku z powyższym powód z dniem 4 stycznia 2013r. stracił uprawnienie niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

(dowód: pismo Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 2.10.2012r. k: 14; decyzja z dnia 22.10.2012r. k: 15, 16; wezwanie k:13)

Pismem z dnia 23.07.2013r. Dowódca Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. (w odpowiedzi na pismo w sprawie udzielenia informacji dotyczących decyzji w sprawie cofnięcia licencji pracowników ochrony) - został poinformowany przez Komendę Wojewódzką Policji w O., że powodowi A. S. w drodze decyzji administracyjnej cofnięte zostało uprawnienie, wynikające z posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.

(dowód: pismo Komendant Wojewódzkiego Policji w O. z dnia 23.07.2013r. k: 32; pismo k: 126)

W dniu 5 sierpnia powód A. S. otrzymał pismo, datowane na dzień 30 lipca 2013r., o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia, gdzie podstawą rozwiązania umowy o pracę była utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku tj. utrata uprawnień niezbędnych do pracy na stanowisku wartownik – cofnięcie licencji pracownika ochrony fizycznej przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w O..

(dowód: rozwiązanie umowy o pracę k: 24).

Wobec powoda M. G. w dniu 11 stycznia 2013r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony. Decyzją z dnia 15 lutego 2013r. Komendant Wojewódzki Policji cofnął powodowi licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia. Jednocześnie Komendant Wojewódzki Policji - wezwał powoda do zwrotu w terminie 7 dni licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia nr (...) oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni nr (...). Powód złożył odwołanie od powyższej decyzji, w wyniku którego Komendant Główny Policji decyzją z dnia 2 maja 2013r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W związku z prawomocnym cofnięciem licencji powód M. G. (1) – pismem z dnia 17 maja 2013r. ponownie został wezwany do złożenia posiadanej licencji oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni pod rygorem poinformowania komendanta Powiatowego Policji w S. o popełnieniu przestępstwa z art. 276 kk. W związku z powyższym powód M. G. z dniem 2 maja 2013r. stracił uprawnienie niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

(dowód: pismo Komendanta Wojewódzkiego Policji, decyzja z dnia wezwanie – dokumenty z akt sprawy IV P 546/13)

Pismem z dnia 23.07.2013r. Dowódca Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. (w odpowiedzi na pismo w sprawie udzielenia informacji dotyczących decyzji w sprawie cofnięcia licencji pracowników ochrony) - został poinformowany przez Komendę Wojewódzką Policji w O., ze powodowi M. G. - w drodze edycji administracyjnej cofnięte zostało uprawnienie wynikające z posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.

(dowód: pismo Komendant Wojewódzkiego Policji w O. z dnia 23.07.2013r. k: 32; pismo k: 126)

W dniu 6 sierpnia 2013r. powód otrzymał pismo datowane na dzień 30 lipca 2013r., o rozwiązaniu z nim umowy o pracę, gdzie podstawą rozwiązania umowy o pracę była utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku tj. utrata uprawnień niezbędnych do pracy na stanowisku wartownik – cofnięcie licencji pracownika ochrony fizycznej przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w O..

(dowód: rozwiązanie umowy o pracę k:….).

Wobec powoda A. D. w dniu 21 listopada 2013r zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony. Decyzją z dnia 27 grudnia 2012r. Komendant Wojewódzki Policji cofnął powodowi licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia. Jednocześnie Komendant Wojewódzki Policji - wezwał powoda do zwrotu w terminie 7 dni licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia nr (...) oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni nr (...). Powód złożył odwołanie od powyższej decyzji, w wyniku którego Komendant Główny Policji decyzją z dnia 7 marca 2013r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W związku z prawomocnym cofnięciem licencji powód A. D. – pismem z dnia 14 marca 2013r. ponownie został wezwany do złożenia posiadanej licencji oraz legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni pod rygorem poinformowania komendanta Powiatowego Policji w S. o popełnieniu przestępstwa z art. 276 kk. W związku z powyższym powód A. D. z dniem 14 marca 2013r. stracił uprawnienie niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

(dowód: akta sprawy IV P 545/13)

Pismem z dnia 23.07.2013r. Dowódca Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. (w odpowiedzi na pismo w sprawie udzielenia informacji dotyczących decyzji w sprawie cofnięcia licencji pracowników ochrony) - został poinformowany przez Komendę Wojewódzką Policji w O., że powodowi A. D. w drodze decyzji administracyjnej cofnięte zostało uprawnienie wynikające z posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.

(dowód: pismo Komendant Wojewódzkiego Policji w O. z dnia 23.07.2013r. k: 32; pismo k: 126)

W dniu 6 sierpnia 2013r. powód otrzymał pismo datowane na dzień 30 lipca 2013r., o rozwiązaniu z nim umowy o pracę, gdzie podstawą rozwiązania umowy o pracę była utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku tj. utrata uprawnień niezbędnych do pracy na stanowisku wartownik – cofnięcie licencji pracownika ochrony fizycznej przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w O..

(dowód: akta sprawy IV P 545/13 – rozwiązanie umowy o pracę)

Od stycznia 2013r. powód A. S. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Powód A. D. od marca 2013r. przebywał na urlopie wypoczynkowym, a następnie korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Powód M. G. od czerwca 2013r. do grudnia 2013r. przebywał na zwolnieniu lekarskim.

(dowód: zeznania powoda A. S. k: 49v, 119; zeznania powoda A. D. k: 50, 119v; zeznania powoda M. G. k: 50-50v, 119v)

Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2014r. niniejsze sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

(dowód: bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa są bezzasadne i nie zasługują na uwzględnienie.

Na wstępie należy wyraźnie podkreślić, iż bezspornym pomiędzy stronami był fakt, że powodom cofnięte zostały w drodze decyzji administracyjnej uprawnienia, wynikające z posiadania przez nich licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.

I tak powód A. S. z dniem 4 stycznia 2013r. stracił uprawnienie, niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

Powód M. G. z dniem 2 maja 2013r. stracił uprawnienie, niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

Zaś powód A. D. z dniem 14 marca 2013r. stracił uprawnienie, niezbędne do dalszego zatrudniania na stanowisku wartownika.

Powodowie nie kwestionowali samej przyczyny rozwiązania z nimi umów o pracę. Podnosili oni natomiast, że pracodawca naruszył przepis art. 52 §2 kp, zgodnie z którym rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności, uzasadniającej rozwiązanie umowy. Twierdzili oni bowiem, że o toczącym się postępowaniu karnym wobec nich – ich przełożeni wiedzieli w trakcie tego postępowania (a zatem w 2012r.) Poza tym - w lipcu 2012r. wykonany został orzeczony środek karny wobec A. S. i w styczniu 2012r. wobec A. D. - w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości przez odczytanie go pracownikom cywilnym Oddziału W. Cywilnej Jednostki Wojskowej (...) w W. – Skład (...), a zatem najpóźniej w lipcu 2012r. (wobec A. S.) i w styczniu 2012r. (wobec A. D.) - pracodawca dowiedział się o skazujących ich prawomocnych wyrokach karnych.

W tym miejscu podkreślić należy, że - warunkiem skuteczności rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika - jest zachowanie terminu jednomiesięcznego od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie.

Bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym pracodawca podjął wiadomość o przyczynie, uzasadniającej ustanie stosunku pracy w tym trybie. Ustawodawca co prawda nie precyzuje sformułowania "uzyskanie wiadomości", ale wydaje się, że koniecznym jest, by wskazane wiadomości były na tyle sprawdzone, doniosłe i rzetelne, by uzasadniały zastosowanie wskazanego sposobu ustania stosunku pracy. Zdaniem Sądu Najwyższego zwrot "uzyskanie wiadomości przez pracodawcę" oznacza wiadomości na tyle sprawdzone, aby pracodawca mógł nabrać uzasadnionego przekonania o nagannym postępowaniu danego pracownika (wyr. SN z 28.10.1976 r., I PRN 74/76, OSN 1977/5-6/100. Podobnie wyr. SN z 13.11.1997 r., I PKN 348/97, OSNAPiUS 1998/16/479).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że pracodawcą powodów była Jednostka Wojskowa Nr (...) w W. – zaś Dowódcą Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. był płk M. K..

Dowódca Jednostki Wojskowej Nr (...) w W. - dopiero w dniu 23.07.2013r. otrzymał informację, dotyczącą cofnięcia w drodze decyzji administracyjnej uprawnienia, wynikającego z posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia powodom.

Z tą też datą - pracodawca powziął wiadomość o utracie uprawnień, koniecznych do wykonywania obowiązków wartowników przez powodów.

Wcześniej przed tą data bezpośredni przełożony powodów – kierownik składu w jednostce w M. – D. W. (1) - wiedział jedynie, że wobec powodów toczy się postępowania karne w Wojskowym Sądzie Garnizonowym w O.. Jak wynika natomiast z zeznań tego świadka to nie wiedział on, że powodowie stracą licencję.

Świadek przyznał, że powodowie na pewno nie informowali go, że stracili licencję. Przyznał bowiem, że jako kierownik składu w Jednostce w M. – „ jeśli miałby taką informację, to przestaliby pracować, bo podstawowym dokumentem uprawniającym ich do takiego zawodu jest posiadanie licencji (…)”. Dodatkowo przyznał on, że gdyby uzyskał informację o utracie przez powodów licencji to musiałby zameldować o tym dowódcy jednostki.

Co więcej - fakt toczącego się wobec powodów postępowania karnego – nie był równoznaczny z utratą przez nich licencji. Jak zeznał świadek to - nie był świadomy, że skazanie powodów spowoduje utratę licencji, ponieważ osobom karanym - licencja nie była zabierana obligatoryjnie.

Świadek zaprzeczył, by oficjalnie uzyskał od powodów informację na temat utraty przez nich uprawnień – tj. cofnięcia licencji.

Zeznania te korespondują z zeznaniami świadka J. B. (2), szefa sekcji personalnej w jednostce wojskowej (...), który potwierdził, że wiedział, o tym, że powodowie zostali skazani wyrokami sądu garnizonowego, ponieważ zostały one dostarczone do jednostki wojskowej na początku roku 2013 r., nie mniej jednak o tym, że powodowie utracili licencję dowiedział się dopiero w dniu 23.07.2013 r. Wystąpił on z wnioskiem do komendy wojewódzkiej policji, czy powodowie utracili licencję, i w odpowiedzi uzyskał taką informację.

Podkreślić należy, że skazanie powodów prawomocnym wyrokiem przez Sąd - nie jest równoznaczne z cofnięciem im licencji, ponieważ postępowanie w sprawie licencji - toczy się przed Komendą Wojewódzką Policji.

Fakt uzyskania przez pracodawcę informacji o cofnięciu licencji powodom w dniu 23.07.2013r. potwierdził również świadek A. S. (3), który polecił wystąpić do KWP o potwierdzenie, czy powodowie posiadają aktualną licencję i w dniu 23.07.2013r. tak informacja przyszła z KWP w O..

Świadek zeznał również, że wiedział o tym, że w stosunku do powodów toczyły się sprawy karne, ale jak przyznał: „ to nie znaczy, że jak ktoś ma sprawę, to nie ma licencji (…)”. Pracownik powinien bowiem mieć licencję, legitymację posiadacza broni i licencję bezpieczeństwa. W sytuacji skazania wyrkiem karnym – to nie pracodawca decyduje „czy komuś zabrać licencję, czy nie. (…)”.

Świadek L. D. (komendant (...)) - również potwierdził, że dowiedział się o cofnięciu licencji powodów w licu 2013r., ponieważ wcześniej wykonując swoje obowiązki powodowie okazywali licencje podczas instruktażu przed przystąpieniem do pracy. Świadek przyznał, że posiadał wiedzę na temat prawomocnego skazania powodów, tym bardziej, że wyroki te odczytano publicznie, i można było przypuszczać, że licencje zostaną im cofnięte - nie mniej jednak oficjalnej informacji na ten temat nie posiadał. Również zastępca Komendanta OWU – świadek T. G. - nie miała wiedzy, że powodowie utracili licencję. Świadek przyznała, że „ wiedziała, że na pewno utracą licencję, ale kiedy dokładnie, to nie wiedziała(…)”. Nie znała ona zatem daty utraty przez nich uprawnień.

Okoliczności te potwierdził też świadek A. L., który zeznał, że wiedział o postępowaniu karnym, toczącym się wobec powodów, bo nie było to tajemnicą - jak przyznał. Nie mnie jednak powodowie nie informowali o fakcie utraty licencji. Przyznał jedynie, że powodowie informowali o tym, że w konsekwencji będą mieli zatrzymane licencje, ale co istotne – nie podawali żadnych terminów, kiedy licencja zostanie im faktycznie cofnięta.

Również z zeznań samych powodów wynika, że pracodawca nie był wcześniej poinformowany o utracie przez uprawnień do wykonywania obowiązków wartownika. Powód A. S. przyznał, że : „po utracie licencji nie byłem w pracy, dlatego nie powiedziałem o tym, że utraciłem licencję. Mówiłem tylko, że najprawdopodobniej utracę licencję (…)”

Powód A. D. również przyznał, że po oddaniu licencji przebywał na urlopie i nikomu nie mówił, że nie posiada już licencji. Z zeznań powoda M. G. wynika podobnie, że - po dniu 07.06.2013 r. nie mówił nikomu, że nie ma licencji, bo od dnia 04.06.2013 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Tym samym – w ocenie Sądu ewidentnym jest, że nieoficjalne rozmowy pomiędzy pracownikami na temat toczących się postępowań karnych wobec powodów i ich przypuszczenia o cofnięciu im licencji wobec skazania przez Sąd karny – nie są równoznaczne z wiedzą, jaką musi posiadać pracodawca aby skutecznie rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę w trybie art. 52 kp.

Wobec powyższego, zebrany w niniejszej sprawie - materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, że o wynikach postępowań administracyjnych, toczących się przed KWP w sprawie cofnięcia licencji dla powodów - dowódca Jednostki JW. (...) w W. – dowiedział się 23.07.2013 r., a zatem skutecznie rozwiązał z powodami, wręczając A. S. - w dniu 5 sierpnia 2013r., zaś A. D. i M. G. w dniu 6 sierpnia 2013r. – rozwiązania umów o pracę.

Pracodawca zatem skutecznie i prawidłowo rozwiązał z nimi stosunki pracy, a zatem roszczenia powodów w oparciu o art. 56 §1 kp a contrario - podlegały oddaleniu (pkt I wyroku).

O kosztach procesu - Sąd orzekł po myśli art. 102 kpc - nie obciążając powodów kosztami procesu, uwzględniając ich sytuację materialną (pkt II wyroku).

S SR K. Nawacka