Sygn. akt IX Ka 315/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Jan Klocek

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Misztal

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Renaty Orłowskiej

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 roku

sprawy P. S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 26 listopada 2014 roku sygn. akt II K 584/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka względem oskarżonego P. S. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. P. kwoty 1680,00 (jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt) złotych;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego P. S. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. Akt IX Ka 315/15

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Rejonowej Kielce Wschód w Kielcach oskarżył P. S. o to, że 10 czerwca 2014 roku w K. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch bluzek damskich marki M. M. o nazwie (...) i (...) o łącznej wartości 1680 zł na szkodę K. P., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 24 lutego 2009 roku w sprawie XII K 95/09 za przestępstwo z art. 278 § 1 Kk w zw. z art. 64 § l Kk na karę 8 miesięcy pozbawienia i grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 10 zł, która to karę pozbawienia wolności odbywał w okresie od 4 kwietnia 2009 roku do 2 grudnia 2009 roku, tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 Kk w zw. z art. 64 § 1 Kk.

Sąd Rejonowy w Kielcach w Wydziale II Karnym wyrokiem zaocznym z dnia 26 listopada 2014 roku uznał oskarżonego P. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia tj. przestępstwa określonego w art. 278 § 1 Kk w zw. z art. 64 § 1 Kk i za czyn ten na podstawie art. 278 § 1 Kk w zw. z art. 64 § 1 Kk wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 § 1 Kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu P. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 10. 06. 2014 roku.

Na podstawie art. 624 § 1 Kk zwolnił oskarżonego P. S. od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach Wydział II Karny z dnia 26 listopada 2014 roku wniósł Prokurator Rejonowy Kielce - Wschód w Kielcach.

Prokurator Rejonowy w Kielcach na podstawie art. 425 Kpk oraz art. 444 Kpk zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść

oskarżonego P. S. i na podstawie art. 427 Kpk i art. 438 pkt 1 Kpk wyrokowi temu zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego- art. 46 § 1 Kk poprzez jego niezastosowanie, pomimo iż pokrzywdzona K. P. w toku postępowania sądowego, aż do zakończenia pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego na rozprawie głównej złożyła wniosek o orzeczenie od oskarżonego środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości w kwocie 1680 zł na jej rzecz.

Podnosząc powyższy zarzut na podstawie art. 437 § 2 Kpk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 Kk środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości w kwocie 1680 zł na rzecz pokrzywdzonej.

Sąd Okręgowy w Kielcach zważył, co następuje:

Apelacja wywiedziona przez Prokuratora Rejonowego okazała się w pełni zasadna, co doprowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku w ten sposób, że na podstawie art. 46 § 1 Kk Sąd Okręgowy orzekł względem oskarżonego P. S. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. P. kwoty 1680 zł ( jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt) zł.

Zasadne jest podniesienie zarzutu naruszenia prawa materialnego przez Sąd Rejonowy poprzez niezastosowanie art. 46 § 1 Kk, pomimo iż pokrzywdzona K. P. w toku postępowania sądowego, aż do zakończenia pierwszego przesłuchania na rozprawie głównej złożyła wniosek o orzeczenie od oskarżonego środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości w kwocie 1680 zł na jej rzecz.

Pokrzywdzona K. P. na rozprawie głównej w dniu 26 listopada 2014 roku w toku postępowania sądowego wniosła o orzeczenie wobec oskarżonego P. S. obowiązku naprawienia szkody w całości na jej rzecz, ( k. 110 ). Co prawda nie skonkretyzowała podstawy prawnej tego żądania, jednakże bezsporne jest to, że był to wniosek o orzeczenie środka karnego określonego w art. 46 § 1 Kk, albowiem został złożony z zachowaniem wymaganego terminu określonego w art. 49a Kpk, a w sprawie nie wytoczono powództwa cywilnego.

Oskarżyciel publiczny również we wnioskach końcowych wniósł o orzeczenie naprawienia szkody na rzecz K. P..

Sąd Rejonowy uzasadniał brak orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na podstawie art. 46 § 1 k.k tym, iż oskarżony P. S. w czasie mediacji zobowiązał się do jej naprawienia, a termin do jej naprawienia określony w ugodzie jeszcze nie upłynął.

Nie można jednak podzielić stanowiska Sądu Rejonowego w Kielcach co do braku orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na podstawie art. 46 § 1 k.k. Złożenie bowiem w terminie wniosku o naprawienie szkody - a wniosek taki został złożony przez pokrzywdzoną na rozprawie głównej, o niekwestionowanej co do kwoty wysokości, obliguje sąd do orzeczenia środka karnego na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd nie może odmówić nałożenia obowiązku naprawienia szkody, w przypadku gdy wina oskarżonego została udowodniona oraz udowodniono konkretną szkodę. Przepis art. 46 § 1 k.k. jest w tej kwestii jednoznaczny i nie daje sądowi wyboru. Zawarta bowiem w postępowaniu mediacyjnym ugoda nie wywoła żadnych skutków prawnych, jeżeli nie znajdzie ona odzwierciedlenia w orzeczeniu sądowym. Nadmienić należy, że oskarżony mimo zadeklarowania w ugodzie zawartej dnia 28.08.2014 roku wypłacenia poszkodowanej kwoty 1680 zł nie wykonał swojego zobowiązania nawet w najmniejszym stopniu. Właśnie dlatego, że oskarżony zobowiązał się do naprawienia szkody w postępowaniu mediacyjnym tym bardziej było uzasadnione zobowiązanie go do tego w orzeczeniu.

Ponadto obowiązek naprawienia szkody na podstawie przepisu art. 46 § 1 k.k. stanowi tytuł egzekucyjny i podlega dochodzeniu przez samego pokrzywdzonego. To osoba pokrzywdzona decyduje o czasie egzekwowania należności zasadzonej, stąd też wykonanie tego obowiązku nie może być obwarowane z urzędu żadnymi terminami.

Reasumując należało zauważyć, że zarzut zawarty w apelacji Prokuratora Rejonowego potwierdził się, wobec czego apelacja została uwzględniona a przez to zaskarżony wyrok został zmieniony. Wobec tego na podstawie art. 438 & 2

Kpk , w związku z wystąpieniem przesłanek z art. 46 Kk w zw. z 49a Kpk sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok i orzekł względem oskarżonego P. S. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. P. kwoty 1680 zł ( jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt) zł.

W pozostałym zakresie wyrok jako słuszny należało utrzymać w mocy.

Trudna sytuacja finansowa oskarżonego uzasadniała , w oparciu o przepisy art. 634 Kpk, art. 626 & l Kpk i art. 17. 1. Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwolnienie oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.