Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: VI Ka 388/13

Tytuł: Sąd Okręgowy w Elblągu z 2013-11-07
Data orzeczenia: 7 listopada 2013
Data publikacji: 13 marca 2018
Data uprawomocnienia: 7 listopada 2013
Sąd: Sąd Okręgowy w Elblągu
Wydział: VI Wydział Karny Odwoławczy
Przewodniczący: Irena Linkiewicz
Sędziowie: Elżbieta Kosecka-Sobczak
Piotr Żywicki

Protokolant: stażysta Kinga Opałka
Hasła tematyczne: Kradzież
Podstawa prawna: art. 279§ 1 kk

Sygn. akt VI Ka 388/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodnicząca:

SSO Irena Linkiewicz (spr.)

Sędziowie:

SO Elżbieta Kosecka - Sobczak

SO Piotr Żywicki

Protokolant

stażysta Kinga Opałka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Krzysztofa Piwowarczyka

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013r.,

sprawy S. J.

oskarżonego z art. 279 § 1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostródzie Zamiejscowego VII Wydziału Karnego w M.

z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. akt VII K 131/13

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Ostródzie, VII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu w M. do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI Ka 388/13

UZASADNIENIE

S. J. został oskarżony o to, że w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 4 stycznia 2013 r. w m. (...), gm. M., woj. (...) w krótkich odstępach czasu z góry powziętego zamiaru przebywając w mieszkaniu J. H. wykorzystał jego nieuwagę i w nieustalony sposób otworzył zamkniętą na klucz szafkę , skąd dokonał zaboru celem przywłaszczenia pieniądze w postaci 50 dolarów kanadyjskich , co stanowi w przeliczeniu na złotówki 157 zł., ponadto w tym samym czasie i miejscu wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kamerę wideo m-ki N. wraz z torbą i stojakiem o wartości 500 zł., aparat fotograficzny m-ki K. o wartości 100 zł. , aparat fotograficzny m-ki F. o wartości 100 zł., zegarek m-ki O. wraz ze srebrną bransoletą wartości 200 zł., latarkę diodową o wartości 30 zł., wędkę teleskopową wraz z kołowrotkiem o wartości 30 zł. oraz drobne narzędzia ręczne o łącznej wartości 220 zł., czym spowodował straty o łącznej wartości 1.337 zł. na szkodę w/w , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5lat , po odbyciu co najmniej roku kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego II Wydział Karny w E. z dnia 16 listopada 2006 roku , sygn. akt IIK 922/06 na karę łączną jednego roku i trzech miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 05.11.2009 r. do 05.02.2011 r., tj. o czyn z art. 279§1 kk w zb. z art. 278§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.12 kk w zw. z art. 64§2 kk.

Sąd Rejonowy w Ostródzie VII Zamiejscowy Wydział Karny w M. wyrokiem zaocznym z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. akt VII K 131/13 uznał oskarżonego S. J. w ramach zarzucanego mu czynu za winnego tego ,że w okresie od 26 grudnia 2012 roku do 4 stycznia 2013 roku w miejscowości S. (...), gmina M., województwo (...) , w krótkich odstępach czasu , w wykonaniu góry powziętego zamiaru przebywając w mieszkaniu A. H. wykorzystał jego nieuwagę i w nieustalony sposób otworzył zamkniętą na klucz szafkę , skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 50 dolarów kanadyjskich , co stanowi w przeliczeniu na złotówki 157 złotych, a nadto w tym samym czasie i miejscu wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego z jego mieszkania dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kamery wideo marki N. wraz z torbą i stojakiem o wartości 500 złotych , aparatu fotograficznego marki K. o wartości 100 złotych ,aparatu fotograficznego marki F. o wartości 100 złotych , zegarka marki O. wraz ze srebrną bransoletą wartości 200 złotych, latarki diodowej wartości 30 złotych , wędki teleskopowej wraz z kołowrotkiem o wartości 30 złotych oraz drobnych narzędzi ręcznych o łącznej wartości 220 złotych , czym spowodował straty o łącznej wartości 1.337 złotych na szkodę w/w, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 16 listopada 2006 roku, sygn. akt IIK 922/06 , za czyn z art.286§1 kk, stanowiące umyślne przestępstwo podobne, która odbył w okresie od 5 listopada 2009 r. do 7 października 2010 r. , to jest czyn z art. 279§1 kk w zb. z art. 278§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art.11§3 kk wymierzył mu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 46§1 kk orzeczono wobec oskarżonego S. J. środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego A. H. kwoty 637 zł.

Na podstawie art. 45§1 kk orzeczono wobec oskarżonego S. J. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa osiągniętej korzyści majątkowej w wysokości 50 złotych.

Na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 17 ust.1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolniono oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony S. J. zaskarżając wyrok w całości.

Jak należy wnioskować z treści apelacji , skarżący wyrokowi temu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia , a mający wpływ na jego treści poprzez uznanie w całości za wiarygodne zeznań pokrzywdzonego A. H., a w konsekwencji odmówienie wiarygodności jego wyjaśnieniom.

Nadto oskarżony zawnioskował przeprowadzenie dowodu z przesłuchania wskazanych w uzasadnieniu apelacji świadków na okoliczność sytuacji materialnej pokrzywdzonego , wyprzedaży przez pokrzywdzonego posiadanego mienia. Zakwestionował on także podaną przez pokrzywdzonego wartość przedmiotów, które sprzedał on innym osobom.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżonego S. J. jako zasadna zasługiwała na uwzględnienie, co skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Zgodnie z naczelnymi zasadami procesowymi wyrażonymi w art.2§2 kpk i art. 4 kpk podstawą wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Organy prowadzące postępowanie karne są zobowiązane badać i uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego.

Natomiast z treści art. 366 kpk wynika obowiązek baczenia aby zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy. Przepis ten nakazuje takie wyjaśnienie sprawy , by podstawę rozstrzygnięć stanowiły prawdziwe ustalenia faktyczne .( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 1994 r. II KRN 120/94, OSN PiP z 1995 r, nr 1 ,poz.10).

Wskazać należy ,iż prawidłowość rozstrzygnięcia sprawy zależy od należytego wykonania przez Sąd dwóch podstawowych obowiązków. Pierwszy z nich dotyczy postępowania dowodowego i sprowadza się nie tylko do prawidłowego – zgodnego z przepisani postępowania karnego – przeprowadzenia dowodów zawnioskowanych przez strony ale również do przeprowadzenia z urzędu wszelkich dowodów potrzebnych do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o winie oskarżonego , kwalifikacji prawnej zarzucanego mu czynu i kwestii ewentualnego wymiaru kary. Potrzeba przeprowadzenia takich dowodów zachodzi wówczas , gdy z przeprowadzonych na wniosek stron dowodów wynika, że okoliczności , o których mowa nie zostały w sposób wyczerpujący wyjaśnione. Drugi ze wspomnianych na wstępie podstawowych obowiązków sprowadza się do prawidłowej oceny całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, a więc poza zasięgiem rozważań Sądu nie mogą pozostać dowody istotne dla rozstrzygnięcia kwestii winy, oceny prawnej czynu oraz wymiaru kary.

W ocenie Sądu odwoławczego , Sąd Rejonowy nie dysponował pełnym materiałem dowodowym pozwalającym na poczynienie prawidłowych ustaleń faktycznych , w konsekwencji stanowiących w niewątpliwy sposób ,iż oskarżony S. J. dopuścił się czynu przypisanego mu zaskarżonym wyrokiem.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku , stan faktyczny w przedmiotowej sprawie został w przeważającej mierze ustalony na podstawie zeznań pokrzywdzonego A. H.. Na podstawie niniejszego dowodu osobowego przyjęto jakie przedmioty w jakiej ilości i o jakiej wartości, zostały zabrane celem przywłaszczenia przez oskarżonego S. J.. Takie ustalenia faktyczne mogłyby zostać uznane za zgodne z prawdą w przypadku ich niekwestionowania przez oskarżonego . Tymczasem oskarżony , który nie był obecny na rozprawie sądowej i wobec którego wydany został wyrok zaoczny , już w trakcie postępowania przygotowawczego nie przyznając się do zarzucanego mu czynu ,przedstawiał własną wersję zdarzenia , a nade wszystko kwestionował wartość przedmiotów, które znalazły się w jego posiadaniu ,a stanowiły własność A. H..

Nadto , Sąd I instancji przypisując oskarżonemu włamanie do szafki znajdującej się w mieszkaniu pokrzywdzonego i dokonanie zaboru celem przywłaszczenia znajdujących się w niej pieniędzy nie dokonał w tym zakresie dokładnych ustaleń przyjmując ,iż pokonanie przez oskarżonego przeszkody w postaci zamknięcia nastąpiło w nieustalony sposób.

W ocenie Sądu odwoławczego poczynienie w tym zakresie dokładnych ustaleń jest wręcz niezbędne, a będzie ono możliwe wyłącznie poprzez wnikliwe przesłuchanie pokrzywdzonego A. H.. W przypadku tego dowodu należy zauważyć na wstępujące rozbieżności . A. H. przesłuchany w charakterze świadka w czasie postępowania przygotowawczego zeznał między innymi ,iż szafka w której przechowywał on 50 dolarów kanadyjskich nie nosiła żadnych śladów uszkodzenia. Natomiast pokrzywdzony przesłuchany przed Sądem stwierdził ,iż szafka ta została uszkodzona albowiem został oderwany tył szafki czego nie zauważył zarówno on jak i funkcjonariusz policji w trakcie oględzin szafki. (k.101).

Celem wszechstronnego wyjaśnienia istotnych okoliczności przedmiotowej sprawy niezbędne jest przeprowadzenia postępowania dowodowego ponownie , a nadto rozważenie zasadności przeprowadzeni nowych dowodów , w tym wnioskowanych przez oskarżonego w uzasadnieniu apelacji.

W ocenie Sądu Okręgowego za uzasadniony należy uznać wniosek oskarżonego S. J. odnośnie ustalenia wartości przedmiotów w postaci kamery wideo marki N. i dwóch aparatów fotograficznych marki K. i marki F.. Poczynienie ustaleń w powyższej kwestii wymagać będzie uzyskania od pokrzywdzonego dokładnych zeznań , przedłożenia posiadanej dokumentacji dotyczącej wymienionego sprzętu oraz zasięgnięcia specjalistycznej opinii.

Przeprowadzenie nowych dowodów wnioskowanych w apelacji, a w szczególności przeprowadzenie dowodu pozwalającego na ustalenie rzeczywistej wartości przedmiotów zbytych przez oskarżonego innym ustalonym osobom, według Sądu odwoławczego , przekroczyłoby ramy zakreślone w art. 452§2 kpk. Takie stanowisko jest tym bardziej uzasadnione z uwagi na konieczność ponownego, prawidłowego przeprowadzenia dowodów zawnioskowanych w akcie oskarżenia. Zgodnie z treścią §1 wymienionego wyżej przepisu ustawodawca wyłączył możliwość przeprowadzenia postępowania dowodowego co do istoty sprawy przez Sąd odwoławczy, bowiem zadanie takie należy do Sądu I instancji , a w rozpatrywanej sprawie do tego by się to sprowadzało. Uprawnienia Sądu odwoławczego w zakresie postępowania dowodowego ograniczają się jedynie do możliwości przeprowadzenia dowodu uzupełniającego, jeżeli przyczyni się to do przyśpieszenia postępowania , a jednocześnie nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu sadowego w całości lub w znacznej części.

Zważywszy na powyższe Sąd odwoławczy uznał ,że przeprowadzenie w postępowaniu nowych dowodów , o dopuszczenie których wniósł oskarżony , przekroczyłoby ramy zakreślone w art. 452§2 kpk , a jednocześnie nie wolno mu było z powołaniem się na §1 tego przepisu oddalić wniosków dowodowych skarżącego , lecz zobowiązany był wyrok uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania. Oddalenie wniosku dowodowego możliwe jest bowiem wyłącznie z powołaniem się na podstawy określone w art.170§1 kpk. Podjęcie decyzji w kwestii dopuszczenia dowodu lub oddalenia dowodowego , wymaga dokonania przez Sąd wstępnej jego oceny. Ocenie tej podlega zarówno kwestia dopuszczalności wnioskowanego dowodu oraz faktycznej możliwości jego przeprowadzenia , jak i znaczenia okoliczności , której udowodnienia wnioskodawca domaga się oraz przydatności wnioskowanego dowodu dla stwierdzenia okoliczności stanowiącej tezę dowodową.

Skarżący w apelacji podkreślił konieczność przeprowadzenia zawnioskowanych dowodów podając ,iż mają one istotne znaczenie w sprawie. Dokonując oceny wniosków dowodowych zawartych w apelacji oskarżonego , Sąd Okręgowy nie dopatrzył się przesłanek , które skutkowałby ich oddaleniem.

Z wyżej wskazanych względów należało na podstawie art. 437§2 kpk uchylić zaskarżony i przekazać sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy ,przy ponownym rozpoznaniu sprawy powinien przeprowadzić postępowanie w całości. Ze szczególną wnikliwością powinien zostać przeprowadzony dowód w postaci przesłuchania świadka - pokrzywdzonego A. H.. W trakcie przesłuchania należy uzyskać od świadka szczegółowe informacje , a między innymi odnośnie daty ujawnienia braku podanych przez niego poszczególnych przedmiotów, miejsca ich uprzedniego przechowywania , wartości poszczególnych przedmiotów, zabezpieczenia szafki , stanu technicznego szafki – tj. możliwości jej wcześniejszego uszkodzenia , zabezpieczenia mieszkania przed dostępem do niego innych osób . Podczas przesłuchania należy także uzyskać stanowisko pokrzywdzonego odnośnie wersji zdarzenia przedstawionej przez oskarżonego. Z taką samą starannością należy przesłuchać świadków zawnioskowanych do przesłuchania aktem oskarżenia oraz oskarżonego , w przypadku nie skorzystania przez niego z prawa odmowy do złożenia wyjaśnień przewidzianego w art. 175§1 kpk. W zależności od treści zeznań- wyjaśnień zasadnym będzie rozważenie przeprowadzenia stosownych konfrontacji.

Należy także rozważyć zasadność przesłuchania w charakterze świadka funkcjonariusza policji , który wraz z pokrzywdzonym dokonał oględzin szafki w której zgodnie z zeznaniami pokrzywdzonego znajdowało się 50 dolarów kanadyjskich , a z której to czynności nie sporządzono protokołu.

Obowiązkiem Sądu I instancji będzie także dokładne ustalenie wartości zabranych przedmiotów , a w szczególności przedmiotów , które zostały odzyskane i zwrócone pokrzywdzonemu . Celem poczynienia w tym zakresie w miarę precyzyjnych ustaleń , w przypadku dalszego kwestionowania wartości przedmiotów podanych przez pokrzywdzonego, koniecznym będzie zasięgniecie opinii biegłego. Należy także rozważyć zasadność przeprowadzenia dowodów zawnioskowanych w apelacji oskarżonego i ewentualnie przeprowadzić je oraz dopuścić z urzędu inne dowody jeśli taka potrzeba wyłoni się przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Rzeczą Sądu Rejonowego przy ponownym rozpoznaniu sprawy będzie dokonanie rzetelnych ustaleń faktycznych , opartych na całokształcie zebranego w sprawie materiału dowodowego, w powyższy sposób uzupełnionym, a następnie przeprowadzenie wnikliwej analizy i oceny zebranych dowodów zgodnie z regułami procedowania ,logiką i doświadczeniem życiowym .

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij