Sygn. akt II K 394/15

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Maciej Błaszczyk

przy udziale Prokurator Agaty Kowalskiej

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 30.11.2015 r. i 05.01.2016 r. sprawy przeciwko

P. N. urodz. (...) w L.

syna Z. i B. z d. K.

skazanego wyrokami Sądów Rejonowych:

1) w L. z dnia 09.07.2012 r., sygn. akt II K 513/11, za przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 01.08.2010 r. do dnia 20.12.2010 r. na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych, z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od dnia 06.01.2011 r. do dnia 07.11.2011 r.,

2) w L. z dnia 06.03.2013 r., sygn. akt II K 1354/12, za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w nocy 07/08.10.2012 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych, z zaliczeniem okresu zatrzymania od dnia 30.10.2012 r. do dnia 31.10.2012 r.,

3) dla W. P. z dnia 28.03.2013 r., sygn. akt III K 878/12, za przestępstwa:

a) z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 13.06.2012 r. do dnia 22.08.2012 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

b) z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 25.09.2012 r. do dnia 18.10.2012 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w dniu 23.10.2012 r.,

4) w L. z dnia 29.05.2013 r., sygn. akt II K 402/13, za przestępstwo z art. 244 k.k., popełnione w dniu 20.03.2013 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 2 (dwóch) lat próby i 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych, przy czym wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 16.05.2014 r., sygn. akt II Ko 276/14, a grzywnę umorzono,

5) w L. z dnia 24.01.2014 r., sygn. akt II K 1308/13, za przestępstwo z art. 244 k.k., popełnione w dniu 05.10.2013 r. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

orzeka

I. Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396) stosuje Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie w/w ustawy (zwany dalej „k.k.”).

II. Rozwiązuje karę łączną orzeczoną wobec skazanego w wyroku wymienionym w punkcie 3.

III. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu w wyrokach wymienionych w punktach 2, 3a i 3b łączy i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

IV. Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, że w częściach nie objętych wyrokiem łącznym poszczególne wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

V. Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie połączenia kar wymierzonych w wyrokach opisanych w punktach 1, 4 i 5.

VI. Na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie III kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okresy zatrzymania od dnia 30.10.2012 r. do dnia 31.10.2012 r. oraz w dniu 23.10.2012 r.

VII. Na podstawie art. 619 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 177 (sto siedemdziesiąt siedem) złotych i 12 (dwanaście) groszy tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.

VIII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia skazanego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 394/15

UZASADNIENIE WYROKU ŁĄCZNEGO

z dnia 5 stycznia 2016 r.

Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy, ustalił następujący stan faktyczny:

P. N. był skazany wyrokami Sądów Rejonowych:

1) w L. z dnia 09.07.2012 r., sygn. akt II K 513/11, za przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 01.08.2010 r. do dnia 20.12.2010 r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny po 10 złotych,

2) w L. z dnia 06.03.2013 r., sygn. akt II K 1354/12, za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w nocy 07/08.10.2012 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 30 stawek dziennych grzywny po 10 złotych,

3) dla W. P. z dnia 28.03.2013 r., sygn. akt III K 878/12, za przestępstwa:

a) z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 13.06.2012 r. do dnia 22.08.2012 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

b) z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 25.09.2012 r. do dnia 18.10.2012 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

karę łączną 1 roku pozbawienia wolności,

4) w L. z dnia 29.05.2013 r., sygn. akt II K 402/13, za przestępstwo z art. 244 k.k., popełnione w dniu 20.03.2013 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat próby i 40 stawek dziennych grzywny po 10 złotych, przy czym wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono,

5) w L. z dnia 24.01.2014 r., sygn. akt II K 1308/13, za przestępstwo z art. 244 k.k., popełnione w dniu 05.10.2013 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód:

- dane o karalności (k.105),

- wyrok w sprawie II K 513/11 (k.2475-2482),

- wyrok w sprawie II K 1354/12 (k.83),

- wyrok w sprawie III K 878/12 (k.207-209),

- wyrok w sprawie II K 402/13 (k. 37),

- postanowienie w sprawie II K 402/13 (k.52),

- wyrok w sprawie II K 1308/13 (k.52).

Skazany dopuścił się wcześniej trzech przestępstw. Od dnia 18 stycznia 2015 r. skazany zaczął odbywać kolejne kary pozbawienia wolności. W warunkach więziennych był pięć razy nagradzany za poprawne zachowanie, nie był karany dyscyplinarnie, kary odbywa w zwykłym systemie odbycia kary. Przebywając w miejscu zamieszkania zachowywał się właściwie wobec matki i członków rodziny. Pozostawał w burzliwym związku emocjonalnym, z którego ma córkę w wieku lat 9, a była dziewczyna twierdzi, że jest również ojcem jej 6-letniego syna, czemu skazany zaprzecza. W listopadzie 2013 r. wyjechał z nową dziewczyną do Wielkiej Brytanii, gdzie ukrywał się przed odbyciem kary wymienionej powyżej w punkcie 1. W Wielkiej Brytanii pracował jako kucharz, nawiązał związek uczuciowy z kolejną dziewczyną i zamieszkał z nią, jako partnerką życiową. Spłacił część zaległości alimentacyjnych, w styczniu 2015 r. został zatrzymany w ramach procedury ENA do wykonania kar wymienionych w puntach 1 i 2.

Dowód:

- dane o karalności (k.105),

- opinia o skazanym (k.113),

- wywiad środowiskowy (k.143-146).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wymieniony na k.134 i 168 został sporządzony przez powołane do tego osoby, poszczególne dowody nie były kwestionowane przez strony, zostały sporządzone obiektywnie i bezstronnie. Na podstawie tego materiału dowodowego został ustalony stan faktyczny i okoliczności istotne do stwierdzenia możliwości połączenia wyroków i wymiaru kar łącznych.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396) do sytuacji skazanego należy zastosować Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ww. ustawy. Skazany dopuścił się bowiem wszystkich przypisanych mu przestępstw przed wejściem w życie tej ustawy i wszystkie wyroki wydane były przed dniem 1.07.2015 r. Ustawa ta dalej dla uproszczenia zwana będzie „k.k.”.

Zgodnie z treścią art. 85 k.k., w razie gdy, sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw, Sąd orzeka karę łączną, jeśli za poszczególne przestępstwa wymierzono kary tego samego rodzaju lub inne podlegające połączeniu. Wydanie wyroku łącznego ma na celu połączenie kar wydanych przez różne Sądy w sytuacji polegającej na tym, że sprawy mogły być rozpoznawane w jednym postępowaniu przez jeden Sąd i po wymierzeniu kar jednostkowych za poszczególne przestępstwa można było orzec jedną karę łączną. Instytucja wyroku łącznego jest zatem wprowadzona w interesie sprawców, którzy popełnili dwa lub więcej przestępstwa, a które z różnych powodów m.in. wobec popełnienia ich na terenie właściwości różnych Sądów, zostały rozpoznane w różnych postępowaniach.

Trzy pierwsze wyroki wymienione w karcie karnej (k.105) nie mogą podlegać połączeniu, gdyż dotyczą kar:

- 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat próby, przy czym wyrok uprawomocnił się w dniu 21.09.2007 r., a zatem zarządzenie wykonania kary mogło nastąpić do dnia 21.03.2012 r.,

- łącznej 9 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat próby, przy czym wyrok uprawomocnił się w dniu 14.11.2008 r., a zatem zarządzenie wykonania kary mogło nastąpić do dnia 14.05.2013 r.,

- 100 stawek dziennych grzywny po 10 złotych.

Łączenie tych kar byłoby dla skazanego z pewnością niekorzystne, a ponadto nie wyraził na to zgody, a poszukiwany był w ramach ENA do innych kar (por. k.36-42).

Z analizy przedstawionego w wyroku łącznym chronologicznego zestawienia wydanych wobec skazanego wyroków wynika, że pierwszym wyrokiem (spośród tych, które podlegają połączeniu), którym został skazany, był wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 9 lipca 2012 r., sygn. akt II K 513/11. Do tego czasu skazany nie popełnił innych przestępstw. Kolejnym wyrokiem był wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 6.03.2013 r., sygn. akt II K 1354/12. Do czasu wydanie tego wyroku skazany dopuścił się ponadto czynów wymienionych w wyroku wymienionym wyżej pod punktem 3. Kolejny wyrok, który mógł być przedmiotem połączenia to ten wymieniony w punkcie 4, jednak dopiero po jego wydaniu skazany dopuścił się przestępstwa przypisanego mu w wyroku wymienionym w punkcie 5.

Należy zatem, na podstawie przepisu powołanego w punkcie V wyroku umorzyć postępowanie w części połączenia kar wymierzonych w wyrokach opisanych pod poz. 1,4 i 5 z karami wymierzonymi w innych wyrokach.

Do czasu wydania pierwszego wyroku, który ma być częścią kary łącznej skazany popełnił:

- przestępstwo kradzieży z włamaniem, za które wymierzono mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn ciągły kradzieży, za który wymierzono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn ciągły kradzieży, za który wymierzono mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Suma tych kar wynosi 3 lata pozbawienia wolności.

Skazany ma 27 lata, jest kawalerem, ma na utrzymaniu dziecko w wieku 9 lat, prawdopodobnie drugie w wieku 6 lat, zdobył wykształcenie podstawowe, w środowisku rodzinnym funkcjonował zgodnie i pomagał matce, ale wobec byłej dziewczyny zachowywał się agresywnie, zdarzało się, że miewał napady furii (wywiad środowiskowy z k.143-146). Po wyjechaniu do Wielkiej Brytanii podjął tam stałą pracę zarobkową, mieszkał z konkubiną, spłacił część zaległości alimentacyjnej. Przed dokonaniem analizowanej grupy przestępstw dopuścił się trzech przestępstw (k.105), które nie powinny być przedmiotem połączenia kar, z powodów wyżej wskazanych. W warunkach izolacji więziennej zachowuje się poprawnie, był pięć razy nagradzany, nie był karany, odbywa kary w systemie zwykłym. Popełnienie przez skazanego w okresie 4 miesięcy trzech przestępstw świadczy niewątpliwie o znacznej jego demoralizacji i rażącym lekceważeniu przez niego porządku prawnego. Jako okoliczności obciążające przemawiające za wymierzeniem kary z zastosowaniem zasady kumulacji kar przemawia niewątpliwie ilość popełnionych przestępstw, dokonanie ich mimo, że skazany był już karany. Sąd uwzględnił za okoliczności łagodzące, przemawiające za zastosowaniem zasady absorpcji kar, dokonanie wszystkich 3 czynów w krótkim okresie czasu oraz pozytywne zachowanie skazanego w środowisku rodzinnym i w Zakładzie Karnym.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał, że słuszną, sprawiedliwą i spełniające swe cele prewencji indywidualnej i generalnej powinna być kara łączna 2 lat pozbawienia wolności. Na poczet kary łącznej zaliczono okres pozbawienia wolności skazanego, zgodnie z opinią Dyrektora ZK z k.113.

Obrońca wykonał swą pracę, lecz nie uzyskał za nią wynagrodzenia. Sąd przyznał mu zatem stosowne wynagrodzenie ze środków budżetowych.

Skazany nie posiada majątku, ani pracy, odbywa kary, których koniec przypada za około 3 lata, nie ma zatem możliwości zwrotu kosztów sądowych. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd przejął te koszty na rzecz Skarbu Państwa.