Sygn. akt IX Ka 1914/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Karamara

Sędziowie: SSO Anna Szeliga (spr.)

SSO Krzysztof Sójka

Protokolant: st.sekr.sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 roku

sprawy P. P.

oskarżonego o przestępstwo z art.279 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Busku Zdroju

z dnia 5 października 2013 roku sygn. akt II K 976/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 1914)13

UZASADNIENIE

P. P. oskarżony został o to, że w okresie od 4 do 8 października 2012 roku , daty bliżej nieustalonej w M. gm. S. w woj. (...) po uprzednim wyłamaniu zamka drzwi wewnętrznych domu , dostał się do pomieszczeń mieszkalnych , które zgodnie z postanowieniem sygn.. akt INs545)12 Sądu Rejonowego w Busku Zdroju Wydział Cywilny zostały przekazane w dyspozycję jego byłej żonie M. P. , skąd zabrał w celu przywłaszczenia używany 12 – elementowy zestaw mebli kuchennych (...) wraz ze znajdującym się w nim wyposażeniem w postaci : zlewozmywak a z baterią i syfonem, różnego rodzaju szkliwem , dwóch kompletów zastawy stołowej , garnków, pokrywek, patelni, sztućców, noży, naczynia żaroodpornego , pojemnikami na żywność oraz frytkownicę (...), pralkę (...), komodę wraz ze znajdującymi się w niej firanami, zasłonami i pieniędzmi w kwocie 1600 zł , kuchnię gazowo elektryczną (...) wraz z butlą i reduktorem , toster (...), mikser (...), robot kuchenny (...), szybkowar, szafkę łazienkową, wieszak ubraniowy oraz dwie pufy o łącznej wartości (...).02 złotych na szkodę byłej żony M. P., tj. o przestępstwo z art. 279§1kk.

Sąd Rejonowy w Busku Zdroju wyrokiem z dnia 15 października 2013 r. oskarżonego P. P. uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. Na podstawie art. 632pkt.2kpk kosztami procesu obciążył Skarb Państwa .

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator , który zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego i zarzucił rozstrzygnięciu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia , mający wpływ na jego treść , wynikający z przyjęcia , że brak jest podstaw do przypisania oskarżonemu P. P. zarzucanego mu przestępstwa z art. 279§1kk, podczas, gdy prawidłowa ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego , a w szczególności zeznań pokrzywdzonej , świadków M. S. (1) , Ł. W. , wyjaśnień oskarżonego P. P. , dokumentacji fotograficznej , protokołu oględzin miejsca zdarzenia oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 7 września 2012r. w sprawie (...))12 o podział majątku wspólnego - w przedmiocie wniosku M. P. o udzielenie zabezpieczenia , prowadzi do wniosku , że oskarżony w okresie od 4 do 8 października 2012r. dokonał włamania do pomieszczeń pozostawionych decyzją w)w sądu w posiadanie M. P. , a następnie zabrał w celu przywłaszczenia meble kuchenne wraz z zawartością tj. : zlewozmywaka z baterią i syfonem, różnego rodzaju szkliwa , dwóch kompletów zastawy stołowej , garnków, pokrywek, patelni, sztućców, noży, naczynia żaroodpornego , pojemników na żywność oraz frytkownicy (...), , kuchni gazowo elektrycznej (...) wraz z butlą i reduktorem , tostera (...), miksera (...), robota kuchennego (...), szybkowaru, ,a nadto pralki m-ki (...), szafki łazienkowej oraz komody wraz ze znajdującymi się w niej firanami, zasłonami i pieniędzmi w kwocie 1600 zł , wieszaka ubraniowego, dwóch puf, wszystko o łącznej wartości 8662,02 zł na szkodę byłej żony M. P. .

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania .

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja prokuratora nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew wywodom skarżącego analiza przeprowadzonych dowodów w zestawieniu z pisemnym uzasadnieniem wyroku prowadzą do wniosku, iż nie jest trafny pogląd, iż wyrok w niniejszej sprawie oparto na błędnych ustaleniach faktycznych . Oceniając zasadność tego zarzutu należy uwzględnić , iż uzasadnionym pozostaje wówczas, gdy ustalenia faktyczne oparto na niepełnym materiale dowodowym, bądź wówczas, gdy ich podstawę stanowił materiał dowodowy oceniony z przekroczeniem zasad swobodnej oceny dowodów, a błąd mógł mieć wpływ na treść orzeczenia. Zarzut nie jest natomiast trafny, gdy sprowadza się do samego kwestionowania stanowiska sądu czy do polemiki z ustaleniami sądu. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu odmiennego poglądu nie wystarcza do stwierdzenia, że sąd popełnił błąd czyniąc ustalenia faktyczne. Zarzut taki powinien wskazywać nieprawidłowości w rozumowaniu sądu w zakresie istotnych ustaleń, a tego skarżący nie czyni.

Wbrew wywodom skarżącego Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny zebranych w niniejszej sprawie dowodów i słusznie uznał , że na ich podstawie nie można przypisać oskarżonemu P. P. popełnienia przestępstwa z art. 279§1kk. Z wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadka M. S. (2) , protokołu oględzin , protokołu przeszukania i zeznań Z. P. rzeczywiście wynika, iż P. P. wywiózł ze wspólnego domu, rzeczy stanowiące majątek wspólny małżonków, na posesję swojego ojca , które to rzeczy w toku postepowania zostały zwrócone M. S. (2) . Wbrew jednak argumentom prokuratora zachowania oskarżonego nie można ocenić jako wypełniającego znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem. Co do zasady , możliwa jest kradzież rzeczy wchodzącej w skład majątku wspólnego , które to przestępstwo polega na wyjęciu tych rzeczy spod wspólnego władztwa i rozporządzeniu nimi jak własnymi wbrew woli współmałżonka i bez zamiaru ich zwrócenia ( wyrok SA w Krakowie z dn. 30.12.1999r. IIAKa 223)99 lex nr 399905). Jednakże jak to słusznie wskazał Sąd I instancji materiał dowodowy niniejszej sprawy nie pozwala na ustalenie istnienia po stronie P. P. zamiaru przywłaszczenia owych rzeczy, który ma dla zaistnienia przestępstwa kradzieży niewątpliwie podstawowe znaczenie. Słusznie w tym zakresie Sąd Rejonowy, zachowując ostrożność wynikającą z faktu, iż aktualnie pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzoną toczy się postepowanie o podział majątku wspólnego , a pomiędzy stronami istnieje na tym tle dość wyraźny spór , ocenił wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania pokrzywdzonej , uwzględniając nadto dołączone do akt sprawy postanowienia o umorzeniu innych postepowań przygotowawczych. Oskarżony przyznał się do tego, że bez wiedzy i zgody pokrzywdzonej zabrał ze wspólnego domu część z rzeczy należących do majątku wspólnego i przewiózł je na posesję swojego ojca, jednakże jak wskazał uczynił tak dlatego, że miał wyjechać do pracy zagranicę i chciał w ten sposób uchronić te przedmioty przed ich wywiezieniem przez pokrzywdzoną, bowiem jak wskazał również M. S. (2) pod jego nieobecność zabierała stanowiące współwłasność przedmioty . Powyższe twierdzenia oskarżonego znajdują potwierdzenie nie tylko w zeznaniach Z. P. , ale także w zeznaniach pokrzywdzonej , która przyznała, iż zabrał między innymi meble z jednego pokoju , telewizor, wieżę dekoder, odtwarzacz DVD, jednakże jak wskazała uczyniła tak za zgodą oskarżonego. W tym zakresie jednak zeznania pokrzywdzonej pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami P. P. stanowczo wskazującym, iż nie wyrażał takiej zgody , a także treścią postanowienia z dnia 19.10.2011r. z którego wynikało , iż odmówiono wszczęcia śledztwa w sprawie przywłaszczenia przez M. P. na szkodę P. P. pieniędzy oraz sprzętu RTV i AGD, a także innych przedmiotów na łączną kwotę 10.000 zł., z uzasadnienia zaś wynikało, iż M. P. przedmioty te zabrała, jednakże z uwagi na to, że stanowiły majątek wspólny w jej zachowaniu nie dopatrzono się znamion przestępstwa. W tej sytuacji zatem słusznie Sąd Rejonowy odniósł się do zeznań pokrzywdzonej z dużą dozą ostrożności, bowiem ewidentna niekonsekwencja i jednostronność jakie prezentuje M. P., która dopuszczając się podobnych czynów , jedynie w zachowaniu oskarżonego upatruje naruszenia norm prawnych , powoduje , że ten dowód nie mógł zostać oceniony jako wiarygodny, a tym samym stanowiący podstawę ustaleń faktycznych. Wbrew wywodom skarżącego powyższej oceny nie może zmień fakt, iż w toku postepowania o podział majątku wspólnego toczącego się pod sygnaturą INs545)12 w dniu 7.09.2012r. zapadło postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia . Z treści tego postanowienia wynika , że ustalono sposób korzystania ze wspólnego domu pozostawiając w posiadaniu M. P. i jej dzieci parter tego budynku , zaś w posiadaniu oskarżonego użytkowe poddasze . W sposób nieuprawniony, przy tym sprzeczny z treścią tego postanowienia , skarżący prokurator , wyprowadził wnioski , iż rozstrzygnięcie to odnosi się także do przedmiotów znajdujących się w tych pomieszczeniach. Postanowienie to nie odnosi się do kwestii własności znajdujących się w tych pomieszczeniach rzeczy , nie zmienia ich statusu prawnego , nadal stanowią majątek wspólny obojga małżonków . Wobec powyższego w pełni uzasadnionym, w świetle prawidłowo ocenionego materiału dowodowego , pozostaje wniosek , iż przewożąc przedmioty należące do wspólnego majątku , oskarżony działał nie z zamiarem przywłaszczenia, ale jego celem było uchronienie tych przedmiotów , przed ich wywiezieniem przez M. P. , która w przeszłości dopuszczała się podobnych zachowań .

Skoro zatem w działaniu P. P. nie można dopatrzeć się znamion przestępstwa kradzieży, to w istocie okoliczność czy zamek w drzwiach wewnętrznych został uszkodzony , nie ma tak doniosłego znaczenia , jakie stara się wykazać skarżący w apelacji . Słusznie w tym zakresie Sąd Rejonowy wskazał , że przeprowadzone dowody nie były jednoznaczne , bowiem nawet świadek M. S. (1) , który montował zamek w drzwiach wewnętrznych i widział te drzwi po zgłoszeniu przez M. P. zaboru rzeczy , stwierdził, że były one po prostu otwarte , nie pamięta czy były uszkodzone. Biorąc natomiast pod uwagę to, iż pomiędzy pokrzywdzoną, a oskarżonym istnieje dość wyraźny spór, przy czym obie strony miały nieograniczony dostęp do pomieszczeń mieszkalnych , uwzględniając wyżej wskazane zeznania M. S. (1) , brak jest jednoznacznych dowodów by uznać, iż to właśnie P. P. zamek w drzwiach wewnętrznych uszkodził.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdzić należy, że poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne są prawidłowe , oparte na trafnej, zgodnej z art. 7kpk ocenie przeprowadzonych dowodów .

Dlatego też Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1kpk utrzymał w mocy zaskarżony wyrok , uznając apelację prokuratora za oczywiście bezzasadną.

O kosztach postepowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636§1kpk.

SSO Anna Szeliga SSO Zbigniew Karamara SSO Krzysztof Sójka