Sygnatura akt I C 194/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Witek

Protokolant: Ewa Gargula

po rozpoznaniu w dniu 1 września 2015 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa (...) (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko T. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego T. O. na rzecz strony powodowej (...) (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 89.169,12 złotych

( osiemdziesiąt dziewięć tysięcy sto sześćdziesiąt dziewięć złotych i dwanaście

groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 2 stycznia 2015r. do dnia zapłaty;

2.  w zakresie kwoty 912,92 zł. postępowanie umarza;

3.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. domagała się zasądzenia od pozwanego T. O. kwoty 90 082,04 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 2 stycznia 2015 r., a także zwrotu kosztów postępowania, w tym opłaty od pozwu w kwocie 1 127 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł i kosztów z tytułu opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług w kwocie 14,09 zł.

W uzasadnieniu podała, że na podstawie przelewu wierzytelności nr (...) z dnia 15 czerwca 2010 r. stała się nabywcą wierzytelności wynikającej z umowy o kredyt zawartej między (...) S.A., który jest poprzednikiem prawnym (...)S.A., a pozwanym T. O., który mimo zobowiązania nie regulowała rat kredytu w ustalonych terminach, co doprowadziło do jego wypowiedzenia i jego wymagalności. Dodatkowo strona powodowa zaznaczyła, że na sumę zadłużenia składała się należność główna w kwocie 58 916,81 zł, koszty w kwocie 234 zł oraz skapitalizowana kwota odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia w kwocie 30 931,23 zł obliczona od dnia następującego po dniu wypowiedzenia umowy bankowej do dnia poprzedzającego złożenie pozwu według ustalonej w umowie stopy procentowej, przy czym odsetki umowne i odsetki karne naliczane były w wysokości nie wyższej niż odsetki maksymalne.

Na rozprawie z dnia 2 czerwca 2015 r. T. O., potwierdzając istnienie zadłużenia, zaznaczył, że w dalszym ciągu toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne dotyczące przedmiotowej należności.

W piśmie z dnia 20 sierpnia 2015 r. strona powodowa cofnęła pozew ponad kwotę 89 169,12 zł, wskazując, że wierzyciel pierwotny prowadził postępowanie egzekucyjne wobec pozwanego, stąd w pozwie nie powinna zostać uwzględniona kwota w łącznej wysokości 912,92 zł z tytułu dokonanych przez pozwanego wpłat w kwocie 231,52 zł z dnia 26 stycznia 2015 r., w kwocie 255,17 zł z dnia 20 lutego 2015 r., w kwocie 153,70 zł z dnia 24 kwietnia 2015 r. oraz w kwocie 272,53 zł z dnia 25 maja 2015 r.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Dnia 15 czerwca 2010 r. na podstawie umowy kredytu restrukturyzacyjnego nr (...) (...)S.A. (poprzednik prawny (...)S.A.) udzielił T. O. kredytu w kocie 67 413,16 zł na okres do dnia 3 czerwca 2020 r. Jednak w związku z częściowym niewykonywaniem przez dłużnika zobowiązań wynikających z oznaczonej umowy, w dniu 1 sierpnia 2011 r. Bank wypowiedział dłużnikowi przedmiotową umowę kredytową. Z uwagi na brak spłaty zadłużenia w terminie zakreślonym w treści wypowiedzenia, z dniem 22 września 2011 r. umowa kredytowa uległa rozwiązaniu, zaś całość zadłużenia stała się wymagalna.

W konsekwencji w dniu 14 października 2011 r. (...) S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr sprawy (...)przeciwko kredytobiorcy T. O. na kwotę 72 108,80 zł, w tym kwotę 58 916,81 zł z tytułu należności głównej, kwotę 4 461,64 zł z tytułu odsetek umownych i odsetek ustawowych oraz kwotę 234 zł z tytułu naliczonych opłat.

(dowód: umowa kredytu restrukturyzacyjnego z dnia 15.06.2010 r. k. 53-54, bankowy tytuł egzekucyjny k. 55).

Bezspornym sprawie było, że (...)S.A. jest następcą prawnym (...) S.A.

(...) (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nabyło wierzytelność(...)S.A., który jest następcą prawnym (...) S.A., wobec T. O..

Bezsporne w sprawie było, że jednocześnie pierwotny wierzyciel prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko T. O. w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny nr (...)z dnia 14 października 2011 r., opatrzonym klauzulą wykonalności nadaną postanowieniem referendarza sądowego Sądu Rejonowego w J.wydanym w dniu 31 października 2011 r., w sprawie o sygn. I Co (...). W toku postępowania egzekucyjnego pierwotny wierzyciel po dniu cesji wierzytelności, a przed dniem wniesienia pozwu uzyskał trzy wpłaty: 90 zł w dniu 17 października 2014 r., 182 zł w dniu 18 listopada 2014 r. i 240,45 zł w dniu 19 grudnia 2014 r., które to wpłaty zostały zaliczone przez (...) na poczet długu. Dodatkowo jednak pierwotny wierzyciel uzyskał cztery kolejne wpłaty w łącznej wysokości 912,92 zł, które nie zostały uwzględnione, w szczególności wpłaty w kwocie 231,52 zł z dnia 26 stycznia 2015 r., w kwocie 255,17 zł z dnia 20 lutego 2015 r., w kwocie 153,70 zł z dnia 24 kwietnia 2015 r. oraz w kwocie 272,53 zł z dnia 25 maja 2015 r.

Sąd zważył, co następuje:

Strona powodowa (...) (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. ostatecznie domagała się od pozwanego T. O. kwoty 89 169,12 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 2 stycznia 2015 r.

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości Sądu, że pozwany T. O. zawarł z (...) S.A., którego następcą prawnym jest (...)S.A. dnia 15 czerwca 2010 r. umowy kredytu restrukturyzacyjnego nr (...) w kwocie 67 413,16 zł na okres do dnia 3 czerwca 2020 r. W świetle zgromadzonych dowodów z dokumentów, którym Sąd w pełni przydał walor wiarygodności, nie budziło wątpliwości, iż wartość zadłużenia T. O. względem (...) S.A. w W. na dzień 14 października 2011 r. stanowiła wartość 72 108,80 zł, z czego kwota należności głównej wynosiła 58 916,81 zł.

W świetle regulacji art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W konsekwencji nabycie przez (...) (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wierzytelności przysługującej (...) S.A. w W., którego następca prawnym jest (...)S.A., względem T. O. w wysokości 88 884,79 zł z tytułu umowy o kredyt restrukturyzacyjny nr (...) z dnia 15 czerwca 2010 r., ocenić należało za skuteczne.

Stwierdzić należało, iż strona powodowa nabywając skutecznie wierzytelność przysługującą (...) S.A. w W. wobec pozwanego mogła zgodnie z prawem naliczać dalsze odsetki za zwłokę w wysokości określonej treścią stosunku prawnego łączącego pozwanego i (...) S.A. w W.. Ponieważ Bank ustaliła karne odsetki umowne to strona powodowa była uprawniona do naliczania takich odsetek od kwoty kapitału, zaś od kwoty skapitalizowanych odsetek - naliczania odsetek ustawowych albowiem zgodnie z art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa.

Jednocześnie pierwotny wierzyciel - co zgodnie przyznały strony - prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko T. O. w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny nr (...)z dnia 14 października 2011 r.. W toku postępowania egzekucyjnego pierwotny wierzyciel po dniu cesji wierzytelności, a przed dniem wniesienia pozwu uzyskał trzy wpłaty: 90 zł w dniu 17 października 2014 r., 182 zł w dniu 18 listopada 2014 r. i 240,45 zł w dniu 19 grudnia 2014 r., które to wpłaty zostały zaliczone przez (...) na poczet długu. Dodatkowo jednak pierwotny wierzyciel uzyskał cztery kolejne wpłaty w łącznej wysokości 912,92 zł, które nie zostały uwzględnione, w szczególności wpłaty w kwocie 231,52 zł z dnia 26 stycznia 2015 r., w kwocie 255,17 zł z dnia 20 lutego 2015 r., w kwocie 153,70 zł z dnia 24 kwietnia 2015 r. oraz w kwocie 272,53 zł z dnia 25 maja 2015 r.

W konsekwencji na łączną kwotę żądania w wysokości 89 169,12 zł, składała się należność główna w kwocie 58 916,81 zł, oraz odsetki w kwocie 30 252,31 zł.

Reasumując powództwo należało uznać za zasadne w całości zarówno co do roszczenia głównego, jak i odsetek, co skutkowało orzeczeniem jak w pkt. 1 sentencji orzeczenia.

Sąd zważył, iż strona powodowa w toku postępowania cofnęła pozew w części dotyczącej kwoty 912,92 zł (domagała się od pozwanego ostatecznie 89 169,12 zł), na co pozwany wyraził zgodę. Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c., pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku, a zatem cofnięcie pozwu było skuteczne. Sąd nie stwierdził przesłanek z art. 203 § 4 k.p.c. i uznał, że cofnięcie pozwu w niniejszej sprawie jest dopuszczalne i na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 k.p.c. umorzył postępowanie w części dotyczącej cofniętego pozwu, o czym orzekł w punkcie 2 sentencji orzeczenia.

Zgodnie z art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, która stanowi odstępstwo od zasady odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 k.p.c. Jest rozwiązaniem szczególnym wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności, przy czym sam nie konkretyzuje on pojęcia „ wypadków szczególnie uzasadnionych ”, pozostawiając ich kwalifikację sądowi. W doktrynie i judykaturze przyjęło się, iż do kręgu „ wypadków szczególnie uzasadnionych ” należą okoliczności związane zarówno z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz, w tym sytuacja majątkowa i życiowa strony. Pozwany niewątpliwie znajduje się w bardzo trudnej sytuacji materialnej, gdyż poza niniejszym kredytem, który był przedmiotem niniejszego postępowania ciążą na nim jeszcze dalsze zobowiązania finansowe. Dodatkowo T. O. ma na utrzymaniu czteroosobową rodzinę, w tym niepracującą żonę. Sam natomiast otrzymuje wynagrodzenie na poziomie 1 300 zł netto miesięcznie. Reasumując, stwierdzić należało, że ciężka sytuacja życiowa i materialna pozwanego, należy do tego rodzaju wyjątkowych okoliczności, które pozwalały na zastosowanie w stosunku do niego art. 102 k.p.c. i zwolnienia jej z obowiązku ponoszenia kosztów procesu strony powodowej.